Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Olempska, E." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
The Late Devonian Upper Kellwasser Event and entomozoacean ostracods in the Holy Cross Mountains, Poland
Autorzy:
Olempska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20081.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ostracod
Polska
entomozoacean ostracod
Ostracoda
Upper Kellwasser Event
paleoenvironment
Famennian
stratigraphy
Frasnian
Late Devonian
Devonian
Entomozoacea
extinction
Holy Cross Mountains
paleontology
Opis:
Late Frasnian–Early Famennian entomozoacean ostracod assemblages from the Płucki section in the Holy Cross Mountains were studied to establish the effect of the “Kellwasser bio−event” on the planktonic biodiversity and faunal content. The composition of ostracod assemblages changes from a moderately diverse (10 species) Entomoprimitia–Richterina– Nehdentomis–Nandania dominated “background” assemblage characterising a pre−event interval, to an Entomoprimitia−assemblage during the event interval, and finally to a Franklinella−dominated post−event assemblage in the Middle Palmatolepis triangularis conodont Zone. The Frasnian–Famennian extinction caused substantial losses among entomozoacean lineages. In the Płucki section it occurred in two closely spaced steps within the Palmatolepis linguiformis conodont Zone. The first step, at the base of the dark cephalopod limestone (Upper Kellwasser Horizon), reduced the abundance and the species diversity of entomozoaceans to only two Entomoprimitia species. The vacant niche was then filled by the new, immigrant species Entomoprimitia (Entomoprimitia) kayseri which is dominant in the Upper Kellwasser interval. All these species were lost at the second step within the Upper Kellwasser Horizon. The entomozoaceans remained virtually absent during a long time interval between the end−Frasnian crisis and the Middle Pa. triangularis Zone. They reappear as new species from refugia lineages (Franklinella, Nehdentomis) and became widespread, indicating favourable ecological conditions. Some 13 species have been identified and assigned to seven genera. Rabienella? lagowiensis sp. nov. is proposed.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An ostracod assemblage from late Visean shales of the Cracow area
Autorzy:
Olempska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20531.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Orlej k.Krakowa
Ostracoda
Kirkbyacea
skamienialosci
Polska
Czerna
malzoraczki
Bairdiacea
osady poznowizenskie
Kloedenellacea
paleontologia
woj.lubelskie
wapienie
Opis:
Late Visean ostracod assemblages from three regions of southern Poland strongly differ in contribution of species and specimens of the three main superfamilies. In the Cracow area, ostracods from the clays of Orlej are basically different from those from the limestone section of Czerna located only ten kilometers eastward but are similar to ostracods from the Lublin region. The kloedenellacean-bairdiacean dominant fauna of Czerna is representative of nearshore conditions, as opposed to the offshore Orlej bairdiacean-kirkbyacean fauna.
Z odsłonięcia późnowizeńskich osadów w przekopie Orlej koło Krakowa, opisano bogaty zespół ponad 30 gatunków małżoraczków. Zespół ten porównany został z równowiekowym zespołem małżoraczków z pobliskiego odsłonięcia w Czernej opisanym przez Jeziorowską (1983) oraz późnowizeńskimi małżoraczkami obszaru Lubelszczyzny opracowanymi przez Woszczyńską (1981). Zespoły te różnią się między sobą w proporcjach pomiędzy gatunkami należącymi do trzech głównych nadrodzin małżoraczków: Kloedenellacea, Kirkbyacea i Bairdiacea. W rejonie Krakowa, malżoraczki z łupków w Orleju różnią się zdecydowanie od zespołu opisanego z wapieni w Czernej, wykazują jednak podobieństwo do małżoraczków z regionu Lubelszczyzny. W odsłonięciu w Czernej dominują gatunki z nadrodzin Kloedenellacea i Bairdiacea (Jeziorowska 1983), podczas gdy w odsłonięciu Orlej przeważają gatunki z nadrodzin Kirkbyacea i Bairdiacea. Zespół z Czernej jest charakterystyczny dla płytkowodnego (nearshore) środowiska w przeciwieństwie do zespołu z odsłonięcia w Orleju gdzie przewagą kirkbyidów i bairdidów wskazuje na środowisko bardziej głębokowodne (offshore) (cf. Bless 1983; Becker & Bless 1990). Zespół późno wizeńskich małżoraczków z Orleja można określić jako zespół typu „turyngijskiego”, który zdefiniowany został przez Bandela & Beckera (1975) jako charakterystyczny dla środowisk zarówno głęboko jak i płytkowodnych lecz o zdecydowanie niskiej energii środowiska.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 1-2; 93-107
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silicified shallow-water ostracodes from the Early Carboniferous of South China
Skrzemionkowane plytkowodne malzoraczki z wczesnego karbonu poludniowych Chin
Autorzy:
Olempska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21987.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Formacja Muhua
skamienialosci
malzoraczki
karbon
Chiny
fauna nektoniczna
paleontologia
oznaczanie
fauna planktoniczna
dewon
prowincja Guizhou
Opis:
Well preserved silicified ostracodes have been found in a presumably allochthonous detrital limestone lens within argillaceous limestones of the Muhua Formation of the Muhua section in Guizhou Province, South China. Some 32 species have been identified and assigned to 24 genera. Houhongfeiella microspinosa gen. et sp. n., Gortanella ruggierii sp. n., Coryellina grammi sp. n., Coryellina advenoides sp. n., Guerichiella coeni sp. n., Knightina jiqiangi sp. n., Hypotetragona? sinica sp. n., Cavellina robinsoni sp. n., Cavellina guizhouensis sp. n., Sulcella jonesi sp. n., Bairdia cheni sp. n., and Bairdiacypris wangi sp. n. are proposed. Similarity at the generic level exists between ostracode faunas of the Early Carboniferous formations of China, Australia, Europe, Asia and North America. Unlike the ostracodes from the underlying nodular limestones of the Wangyou Formation that represent the basinal 'Thuringian ecotype' fauna, the ostracode assemblage of the studied interval belongs to the 'Eifelian ecotype' and is indicative of a well-oxygenated, normal salinity, high-energy shallow-water environment. The term calcified internal rim is proposed for the internal structure developed along the free margin in some palaeocopid ostracodes. It differs from the calcified inner lamella of podocopids mainly in the lack of marginal pore canals, lack of vestibulae and lack of clear separation from the outer lamella.
Profil osadów późnego dewonu i wczesnego karbonu (turneju) w odsłonięciu Muhua, w prowincji Guizhou, w południowych Chinach, reprezentuje niskoenergetyczne środowiskoz dominacją fauny planktonicznej i nektonicznej (Hou et al. 1985). W soczewce wapieni w górnej części Formacji Muhua znaleziono bogaty zespół skrzemionkowanych płytkowodnych małżoraczków turnejskich. Ogółem oznaczono 32 gatunki, z których 12 jest nowych, oraz wyróżniono 3 nowe rodzaje. Opisany zespół reprezentuje tzw. "eifelski ekotyp'' małżoraczkowy, wskazujący na środowisko płytkowodne, dobrze natlenione o normalnym zasoleniu. Prawdopodobnie jest to zespół allochtoniczny, przeniesiony wzdłuż skłonu basenu na miejsce depozycji w środowisku głębszym.W odróżnieniu od opisanego zespołu, fauna małżoraczkowa w niższej części profilu reprezentuje tzw. "furyngijski ekotyp'' małżoraczkowy z przewagą kolczastych podokopidów, wsazujący na spokojne środowisko głębszego morza. W pracy przedyskutowano występowanie, budowę oraz znaczenie dla taksonomii wewnętrznych struktur dotychczas określanych jako "zwapniała blaszka wewnętrzna'', występujących wzdłuż brzegu wolnego u niektórych małżoraczków tradycyjnie zaliczanych do rzędu Palaeocopida Henningsmoen, 1953. Dla struktur tych wprowadzono nowy termin "zwapniała obręcz wewnętrzna", uznając, że nie jest to struktura analogiczna do "zwapniałej blaszki wewnętrznej'' występujacej u małżoraczków z rzędu Podocopida Müller, 1894. Opisana struktura ma więc mniejsze znaczenie dla taksonomii paleozoicznych paleokopidów niż to było dotychczas uznawane przez niektórych badaczy.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 4; 383-436
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in benthic ostacod assemblages across the Devonian-Carboniferous boudary in the Holy Cross Mountains, Poland
Zmiany bentosowych zespolow malzoraczkowych na granicy dewon-karbon w Gorach Swietokrzyskich
Autorzy:
Olempska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23077.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
konodonty
sklad gatunkowy
karbon
famen
entomozoidy
Gory Swietokrzyskie
Mauryella polonica
podokopidy
malzoraczki
Healdia shangquii
paleontologia
dewon
Opis:
The Kowala section situated in the southern part of the Holy Cross Mountains represents continuous sedimentation in almost the same facies across the Devonian-Carboniferous (D-C) transition. The D-C boundary has been identified about two meters above the top of the cephalopod nodular limestone with Wocklumeria. In the transitional deposits of the latest Famennian (Prothognathodus kockeli Zone) several faunally distinct units that correspond to relative sea level changes in the area have been identified. Ostracods are abundant in the Kowala sequence. Their assemblages contain well known index species and new ones of the Thuringian and Entomozoacean ecotypes. A total of 15 probably planktonic entomozoaceans, and 64 benthic species have been identified. Healdia shangquii sp. n. and Mauryella polonica sp. n. are proposed. A major change in the ostracod fauna takes place above the limestone with Wocklumeria within the transitional interval represented by clays and claystones with tuffites in its middle part. Thuringian and Entomozoacean ecotype ostracods disappear and are replaced by more shallow water 'exotic' assemblaged ominated by Healdia, Mauryella and Monoceratina species. In the early Tournaisian rocks Thuringian-, Entomozoacean- and Bairdin-type ostracods reappear with some of the same species as before, and with new Carboniferous index taxa.
Profil utworów późnego dewonu i wczesnego karbonu w miejscowości Kowala w południowej części Gór Świętokrzyskich zachowuje ciągłość na granicy dewon-karbon. Granica ta została określona na podstawie konodontów (Dzik 1997) i małżoraczków, około 2 m powyżej stropu wapieni głowonogowych z Wocklumeria. W osadach najwyższego famenu (poziom Prothognathodus kockeli) stwierdzono szereg zmian fauny, które prawdopodobnie wywołane zostały względnymi zmianami poziomu morza. Zespół małżoraczków z Kowali zawiera dobrze znane gatunki przewodnie jak również nowe formy małżoraczków bentosowych reprezentujących tzw. ekotyp turyngijski, składający się głównie z kolczastych podokopidów oraz planktonicznych małżoraczków ekotypu entomozoidowego. Stwierdzono występowanie 15 gatunków planktonicznych entomozoidów oraz 64 gatunki małżoraczków bentosowych. Opisano dwa nowe gatunki Healdia shangquii sp. n. i Mauryella polonica sp. n. Główną zmianę składu gatunkowego w zespole małżoraczkowym stwierdzono powyżej stropu wapieni głowonogowych z Wocklumeria, w osadach przejściowych reprezentowanych przez mułowce z tufitami w części środkowej. Małżoraczki typu turyngijskiego i entomozoidowego są zastąpione w tych osadach przez zespół bardziej płytkowodny, zdominowany przez gatunki rodzajów Healdia, Mauryella i Monoceratina. We wczesnym turneju powracają zespoły typu turyngijskiego, entomozoidowego oraz liczne gatunki rodzaju Bairdia. Fauna wczesnego turneju reprezentowana jest zarówno przez gatunki dewońskie jak i nowe forrny typowe dla wczesnego karbonu.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 291-332
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Triassic spinicaudatan crustaceans from Southwestern Poland
Autorzy:
Olempska, E
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22647.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
crustacean
Triassic
Polska
shell structure
Spinicaudata
paleoecology
Crustacea
taxonomy
paleontology
spinicaudatan crustacean
Opis:
An assemblage of well−preserved spinicaudatan crustaceans (“conchostracans”) is described from lacustrine late Carnian claystone at Krasiejów in southwestern Poland. Their shell microstructure is similar to that in extant spinicaudatans. Five species identified there are assigned to the genera Laxitextella, Menucoestheria (first record in the European Triassic), and Menucoestheria bocki sp. nov. and Krasiestheria parvula gen. et sp. nov. are erected. Specimens of Laxitextella laxitexta are the most abundant, comprising nearly half of the assemblage, those of Menucoestheria bocki one quarter, Laxitextella sp. A, Menucoestheria? sp., and Krasiestheria parvula form a minor component. Their ecological setting was probably similar to Recent relatives: temporary ponds of fresh water. The Late Triassic fauna in the German part of the same basin is closely similar to that in Poland. In Europe, the stratigraphic range of Laxitextella laxitexta is limited to the Middle Keuper (middle–late Carnian).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2004, 49, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A boreal ostracod assemblage from the Callovian of the Lukow area, Poland
Autorzy:
Olempska, E
Blaszyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20975.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Nophrecythere intermedia
Terquemula lutzei
ostracod
locality
Polska
Progonocythere callovica
Ostracoda
Baltic Sea
taxonomy
Jurassic
Callovian
Nophrecythere triebeli
Quenstedtoceras lamberti
boreal ostracod
zoogeography
paleontology
ostracod fauna
Lukow area
Opis:
Excellently preserved ostracods from large blocks of the late Callovian (Quenstedtoceras lamberti Zone) black clays occurring within glacial drift near Łuków, eastern Poland, are described. Unlike coeval faunas from other localities in Poland, the Łuków ammonite assemblage exhibits boreal affinities. The ostracod fauna broadly resembles those of the British Isles and northwestern Germany, there are also some similarites to Central Russia and northwestern Poland. Seventeen ostracod species are reported, and Schuleridea (Eoschuleridea) lukoviensis sp. n. is proposed. The ostracod assemblage is dominated by large number of specimens of Nophrecythere and Schuleridea (Eoschuleridea). The ostracods are of late Callovian age as indicated by the presence of Nophrecythere triebeli, Progonocythere callovica and advanced evolutionary forms of Nophrecythere intermedia and Terquemula lutzei. The most probable source of the Łuków clay blocks seems to be from the bed of the Baltic Sea north of Gdańsk.
Kelowejskie kry glacjalne z okolic Łukowa są słynne z wyjątkowo pięknie zachowanych amonitów o aragonitowych ściankach muszli i pustych fragmokonach (Makowski 1952, 1962; Kulicki 1974, 1979; Dzik 1990) oraz wielu innych grup skamieniałości o niespotykanym stanie zachowania. Makrofauna ta zachowana jest w wapiennych konkrecjach występujących wśród czarnych iłów. W iłach z obrzeża konkrecji oraz w próbkach iłów pobranych z płytkich wierceń (Mizerski & Szamałek 1985), stwierdzono występowanie zespołu małżoraczków liczącego 17 gatunków naleążcych do 16 rodzajów. Utworzono jeden nowy gatunek Schuleridea (Eoschuleridea) lukoviensis. Zespół ten potwierdzający późno kelowejski wiek osadów z których zbudowane są kry łukowskie (poziom Quenstedtoceras lamberti) wykazuje duże podobieństwo do późnokelowejskich zespołów małżoraczkowych z północno-zachodnich Niemiec i Wielkiej Brytanii, w mniejszym stopniu do zespołów małżoraczkowych keloweju Centralnej Rosji i północno-zachodniej Polski. Obszarem źródłowym dla kier łukowskich było prawdopodobnie dno Bałtyku na północ od Gdańska: Skorupki małżoraczków cechują się wyjątkowo dobrym stanem zachowania, pozwalającym na obserwacje wielu cech morfologicznych dotychczas słabo poznanych u kelowejskich małżoraczków z innych obszarów Europy. Zespół małżoraczków z kier łukowskich zdominowany jest przez okazy gatunków rodzaju Nopherythere i Schuleridea (Eoschuleridea).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies