Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kozieł, Stanisław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Risk factors of pancreatitis after endoscopic retrograde cholangiopancreatography – a retrospective cohort study
Autorzy:
Głuszek, Stanisław
Matykiewicz, Jarosław
Kozieł, Dorota
Klimer, Dariusz
Wawrzycka, Iwona
Ogonowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394275.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endoscopic retrograde cholangiopancreatography
acute pancreatitis
complication
Opis:
Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) is the most important non-surgical procedure in serious pancreatic and biliary diseases, still burdened with the risk of severe complications. The objective of the study was to distinguish factors which could increase the risk of occurrence of ERCP complication in the form of pancreatitis. Material and methods. The study included 452 patients who had undergone ERCP. Patients’ records were retrospectively analyzed from the aspect of demographic data, indications for the procedure, type and course of the procedure, type and severity of complications, width of the common bile duct (CBD), concomitant diseases and administered medicines which might increase the risk of complications. Results. In 35 patients (7.7%) a complication occurred in the form of pancreatitis (AP). A severe course was confirmed in 11 patients (31%). Cholelithiasis constituted approximately 2/3 of indications for ERCP. AP after ERCP was significantly more often observed in the group of patients aged under 40 (22.9% vs 8.6%; p<0.05). Narrow biliary ducts (3-8 mm) were the factor increasing the frequency of development of AP (25.9% vs 45%; p<0.05). Death occurred in 5 patients (1.1%), including 4 patients (0.96%) in the group without complications, and in 1 patient (2.85%) with complicated AP. Conclusions. ERCP is a very valuable procedure in clinical treatment; however, it is burdened with the risk of complications, such as AP, bleeding, or duodenal perforation. A group especially exposed to the risk of complications in the form of AP are young patients aged under 40 with a narrow CBD.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 10; 499-505
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CTRC gene polymorphism may increase pancreatic cancer risk – preliminary study
Autorzy:
Głuszek, Stanisław
Kowalik, Artur
Kozieł, Dorota
Wawrzycka, Iwona
Głuszek-Osuch, Martyna
Matykiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393315.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pancreatic cancer
CTRC polymorphism
etiology
Opis:
Pancreatic cancer is often fatal due to delayed diagnosis and treatment difficulties. Objective: To analyze selected SPINK1, CTRC, CFTR, and PRSS1 gene mutations in cancer tissue and blood samples of patients with pancreatic tumors. Materials and method: We enrolled 16 consecutive patients diagnosed with pancreatic tumors. We collected cancer tissue, normal pancreatic tissue, and blood samples for genetic tests. The control group consisted of 419 healthy individuals. Peripheral blood samples were collected from all study participants in EDTA-coated tubes. Results: Out of 16 patients with pancreatic tumors, 12 had pancreatic cancer on microscopic examination (mean age, 60.2 years). The CTRC polymorphism Hetero p.G60=(c.180C>T) was found in 5 patients with pancreatic cancer (41.7% vs. 18.6% in the control group). One patient with pancreatic cancer and a positive family history had the SPINK1 (p.N34S) mutation [8.3% vs. 2.9% (12/419) in the control group]. One patient with pancreatic cancer had the CTRC (p.R254W) mutation [8.3% vs. 1% (4/419) in the control group]. Conclusions: Our preliminary results show that the CTRC polymorphism p.G60= (c.180C>T) is frequent in patients with pancreatic cancer. However, further research is needed to verify our findings.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 48-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polimorfizm genu CTRC może być czynnikiem zwiększającym ryzyko raka trzustki – badanie wstępne
Autorzy:
Głuszek, Stanisław
Kowalik, Artur
Kozieł, Dorota
Wawrzycka, Iwona
Głuszek-Osuch, Martyna
Matykiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393376.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak trzustki
polimorfizm CTRC
etiologia
Opis:
Rak trzustki jest chorobą o wysokiej śmiertelności z powodu późnego rozpoznania i trudności w leczeniu. Cel: Celem badania była analiza mutacji wybranych genów SPINK1, CTRC, CFTR i PRSS1 oraz ich porównanie w tkance nowotworowej i krwi obwodowej u pacjentów leczonych z powodu raka trzustki. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 16 pacjentów z rozpoznaniem guza trzustki. Do badań genetycznych pobrano u nich próbki tkanki nowotworowej, zdrowej tkanki trzustkowej i krwi obwodowej. Grupa kontrolna składała się z 419 zdrowych osób. Próbki krwi obwodowej pobrano od wszystkich uczestników badania do probówek z EDTA. Wyniki: Spośród 16 pacjentów ze wstępnym rozpoznaniem guza trzustki, raka trzustki potwierdzono badaniem mikroskopowym u 12 pacjentów (średni wiek: 60,2 lat). U 5 pacjentów zaobserwowano polimorfizm CTRC Hetero p.G60 = (c.180C >T) (41,7% pacjentów vs 18,6% w grupie kontrolnej). W pozostałej grupie pacjentów z rakiem trzustki u jednego chorego stwierdzono dodatni wywiad rodzinny, mutację SPINK1 (p.N34S) obserwowano u 1 na 12 pacjentów (8,3%) vs 12 na 419 badanych (2,9%) w grupie kontrolnej, a mutację CTRC (p.R254W) u 1 na12 chorych (8,3%) vs 4 na 419 badanych (1%) we krwi zdrowej populacji. Wnioski: Wstępne badania wskazują na potrzebę dalszej weryfikacji otrzymanych wyników sugerujących częstsze występowanie polimorfizmu p.G60= (c.180C >T) genu CTRC u chorych na raka trzustki.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 48-53
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Iatrogenic bile duct injuries – clinical problems
Autorzy:
Głuszek, Stanisław
Kot, Marta
Bałchanowski, Norbert
Matykiewicz, Jarosław
Kuchinka, Jakub
Kozieł, Dorota
Wawrzycka, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395690.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
laparoscopic surgery
cholecystectomy
iatrogenic bile duct injury
Opis:
Laparoscopic cholecystectomy is one of the most frequently performed surgical procedures in surgical wards. Iatrogenic bile duct injuries (IBDI) incurred during the procedures are among postoperative complications that are most difficult to treat. The risk of bile duct injury is 0.2-0.4%, and their consequences are unpleasant both for the surgeon and for the patient. The aim of the study was analysis of iatrogenic bile duct injuries and methods of their repair,taking into consideration the circumstances, under which the injuries occur. Material and methods. The study group consisted of 16 patients who had suffered IBDI during surgery. The analysed parameters included sex, age, indications for surgery, the setting of the surgical procedure and the type of bile duct injury. Additionally, the time of injury diagnosis, type of repair and treatment outcome were assessed. The IBDI analysis used the EAES classification of injuries. The time of IBDI repair was defined as immediate, early or late,depending on the time that had passed from the injury. The analysis included complications seen after bile duct repair. Results. The study group consisted of 10 women and 6 men, aged 29-84. Patients underwent 6 classic cholecystectomies, 8 laparoscopic cholecystectomies, one gastrotomy to remove oesophageal prosthesis and one laparotomy due to peptic ulcer. IBDI was diagnosed intraoperatively in 4 patients. In 12 patients IBDI was diagnosed within 1-7 days. The diagnosis was based on endoscopic retrograde cholangiopancreatography and the results of biochemistry tests. According to the EAES classification, the injuries were of type 1 (4 patients), type 2 (8 patients), type 5 (3 patients) and type 6 (1 patients). Reconstruction procedures were performed during the same anaesthesia session in 3 patients, and in the early period in 13 patients. The main procedure was Roux-en-Y anastomosis (12 patients), with the remaining including bile-duct suturing over a T-tube (3 patients) and underpinning of an accessory bile duct in the pocket left after gallbladder removal (1 patient). The most common reconstruction complications included bile leak (3 patients), recurrent cholangitis (3 patients) and bile duct stricture (2 patients). Mortality in the study group was 12.5%. Conclusions. The procedures of laparoscopic and classic cholecystectomy are associated with a risk of IBDI, especially in the presence of inflammatory state of the gall-bladder. IBDI is a complex complication: its treatment poses a challenge for the operating surgeon, and even the most careful treatment adversely affects the patient’s lifedue to complications.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 1; 17-25
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reoperations in bariatric surgery – indications and initial evaluation of postoperative complicati
Autorzy:
Kuchnika, Jakub
Nawacki, Łukasz
Bryk, Piotr
Matykiewicz, Jarosław
Wawrzycka, Iwona
Kozieł, Dorota
Rogula, Tomasz
Głuszek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
bariatric surgery
re-operations
surgical complications
Opis:
Obesity, at present, seems to be a very serious health problem all over the world. The surgery is said to be the most successful treatment of obesity. With the increase in the quantity of conducted bariatric procedures, the number of revision treatments increases as well. The aim of the study was to analyze the indications, results and complications after repeated bariatric surgeries. Material and methods. The repeated bariatric procedures performed in 2009‑2015 have been retrospectively analyzed. The endpoint of the study was the evaluation of early surgical treatment resultsup to 30th day after repeated surgery. Results. Overall, amongs 103 obese patients with a BMI over 35 kg / m2 , qualified for bariatric treatment 7 revision surgeries were conducted (6.8%). Two operations were carried out by laporotomy, other by laparoscopy. In the study group, neither any deaths were noted in perioperative period nor life-threatening complications. The frequency of complications- Surgical site infection and bleeding from the staple lines of stapler in the study group appeared to be 28.6%. Conclusions. Qualification for repeated bariatric surgeries should be based on a thorough analysis of the condition of the patient, previous outcome of the bariatric treatment: evaluation of weight loss as well as possible complications of the original surgery.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 87-92
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powtórne operacje bariatryczne – wskazania i wstępna ocena powikłań pooperacyjnych
Autorzy:
Kuchnika, Jakub
Nawacki, Łukasz
Bryk, Piotr
Matykiewicz, Jarosław
Wawrzycka, Iwona
Kozieł, Dorota
Rogula, Tomasz
Głuszek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394018.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia bariatryczna
powtórne operacje
powikłania chirurgiczne
Opis:
Otyłość, w chwili obecnej, stanowi bardzo duży problem zdrowotny na całym świecie. Najbardziej skutecznym leczeniem otyłości jest leczenie chirurgiczne. Wraz ze wzrostem liczby wykonywanych zabiegów bariatrycznych zwiększa się również liczba zabiegów rewizyjnych. Celem pracy była analiza wskazań, wyników i powikłań po powtórnych operacjach bariatrycznych. Materiał i metodyka. Retrospektywnie przeanalizowano powtórne zabiegi bariatryczne wykonane w latach 2009‑2015. Punktem końcowym badania była ocena wczesnych wyników leczenia operacyjnego – do 30. dnia po wykonanym zabiegu powtórnym. Wyniki. Spośród 103 chorych z otyłością powyżej BMI 35 kg/m2 zakwalifikowanych do leczenia bariatrycznego wykonano 7 rewizyjnych operacji (6,8%). Dwie operacje wykonano na drodze laparotomii, pozostałe laparoskopii. W badanej grupie nie zanotowano zgonów w okresie okołooperacyjnym oraz zagrażających życiu powikłań. Częstość powikłań – zakażenie miejsca operowanego i krwawienie z linii zszywek staplera – wyniosła w badanej grupie 28,6%. Wnioski. Kwalifikacja do powtórnych operacji bariatrycznych powinna być oparta na gruntownej analizie stanu chorego, dotychczasowego wyniku leczenia bariatrycznego: oceny ubytku masy ciała i ewentualnych powikłań zabiegu pierwotnego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 148-54
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies