Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narracja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Fenomen pamięci. O trudnościach badań narracji autobiograficznych o utracie
    Autorzy:
    Okupnik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/652350.pdf
    Data publikacji:
    2012-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    fenomen utraty
    narracja autobiograficzna
    pamięć
    Opis:
    Celem szkicu jest wskazanie niektórych problemów metodologicznych występujących podczas badania narracji autobiograficznych o utracie. Badaniom poddane zostały teksty wydane i opracowane literacko. Ich autorami byli ludzie słowa (pisarze i dziennikarze). Analiza poszczególnych narracji pozwala przybliżyć się do istoty doświadczenia utraty, doświadczenia powszechnego, ale bardzo zindywidualizowanego w formie i intensywności jego przeżycia. W polu semantycznym „utraty” znajdują się: śmierć bliskich (zwłaszcza matki), zmagania z chorobą, utrata domu, wygnanie. W badaniach tekstów autobiograficznych ważne są dwie kategorie teoretyczne: narracja i tożsamość (szczególnie tożsamość narracyjna). Doświadczenie utraty ma wpływ na spójność tożsamości i formę narracji. Osobnym problemem jest fenomen pamięci i mechanizmy jej funkcjonowania z manipulowaniem (np. autofikcja, konfabulacja) i zapominaniem. Badania nad fenomenem utraty powinny być interdyscyplinarne.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2012, 41
    0208-600X
    2353-4850
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Okaleczona kobiecość”. Z pamiętników kobiet z niepełnosprawnościami
    „The crippled femininity” – from diaries of disabled women
    Autorzy:
    Kulik, Halina
    Dąbek, Józefa
    Barański, Jarosław
    Okupnik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/961336.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    kobieta
    niepełnosprawność
    pamiętniki
    narracja
    woman
    disability
    diaries
    narrative
    Opis:
    Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na wartość, jaką mają pamiętniki i wspomnienia kobiet borykających się z niepełnosprawnością dla osób chcących zrozumieć złożoność ich sytuacji zdrowotnej, osobistej i społeczno-kulturowej. Autorki przybliżyły treść opublikowanych w dwóch ostatnich dekadach wspomnień Polek, w tym tekstów wydanych w zbiorach prac będących pokłosiem konkursów na pamiętniki osób z niepełnosprawnościami. Zawarta w analizowanych materiałach narracja niepełnosprawności, podobnie jak zdefi niowana przez Ritę Charon narracja choroby, ma szczególne znaczenie dla przedstawicieli tych profesji, w których misję wpisana jest pomoc drugiemu człowiekowi. Poznanie osobistych doświadczeń kobiet z niepełnosprawnościami pozwala zidentyfi kować ich problemy zdrowotne i potrzeby, a także umożliwia zaplanowanie holistycznej opieki, zapewniającej tym osobom godne i satysfakcjonujące życie.
    A purpose of the thesis is to pay attention to the value of diaries and memoirs of disabled women in understanding the personal and sociocultural complexity of their situation. The objects of the analysis were contents of the memoirs of Polish authors from two last decades and collections of works being outcome of competitions for diaries of disabled persons. Narration included in the analyzed materials of disability, similarly to the narration of illness defi ned by Rita Charon, is very important for representatives of these professions for which mission to help other people is inherent. Introducing personal experiences of disabled women allows us to identify their health problems and needs, as well as to plan the holistic care, providing such people with worthy and satisfying life.
    Źródło:
    Medycyna narracyjna. Opowieści o doświadczeniu choroby w perspektywie medycznej i humanistycznej; 49-70
    9788323540755
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żaden pacjent nie jest wyspą lub czego lekarze mogą nauczyć się w kontaktach z pacjentami
    No patient is an island or what medical doctors can learn from patients
    Autorzy:
    Serkowska, Hanna
    Barański, Jarosław
    Okupnik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/961329.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    narracja
    lekarz
    pacjent
    medycyna
    epistemiczne wykluczenie
    narrative
    medical doctor
    patient
    medicine
    epistemic exclusion
    Opis:
    Autorka artykułu proponuje analizę wypowiedzi lekarzy różnych specjalności, zawartych w holenderskim cyklu „Jeden pacjent”, a wzorowanych na „równoległych historiach choroby/kartach pacjenta” Rity Charon. Wiąże pojawianie się rosnącej liczby relacji lekarskich dotyczących wykonywanego zawodu i kontaktów z pacjentem z zastąpieniem modelu paternalistycznego autonomiczno-partycypacyjnym i postuluje uwzględnienie medycyny narracyjnej jako jednej z dyscyplin nowej humanistyki. Z badanych tekstów wyłania się zarówno potrzeba zastąpienia medycyny skupionej na chorobie medycyną ześrodkowaną na osobie pacjenta, jak i korzyści – w tym dla lekarza – płynące z dostosowania do języka pacjenta, ze zdolności słuchania, rozumienia i poznania chorego.
    The article analyses doctors’ accounts of the experiences with patients that have changed their professional outlook. The stories of these doctors, representing different specializations, are modeled on Rita Charon’s “parallel charts”, and collected in the Dutch cycle of “That one patient”. This article attributes the emergence of a growing number of medical doctors who report on their profession and their relations with the patients to the fact that a new autonomy and participation-based model has replaced the traditional paternalistic model of medicine. The author further advocates the inclusion of narrative medicine as one of the disciplines of the new humanities. Next to the need to replace disease-focused medicine by patient-centered medicine, which emerges from the analyzed texts is a clear evidence of countless benefits – including benefits for the doctor – following from adjusting one’s language to the language of the patient, promoting the ability to listen, understand and communicate with the patient.
    Źródło:
    Medycyna narracyjna. Opowieści o doświadczeniu choroby w perspektywie medycznej i humanistycznej; 94-108
    9788323540755
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filmowe studium samotności. O „Tataraku” Andrzeja Wajdy
    A Film Study of Loneliness. About “Tatarak” by Andrzej Wajda
    Autorzy:
    Okupnik, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138235.pdf
    Data publikacji:
    2014-04-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Andrzej Wajda
    fenomen utraty
    Krystyna Janda
    narracja autobiograficzna
    Tatarak
    Sweet Rush
    phenomenon of loss
    autobiographical narration
    Opis:
    Andrzej Wajda często podejmował w swoich filmach temat samotności. W ekranizacji Tataraku (2009) pokazał samotność małżonków w obliczu choroby i śmierci. Reżyser wykorzystał dwa opowiadania: Tatarak Jarosława Iwaszkiewicza i Nagłe wezwanie Sándora Máraiego. Najważniejszy wątek filmowy stanowi prywatne wyznanie aktorki Krystyny Jandy, która niedawno straciła męża. W analizie filmu Wajdy można posłużyć się pojęciem mimesis. Paul Ricoeur w „Czasie i opowieści” przekonuje, że mimesis nie jest kategorią jednorodną, wyróżnia jej trzy odmiany. W trzech mimesis Tataraku kryją się różne znaczenia samotności. W mimesis III krzyżują się dwa światy: świat twórcy i świat odbiorcy. Narracja Jandy prowadzi do czynnego rozumienia, czym jest doświadczenie utraty i samotności, jest jego konkretyzacją. Opowiadanie o utracie i samotności jest dla niej także formą terapii.
    Andrzej Wajda has often taken up the topic of loneliness. In the screen adaptation of “Tatarak” (2009) he showed the loneliness of a married couple in the face of death and serious illness. The director used two stories: “Tatarak” by J. Iwaszkiewicz and “The sudden call” by S. Marai. The most important plot of the film is the private confession of the actress Krystyna Janda, who had recently lost her husband. In the analysis of the film by Wajda the philosophical concept mimesis may be used. Paul Ricoeur in “Time and Narration” claims that mimesis is not a homogeneous category and distinguishes three variations of it. Behind the three types of mimesis of “Tatarak,” lie different meanings of loneliness. In mimesis III two worlds overlap: the world of the artist and the world of the audience. Janda’s narration leads to an active understanding of what the experience of loss and loneliness is and crystallizes it. The story about loss and loneliness is also a form of therapy for her.
    Źródło:
    Forum Oświatowe; 2014, 26, 1(51); 61-77
    0867-0323
    2450-3452
    Pojawia się w:
    Forum Oświatowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies