Temat: hyperbaric - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wpływ hiperbarycznej terapii tlenowej na układ nerwowy. Przegląd badań
The effect of hyperbaric oxygen therapy on the nervous system. Systematic review
Autorzy:: Kujawski, S.
Kujawska, A.
Kozakiewicz, M.
Olszański, R.
Siermontowski, P.
Zalewski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366191.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: cognitive functioning
hyperbaric chamber
brain
hyperbaric oxygen therapy
funkcje kognitywne
komora hiperbaryczna
mózg
hiperbaria tlenowa
Opis:: Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is found among the interests of researchers who seek new methods of treatment of diseases of the nervous system. An increase of the partial pressure of oxygen in arterial blood within the appropriate range leads to numerous changes in the cells of the brain tissue. In this paper we analyse the results of selected articles describing HBOT used on pathologies of the nervous system such as stroke, autism, multiple sclerosis and cerebral palsy as well as in the course of research on animal models. The results are promising, although some studies struggled with numerous methodological problems and differences in the applied protocols, which resulted in conflicting results in individual interventions. In consequence, the need for further studies in randomised control trials and determination of the protocol by an international group of researchers dedicated to the use of HBOT was emphasised.
Hiperbaryczna terapia tlenowa znajduje się w kręgu zainteresowań badaczy poszukujących nowych metod leczenia chorób układu nerwowego. Podwyższenie ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej w odpowiednim zakresie, prowadzi do licznych zmian w komórkach tkanki mózgowej. W niniejszej pracy przeanalizowano wyniki wybranych artykułów opisujących terapię HTL w przypadku patologii układu nerwowego takich jak udar mózgu, autyzm, stwardnienie rozsiane oraz mózgowe porażenie dziecięce jak i w przypadku badań na modelach zwierzęcych. Rezultaty są obiecujące, chociaż niektóre badania borykały się z licznymi problemami metodologicznymi, jak i różnicami w zastosowanych protokołach poszczególnych badań, co wpłynęło na uzyskanie sprzecznych wyników w pojedynczych interwencjach. Podkreślona została potrzeba prowadzenia dalszych badań w randomizowanych warunkach oraz ustalenie protokołu przez międzynarodową grupę badaczy zajmującą się wykorzystywaniem leczzenia tlenem hiperbarycznym, co w konsekwencji być może zapobiegłoby uzyskiwaniu sprzecznych wyników.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 4(53); 19-27
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: A case of cutaneous leishmaniasis treated with hyperbaric oxygen therapy
Przypadek leiszmaniozy skórnej leczony hiperbarią tlenową
Autorzy:: Olszański, R.
Siermontowski, P.
Juszczak, D.
Dąbrowiecki, Z.
Pedrycz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366219.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: leishmaniasis
antimony
hyperbaric oxygenation
leiszmanioza
antymon
hiperbaria tlenowa
Opis:: Cutaneous leishmaniasis in Poland is an imported disease mainly occurring in tourists who travelled to tropical countries. Cutaneous symptoms occur as late as between ten and twenty days following the return from the tropics. Lesions connected with cutaneous leishmaniasis were most commonly diagnosed by Polish doctors as furuncle, ecthyma or ulceration and ineffectively treated for several weeks with antibiotics. The paper presents the case of leishmaniasis in a 30-year-old male with an ulceration of the left shank, ineffectively treated with antibiotics over a period of four months. The ulceration was healed completely only after leishmaniasis was diagnosed and following the application of a treatment based on antimony derivatives, followed by hyperbaric oxygenation performed in a hyperbaric chamber.
Leiszmanioza skórna w Polsce jest to chorobą z importu i występuje głównie u turystów, którzy przebywali w krajach tropikalnych. Objawy skórne występują dopiero kilkanaście dni od powrotu z tropiku. Zmiany leiszmaniozy skórnej przez lekarzy w Polsce były najczęściej rozpoznawane jako czyrak, niesztowica lub owrzodzenie i nieskutecznie były leczone przez kilka tygodni antybiotykami. Przedstawiono przypadek leiszmaniozy u 30. letniego mężczyzny z owrzodzeniem podudzia lewego, którego nieskutecznie leczono antybiotykami przez cztery miesiące. Dopiero po rozpoznaniu leiszmaniozy i zastosowaniu leczenia pochodnymi antymonu, a następnie hiperbarią tlenową w komorze hiperbarycznej, nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2016, 4(57); 39-44
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wstępne badania kliniczne nad leczeniem hiperbarią tlenową stwardnienia rozsianego
Preliminary clinical study on ms treatment with hyperbaric oxygenation
Autorzy:: Ulewicz, K.
Masłowski, J.
Michniewski, P.
Kierznikowicz, B.
Olszański, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360186.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: tlen hiperbaryczny
sclerosis multiplex
terapia
hyperbaric oxygen
therapy
Opis:: Autorzy przeprowadzili wstępne badania kliniczne na 16 pacjentach ze zdiagnozowanym stwardnieniem rozsianym (Sclerosis multiplex) o średnim okresie trwania choroby wynoszącym 9,33 lat i objawami ocenionymi na podstawie skali Kurtzkego. Pacjenci przebyli od 25 do 30 ekspozycji hiperbarycznych w ciśnieniu wynoszącym 2 ata realizowanych w odstępach kilkudniowych. Chorzy zostali zakwalifikowani do badań oraz sklasyfikowani na podstawie prezentowanych objawów w zgodzie z ustaleniami Fishera, zaś wyniki oceniono na podstawie znormalizostanej Skali Niewydolności Ruchowej opracowanej przez Kurtzkego. W toku prowadzonych badań autorzy wykonali dodatkowe oznaczenia immunoglobulin, aktywności dopełniacza, limfocytów T i B oraz standardowe badania kliniczne i laboratoryjne. Wyraźną poprawę stanu zdrowia zaobserwowano u 14 pacjentów, w przypadku jednego pacjenta po przebyciu 15 ekspozycji odnotowano pogorszenie stanu (przerwano leczenie hiperbarią tlenową), zaś w przypadku jednego pacjenta nie zauważono żadnego wpływu leczniczego wdrożonej terapii. W zakresie badanych parametrów imunologicznych, autorzy zaobserwowali wzrost frakcji dopełniacza i jego aktywności przy użyciu metody 50% hemolizy, zaś badanie jakościowe białych limfocytów T i B nie wykazało charakterystycznych zmian. Autorzy kontunuują dyskusję nad uzyskanymi wynikami.
The authors conducted the preliminary clinical investigation on 16 multiple sclerosis (Sclerosis multiplex) patients of median disease duration 9.33 years and symptoms evaluated on Kurtzke’s scale. The patients underwent between 25 and 30 hyperbaric oxygen exposures at a pressure of 2 ata in intervals spread over a few days. The patients were qualified and classified to the treatment symptomatologically according to Fisher but the obtained results were evaluated according to the standardised Disability Status Scale by Kurtzke. During the investigations the authors carried out additional quantitative immunoglobulin and complement activity determination, lymphocyte T and B determinations as well as the usually applied clinical and laboratory investigations. Evident clinical improvement was observed in 14 patients, but in the case of one patient a deterioration was observed after 15 hyperbaric expositions (resulting in the hyperbaric oxygen treatment being stopped), whilst in another case no curative effect could be observed. By utilising the 50% haemolysis method, within the examined immunological parameters the authors observed an increase of complement fractions and its activity, white lymphocytes T and B examined qualitatively did not maintain the characteristic shift. The authors are still discussing the obtained results.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 2(51); 47-54
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wymogi formalne i fachowe stawiane personelowi ośrodków hiperbarycznych. Cz. 1
Formal and professional requirements for the staff of hyperbaric centres. Part 1
Autorzy:: Siermontowski, P.
Janas, B.
Olszański, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366111.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: leczenie hiperbaryczne
personel
specjalizacja
kwalifikacje
hyperbaric treatment
personnel
specialisation
qualifications
Opis:: W dwuczęściowym artykule dokonano przeglądu aktualnej sytuacji prawnej personelu fachowego wykonującego procedury hiperbaryczne inne, niż nurkowe. Wykazano liczne sprzeczności pomiędzy obowiązującymi aktami prawnymi i brak regulacji prawnych dotyczących procedur nie finansowanych z budżetu Państwa. Pierwszym istotnym problemem był brak korelacji różnych, dotyczących hiperbarii Rozporządzeń Ministra Zdrowia a także niespójności z obowiązującymi w Polsce programami specjalizacji lekarskich. Drugi problem to brak określenia w dokumentach Ministerstwa Zdrowia wymagań w stosunku do innego niż lekarze i pielęgniarki personelu medycznego. Stwierdzono także, że medyczne ośrodki hiperbaryczne nie ubiegające się o finansowanie z budżetu (NFZ) nie mają określonych nawet minimalnych wymagań co do kwalifikacji pracującego w nich personelu. Brak jest także znajomości wymagań określonych w innych niż dotyczące medycyny aktach prawnych.
This two-part article reviews the current legal situation of specialist staff performing hyperbaric procedures for purposes not related to diving. Numerous discrepancies between the applicable legal acts and the lack of legal regulations concerning procedures not financed from the state budget have been noted. The first significant problem consisted in the lack of a correlation between various Regulations of the Minister of Health concerning hyperbaric oxygenation, as well as inconsistencies with the programmes of medical specialisation effective in Poland. The second problem is the lack of determination requirements of medical personnel other than doctors and nurses in the documents of the Ministry of Health. It was also found that medical hyperbaric centres which do not apply for funding from the budget (National Health Fund), do not even meet the minimum requirements defined as to the qualifications of the staff working there. Moreover, there is a lack of knowledge of the requirements set out in legal acts other than those concerning medicine.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 7-14
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Morphological changes in pulmonary parenchyma following ventilation with 20% heliox at an overpressure of 0.5 MPa
Zmiany morfologiczne w miąższu płucnym po wentylacji helioksem 20% przy nadciśnieniu 0,5 MPa
Autorzy:: Siermontowski, P.
Pleskacz, K.
Pedrycz, A.
Olszański, R.
Kulig, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366473.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: lung morphology
heliox
rat
hyperbaric oxygenation
morfologia płuc
helioks
szczur
hiperbaria
Opis:: Breathing mixes, used both in normobaria in medicine as well as in hyperbaric oxygenation in the course of diving, affect the morphological image of pulmonary parenchyma. The changes are commonly associated with the impact of hyperbaric oxygen. The objective of the study was to determine the impact of factors other than hyperbaric oxygenation in hyperbaric exposure with the use of heliox. The study was performed on rats subjected to hyperbaric oxygenation at an overpressure of 0.5MPa with heliox possessing a 20% oxygen content. The control group consisted of rats subjected to the same air exposures. The exposure times were 1, 2 and 4 hours. After the experiment the animals were put to death and microscopic specimens were produced from their lungs, followed by quantitative examination. Only slight deviations from regular pulmonary histology were observed after a one-hour exposure in both groups. Exposure extension to 2 hours resulted in an increased aeration of lungs in the control group and in parenchymal oedema, as well as an occurrence of intra-alveolar oedema in the group breathing with heliox. These changes were not significantly intensified through an exposure extended to 4 hours with the exception of a growing pulmonary oedema.
Stosowane zarówno w normobarii w medycynie, jak i w hiperbarii w nurkowaniu mieszaniny oddechowe wpływają na obraz morfologiczny miąższu płucnego. Zmiany przypisywane są na ogół działaniu tlenu hiperbarycznego. Celem badań było określenie wpływu innych czynników niż hiperbaria tlenowa podczas ekspozycji hiperbarycznej z zastosowaniem helioksu. Badanie wykonano na szczurach, które poddawano działaniu hiperbarii w nadciśnieniu 0,5MPa z helioksem zawierającym 20% tlenu. Grupę kontrolną stanowiły szczury poddane takim samym ekspozycjom powietrznym. Czas ekspozycji 1, 2 i 4 godziny. Szczury po doświadczeniu uśmiercono, wykonano preparaty mikroskopowe z płuc, które poddano badaniom ilościowym. Stwierdzono niewielkie jedynie odchylenia od prawidłowej histologii płuca po jednogodzinnej ekspozycji w obu grupach. Przedłużenie ekspozycji do 2 godzin spowodowało zwiększenie powietrzności płuc w grupie kontrolnej i obrzęk śródmiąższowy, a także pojawienie się obrzęku śródpęcherzykowego w grupie oddychającej helioksem. Zmiany te nie wzrosły znamiennie po przedłużeniu ekspozycji do 4 godzin, za wyjątkiem narastania obrzęku płuc.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2013, 4(45); 37-52
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Czynnik XII – ograniczenie nurków?
Factor XII – a limitation for divers?
Autorzy:: Radziwon, P.
Olszański, R.
Korsak, J.
Siermontowski, P.
Dąbrowiecki, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1360156.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: nurkowanie
hiperbaria
dekompresja
fibrynoliza
czynnik XII
diving
hyperbaric oxygenation
decompression
fibrinolysis
factor XII
Opis:: Brak dowodów na zależną od czynnika tkankowego aktywację układu krzepnięcia krwi i uwalnianie trombiny z jednej strony a spadek stężenia czynnika XII po krótkotrwałych ekspozycjach powietrznych oraz saturowanych powietrznych i helioksowych, oraz podwyższone stężenie kompleksu plazminaantyplazmina (PAP) po krótkich nurkowaniach wskazują na możliwość wpływu nurkowania i dekompresji na aktywację fibrynolizy. Celem naszych badań była weryfikacja hipotezy zakładającej, że nurkowanie i dekompresja aktywują układ fibrynolizy oraz wyjaśnienie patomechanizmu tej aktywacji. W badaniach uczestniczyło 50 zdrowych ochotników, których poddano krótkotrwałym, powietrznym ekspozycjom hiperbarycznym pod ciśnieniem 400 kPa i 700 kPa odpowiadającym nurkowaniu na głębokość 30 m i 60 m. Dekompresję stosowano zgodnie z tabelami Marynarki Wojennej. Przed ekspozycją hiperbaryczną oraz po zakończeniu dekompresji we krwi żylnej określano: aktywność czynnika XII, stężenie i aktywność t-PA, stężenie i aktywność PAI-1, stężenie alfa2-antyplazminy, stężenie PAP, stężenie elastazy neutrofili. Stwierdzono istotny statystycznie wzrost aktywności czynnika XII, wzrost stężenia kompleksu PAP, przy jednoczesnym spadku statystycznie istotnym spadku aktywności α2-AP. Nie stwierdzono mierzalnej aktywności t-PA oraz istotnych zmian stężenia t-PA. Stwierdzono istotny statystycznie spadek zarówno aktywności jak i stężenia PAI-1, silniej zaznaczony po ekspozycjach odpowiadających nurkowaniu na 60 m. Stężenia elastazy granulocytow nie różniły się istotnie przed ekspozycją i po dekompresji. Wnioski: U osób kwalifikowanych do nurkowania powinno się sprawdzać czynniki ryzyka zwiększonej aktywności fibrynolitycznej – zaburzenia hemostazy zwiększające ryzyko krwawienia, możliwość występowania zakrzepów/skrzeplin przyściennych.
The lack of evidence for the tissue-factor dependent activation of the coagulation system and the release of thrombin on one hand, and a decreased concentration of factor XII after short term air, saturated air and heliox exposures, as well as an increased concentration of the plasmin-antiplasmin complex (PAP) after short dives indicate that diving and decompression possibly affect fibrinolysis. The aim of our research was to verify the assumption that diving and decompression activate the system of fibrinolysis and the clarification of the pathomechanism of this activation. The study involved 50 healthy volunteers who were subjected to short-term, air hyperbaric exposures at 400 kPa and 700 kPa, which correspond to 30m and 60m dives. Decompression was applied in accordance with Naval tables of decompression. Before hyperbaric exposition and after decompression the following factors were determined: activity of factor XII, concentration and activity of t-PA, concentration and activity of PAI-1, concentration of alpha2antiplasmin, concentration of PAP, concentration of neutrophil elastase. The following observations have been made: a statistically significant increase in the factor XII activity, increase in the PAP complex concentration and a simultaneous significant decline in the α2-AP activity. No measurable t-PA activity or significant changes in t-PA concentration have been observed. In addition, a statistically significant decline in both the activity and concentration of PAI-1 has been observed, which was more pronounced after the expositions that corresponded to 60 m dives. The concentrations of granulocyte elastase did not differ significantly before and after decompression. Conclusions: People qualified for diving should have the following risk factors examined: risk factors of increased fibrynolytic activity – haemostasis abnormalities that increase the risk of haemorrhage, possibility of parietal blood clots/thrombi.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2015, 3(52); 7-16
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Powikłanie naczyniowe w medycynie estetycznej leczone hiperbarią tlenową
Vascular complication in aesthetic medicine treated with hyperbaric oxygenation
Autorzy:: Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Marusza, W.
Netsvyetayeva, I.
Niewiedział, D.
Siermontowski, P.
Zieliński, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1359291.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: kwas hialuronowy
zespół Nicolau
powikłanie naczyniowe
hiperbaria tlenowa
hyaluronic acid
Nicolau Syndrome
cardiovascular complication
hyperbaric oxygenation
Opis:: Najbardziej niebezpieczne reakcje niepożądane po iniekcjach kwasu hialuronowego w medycynie estetycznej, to powikłania naczyniowe czyli Zespół Nicolau. W artykule przedstawiono powikłanie naczyniowe w okolicy górnej części fałdu nosowo-wargowego lewego po podaniu podskórnie kwasu hialuronowego w ilości 0, 5 ml. W czasie iniekcji wystąpiło zblednięcie, a już po godzinie sinica siateczkowata (livedo racemosa). Po tygodniu pojawiło się owrzodzenie. Dopiero dziesiątego dnia od iniekcji kwasu hialuronowego podano hialuronidazę. Po zastosowaniu 15 ekspozycji hiperbarii tlenowej nastąpiło całkowite wyleczenie owrzodzenia.
The most hazardous adverse reactions following hyaluronic acid injections in aesthetic medicine involve vascular complications, known as the Nicolau Syndrome. This article presents a vascular complication in the area of the upper part of the nasolabial fold following subcutaneous administration of 0.5 ml of hyaluronic acid. At the time of the injection, paling occurred, which was followed by livedo racemosa appearing an hour later. Upon the lapse of a week, an ulceration appeared. It was not until the tenth day after the hyaluronic acid injection that hyaluronidase was administered. After 15 hyperbaric oxygen exposures, the ulcer was completely healed.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2018, 2(63); 33-38
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wpływ hiperbarii na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków
Effect of hyperbary on chosen parameters of oxidative stress in divers blood
Autorzy:: Kozakiewicz, M.
Kędziora, J.
Kędziora-Kornatowska, K.
Pawluk, H.
Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Kornatowski, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/366592.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:: stres oksydacyjny
hiperbaria
dialdehyd malonowy
grupy karbonylowe
dysmutaza ponadtlenkowa
azotany
azotyny
oxidative stress
hyperbaric
malondialdehyde
carbonyl groups
superoxide dismutase
nitrate
nitrite
Opis:: Celem badań była ocena wpływu ekspozycji w komorze hiperbarycznej na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 10 zdrowych mężczyzn (niepalących, z doświadczeniem w nurkowaniu na duże głębokości) w wieku od 18 do 40 lat (średnia wieku 27 lat), którzy zostali poddani ekspozycji hiperbarycznej symulującej warunki ciśnieniowe panujące podczas nurkowania na głębokość 30 m. Grupę kontrolną stanowiło 16 zdrowych mężczyzn, którzy nigdy nie nurkowali. Osoby te nie były wcześniej poddawane ekspozycji hiperbarycznej. Krew do badań pobierano na czczo, z żyły odłokciowej. Oznaczano aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD-1) i stężenie dialdehydu malonowego (MDA) w krwinkach czerwonych, stężenie grup karbonylowych w białku oraz stężenia azotanów/azotynów w osoczu. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie osób nurkujących stężenie MDA w erytrocytach różniło się istotnie statystycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu grup karbonylowych między grupą kontrolną a grupą nurków. W osoczu nurków stwierdzono znamiennie niższe stężenie azotanów/azotynów, a w krwinkach czerwonych istotnie niższą aktywność SOD-1 w odniesieniu do grupy kontrolnej. Po ekspozycji hiperbarycznej grupy nurków stwierdzono w erytrocytach znamienny wzrost stężenia MDA i istotny wzrost aktywności SOD-1, a w osoczu istotny wzrost stężenia azotanów/azotynów oraz znamiennie podwyższone stężenie grup karbonylowych w białku. Wnioski: W krwinkach czerwonych osób narażonych na działanie hiperbarii stwierdzono osłabioną enzymatyczną obronę antyoksydacyjną, w porównaniu z osobami przebywającymi w normobarii. We krwi nurków warunkach ekspozycji hiperbarycznej dochodzi do nasilenia stresu oksydacyjnego.
The purpose of the study was to evaluate influence of hyperbaric expositions in chambers on chosen parameters of oxidative stress in divers' blood. Materials and methods: 10 healthy men (non-smoking, with experience in diving on large depths) in age from 18 till 40 years (mean age 27 years) took part in the investigations. Subjects were submitted on hyperbaric conditions. Expositions simulated conditions dominant at 30 m depth. Control group consisted of 16 healthy men, which have never dived nor have been exposed on hyperbaric conditions. Blood was taken after overnight fasting from cubital vein. Superoxide dismutase (SOD-1) activity and concentration of malondialdehyde (MDA) were marked in red blood cells, concentration of carbonyl groups in serum proteins, and concentration of nitrate/nitrite were estimated in plasma. Results: In group of divers MDA concentration in erythrocytes differed statistically in comparison with control group. Not statistically significant differences were estimated in carbonyl groups concentrations between divers group and control group. Concentration of nitrite/nitrate in plasma, as well as activity of SOD-1 in red blood cells decreased significantly, in comparison with control group. After hyperbaric expositions in test group MDA concentration in erythrocytes considerably increased, and also significant increase in SOD-1 activity was observed. In plasma significant increase in concentration of nitrite/nitrate was estimated, as well as increase in carbonyl groups in serum proteins.
Źródło:: Polish Hyperbaric Research; 2005, 3(12); 7-12
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:: Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "hyperbaric" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język