Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Michalak, Katarzyna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Typologia czynników motywacji
    Typology of motivation factors
    Autorzy:
    Michalak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/415275.pdf
    Data publikacji:
    2009-09
    Wydawca:
    Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie
    Tematy:
    czynniki motywacyjne
    typologia
    motywacja
    proces motywowania
    system motywowania
    motivation factors
    typology
    motivation
    motivation process
    motivation system
    Opis:
    W artykule podjęto próbę opisania czynników motywacji wraz z podziałem typologicznym. Przedstawiona została również istota i definicje motywacji, jak też podział czynników motywacji według cech takich jak: ogólne środowisko pracy, otoczenie pracownika, cechy pracownika, kierunki i zakres oddziaływania oraz sposób i formy oddziaływania.
    In this paper an attempt has been made to describe motivation factors along with the typology division. Also an essence of motivation and its definition has been presented here as well as the division of motivation factors, according to such features as: general working environment, environment of an employee, characteristics of an employee, directions and extent of influence also the way and form of the influence.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie; 2009, 2(13) t. 2; 373-387
    1506-2635
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Against “Globalised Indifference”. Radio Reporters in the Face of the Refugee Crisis
    Przeciwko „zglobalizowanej obojętności”. Reportażysta radiowy wobec problematyki uchodźczej
    Autorzy:
    Michalak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649478.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    migracja
    reportaż
    inny
    filozofia dialogu
    użycie dźwięku
    migration
    reportage
    the other
    philosophy of dialogue
    use of sounds
    Opis:
    Od swojego nasilenia w roku 2015 – kryzys migracyjny stał się jednym z ważniejszych tematów doniesień medialnych. Z biegiem czasu owe częste doniesienia przyczyniły się do społecznego zobojętnienia na krzywdę migrantów. Przybysze – traktowani stereotypowo jako obcy – stali się grupą ludzi zbędnych, niepotrzebnych, co z kolei zaczęło prowadzić do społecznych napięć i podziałów. Autorka prezentowanego artykułu zamierza wykazać, że jednym ze sposobów budowania dialogu między kulturami może być reportaż, szczególnie reportaż radiowy. Podążając za myślą Ryszarda Kapuścińskiego i Emmanuela Levinasa autorka uważa, że spotkanie z „Innym” to jedno z najważniejszych wyzwań XXI wieku. Trzy analizowane reportaże zdają się potwierdzać, że radiowe medium może pełnić szczególną rolę w przezwyciężaniu „zglobalizowanej obojętności”.
    Since it intensified in 2015, the migration crisis has become one of the major topics of media coverage. With time those numerous pieces resulted in society becoming indifferent to the plight of migrants. The newcomers, stereotypically treated as aliens, became a group of the unnecessary and unneeded, which then started to bear social tension and divisions. The author of the article intends to indicate that reportage/feature, radio reportage in particular, is one of the methods for building dialogue between cultures. In following the remarks of Ryszard Kapuściński and Emmanuel Levinas, the author noted that an encounter with “the Other” is one of the major challenges of the 21st century. The three analysed programmes seem to prove the fact that the medium of radio may fulfil a special role in overcoming “globalised indifference.”
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 54, 3; 261-274
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personal Exercise Behavior and Attitudes Towards Physical Activity Among Physiotherapy Students
    Deklarowana aktywność fizyczna oraz postawy wobec aktywności fizycznej studentów kierunku Fizjoterapia
    Autorzy:
    Michalak, Katarzyna
    Cieślak, Agnieszka
    Poziomska-Piątkowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177524.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    "Physical activity"
    "physical fitness"
    "physiotherapist"
    "physiotherapy students"
    Opis:
    Introduction. This study was designed to obtain information about the personal exercise behavior and to evaluate the relationship between attitudes towards physical activity and personal exercise practices of future physiotherapists and to determine whether physiotherapy specialty is associated with physical activity. Material and methods The study involved 196 first year students of Division of Physiotherapy, Faculty of Military Medicine, Medical University of Lodz. Personal exercise practice and attitudes towards physical activity were assessed by questionnaire. Results Taking professional sports training was declared only by 4 % of respondents and amateur sports training by more than half of the physiotherapy students (57%). Only 3% of future physiotherapist practiced sports 5 times a week or more, 19% 3-4 times a week, 32% - rarely, but steadily. Almost half of respondents (46 %) said that they do not take physical activity regularly. 39% of future physiotherapists admitted that apart from compulsory classes at the University they practiced no additional physical activity. Statistically significant difference was found in sports participation between man and women (p<0.00378). Conclusions Physiotherapy students are aware about the beneficial effects of regular physical activity on health but this knowledge is not correlated with personal exercise behavior. The level of physical activity among future physiotherapists is not greater than among the rest of the society. In the education of future physiotherapists the emphasis should be placed on increasing the level of physical activity, so necessary in this profession.
    Cel. Celem pracy było uzyskanie informacji na temat podejmowania aktywności fizycznej w czasie wolnym oraz ocena relacji między postawami wobec aktywności fizycznej a praktykowaniem sportu przez przyszłych fizjoterapeutów. Materiał i metody. Badaniem objęto 196 studentów I roku dwóch kolejnych roczników Kierunku Fizjoterapii Wydziału Wojskowo-Lekarskiego. Częstotliwość i charakter podejmowanej aktywności fizycznej oraz postawy wobec aktywności fizycznej zostały zbadane na podstawie kwestionariusza. Wyniki Podejmowanie profesjonalnego treningu sportowego deklaruje 4% badanych, a ponad połowa studentów fizjoterapii (57%) deklaruje udział w sporcie amatorskim. 3% spośród respondentów uprawia sport 5 razy w tygodniu lub częściej, 19% 3-4 razy w tygodniu, 32% – rzadziej, ale systematycznie. Prawie połowa badanych (46%) przyznaje natomiast, że nie podejmuje aktywności fizycznej regularnie. Aż 39% badanych przyznaje natomiast, że poza obowiązkowymi zajęciami na Uczelni nie uprawia żadnej dodatkowej aktywności fizycznej. Istotnie statystycznie częściej uprawianie sportu deklarują mężczyźni niż kobiety (p<0,00378). Wnioski Studenci fizjoterapii mają świadomość korzystnego wpływu regularnej aktywności fizycznej na zdrowie, ale wiedza ta nie ma odniesienia do osobistego praktykowania sportu. Poziom aktywności fizycznej wśród przyszłych fizjoterapeutów nie jest większy niż wśród pozostałej części społeczeństwa. W edukacji przyszłych fizjoterapeutów należy położyć nacisk na zwiększenie poziomu, tak niezbędnej w tym zawodzie, aktywności fizycznej.
    Źródło:
    Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2015, 18, 4; 43-47
    1505-7054
    2084-6312
    Pojawia się w:
    Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Passenger Safety in the Warsaw Metro. Research Report
    Bezpieczeństwo pasażerów w metrze warszawskim. Raport z badań
    Autorzy:
    Piec, Robert
    Cisek, Marcin
    Wróbel, Rafał
    Sowa, Michał
    Wiechetek, Marcin
    Gawroński, Wiktor
    Szykuła-Piec, Barbara
    Michalak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2060783.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    safety
    subway
    evacuation
    evacuation time
    bezpieczeństwo
    ewakuacja
    czas ewakuacji
    metro
    Opis:
    Purpose: The article presents the results of research on the evacuation times of passengers of three different trains used by the Warsaw metro. In emergency situations on metro trains, fast and safe evacuation is crucial for saving passengers’ health and lives. Evacuation from the tunnels of the Warsaw metro can only take place properly on underground platforms. The key parameter determining passenger safety is required safe evacuation time. Subject and methods: Four evacuation experiments were carried out. In the first experiment, people on the train left the train into the tunnel, walked towards the station and climbed the stairs to the platform level. The experiment ended when all people entered the platform level. In the second experiment, the passengers went to the end of the train. After a fixed sound signal, the persons moved along the train and went out onto the platform. The study ended when all the people entered the platform. Experiment 3 investigated the times when a certain number of people passed through one or more doors of the train. In experiment 4, the aim was to investigate the time of people walking along the platform and up the stairs to the mezzanine level. Results: The longest recorded average time of passage through the whole train is 133.5 s during longitudinal evacuation. The shortest recorded exit time is 9 seconds, evacuees were deployed throughout the car without restrictions. In the train of type 81, for technical reasons, no experiment was carried out consisting of moving along the entire train, and it should be noted that this train has separate, closed carriages and to walk through the whole train it would be necessary to open each door between the train. Conclusions: The data from experiments II and IV were combined and extrapolated taking into account the evacuation time for the maximum number of passengers who can occupy the trains, i.e. 1,500 people on the Inspiro train, 1,454 people on the Alstom train and 1,200 people on Type 81 train. The results of the experiment indicate that the longest passage time in very unfavourable conditions, when passengers have to pass the whole train and then exit the platform registered for type 81 train and is almost 433 seconds. For Inspiro and Alstom trains, the time is almost 25% shorter. Such a large difference in time is related to the way of connecting individual carriages – to move from car to car in type 81 train, it is necessary to open two doors each time (from the abandoned car and the car to which you are passing), while this activity is not performed on Inspiro and Alstom trains.
    Cel: W artykule przedstawiono wyniki badań czasów ewakuacji pasażerów trzech różnych pociągów wykorzystywanych przez Metro Warszawskie. Ewakuacja z tuneli metra warszawskiego może odbywać się właściwie tylko poprzez perony podziemne. W sytuacjach awaryjnych w pociągach metra szybka i bezpieczna ewakuacja ma kluczowe znaczenie dla ratowania zdrowia i życia pasażerom. Kluczowym parametrem determinującym bezpieczeństwo pasażerów jest bezpieczny, przewidywany czas ewakuacji. Projekt i metody: Przeprowadzono cztery eksperymenty ewakuacyjne. W pierwszym osoby wychodziły z pociągu do tunelu, szły w kierunku stacji i wchodziły po schodach na poziom peronu. Badanie kończyło się po wejściu wszystkich osób na poziom peronu. Podczas drugiego testu pasażerowie przechodzili na koniec pociągu. Po sygnale pozoranci wracali w kierunku peronu wewnątrz pociągu i wychodzili na peron. Badanie kończyło się po wejściu wszystkich osób na peron. Trzeci eksperyment miał na celu zbadanie czasów przejścia określonej liczby osób przez jedne lub więcej drzwi pociągu. W ostatnim badanie miało na celu sprawdzenie czasów przejścia ludzi znajdujących się na peronie na trasie: peron-schody-antresola. Wyniki: Najdłuższy średni zarejestrowany czas przejścia przez cały skład podczas ewakuacji wzdłużnej to 133,5 s. Najkrótszy odnotowany czas wyjścia z pociągu wynosi 9 s, ewakuujący byli rozmieszczeni bez narzuconych ograniczeń – w całym wagonie. Zauważono, że pociąg typu 81 posiada oddzielne, zamknięte wagony i aby przejść przez cały wagon maszynista musi przejść pomiędzy pasażerami i otworzyć drzwi. Wnioski: Interpretując wyniki, zespół badawczy ekstrapolował dane przy uwzględnieniu czasu ewakuacji dla maksymalnej liczby pasażerów mogących przebywać w pociągach, czyli 1500 osób w pociągu Inspiro, 1454 osób dla pociągu Alstom oraz dla 1200 osób w pociągu typu 81. Do celów analizy założono, że osoby ewakuowane podzielą się na trzy równe grupy, które następnie wyjdą przez trzy dostępne wyjścia ewakuacyjne ze stacji. Czas przejścia oszacowano, przyjmując najbardziej niekorzystne warianty. Wyniki eksperymentu wskazują, że najdłuższy czas przejścia przy bardzo niekorzystnych warunkach, gdy pasażerowie muszą przejść przez cały pociąg, a następnie wyjść z peronu wynosi prawie 433 sekundy. Został on zaobserwowany w pociągu typu 81. Dla pociągów Inspiro i Alstom czas jest krótszy o prawie 25%. Tak duża różnica pomiaru jest związana ze sposobem łączenia poszczególnych wagonów – do przejścia z wagonu do wagonu w pociągu Typu 81 każdorazowo konieczne jest otwarcie dwojga drzwi (z opuszczanego wagonu oraz wagonu, do którego się przechodzi), podczas gdy w pociągach Inspiro i Alstom nie ma takiej potrzeby.
    Źródło:
    Safety and Fire Technology; 2020, 56, 2; 40--60
    2657-8808
    2658-0810
    Pojawia się w:
    Safety and Fire Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies