Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Grabowska, E." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Studies of the Thermal Degradation of the BioCo3 Polymer Binder
    Badania degradacji termicznej spoiwa polimerowego BioCo3
    Autorzy:
    Grabowska, B.
    Grabowski, G.
    Olejnik, E.
    Kaczmarska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/381155.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    polymer binder
    foundry sand
    thermal analysis
    TG-DSC
    thermal degradation
    spoiwo polimerowe
    masa formierska
    analiza termiczna
    degradacja termiczna
    Opis:
    The basic research included a thermal analysis of the BioCo3 polymer binder in the form of a water-based poly(sodium acrylate)/dextrin composition to determine the temperature range in which this binder does not degrade and hence does not lose its binding properties in the binder/matrix system. The thermal decomposition was proven to be complex and to occur in multiple stages. It was found that as the temperature rises, physical and chemical changes take place in the binder as a result of the solvent water (20-100°C) and then of the structural water evaporating, and finally of intermolecular dehydration reactions (100-220°C) Mainly reversible processes occur within this temperature range. Within the temperature range of 220-300°C, polymer chains decompose, which includes the disintegration of side groups and glycoside bonds. Between 300 and 500°C, the polymer composition decomposes producing with gaseous destruction products, including mainly small-molecule inorganic compounds (CO2, H2O, CO) and organic ones (hydrocarbons). The part of the mass which has not decomposed at the temperature of about 550°C may contain carbonised carbon.
    Badania podstawowe obejmowały analizę termiczną spoiwa polimerowego BioCo3 w postaci wodnej kompozycji poli(akrylan sodu)/dekstryna, która umożliwiła ustalenie zakresu temperatury, w jakim nie ulega ono degradacji, przez co nie traci swoich właściwości wiążących w układzie spoiwo-osnowa. Wykazano, że przebieg termicznego rozkładu jest złożony i wieloetapowy. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem temperatury w spoiwie dochodzi do zmian fizycznych i chemicznych związanych z odparowywaniem wody rozpuszczalnikowej (20-100°C), następnie wody konstytucyjnej i wreszcie z reakcjami dehydratacji intermolekularnej (100-220°C). W tym zakresie temperatury zachodzą głównie procesy odwracalne. W zakresie temperatury 220-300°C dochodzi do dekompozycji łańcuchów polimerowych, w tym rozpadu grup bocznych i wiązań glikozydowych. W zakresie temperatury 300-500°C następuje rozkład kompozycji polimerowej z powstawaniem gazowych produktów destrukcji, w tym przede wszystkim małocząsteczkowych związków nieorganicznych (CO2, H2O, CO) i organicznych (węglowodory). Część masy, która nie uległa rozkładowi w temperaturze około 550°C może zawierać skarbonizowany węgiel.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2013, 13, 1 spec.; 27-30
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Using selected chemical and physical factors to cross-link a BioCo polymer binder - mineral matrix system
    Zastosowanie wybranych czynników chemicznych i fizycznych w procesie sieciowania układu spoiwo polimerowe BioCo – osnowa mineralna
    Autorzy:
    Grabowska, B.
    Bobrowski, A.
    Olejnik, E.
    Kaczmarska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/381422.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    polymer binder
    moulding sand
    crosslinking
    hardening
    microwave radiation
    spoiwo polimerowe
    masa formierskia
    sieciowanie
    hartowanie
    promieniowanie mikrofalowe
    Opis:
    This publication describes research on the course of the process of cross-linking new BioCo polymer binders - in the form of water-based polymer compositions of poly(acrylic acid) or poly(sodium acrylate)/modified polysaccharide - using selected physical and chemical factors. It has been shown that the type of cross-linking factor used influences the strength parameters of the moulding sand. The cross-linking factors selected during basic research make it possible to obtain sand strengths similar to those of samples of sands bonded with commercial binders. Microwave radiation turned out to be the most effective cross-linking factor in a binder-matrix system. It was proven that adsorption in the microwave radiation field leads to the formation of polymer lattices with hydrogen bonds which play a major role in maintaining the formed cross-linked structures in the binder-matrix system. As a result, the process improves the strength parameters of the sand, whereas the hardening process in a microwave field significantly shortens the setting time.
    W pracy przedstawiono badania nad przebiegiem procesu sieciowania wybranymi czynnikami fizycznymi i chemicznymi nowych spoiw polimerowych BioCo w postaci wodnych kompozycji polimerowych poli(kwas akrylowy) lub poli(akrylan sodu)/modyfikowany polisacharyd. Wykazano, że rodzaj zastosowanego czynnika sieciującego ma wpływ na właściwości wytrzymałościowe masy formierskiej. Przy czym wytypowane podczas badań podstawowych czynniki sieciujące dają możliwość uzyskania wytrzymałości mas zbliżonych do osiąganych przez próbki mas wiązanych spoiwami komercyjnymi. Promieniowanie mikrofalowe okazało się najefektywniejszym czynnikiem sieciującym w układzie spoiwo-osnowa. Udowodniono, że w polu promieniowania mikrofalowego na drodze adsorpcji zachodzi proces tworzenia się sieci polimerowych z udziałem wiązań wodorowych i to one są głównie odpowiedzialne za utrzymanie powstałych usieciowanych struktur w układzie spoiwo-osnowa. W konsekwencji proces ten prowadzi do poprawy właściwości wytrzymałościowych masy, przy czym prowadzenie procesu utwardzania w polu mikrofal znacznie skraca czas wiązania.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2013, 13, 2; 29-34
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hardness and Wear Resistance of TiC-Fe-Cr Locally Reinforcement Produced in Cast Steel
    Autorzy:
    Olejnik, E.
    Szymański, Ł.
    Kurtyka, P.
    Tokarski, T.
    Grabowska, B.
    Czapla, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947363.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    reinforcement
    castings
    hardness
    wear resistance
    in situ TiC
    ball-on-disk
    zbrojenie
    odlew
    twardość
    odporność na ścieranie
    Opis:
    In order to increase wear resistance cast steel casting the TiC-Fe-Cr type composite zones were fabricated. These zones were obtained by means of in situ synthesis of substrates of the reaction TiC with a moderator of a chemical composition of white cast iron with nickel of the Ni-Hard type 4. The synthesis was carried out directly in the mould cavity. The moderator was applied to control the reactive infiltration occurring during the TiC synthesis. The microstructure of composite zones was investigated by electron scanning microscopy, using the backscattered electron mode. The structure of composite zones was verified by the X-ray diffraction method. The hardness of composite zones, cast steel base alloy and the reference samples such as white chromium cast iron with 14 % Cr and 20 % Cr, manganese cast steel 18 % Mn was measured by Vickers test. The wear resistance of the composite zone and the reference samples examined by ball-on-disc wear test. Dimensionally stable composite zones were obtained containing submicron sizes TiC particles uniformly distributed in the matrix. The macro and microstructure of the composite zone ensured three times hardness increase in comparison to the cast steel base alloy and one and a half times increase in comparison to the white chromium cast iron 20 % Cr. Finally ball-on-disc wear rate of the composite zone was five times lower than chromium white cast iron containing 20 % Cr.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2016, 16, 2; 89-94
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Composite zones produced in iron castings by in-situ synthesis of TiC carbides
    Strefy kompozytowe otrzymywane w odlewach z żeliwa w wyniku syntezy in situ węglików TiC
    Autorzy:
    Olejnik, E.
    Górny, M.
    Tokarski, T.
    Grabowska, B.
    Kmita, A.
    Sikora, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/356291.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    MMCs
    in situ
    composites zone
    TiC
    castings
    synteza in situ
    strefy kompozytowe
    odlewy
    Opis:
    The study discusses a method of producing composite zones at the edge of castings made of ferritic-pearlitic ductile iron. Composite zones were produced in castings made of ferritic-pearlitic ductile iron at the casting edge. The reinforcing phase for the composite zone was TiC carbide, obtained by in-situ synthesis of substrates introduced into the mould in the form of compacts. The composition of the substrates of the reaction of the TiC synthesis was next enriched with an Fe filler added in an amount of 10 and 50 wt. % to investigate the possibility of changing the hardness of the composite zone. The addition of filler changed the surface fraction and the average size of TiC precipitates. In the case of the 50 wt. % addition, a tenfold reduction in the dimensions of the carbides was obtained. This increased their surface fraction relative to the compact composition containing only 10 wt. % of the filler. Changes in mechanical properties were analysed within the zone area by the measurement of hardness HV. The study showed a gradual decrease of the zone hardness in function of the amount of the filler added. This trend was also true as regards the composite zone in castings, where a significant refinement and increased surface content of the TiC precipitates was observed.
    W pracy omówiono metodę wytwarzania stref kompozytowych w odlewach z ferrytyczno-perlitycznego żeliwa sferoidalnego. Faza wzmacniająca strefy kompozytowej był węglik tytanu (TiC), uzyskany w wyniku syntezy in situ substratów wprowadzonych do formy w postaci wyprasek. Do kompozycji substratów reakcji syntezy TiC wprowadzono wypełniacz, proszek Fe w ilości 10 i 50 %mas. w celu zbadania możliwości zmiany twardości strefy kompozytowej. Dodatek wypełniacza spowodował zmiane udziału powierzchniowego oraz średniej wielkości TiC. W przypadku 50 %mas. dodatku wypełniacza otrzymano dziesięciokrotne zmniejszenie wymiarów węglików. Analizowano zmiany mechaniczne w obrębie strefy, badając jej twardość HV. Badana wykazały stopniowy spadek twardości strefy wraz z ilością dodawanego wypełniacza. Tendencja ta dotyczyła również strefy kompozytowej odlewu, w którym stwierdzono znaczne rozdrobnienie wydzieleń TiC i wzrost ich udziału powierzchniowego.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2013, 58, 2; 465-471
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Locally Reinforcement TiC-Fe Type Produced in Situ in Castings
    Autorzy:
    Olejnik, E.
    Szymański, Ł.
    Kurtyka, P.
    Tokarski, T.
    Maziarz, W
    Grabowska, B.
    Czapla, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/380995.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    MMCs
    reinforcement
    TiC
    in situ
    hardness
    ball-on-disc
    zbrojenie
    twardość
    Opis:
    Refinement is one of the most energy consuming technological process, aimed at obtaining mineral raw materials of the proper grain size. Cast structural elements such as jaws or hammers in crushing machines operate under conditions of an intensive wear. The data indicate that 80% of failures of machines and devices is caused by wearing of rubbing surfaces. This problem became the subject of several scientific and industrial investigations carried out in the whole world in order to produce materials ultra- wear resistant. Methods allowing to obtain wear resistant composite castings are discussed in the hereby paper. Within the performed research microstructures of the produced composite zones were presented and the comparative analysis with regard to mechanical and functional properties of local composite reinforcements in relation to the commercial alloys of increased wear resistance was performed. The results show almost twenty five times increase in wear resistance compared to manganese cast steel containing 18% Mn.
    Źródło:
    Archives of Foundry Engineering; 2016, 16, 3; 77-82
    1897-3310
    2299-2944
    Pojawia się w:
    Archives of Foundry Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies