- Tytuł:
- Crime of coercion (Article 191 CC) after amendments of 10 September 2015
- Autorzy:
-
Mozgawa, Marek
Nazar, Katarzyna - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1392595.pdf
- Data publikacji:
- 2016-06-30
- Wydawca:
- Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
- Tematy:
-
zmuszanie
przemoc
groźba bezprawna
wymuszenie
wierzytelność
coercion
violence
illegal threat
extortion
debt - Opis:
-
The provision of Article 191 § 1 CC of 1997, as far as its construction is concerned, is closer to
its counterpart in the Penal Code of 1932 (Article 251) than to Article 167 CC of 1969. Following
the example of the PC of 1932, criminalisation covers compelling another person “to act, desist
from acting or submit to acting” in a specified manner and not “to conduct himself in a specified
manner” as it was formulated in the CC of 1969. However, the scope of penalisation was narrowed
by the use of a phrase “violence against a person” instead of formerly used “violence” understood
broadly and a new aggravated type of the crime was added (if a perpetrator acts with the purpose
of compelling the return of a debt – Article 191 § 2 CC). Act of 10 September 2015 introduced
a new provision of Article 191 § 1a CC which reads: “Whoever with the purpose specified in
§ 1 uses violence of another type persistently or in a way substantially hindering another person
from using an occupied apartment is subject to the same penalty.” This solution is assessed to be
62 MAREK MOZGAWA, KATARZYNA NAZAR
IUS NOVUM
2/2016
pointless; the same effect can be achieved by reference to the wording of the provision of Article
167 § 1 CC of 1969 (without the use of unclear features such as “persistently”, “substantially
hindering” and narrowing the scope the provision application only to apartments). De lege ferenda
the provision of Article 191 § 1a should read: “Whoever uses violence or an illegal threat with the
purpose of compelling another person to act, desist from acting or submit to acting in a specified
manner…” and the provision of Article 191 § 1a should be repealed. It is also reasonable to
reintroduce the mode of prosecution proposed for the basic type of coercion (with maintaining
prosecution ex officio in case of the aggravated type).
Przepis art. 191 § 1 k.k. z 1997 r. pod względem konstrukcji jest bardziej zbliżony do swojego odpowiednika z k.k. z 1932 r. (art. 251) niż do art. 167 k.k. z 1969 r. Wzorem k.k. z 1932 r. kryminalizacją objęto zmuszanie innej osoby do określonego „działania, zaniechania lub znoszenia”, a nie – jak było to w k.k. z 1969 r. – do „określonego zachowania się”. Zawężono natomiast zakres penalizacji poprzez użycie określenia „przemoc wobec osoby”, a nie – jak było to poprzednio – szerokiego sformułowania „przemoc” oraz dodano typ kwalifikowany przestępstwa (jeżeli sprawca działa w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności – art. 191 § 2 k.k.). Ustawą z dnia 10 września 2015 r. wprowadzono nowy przepis art. 191 § 1a k.k. w brzmieniu: „Tej samej karze podlega, kto w celu określonym w § 1 stosuje przemoc innego rodzaju uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego”. Zabieg ten należy ocenić jako chybiony; ten sam efekt można by osiągnąć nawiązując do brzmienia przepisu art. 167 § 1 k.k. z 1969 r. (bez używania nieostrych znamion takich jak „uporczywie”, „w sposób istotnie utrudniający” i zawężania zakresu funkcjonowania przepisu jedynie do lokali mieszkalnych). De lege ferenda przepis art. 191 § 1 powinien uzyskać brzmienie: „Kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawna w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia…”, zaś przepis art. 191 § 1a winien zostać skreślony. Zasadne jest również przywrócenie wnioskowego trybu ścigania odnośnie do typu podstawowego zmuszania (przy pozostawieniu ścigania z urzędu w przypadku typu kwalifikowanego). - Źródło:
-
Ius Novum; 2016, 10, 2; 44-63
1897-5577 - Pojawia się w:
- Ius Novum
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł