Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zone" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Distribution of common bivalves in the Polish coastal zone of the Baltic Sea
Rozmieszczenie pospolitych małży w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku
Autorzy:
Piesik, Z.
Obolewski, K.
Strzelczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85235.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
distribution
common bivalve
bivalve
Polish coastal zone
Baltic Sea
coastal zone
density
Macoma balthica
Mytilus edulis
Cerastoderma glaucum
Opis:
The populations of common Baltic bivalves Macoma balthica, Mytilus edulis and Cerastoderma glaucum were studied in the Polish coast (up to 4 Nm), both in estuary and open coastal zones of the Middle Pomerania as well as in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk (up to 2 Nm). The following parameters were investigated: density of the bivalves and environmental conditions (distance from the shore, substrate type, coast type, depth). Relationships between environmental conditions and abundance of the consecutive bivalve species were analysed with the help of ordination method (redundancy analysis RDA) and multivariate regression trees (MRT). RDA analysis indicated that C. glaucum density depended mainly on the localisation along the coast while M. edulis occurrence was governed by the distance from the shore and depth. Only density of M. balthica depended evenly on all the environmental parameters. MRT analysis revealed that the main factors influencing the distribution of bivalves were sediment granularity and depth.
Badano populację pospolitych bałtyckich małży Macoma balthica, Mytilus edulis i Cerastoderma glaucum w polskiej strefie przybrzeżnej (do 4 Nm) w strefach estuariowych i otwartego wybrzeża Pomorza Środkowego oraz strefie Zatoki Puckiej i Gdańskiej (do 2 Nm). Określono zagęszczenie badanych gatunków w wodach przybrzeżnych, w tym w rejonach ujść rzek Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby oraz na obszarze Zatoki Puckiej i Gdańskiej, a także warunki środowiskowe (odległość od brzegu, typ podłoża, typ wybrzeża, głębokość). Z wykorzystaniem metod ordynacyjnych (RDA) oraz drzew regresyjnych (MRT) ustalono znaczenie poszczególnych parametrów środowiskowych dla każdego z gatunków małży. Według RDA zagęszczenie C. glaucum związane jest głownie z miejscem wybrzeża, natomiast M. edulis z odległością od brzegu i głębokością. Jedynie zagęszczenie M. balthica było równocześnie uzależnione od wszystkich parametrów. Drzewo regresyjne (MRT) wytypowało główny czynnik, jakim była w pierwszej kolejności ziarnistość osadów, a następnie głębokość.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part II
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characteristics of the bristleworm (Pygospio elegans Claparede) (Spionidae) and its role in the Polish coastal zone of the Baltic Sea
Charakterystyka wieloszczeta (Pygospio elegans Claparede) (Spionidae) i jego rola w polskiej strefie przybrzeżnej Morza Bałtyckiego
Autorzy:
Piesik, Z.
Obolewski, K.
Wolikowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84885.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
polychaete
Pygospio elegans
Spionidae
Polish coastal zone
coastal zone
Baltic Sea
biomass
population density
marine zoobenthos
Opis:
Quantitative aspects of the spionid polychaete Pygospio elegans population in the Polish coastal zone of the Baltic Sea, in estuarine areas of Pomeranian river mouths were investigated. The fre-quency of occurrence (F) of P. elegans in the Polish coastal zone averaged 54% (permanent spe-cies) and ranged from 20 to 80%. The polychaete abundance along the Central Pomeranian coast peaked at 1 837 ind. m-2, the mean abundance being 175.7 ind. m-2. The density of the spionid worm in the Middle Pomerania was low and rarely exceeded 1 000 ind. m-2. The mean wet weight biomass of P. elegans in different areas was low (max. 0.29 gww m-2). The abundance of P. elegans in the river mouth areas (estuaries) was basically higher west of the mouth, in areas less exposed to polluted and freshened riverine water; water in those areas, however, carried lower bioseston loads, which affected trophic conditions.
Badania dotyczyły ilościowych aspektów populacji Polychaeta – Pygospio elegans (Claparede) w polskiej strefie przybrzeżnej Morza Bałtyckiego oraz w obszarach przybrzeżnych ujść pomorskich rzek. Częstość występowania (F) P. elegans w polskiej strefie przybrzeżnej wyniosła 54% i wahała się od 20 do 80%. Zagęszczenie tego Polychaete wzdłuż wybrzeża środkowego osiągnęło maksymalnie 1837 osobn. m-2 (x = 175,7 osobn. m-2) i w miejscach występowania rzadko przekraczało 1000 osobn. m-2. Średnia biomasa mokra P. elegans w badanym obszarze była niska (maksimum 0,29 gmm m-2). Zagęszczenie P. elegans w strefie estuariowej (ujścia rzek) było zasadniczo wyższe na zachód od ujść, w obszarach mniej narażonych na zanieczyszczanie i wpływ wód rzecznych niosących znaczne ilości biosestonu odpowiedzialnego za wzrost warunków troficznych.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2008, 12
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the bristleworm Pygospio elegans Claparede (Spionidae) realy a deposit-feeder?
Czy wieloszczet Pygospio elegans Claparede (Spionidae) naprawdę żywi się materiałem zgromadzonym w osadach?
Autorzy:
Piesik, Z.
Obolewski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84857.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
polychaete
Pygospio elegans
Spionidae
deposit
feeding
Baltic Sea
coastal zone
Opis:
Gut contents of Pygospio elegans Claparede (Spionidae) individuals collected in the Polish coastal zone of the Baltic were analysed. Guts of almost all the P. elegans (89-100%) were found to contain sand grains and detritus. Microalgae (Bacillariophyta, Chlorophyta, Flagellata) occurred in the guts of 8-100% P. elegans individuals. Noteworthy was the finding, in the P. elegans gut contents, of oligochaeta remains, indicative of some predatory behaviour of the polychaete. The oligochaete contribution to the P. elegans food increased with polychaete size (from 33 to 100%). Therefore, P. elegans in the Baltic population should be regarded as omnivores rather than suspension feeders- deposit feeders they have been classified with so far.
Analizowano zawartość przewodu pokarmowego Pygospio elegans Claparede (Spionidae) żyjącego w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku. Jelita P. elegans zawierały prawie wyłącznie (89-100%) piasek i szczątki organiczne. Microalgae (Bacillariophyta, Chlorophyta, Flagelant) wystąpiły w jelitach P. elegans w ilościach od 8 do 100%. Godne uwagi było odkrycie, wewnątrz zawartości jelit P. elegans, resztek oligochaeta, co wskazuje na drapieżne zachowania tego wieloszczeta. Udział skąposzczetów w diecie P. elegans był w niektórych badanych rejonach znaczny (33-100%). Dlatego też P. elegans powinien zostać zaliczony do zwierząt wszystkożernych, a nie, jak dotychczas, do filtratorów eliminujących bioseston.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estuarium rzeki Wieprzy jako siedlisko bezkręgowców dennych
The estuary of the Wieprza river as a habitat for benthic invertebrates
Autorzy:
Obolewski, K.
Burandt, P
Glińska-Lewczuk, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400346.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
makrozoobentos
port morski
rzeka
strefa przybrzeżna
Wieprza
macrozoobenthos
harbor
estuary
coastal zone
river
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań nad strukturą ilościowo-jakościową makrozoobentosu w warunkach ujściowych odcinków rzek na przykładzie estuarium rzeki Wieprzy. Badania obejmowały obszar portu w Darłowie oraz strefę przybrzeżną Bałtyku w rejonie ujścia rzeki. W trakcie prowadzonych prac zidentyfikowano 18 taksonów należących głównie do Mollusca (6 taksonów), Crustacea (4 taksony), Polychaeta (3 gatunki), Insecta (3 taksony). Zagęszczenie makrozoobentosu osiągnęło najwyższe wartości w strefie kontaktu wód rzecznych z morzem, podczas gdy największą biomasę tych organizmów stwierdzono w strefie przybrzeżnej. Wskaźniki bioróżnorodności malały wraz ze wzrostem udziału słonych wód morskich w estuarium. Pomimo negatywnego oddziaływania funkcjonowania portów morskich na faunę denną wewnątrz estuariów rzecznych, możliwe jest podjęcie działań zwiększających bioróżnorodność tych siedlisk poprzez planowe wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego w portach.
In the paper are presented results of the studies on the qualitative and quantitative structure of benthic fauna in the estuary of Wieprza River. The study was carried out in the area of the harbor of Darłowo and the coastal zone of the Baltic Sea. During the study we identified 18 taxa of macronvertebrates belonging mainly to the Mollusca (6 taxa), Crustacea (4 taxa), Polychaeta (3 species) and Insecta (3 taxa). Macrozoobenthos density reached the highest values in the contact zone of the river and the sea, while the highest biomass was stated in the coastal zone. Biodiversity indices decreased due to the increasing share of saline water in the estuary. In spite of negative influence of marine harbors onto the bottom fauna within the river estuaries, there is a possibility to undertake activities aiming at the increase in biodiversity throughout implementation of environmental management system in the harbors.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2012, 31; 80-90
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mya arenaria (L.) in the Polish Baltic Sea coast (Kolobrzeg-Wladyslawowo)
Mya arenaria (L.) w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (Kołobrzeg-Władysławowo)
Autorzy:
Obolewski, K.
Piesik, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85023.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Mya arenaria
Polska
Baltic Sea
sea coast
Kolobrzeg town
Wladyslawowo town
estuary
abundance
biomass
macrozoobenthos
Macoma balthica
Mytilus edulis
Cardium edule
coastal zone
Opis:
A population of Mya arenaria was studied in the Polish coastal zone (up to 3 nautical miles) of the Baltic Sea in the open coast of Polish Middle Pomerania. Abundance, wet biomass, and the frequency of Mya were determined in the coastal waters, including estuaries of the Parseta, Wieprza, Słupia, Łupawa, and Łeba rivers and Władysławowo. The frequency (F) of Mya in the open coast of the Middle Pomerania amounted to 19.5%. The abundance of Mya, in the coastal zone surveyed, ranged from 0 to 265 specimens per m2 of the bottom (x¯ = 10.4 spec. m–2). Wet biomass of this bivalve ranged from 0 to 25.52 gww m-2 (x¯ = 1.56 gww m-2). Apparently Mya arenaria has found better conditions for living and development in the central of the Middle Pomerania coast. The abundance of this mollusc in the estuary of Słupia (Ustka) was 100-fold higher than in the estuary of Wieprza (Darłowo) and Łupawa (Rowy) and the wet weight was 11-fold higher, respectively. Mya arenaria plays an important role in the monitoring of benthos of the Baltic Sea, constitutes a food base of animals (fish), and takes part in the process of purification of waters of the coast stretch studied (biofiltration, biosedimentation).
Badano populacje małża Macoma balthica w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (do 3 Mm) w otwartym wybrzeżu Pomorza Środkowego (Middle Pomeranian). Określono zagęszczenie, biomasę mokra oraz frekwencje Mya w wodach przybrzeżnych, w tym w rejonach ujść rzeki Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby. Wartość frekwencji Macoma w strefie przybrzeżnej otwartego morza (Pomorza Środkowego) wynosiła – F = 19,5%. Zagęszczenie Mya w badanej strefie przybrzeżnej wahało sie w granicach od 0 do 265 ind. m-2 dna ( x – 10,4 osobn. m-2). Wartość masy mokrej tego gatunku małża wahała sie od 0 do 25,52 gmm m-2 ( x – 1,56gww m-2). Mya arenaria znajdowała dogodniejsze warunki dla rozwoju w estuarium Słupi, gdzie zagęszczenie tego małża było 100-krotnie wyższe, a masa mokra 11-krotnie wyższa w porównaniu z estuarium Wieprzy i Łupawy. Mya arenaria odgrywa ważna role w monitoringu bentosu Morza Bałtyckiego oraz uczestniczy w procesie doczyszczania wód badanej strefy przybrzeżnej (biofiltracja, biosedymentacja).
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2005, 09
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution and the role of Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) in the Polish Baltic Sea coast
Rozmieszczenie i rola Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) w polskiej przybrzeżnej strefie Bałtyku
Autorzy:
Obolewski, K.
Konkel, M.
Strzelczak, A.
Piesik, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84793.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
distribution
abundance
biomass
Cerastoderma glaucum
Polish coastal zone
Baltic coast
Baltic Sea
eutrophication
population density
bottom
environment condition
Opis:
A population of Cerastoderma glaucum Poiret 1789 was studied in the Polish coastal zone (up to 3 Nautical miles) of the Baltic Sea within the Puck Bay and part of the Gulf of Gdańsk. The frequency (F) in the sheltered coastal zone of bays was high (65%), whereas at the exposed open coast of the Middle Pomerania it was lower (43%). Also, abundance in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk was over 3-fold higher than in the coastal zone of the Middle Pomerania. By means of classic statistical methods (essential tests) we proved the significance of differences between mean abundance at west and east transects in estuaries and between open coast and estuaries. The multivariate regression and classification trees (MR&CT) indicated that biomass and abundance of C. glaucum in the Baltic Sea were affected by the kind of bottom, whereas depth and distance to the bank influenced cockles' abundance and biomass in bays. The population's structure in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk was determined mainly by the depth. In the Wieprza River estuary only specimens from age group 1+ were found. On all the other studied profiles cockles lived up to 3 or 4 years and the dominant group was 2+. The highest mean width of shell was in the Słupia River estuary, and in the bays shell width increased from west to east. In comparison to the other bivalves inhabiting the discussed area, C. glaucum does not play an important role as food source for fish and other consumers but may serve as an indicator of environmental conditions.
Badano populację małża sercówki bałtyckiej Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (do 3 Mm), oraz w Zatoce Puckiej i Zatoczce Gdyńskiej (część Zatoki Gdańskiej). Frekwencja dla strefy przybrzeżnej zatok była wysoka i wynosiła średnio F = 65%, a dla strefy przybrzeżnej Wybrzeża Środkowego tylko F = 43%. W strefie przybrzeżnej Zatoki Puckiej i Gdyńskiej zagęszczenie Cerastoderma było ponad 3-krotnie wyższe w porównaniu do masy mokrej w strefie przybrzeżnej Wybrzeża Środkowego. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach oraz pomiędzy otwartym wybrzeżem a strefami estuariowymi. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na biomasę i zagęszczenie Cerastoderma wpływ ma jedynie granulacja podłoża, natomiast na obszarze zatok na zagęszczenie wpływa głębokość, a na biomasę odległość od brzegu. Struktura populacji Cerastoderma glaucum zasiedlającej Zatokę Pucka i Gdańską jest determinowana głównie przez głębokość. Najkrócej sercówki żyły w estuarium Wieprzy, gdzie występowały wyłącznie osobniki z grupy wiekowej 1+. Na pozostałych badanych pod tym względem profilach małże te dożywały wieku 3 i 4 lat, z dominującymi starszymi grupami wiekowymi, głównie 2+. Badania szerokości muszli wykazały, że średnia szerokość muszli badanych Cerastoderma na obszarze Wybrzeża Środkowego była największa w estuarium Słupi, natomiast na obszarze zatok zasadniczo wzrastała z zachodu na wschód. W porównaniu do innych gatunków małży zasiedlających badany obszar, Cerastoderma glaucum, ze względu na niewielką liczebność, nie odgrywa większej roli ekologicznej oraz nie tworzy bogatej bazy pokarmowej dla ryb i innych hydrobiontów, może natomiast posłużyć jako organizm wskaźnikowy niekorzystnych zmian zachodzących w środowisku.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fouling organisms (periphyton) inhabiting common reed Phragmites australis in Lake Jamno
Organizmy poroślowe (perifiton) zasiedlające trzcinę (Phragmites australis) w jeziorze Jamno
Autorzy:
Piesik, Z.
Obolewski, K.
Wisniewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85225.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
periphyton
common reed
Phragmites australis
Lake Jamno
Baltic Sea
coastal zone
Polska
estuary
Macoma balthica
abundance
biomass
Protozoa
Nematoda
Rotatoria
Oligochaeta
Cladocera
larva
Chironomidae
microalga
Bacillariophyta
Chlorophyta
Cyanophyta
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2002-2003, 07
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution and the role of Hydrobiidae on the Middle Pomeranian (Darlowo-Wladyslawowo)
Rozmieszczenie i rola ślimaków z rodzaju Hydrobiidae w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (Darłowo-Władysławowo)
Autorzy:
Obolewski, K.
Piesik, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/84946.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
animal distribution
slug
Hydrobiidae
Darlowo town
Wladyslawowo town
Middle Pomerania region
Polska
coastal zone
Baltic Sea
estuary
Hydrobia
abundance
biomass
Hydrobia ulvae
Hydrobia ventrosa
Gastropoda
Prosobranchia
Opis:
A population of Hydrobia sp. (Hydrobia ulvae Pennant and Hydrobia ventrosa Montagu) was studied in the Polish coastal zone (up to 3 nautical miles) of the Baltic Sea within the open coast of Polish Middle Pomerania. Abundance, wet biomass, and the frequency of Hydrobia were determined in the coastal waters, including estuaries of the Wieprza, Słupia, Łupawa, Łeba rivers and open coastal in the vicinity of Czołpino (Słowinski National Park) and Władysławowo. The frequency (F) of Hydrobia in the open coast of the Middle Pomerania amounted to 39%, while in the coastal zone of the open sea (Czołpino and Władysławowo) there were no snails. The abundance of Hydrobiidae, in the coastal zone surveyed, ranged from 0 to 398 specimens per m-2 of the bottom ( x = 33.7 spec. m–2). Wet biomass of this bivalve ranged from 0 to 12.0 gww m-2 ( x = 1.0 gww m-2). Apparently Hydrobia sp. has found better conditions for living and development in the estuary Middle Pomerania coast compared to open coastal. The abundance of this gastropods in the estuary zone was 27-fold higher than in the open coast and the wet weight was about 1.5-fold higher, respectively. Hydrobiidae plays an important role in the monitoring of benthos of the Baltic Sea, not constitutes a distinct food base of animals (fish and other hydrobionts).
Badano populacje ślimaków Hydrobia sp. (Hydrobia ulvae Pennant i Hydrobia ventrosa Montagu) w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (max. do 3 Mm) w otwartym wybrzeżu Pomorza Środkowego. Określono zagęszczenie, biomasę mokrą oraz frekwencje Hydrobia sp. w wodach przybrzeżnych, w tym w rejonach ujść rzek Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby oraz otwartego wybrzeża w pobliżu Czołpina (Słowiński Park Narodowy) oraz Władysławowa. Frekwencja Hydrobia w strefie przybrzeżnej Pomorza Środkowego wynosiła – F = 39%, natomiast nie wystąpiły one w strefie przybrzeżnej otwartego morza. Zagęszczenie wodożytek w badanej strefie przybrzeżnej wahało się w granicach od 0 do 398 osobn. m-2 dna ( x = 33,7 osobn. m-2). Wartość masy mokrej tego gatunku małża wahała się od 0 do 12,0 gmm m-2 ( x = 1,0 gmm m-2). Hydrobia sp. znajdowała dogodniejsze warunki do rozwoju w strefie przybrzeżnej Pomorza Środkowego w porównaniu ze strefa otwartego morza. Zagęszczenie tych ślimaków było 27-krotnie, a masa mokra 1,5-krotnie wyższa w strefach przyujściowych niż na otwartym wybrzeżu. Hydrobiidae odgrywają ważna rolę w monitoringu bentosu Morza Bałtyckiego, natomiast nie są preferowana baza pokarmowa dla zwierząt (ryb i innych hydrobiontów).
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2006, 10
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quantitative structure of Hediste diversicolor (O. F. Muller) in estuary zones of the southern Baltic Sea (Polands central coastline)
Struktura ilościowa Hediste diversicolor (O. F. Muller) w strefach estuariowych Bałtyku Południowego (wybrzeże środkowej Polski)
Autorzy:
Obolewski, K.
Strzelczak, A.
Bodo, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85165.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
quantitative structure
Hediste diversicolor
estuary zone
Baltic Sea
Polska
Polish coastline
benthic fauna
Pomeranian region
river mouth
Opis:
This study concerns the distribution of nereid Hediste diversicolor in the Middle Pomerania, near the estuaries of five rivers (Parsęta, Wieprza, Słupia, Łupawa and Łeba). The highest density of Hediste was observed in the vicinity of the Wieprza estuary while the lowest (7-fold lower) in the estuary of the Łeba River. As for biomass, it was the highest in the river mouth of Parsęta and the lowest in the Wieprza estuary. Frequency in the studied estuaries was low and amounted to 32%. Using standard statistical methods (significance tests) we indicated differences in average Hediste density and biomass between the eastern and western transects. Nereid’s density was 2-fold higher in the eastern transects while biomass in western. The applied multivariate regression and classification tree method (MR&CT) revealed that the density of Hediste was determined only by the depth of a sampling site while biomass by the distance from the coast. The Spearman’s correlation coefficient analysis indicated significant (p < 0.05) dependence of biomass and density on depth and distance from the shore. Due to ecological role of H.diversicolor as a food source for benthivorous fish, including valuable and endangered species (cod, flatfish), the analysis of food supply can be important in the identification of fish feeding grounds.
Przeprowadzono badania nad rozmieszczeniem wieloszczeta Hediste diversicolor w częściach estuariowych polskiego Wybrzeża Środkowego, w strefie przyujściowej 5 rzek (Parsęty, Wieprzy, Słupi, Łupawy i Łeby). Największe zagęszczenie Hediste obserwowano w okolicach ujścia Wieprzy, a najmniejsze (blisko 7-krotnie niższe) w estuarium rzeki Łeby, natomiast biomasa tego gatunku najwyższe wartości uzyskała w ujściu Parsęty, zaś najniższe – Wieprzy. Frekwencja dla obszarów estuariowych była niewielka i wyniosła zaledwie F = 32%. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu i biomasie pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach. Nereida osiągała blisko 2-krotnie wyższe zagęszczenie na profilach wschodnich, natomiast biomasa w takim samym zakresie była wyższa na profilach zachodnich. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na zagęszczenie Hediste wpływ ma jedynie głębokość wody w miejscu poboru, natomiast na biomasę odległość od brzegu. Analiza korelacji Spearmana wskazuje na istotną zależność (p < 0.05) zagęszczenia i biomasy od głębokości i odległości od brzegu. Ze względu na ekologiczną rolę H. diversicolor jako bazy pokarmowej dla ryb bentosożernych, w tym cennych, a zarazem zagrożonych gatunków (dorsz, płastuga itp.), określenie potencjalnej bazy pokarmowej może być cenną wskazówką co do identyfikacji miejsc ich żerowania.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part I
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies