- Tytuł:
-
Ukryta (symboliczna) nekrofilia. RealDoll, sexroboty i fembot, czyli w stronę nowej antropologii seksualności i antykulturoterapii
Hidden (symbolic) necrophilia. RealDoll, sexrobots and fembots, or towards a new anthropology of sexuality and anti-cultural therapy - Autorzy:
- Ogonowska, Agnieszka
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/521384.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
- Tematy:
-
nowa antropologia seksualności
sexrobot
fembot
fetysz seksualny
new anthropology of sexuality
sexual fetish
anti-cultural therapy - Opis:
-
The aim of the article is to describe the phenomenon of traditional sex dolls and modern
sex-(ro)bots addressed to heterosexual men in the context of the main changes in civilization
and morality that paved the way for new forms of human-humanoid relations. These changes
have been gradually taking place in the countries of Western Europe and the USA since the
nineteenth century as a result of the development of the industrial society, then – since
the second half of the twentieth century – of the dynamic development of the consumer society,
and since the 1980s – of the booming IT industry. Industrial and technological revolutions
have had a significant impact on social relations, including heterosexual relationships, men’s
attitudes towards women and society’s attitudes towards objects. They have also shaped the
mental image of the ideal partner through the world (mainly American) cinematographic,
advertising and computer game industries of the last century. This notion of the ideal woman
then penetrated such industries as robotics, automation, user experience, and entered the field
of new media based on the mechanism of artificial intelligence (AI) or human interaction with
the machine in real time. The article draws attention to the socio-cultural determinants of new
forms of sexuality, which refer to different types of relations and relationships between man
and humanoid object. The latter resembles a woman on the “carnal level” (humanoid design),
but also – with regard to sex(ro)bots – psychological and communicative. As a result, there
is a need to reflect on a new direction of research on the anthropology of sexuality, where
the “non-human” but artificial humanoid entity or computer-generated selected attribute of
a woman (e.g. a voice) becomes a side of the relationship for man. Contemporary cultural
production can provide space, strategies and tools to perpetuate paraphillic sexual practices,
and in this context its anti-cultural therapeutic functions, structures and mechanisms leading
to social alienation of man can be pointed out.
Celem artykułu jest opis fenomenu tradycyjnych sexlalek i nowoczesnych sex(ro)botów przeznaczonych dla heteroseksualnych mężczyzn w kontekście głównych zmian cywilizacyjnych i obyczajowych, które utorowały drogę nowym formom relacji człowiek – humanoidalny obiekt. Zmiany te następowały sukcesywnie w krajach Europy Zachodniej i USA od XIX wieku, najpierw jako pokłosie rozwoju społeczeństwa przemysłowego, następnie – od drugiej połowy XX wieku – na skutek dynamicznego rozwoju społeczeństwa konsumpcyjnego, a od lat 80. – skokowego branży IT. Rewolucje przemysłowe i technologiczne wpłynęły w sposób znaczący na relacje społeczne, w tym związki heteroseksualne, postawy mężczyzn wobec kobiet oraz społeczeństwa wobec przedmiotów. Ukształtowały także w ubiegłym wieku, przez światowy (głównie amerykański) przemysł kinematograficzny, reklamowy i gier komputerowych, mentalny obraz idealnej partnerki. Wyobrażenia te, dotyczące idealnej kobiety, przeniknęły następnie takie branże, jak: robotyka, automatyka, user experience oraz weszły w obszar nowych mediów opartych na mechanizmie sztucznej inteligencji (AI) czy interakcjach człowieka z maszyną w czasie rzeczywistym. W artykule zwraca się uwagę na socjokulturowe uwarunkowania nowych form seksualności, które odwołują się do różnych typów relacji i stosunków człowieka z humanoidalnym obiektem. Ten ostatni przypomina kobietę na „poziomie cielesnym” (humanoidalny design), ale także – w odniesieniu do sex(ro)botów – psychologicznym i komunikacyjnym. W rezultacie pojawia się konieczność namysłu nad nowym kierunkiem badań poświęconych antropologii seksualności, gdzie stroną relacji oprócz człowieka staje się „nie-człowiek”, lecz sztuczny byt humanoidalny lub wybrany atrybut kobiety generowany komputerowo (np. głos). Współczesna produkcja kulturowa dostarczać może przestrzeni, strategii i narzędzi do utrwalania praktyk seksualnych o charakterze parafilii, a w tym kontekście można wskazywać na jej antykulturoterapeutyczne funkcje, struktury i mechanizmy prowadzące do społecznej alienacji człowieka. - Źródło:
-
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 4; 90-107
2083-7275 - Pojawia się w:
- Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł