Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ryzyko, kredytowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Credit payment deferrals for companies in the context of SARS-CoV-2 consequences and forbearance
Wakacje kredytowe dla przedsiębiorstw w kontekście skutków SARS-CoV-2 a forbearance
Autorzy:
Korzeb, Zbigniew
Niedziółka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1026568.pdf
Data publikacji:
2021-02-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ryzyko kredytowe
wakacje kredytowe
SARS-CoV-2
forbearance
credit risk
payment deferral
Opis:
Jedną z pierwszych reakcji na lockdown spowodowany rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 były moratoria na obsługę zadłużenia. Jak pokazuje analiza przeprowadzona w niniejszym artykule, warunki wakacji kredytowych w poszczególnych państwach europejskich istotnie różniły się, a w niektórych z nich w ogóle nie zdecydowano się na tę formę wsparcia. Różnice dotyczyły przede wszystkim okresu zawieszenia obsługi długu, spektrum uprawnionych kredytobiorców oraz sposobu wdrażania instrumentu (w drodze ustawy lub jako efekt porozumienia pomiędzy bankami). W niniejszym artykule, w którym bardziej szczegółowo przedstawiono formułę wdrożoną w Polsce, autorzy podjęli próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze:  − Czy oprócz doraźnych korzyści dla kredytobiorców i gospodarki z tytułu odroczenia obsługi długu istnieją potencjalne negatywne konsekwencje wakacji kredytowych, zarówno dla sektora bankowego, jak i kredytobiorców? − Czy wakacje kredytowe, będące formą restrukturyzacji zadłużenia, mieszczą się w definicji forbearance i w związku z tym generują dla banków negatywne skutki, choćby w postaci konieczności przedstawienia w sprawozdawczości faktu pogorszenia jakości portfela? Według wiedzy autorów jest to pierwsze syntetyczne opracowanie stanowiące swego rodzaju analizę komparatywną instrumentów wsparcia w postaci wakacji kredytowych, które zastosowano w wybranych państwach europejskich (nie licząc prezentacji dokonywanych przez firmy consultingowe).
One of the first reactions to the lockdown caused by the proliferation of the SARS-CoV-2 virus was a debt service moratorium. As the analysis carried out in this paper shows, credit holiday conditions varied considerably from one European country to another, and some of them did not opt for this form of support at all. The differences concerned primarily the period of suspension of debt service, the spectrum of eligible borrowers and the manner of implementation of the instrument (by law or as a result of an agreement between banks). In this paper, which presents in more detail the programme implemented in Poland, the authors have attempted to answer the following research questions: • In addition to the immediate benefits of debt deferral to borrowers and the economy are there potential negative consequences of credit moratoriums for both the banking sector and borrowers? • Do credit holidays, which are a form of debt restructuring, fall within the definition of forbearance and therefore generate negative effects for banks, if only in the form of having to report a deterioration in the quality of the portfolio? As far as the authors’ know, this is the first synthetic study constituting a kind of comparative analysis of the credit holiday support instruments used in selected European countries (not counting presentations made by consulting companies).
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2020, 4; 55-71
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skorygowany o ryzyko kredytowe pomiar płynności banku jako narzędzie wsparcia procesu zarządzania stabilnością finansową
Credit risk adjusted bank’s liquidity as a support measure for the process of financial stability management
Autorzy:
Niedziółka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525501.pdf
Data publikacji:
2014-11-15
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
ryzyko kredytowe
ryzyko płynności
stabilność finansowa
credit risk
liquidity risk
financial stability
Opis:
Artykuł koncentruje się na ocenie wybranych metod kwantyfikacji ryzyka płynności, na które oddziałuje szerokie spektrum czynników ryzyka, w tym zwłaszcza ryzyko kredytowe. Pod uwagę wzięto następujące formy wpływu ryzyka kredytowego na ryzyko płynności: (1) zaburzenia wpływu środków związane z pogorszeniem się jakości portfela kredytowego, skutkujące wzrostem luki płynności i koniecznością konwersji płynnych aktywów na środki pieniężne lub pozyskania dodatkowego finansowania zewnętrznego; (2) wzrost ryzyka kredytowego banku (pasywne ryzyko kredytowe) skutkujący zaburzeniami w procesie pozyskiwania finansowania zewnętrznego i wzrostem jego kosztu; (3) wzrost ryzyka kredytowego emitentów papierów wartościowych zaliczanych dotychczas do zasobu aktywów płynnych (HQLA), którego konsekwencją jest wzrost ryzyka ich upłynnienia bez znacznego dyskonta. Większość zaprezentowanych w artykule metod pomiaru ryzyka płynności nie uwzględnia wpływu ryzyka kredytowego na stabilność przepływów pieniężnych, co stawia pod znakiem zapytania ich precyzję i determinuje postulat dokonania korekty wyników o potencjalne oddziaływanie zarówno aktywnego, jak i pasywnego ryzyka kredytowego.
The article focuses on the evaluation of selected methods of quantifying liquidity risk which is affected by a broad spectrum of risk factors, including in particular the credit risk. The following forms of impact of credit risk on liquidity risk were taken into consideration: (1) problems related to the influence of the deterioration of the quality of bank’s loan portfolio, resulting in an increase in liquidity gap and a need to convert liquid assets into cash or obtain additional external financing, (2) an increase in credit risk of the bank (passive credit risk) resulting in disturbances in the process of obtaining external financing and an increase of its cost, (3) an increase in credit risk of issuers of securities until now classified as a resource of liquid assets (HQLA), the consequence of which is an increased risk of disposing of them. Most of the methods of liquidity risk measurement presented in this article exclude the impact of credit risk on the stability of cash flow, which questions their accuracy and determines the need for the correction of the results with regards to the potential impact of both active and passive credit risk.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2014, 4/2014 (48) t.1; 132-150
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Country Ceiling and Sovereign Rating Relationship Exemplified by the Case of Poland
Związek pomiędzy pułapem krajowym a ratingiem suwerennym na przykładzie Polski
Autorzy:
Niedziółka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627323.pdf
Data publikacji:
2021-07-08
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pułap krajowy
rating suwerenny
ryzyko kredytowe kraju
rating kredytowy
country ceiling
sovereign rating
country risk
credit rating
Opis:
The aim of the article is to answer the question whether the ratings of entities registered in Poland are limited by the sovereign rating of the country. The author theorises that the sovereign rating of Poland does not constitute the upper limit for ratings granted by the Big Three (Fitch Ratings, Moody’s and Standard & Poor’s) to Polish financial and non‑financial entities. The databases of three leading rating agencies were queried, selecting all (52) long‑term foreign ratings assigned to entities registered in Poland. The analysis indicates that currently no confirmation can be found of the use of the country ceiling principle, according to which the rating of any entity registered in a given country cannot be higher than its sovereign rating, by rating agencies (7.7% of rated entities in Poland is given higher rating than the sovereign one). This is at the same time a higher percentage than the average for all Big Three ratings, amounting to approx. 3%. The country ceiling is an upper, potential sovereign rating bound, resulting from the T&C risk. In the case of entities registered in Poland, however, their rating is a maximum of one notch higher than the sovereign rating, which in turn is in line with the policy that Standard & Poor’s officially announced as the only agency among the Big Three (the rating of an entity registered in a given jurisdiction can be up to four notches higher than the sovereign rating). The analysis of ratings assigned to Polish entities also indicates that a rating above the sovereign rating awarded by a given credit rating agency does not translate into similar actions of other agencies. This paper analyses the relationships between the concepts of country risk, T&C risk and sovereign risk. Another original contribution is establishing how the country ceiling principle used by rating agencies works in practice and verifying the scope of application of this principle in the Polish economic reality.
Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy ratingi podmiotów zarejestrowanych w Polsce są ograniczone przez rating suwerenny tego kraju. Autor zakłada, że rating suwerenny Polski nie określa górnej granicy ocen przyznawanych przez Wielką Trójkę (Fitch Ratings, Moody’s i Standard & Poor’s) finansowym i niefinansowym podmiotom polskim. Przeprowadzono kwerendę baz danych trzech głównych agencji ratingowych, wybierając wszystkie (52) długoterminowe ratingi zagraniczne przypisane do podmiotów zarejestrowanych w Polsce. Z analizy wynika, że obecnie nie znajduje potwierdzenia zasada pułapu krajowego, zgodnie z którą rating każdego podmiotu zarejestrowanego w danym kraju nie może być wyższy od ratingu suwerennego (w Polsce 7,7% ocenianych podmiotów otrzymuje wyższy rating niż państwo). Jest to jednocześnie wyższa wartość niż średnia dla wszystkich ocen dokonywanych przez Wielką Trójkę, która wynosi około 3%. Pułap krajowy to górna, potencjalna granica ratingu suwerennego, wynikająca z ryzyka T&C, choć w przypadku podmiotów zarejestrowanych w Polsce ich rating jest maksymalnie o jeden stopień wyższy od ratingu suwerennego, co z kolei jest zgodne z polityką Standard & Poor’s – jedynej agencji spośród Wielkiej Trójki, prezentującej oficjalne stanowisko w tej kwestii (rating podmiotu zarejestrowanego w danej jurysdykcji jest do czterech stopni wyższy od ratingu tego kraju). Analiza ratingów przyznanych polskim podmiotom wskazuje również, że przyznawana przez daną agencję ratingową ocena powyżej ratingu państwa nie przekłada się na podobne działania innych agencji. W niniejszym artykule przedstawiono relacje między pojęciami ryzyka kraju, ryzyka transferu i wymienialności oraz ratingu suwerennego. Kolejny oryginalny wkład to ustalenie, czym w praktyce jest zasada pułapu krajowego dla agencji ratingowych, i sprawdzenie zakresu jej stosowania w polskich realiach gospodarczych.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2021, 3, 354; 4-19
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies