Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Strategia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Obszar Azji Centralnej i Zatoki Perskiej w strategii ChRL
Central Asia and the Gulf Area in the PRC Strategy
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141399.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Rosja
Chiny
Azja Południowa
strategia
Opis:
W artykule Autor prezentuje rolę chińskiej polityki surowcowej w strategii międzynarodowego oddziaływania ChRL. W jego opinii, wykorzystując poziom zapotrzebowania na surowce energetyczne, władzom chińskim udało się zniwelować amerykańskie plany zdobycia kontroli nad globalnym rynkiem obrotu i transportu surowców energetycznych. Równocześnie polityka ta zezwoliła na skuteczne ograniczenie amerykańskiej pozycji politycznej w Afryce, Azji Południowej i Centralnej. Niezwykle istotną konsekwencją chińskiej aktywności międzynarodowej jest odrodzenie się sojuszu Rosja–Chiny, który ma jednak ograniczony (taktyczny) charakter. Sporym wyzwaniem dla amerykańskiej i europejskiej polityki jest także włączenie do chińsko -rosyjskiej współpracy (w charakterze zwasalizowanego partnera) Iranu.
In this article the author discusses the role of China’s natural resource policy in its strategy for exerting international infl uence. In his opinion, the Chinese authorities have taken advantage of growing demand for energy and in this way they succeeded in distracting America’s plans of gaining control over the global market of circulation and transportation of energetic resources. At the same time, this policy has enabled an eff ective limitation of America’s political position in Africa and Southern and Central Asia. One of the most signifi cant consequences of the Chinese international activity is the renewal of the Russia–China alliance with a limited tactical character, however. A major challenge for the American and European external policy is the inclusion of Iran as a vasalized partner into the Russia–China cooperation.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2008, 3; 44-61
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energiepolitik Russischer Föderation nach 2016
Energy Policy of the Russian Federation after 2016
Polityka energetyczna Federacji Rosyjskiej po 2016
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139737.pdf
Data publikacji:
2019-12-28
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Energiepolitik
Russische Föderation
Wirtschaftsstrategie
Sicherheitsstrategie
polityka energetyczna
Federacja Rosyjska
strategia gospodarcza
strategia bezpieczeństwa
energy policy
Russian Federation
economic strategy
security strategy
Opis:
Der vorliegende Artikel stellt eine mögliche Prognose potenzieller Umwandlungen russischer Energiepolitik, die aus der durch Strategie Wirtschaftlicher Sicherheit bestimmten Rolle hervorgeht. Der Vergleich deren Inhalts mit Unterlagen und Projekten sektoraler Wirtschaftsstrategien lässt die These aufstellen, der Treibstoff- und Energiesektor wird weiterhin einer der wichtigsten Bereiche der russischen Wirtschaft bleiben. Das Ziel der Energiepolitik wird daher eine angestrebte Dominanz von Lieferungen der verarbeiteten Erzeugnisse und Gestaltung der Entwicklungsprozesse in gezielten Staatsregionen sein. Man sollte von der Tatsache ausgehen, das Erreichen solch definierter strategischer Ziele benötigt nicht nur eine tiefgreifende technologische Transformation, sondern auch eine Bereitstellung entsprechender Produktionskapazitäten, welche die Gestaltung von globalen Gaspreisen sowie Zugang zu neuen Absatzmärkten gewährleisten. Die über den Erfolg dieses Konzeptes entscheidenden Faktoren sind überdies eine regelrechte Gestaltung der Wechselbeziehungen mit China, also dem größten Einführer und Mitinvestor sowie eine „Energieverkoppelung“ neuer Empfänger. Auf eine gravierende Weise ändert diese Annahme sowohl den Geltungsbereich der russischen Energiepolitik sowie das Konzept der internationalen Wirkung.
Artykuł jest prognozą potencjalnych przeobrażeń rosyjskiej polityki energetycznej, wynikającą z roli, jaką wyznacza jej Strategia Bezpieczeństwa Ekonomicznego. Konfrontacja jej zapisów z dokumentami i projektami sektorowych strategii gospodarczych pozwala przyjąć tezę, iż sektor paliwowo-energetyczny nadal pozostanie najważniejszą z dziedzin rosyjskiej gospodarki. Celem polityki energetycznej będzie docelowe zdominowanie dostaw wyrobów przetworzonych oraz kreowanie procesów rozwojowych w wybranych regionach globu. Uznać należy, że osiągnięcie tak zdefiniowanych celów strategicznych wymaga nie tylko przeprowadzenia głębokiej transformacji technologicznej, ale uzyskania możliwości produkcyjnych, pozwalających na kreowanie globalnych cen gazu oraz dostępu do nowych rynków zbytu. Czynnikami decydującymi o powodzeniu tej koncepcji są więc także właściwe ułożenie wzajemnych relacji z Chinami, czyli głównym importerem i współinwestorem oraz „związane energetyczne” nowych odbiorców. W sposób znaczący założenie to zmienia zarówno zakres przedmiotowy rosyjskiej polityki energetycznej, jak i koncepcje oddziaływania międzynarodowego.
This article presents a possible forecast of potential transformations of Russian energy policy resulting from the role determined by the Economic Security Strategy. Comparing its content with documents and projects of sectoral economic strategies, it is possible to hypothesise that the fuel and energy sector will remain one of the most important sectors of the Russian economy. Therefore, the goal of the energy policy will be a targeted dominance of supplies of processed products and shaping of development processes in targeted state regions. It should be assumed that the achievement of such defined strategic goals will require not only a profound technological transformation, but also the provision of appropriate production capacities that will ensure the formation of global gas prices and access to new sales markets. Moreover, the decisive factors for the success of this concept are a proper shaping of interactions with China, i.e. the largest importer and co-investor, and an "energy linkage" of new recipients. This assumption changes both the scope of Russian energy policy and the concept of international impact.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2019, 13, 1; 25-37
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo w długofalowej strategii rozwoju kraju i strategiach sektorowych
National Security in a Long-Term Development Strategy of the Country – Poland 2030 and Polish Sector-Specific Development Strategies
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141091.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
bezpieczeństwo państwa
bezpieczeństwo narodowe
interesy narodowe
strategia państwa
strategia rozwoju
National security
national interesting
National Development Strategy
long-term strategy of developing development strategies
Opis:
Bezpieczeństwo państwa, czy narodowe jest w definiowane na szereg sposobów. Wynika to zarówno z różnorodnych podejść badawczych, jak i sposobu jego rozumienia przez społeczeństwoi establishment polityczny. Bez względu na spory definicyjne i zakres pojęciowy uznać należy, że w największym stopniu kreatorami bezpieczeństwa narodowego jest społeczność tworząca naród oraz aparat państwowy realizujący działania podejmowane przez to państwo. Rolą aparatu władzy jest określenie celów narodowych i inicjacja procesu ich osiągania. Instrumentem pozwalającym na ich osiąganie jest strategia państwowa (wielka strategia), którą w przypadku państw nie posiadających aspiracji mocarstwowych najczęściej zastępuje się ługofalowymi programami rozwojowymi. Zaprezentowane podejście jest także zauważalne w przypadku polskiej Długookresowej Strategii Rozwoju Kraju do 2030 roku. Jej założenia pozwalają bowiem na zdefiniowanie pojęcia bezpieczeństwo państwa i wskazanie form i rodzajów aktywności państwa w celu jego zapewnienia.
National security may be defined in many ways. Usually it is said to be a result of feeling unsafe by the society. However, the way of its ensurance is a consequence of government acts,acting for the sake of national interests (which are defined by the governmental authorities). The way we can achieve it is the realization of national strategy (great strategy) which, in caseof medium-sized countries, is replaced by long – term development programs. Its guidelines allow us to definenational security and state its forms and kinds of national activity in order toensure it.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2013, 7; 50-62
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpieczeństwo morskie a programy rozwojowe państwa polskiego do 2030 roku
Maritime Security and the Development Programmes of the Polish State up to 2030
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140931.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
bezpieczeństwo morskie
interesy morskie
strategia rozwoju
maritime safety
maritime interests
development strategy
Opis:
Przyjęta w Strategii Rozwoju Systemu Bezpieczeństwa RP do 2022 roku wykładnia pojęcia bezpieczeństwo państwa przewiduje konieczność uwzględnienia w jego zakresie działań zmierzających do osiągania interesów narodowych. Polskie interesy morskie wynikają z narodowych programów rozwojowych, zwłaszcza polityk transportowej i energetycznej. Ich osiąganie wymaga także uwzględnienia uwarunkowań zewnętrznych oraz – nade wszystko – posiadania instrumentarium pozwalającego na efektywne oddziaływanie na ważnych dla państwa akwenach morskich oraz wobec graczy międzynarodowych, których interesy będą negatywnie oddziaływać na możliwości osiągania przez państwo polskie własnych celów strategicznych. Istotnym zadaniem państwa w tym zakresie jest stworzenie właściwie skonstruowanego potencjału sił morskich.
Maritime Security and the Development Programmes of the Polish State up to 2030 Summary: The concept of state security adopted in the Strategy of the Development of Security System till year 2022 of the Polish Republic foresees the necessity of including therein activities in the interests of the nation. The Polish maritime interests result from the national development programmes, especially from the policy of transport and power industry. Reaching them requires also taking into account external conditions and – first of all – owning an instrumentarium that allows to effectively impact sea basins important for the state and international players, whose interests will be negatively affecting the possibilities of the Polish state to reach their own strategic targets. The crucial task of the state here is to create a properly designed potential of maritime forces.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2014, 8, 2; 77-95
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomia rosyjskiego imperializmu ery Władymira Putina
Anatomy of Russian Imperialism in the Era of Vladimir Putin
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151016.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
państwo
polityka zagraniczna
Rosja
strategia
oddziaływanie międzynarodowe
state
foreign policy
Russia
international influence
strategy
Opis:
W opracowaniu wyjaśniono uwarunkowania i cele imperialnej polityki Rosji w okresie sprawowania władzy przez środowisko skupione wokół Władimira Putina. Przez dwie dekady (lata 2000-2021) politykę tę określić można jako konglomerat umiejętnie prowadzonych i wzajemnie skoordynowanych przedsięwzięć politycznoekonomicznych, wspieranych działaniami dyplomatycznymi. Jej bezapelacyjnym sukcesem było przekonanie większości pozostałych uczestników sceny międzynarodowej o konieczności przyznania Rosji statusu gracza globalnego i aprobaty budowy przez to państwo strefy własnych wpływów. Do 2022 roku była ona konstruowana w oparciu o klasyczne zasady myślenia strategicznego, zakładające zdefiniowanie interesu narodowego, określenie żywotnych interesów państwa w ważnych dla jego funkcjonowania obszarach przedmiotowych i geograficznych oraz sposobu osiągnięcia dobrze dobranych celów operacyjnych. Proces ten został podzielony na konkretne etapy, w trakcie których osiągane były poszczególne cele, co pozwalało na wyznaczenie kolejnych, umożliwiających realizację interesu narodowego. Autor stawia tezę, że interesem narodowym Federacji Rosyjskiej jest usankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, zaś żywotnymi interesami - uzyskanie instrumentów pozwalających na osiągnięcie tego celu strategicznego. Uznaje także, że w konstrukcji tej polityki adoptowano koncepcje geopolityczne autorstwa Wieniamina Siemionowa Tień-Szańskiego i Halforda Johna Mackindera, zwłaszcza tezy o roli obszaru rdzeniowego i centrów pozwalających na stworzenia niezbędnego potencjału państwa i zasadach funkcjonowania mocarstwa lądowego, oraz teorii Heartlandu wraz z wizją koniecznej ekspansji na obszary przyległe. Ekspansja ta postrzegana jest zarówno jako rozwiązanie zapewniające bezpieczeństwo kraju o znacznej rozciągłości terytorialnej, jak i instrument pozwalający na uzyskanie statusu mocarstwa oraz potencjału zdolnego do przeciwstawienia się mocarstwu morskiemu (globalnemu). Opierając się na tych założeniach i koncepcjach uznano, że kolejnym etapem rosyjskiej polityki powinno być sankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, co prowadzić będzie do podjęcia różnorodnych form konfrontacji ze Stanami Zjednoczonymi. Jednakże założono, że obszary i formuła tej konfrontacji zostaną wyznaczone w oparciu o racjonalną ocenę potencjału państwa rosyjskiego oraz możliwych strat jakie może przynieść taka
This paper explains the conditions and objectives of Russia's imperial policy during the Vladimir Putin era. For two decades (2000-2021) this policy can be described as conglomerate of skill fully executed and mutually coordinated political and economic undertakings supported by diplomatic action. Its undisputed success was to convince the majority of the remaining participants on the international scene of the need to grant Russia the status of a global player and to approve the construction by this country of its own sphere of influence. By 2022, it was being constructed on the basis of the classical principles of strategic thinking, involving the definition of the national interest, the identification of the state's vital interests in the subject and geographic areas important for its functioning, and how to achieve well-chosen operational goals. This process was divided into specific stages, during which individual objectives were achieved, which allowed for the determination of subsequent ones, enabling the realization of the national interest. The author puts forward the thesis that the national interest of the Russian Federation is to legitimize its position as a global power, while vital interests - to obtain instruments to achieve this strategic goal. It is also acknowledged that in the construction of this policy geopolitical concepts by Veniamin Semyonov Tenshansky and Halford John Mackinder have been adopted, especially the theses on the role of the core area and the centers enabling the creation of the necessary state potential and the principles of the functioning of a land power, and the Heartland theory with its vision of the necessary expansion into adjacent areas. This expansion is seen both as a solution for ensuring the security of a country with a large territorial extension and as an instrument for achieving superpower status and a potential capable of opposing a maritime (global) power. Based on these assumptions and concepts, it was considered that the next stage of Russian policy should be to sanction the position of a global power, which would lead to undertaking various forms of confrontation with the United States. However, it was assumed that the areas and formula of this confrontation would be determined on the basis of a rational assessment of the potential of the Russian state and of the possible losses that such a confrontation, in a formula unsuited to geopolitical realities, might bring. The ongoing Russian-Ukrainian conflict proves that dreams of achieving the status of an empire have become more important for the Russian leader than a realistic assessment of the possibility of restoring the status of a superpower.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2022, 40; 9-26
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marynarka wojenna jako środek realizacji interesu narodowego
Navy as a means of implementing the national interest
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540448.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
aktywność morska
interes narodowy
marynarka wojenna
strategia państwowa
maritime activity
national interest
navy
state strategy
Opis:
Zdolność do realizacji interesów narodowych stanowi o sile i pozycji państwa. W tym celu wykorzystuje ono szereg instrumentów, które stosuje w zależności od charakteru tegoż interesu, specyfiki otoczenia polityczno-gospodarczego oraz oczekiwań społecznych. Jednym z takich instrumentów, skoncentrowanym na prowadzeniu aktywności morskiej państwa, jest marynarka wojenna. Formuła jej działania, struktura organizacyjna oraz potencjał musi więc być dostosowany do długofalowych celów strategicznych państwa, które mają umożliwić realizację interesu narodowego. Równocześnie wizja wykorzystania sił morskich powinna mieć charakter otwarty, co pozwoli na osiąganie celów strategicznych w przypadku zmiany sytuacji międzynarodowej. Zdolność adaptacji sił morskich do zmian otoczenia międzynarodowego i niezmiennego dążenia do realizacji interesu narodowego stanowi wymóg właściwej organizacji marynarki wojennej. Analiza tych działań w latach 1918- 2018 pozwala na sformułowanie tezy, iż Polska międzywojenna potrafiła stworzyć i wykorzystać potencjał Marynarki Wojennej do realizacji interesu narodowego, jakim było utrzymanie suwerenności i ciągłości państwa. Natomiast współcześnie państwo polskie nie potrafi w pełni wykorzystać tego instrumentu, głównie ze względu na brak umiejętności zdefiniowania istoty pojęcia interes narodowy w zglobalizowanym świecie.
The ability to pursue national interests determines the strength and position of the state. To this end, it uses a number of instruments, depending on the nature of the interest, the specificity of the political and economic environment and social expectations. One of such instruments, focused on conducting maritime activity of the state, is the navy. The formula of its operation, organizational structure and potential must therefore be adapted to the long-term strategic goals of the state, which are to enable the realization of the national interest. At the same time, the vision of the use of naval forces should be open, which will allow to achieve strategic goals in the event of a change in the international situation. The ability to adapt the naval forces to changes in the international environment and the unchanging pursuit of national interest is a requirement for proper organization of the navy. The analysis of these activities in the years 1918-2018 allows us to formulate the thesis that interwar Poland was able to create and use the Navy's potential to implement the national interest, which was to maintain the sovereignty and continuity of the state. However, today the Polish state is not able to make full use of this instrument, mainly due to the lack of ability to define the essence of the concept of national interest in a globalized world
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2019, 28; 122-140
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy pragnieniami a realiami : francuska wizja mocarstwa morskiego
Francuska wizja mocarstwa morskiego
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr.
Powiązania:
Raport. Wojsko - Technika - Obronność 2021, nr 12, s. 4-10
Data publikacji:
2021
Tematy:
Polityka międzynarodowa
Współpraca międzynarodowa
Polityka zagraniczna
Strategia bezpieczeństwa
Marynarka wojenna
Geopolityka
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu są mocarstwowe ambicje Francji wyrażone m.in. w dokumentach strategicznych stworzonych w ostatnich latach. Jednym z nich jest program „Trzy Oceany” obejmujący region Atlantyku i Indo-Pacyfiku. Drugi z omawianych w artykule dokumentów to „Strategia rozwoju terytoriów zamorskich” dotyczący zlewiska Oceanu Indyjskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Od „konfliktu hybrydowego” do działań konwencjonalnych? Koncepcja oddziaływania militarnego Rosji, ze szczególnym uwzględnieniem zmian po 2018 roku
Evolving from hybrid conflict leading into conventional warfare? The Russian concept of military impact, with particular reference to the changes after 2018
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr
Kasprzycki, Daniel Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837372.pdf
Data publikacji:
2021-11-17
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
A2/AD
Rosja
działania konwencjonalne
działania nieliniowe
reforma
siły zbrojne
strategia
doktryna
działania zintegrowane
Russia
conventional operations
nonlinear operations
reform
armed forces
strategy
doctrine
integrated operations
Opis:
W artykule opisano ewolucję rosyjskiej koncepcji działań militarnych jako formy realizacji polityki bezpieczeństwa. Przedstawiono istotne zmiany w koncepcji dotyczącej prowadzenia działań hybrydowych w stosunku do sposobu, w jaki je realizowano podczas aneksji Półwyspu Krymskiego oraz rosyjskiej interwencji w Syrii. Wykazano, że obowiązująca od 2018 r. koncepcja przebudowy sił zbrojnych ma na celu ich przygotowanie do realizacji zarówno tzw. operacji zintegrowanych, poszerzania zewnętrznej strefy obrony, jak i operacji o charakterze antydostępowym. Służyć temu ma wyposażenie sił zbrojnych w odpowiednie środki, umożliwiające wykonywanie tak sformułowanych zadań, oraz wdrożenie strategii aktywnej obrony, zakładającej podejmowanie przez Rosję działań wyprzedzających na podstawie precyzyjnych algorytmów planowania. Uzupełnieniem rosyjskiej strategii aktywnej obrony jest strategia działań ograniczonych. Zdaniem rosyjskich ekspertów powinna ona zakładać prowadzenie działań zewnętrznych w celu ochrony oraz promowania rosyjskich interesów za granicą. Z przeprowadzonych analiz wynika, że Rosjanie uznali, że podstawową formą konfliktu polityczno-militarnego zarówno obecnie, jak i w przyszłości będzie konflikt nieliniowy o dynamicznym przebiegu. W związku z tym ważną rolę przypisano możliwościom stosowania instrumentarium kinetycznego i niekinetycznego oraz operacjom specjalnym o kompleksowym charakterze. W celu realizacji tych planów gruntownie zreformowano siły zbrojne. Zmieniono strukturę organizacyjną, system szkolenia i zmodernizowano uzbrojenie. Najważniejszy etap reform został ukończony, pomimo sankcji, w grudniu 2020 r. Na zmiany wprowadzane w rosyjskiej doktrynie wojskowej miały wpływ doświadczenia płynące z działań w Syrii i Donbasie. Przede wszystkim nastąpiło odejście od prymatu zsynchronizowanych działań niemilitarnych w ramach niekinetycznej operacji destabilizacyjnej. Obecnie główny sposób prowadzenia operacji polega na skoordynowanym użyciu środków wojskowych i pozamilitarnych, przy czym siły zbrojne odgrywają w takich operacjach decydującą rolę.
The article presents the evolution of the Russian idea of military operations as a form of implementing security policy. Significant changes in the concept of conducting hybrid operations were pointed out in relation to the way they were carried out in the process of the annexation of the Crimean Peninsula and during the Russian intervention in Syria. It was shown that the concept of the reconstruction of the armed forces since 2018 has been aimed at both preparing them for the implementation of the so-called integrated operations, expanding the external defence zone, and performing antiaccess operations. This is to be achieved by adequately saturating the armed forces with the necessary means to conduct such a task and by practically implementing the active defence strategy, which assumes that Russia will take pre-emptive actions based on precise planning algorithms. The Russian strategy of active defence is complemented by a strategy of limited operations. According to Russian experts, this strategy should involve external actions to protect and promote Russian interests abroad. The analyses demonstrate that the Russians have decided that the basic form of contemporary and future political-military conflict will be a non-linear conflict with a dynamic course. That is why a key role has been assigned to both kinetic and non-kinetic instrumentation capabilities and special operations with a comprehensive scope. To implement these plans, a thorough reform of the armed forces was carried out in terms of restructuring the organization, reforming the training system and modernizing the armaments. The main phase of the reforms had been successfully implemented by December 2020, despite the sanctions. The experience of Syria and the Donbass influenced the transformation of the Russian military doctrine. Its most important assumption was to move away from the primacy of synchronized non-military actions within a non-kinetic destabilizing operation. The concept of coordinated use of military and non-military means with a decisive role of the armed forces has become the basic form of conducting operations of this type.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 25; 11-30
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AUKUS - USA kontra ChRL na Indo-Pacyfiku
Autorzy:
Mickiewicz, Piotr.
Powiązania:
Raport. Wojsko - Technika - Obronność 2021, nr 11, s. 4-9
Data publikacji:
2021
Tematy:
AUKUS
Polityka międzynarodowa
Organizacje polityczno-wojskowe
Współpraca międzynarodowa
Polityka zagraniczna
Strategia bezpieczeństwa
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu jest rywalizacja chińsko-amerykańska w regionie Indo-Pacyfiku. Postępująca aktywizacja Chin w tym rejonie wywołała reakcję USA w postaci stworzenia ponadnarodowego układu polityczno-wojskowego (porozumienie AUKUS). Do grona amerykańskich sojuszników zaliczono Wielką Brytanię, Kanadę, Australię i Nową Zelandię- państwa mające realne możliwości oddziaływania w wybranych regionach Indo-Pacyfiku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies