Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Comparative law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    References to Common Law in the Reasons for Judgments by Polish Courts
    Autorzy:
    Maroń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915227.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    common law
    polskie sądy
    uzasadnienia orzeczeń
    metoda prawno-komparatystyczna
    polish courts
    reasons for judgments
    comparative law method
    Opis:
    W artykule przedstawiono rezultaty studium uzasadnień orzeczeń polskich sądów pod kątem obecności w nich odwołań do common law. Analiza tytułowego zagadnienia jest głównie kwalitatywnej natury o charakterze deskryptywno-systematyzacyjnym i eksplanacyjnym. W opracowaniu skoncentrowano się na ustaleniu funkcji pełnionych przez odniesienia do prawa anglosaskiego w judykatach oraz na określeniu czynników determinujących czy kauzalnie wyjaśniających praktykę sądów nawiązywania do porządku prawa precedensowego w uzasadnieniach wyroków. Wskazano też ogólne prawidłowości znamionujące omawiane zjawisko. Zaprezentowano ponadto ustalenia kwantytatywne odnośnie do skali, intensywności i dynamik przypadków odwołań do prawa anglosaskiego w uzasadnieniach orzeczeń. Common law będące do tej pory przedmiotem komparatystycznych dociekań polskiej doktryny prawniczej, w co raz większym stopniu zwraca uwagę także polskich sądów jako organów stosowania prawa.
    The article presents the results of a study of the reasons for rulings of the Polish courts in terms of the presence in them of references to common law. The analysis of the title issue is mainly of a qualitative nature with descriptive, systematic, and explanatory features. The research has focused on determining the functions played by the references to common law in judgments and on recognizing the factors that rule or causally explain the practice of the courts referring to the given law system in their decisions. Some general regularities characterizing the discussed phenomenon have also been shown. Furthermore, quantitative findings on the scale, intensity, and dynamics of the references to common law in the reasons for judgments have been presented. Common law, which until now has been the subject of comparative studies of the Polish legal science, is increasingly drawing attention of the Polish courts as the law-applying bodies.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2020, 40, 1; 131-161
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odwołania do Boga w konstytucjach państw współczesnych. Studium komparatystyczne
    References to God in the constitutions of contemporary states. A comparative study
    Autorzy:
    Maroń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044061.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    God
    constitution
    comparative method
    cultural dimension of law
    Law on Religion
    Constitutional Law
    axiology of law
    Bóg
    konstytucja
    komparatystyka
    kulturowy wymiar prawa
    prawo wyznaniowe
    prawo konstytucyjne
    aksjologia prawa
    Invocatio Dei
    Opis:
    W artykule przedstawiono rezultaty ilościowo-jakościowego komparatystycznego studium konstytucji państw współczesnych pod kątem obecności w nich bezpośrednich odniesień do Boga. Odwołania do Boga występujące w ustawach zasadniczych blisko 2/3 państw globu posiadają różną postać językową i pełnią kilka funkcji. Najczęściej przybierają formę invocatio lub nominatio Dei w preambułach oraz pojawiają się w rotach przysięgi funkcjonariuszy publicznych, rzadziej są natomiast udziałem innych postanowień konstytucji, np. tych określających oficjalne symbole państwowe, jak flaga, hymn czy godło. Odwołania do Boga w ustawach zasadniczych nie mają wymiaru teologicznego, lecz stanowią przejaw responsywności ustrojodawcy wobec przekonań i wierzeń obywateli o Bogu. W ocenie autora, decyzja o zamieszczeniu, niezamieszczeniu lub usunięciu odniesienia do Boga w konstytucji powinna stanowić wypadkową ewoluującej doniosłości sfery sacrum dla społeczeństwa danego państwa jako politycznego suwerena.
    The article presents the results of a quantitative and qualitative comparative study of the presence of direct references to God in the constitutions of modern states. References to God appearing in the fundamental laws of nearly two-thirds of the countries of the world differ in their linguistic forms and functions they perform. Most often, they take the form of an invocatio or nominatio Dei in  preambles and appear in oaths of office, while they are less frequently included in other constitutional provisions such as those defining official state symbols – national flags, national anthems or emblems. References to God in the fundamental laws do not have a theological dimension, but they are a manifestation of legislators’ responsiveness to the convictions and beliefs of citizens about God. In the author’s opinion, the decision to include, not include or remove a reference to God in a constitution should follow from the evolving importance of the sphere of sacrum for the society of a given state as a political sovereign.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2019, 22; 5-40
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    References to Natural Law in the Constitutions of Modern States
    Odwołania do prawa naturalnego w konstytucjach państw współczesnych
    Autorzy:
    Maroń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920490.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    natural law
    constitution
    comparative legal studies
    fundamental human rights and freedoms
    prawo naturalne
    konstytucja
    komparatystyka prawnicza
    podstawowe prawa i wolności człowieka
    Opis:
    The article is a comparative study of constitutional references to natural law, with a particular emphasis on the Constitution of the Republic of Poland. The findings presented in the study are both of qualitative and quantitative nature. References to natural law, recognized in the constitutions of 48 countries in the world, relate almost exclusively to fundamental human rights and freedoms. Usually, the constitution-maker assigns the title “natural” or “inherent” to all fundamental rights of person or to some of them. In none of the Basic Laws, natural law has been included into formal sources of law, nor its hierarchical relation to positive law shown. No constitution specifies a definite concept of natural law. The authors of the constitutions, speaking generally about natural rights, have not wanted to engage in philosophical and legal disputes accompanying the category of ius naturale.
    Artykuł stanowi komparatystyczne studium konstytucyjnych odwołań do prawa naturalnego, ze szczególnym uwzględnieniem Konstytucji RP. Przedstawione w opracowaniu ustalenia są natury zarówno jakościowej, jak i ilościowej. Rozpoznane w konstytucjach 48 państw świata odniesienia do prawa naturalnego dotyczą niemal wyłącznie podstawowych praw i wolności człowieka. Zwykle ustrojodawca miano praw „naturalnych” lub „przyrodzonych” przypisuje albo wszystkim prawom fundamentalnym jednostki, albo poszczególnym z nich. W żadnej z ustaw zasadniczych prawa naturalnego nie zaliczono do formalnych źródeł prawa, jak i nie wskazano jego relacji hierarchicznej do prawa pozytywnego. W żadnej też z konstytucji nie określono konkretnej koncepcji prawa naturalnego. Twórcy konstytucji mówiąc ogólnie o prawach naturalnych nie chcieli angażować się w spory filozoficzno-prawne towarzyszące kategorii ius naturale.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 5 (57); 269-282
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    References to the US Supreme Court Decisions in the Judgments of the European Court of Human Rights
    Odwołania do wyroków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
    Autorzy:
    Maroń, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940692.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    European Court of Human Rights Supreme Court of the United States comparative method
    giving reasons for judgments
    foreign law
    Europejski Trybunał Praw Człowieka Sąd Najwyższy USA
    metoda komparatystyczna uzasadnienie orzeczeń
    prawo obce
    Opis:
    The paper shows the ECtHR’s practice of making references to judicial decisions made by the US Supreme Court. This issue is part of the problem of taking, by the courts in the decision-making process, foreign law into account as well as the wider phenomenon of the so-called judicial globalization. The quantitative study of the Strasbourg case law made it possible to draw a number of conclusions. First, although the ECtHR’s judgments which contain references to decisions of the highest court of the United States constitute a proportionally small fraction of all judgments, the absolute number of cases where the Strasbourg Court has made references to American case law is far from being small. Secondly, over the past decades, the process of making use of the US Supreme Court decisions by the Strasbourg Court has been noticeably intensified. Thirdly, statistically twice as often, the US Supreme Court decisions are referred to by individual ECtHR judges as authors of separate (dissenting or concurring) opinions than the Court itself. Fourth, the composition of the Court, i.e. whether it sits as a Chamber or as a Grand Chamber, does not have an impact on the operationalization of the issue in question. Fifthly, the readfilled by the American Civil Liberties Union (ACLU) on behalf of the Wikimedia Foundation and several other organizations against the National Security Agency (NSA), the US Department of Justice (DOJ) and others, alleging mass surveillance of Wikipedia users carried out by the NSA. The lawsuit states that the upstream surveillance system violates the first amendment to the United States Constitution, which protects freedom of speech, and the fourth amendment to the United States Constitution, which prohibits unjustified searches and seizures. The ACLU lawsuit was filled on behalf of almost a dozen educational, legal, human rights-related and media organizations which jointly engage in trillions of confidential online communications and have been harmed by upstream supervision. Pre-surveillance procedures hinder the plaintiffs’ ability to ensure basic confidentiality of their communications with key contacts abroad – including journalists, co-workers, clients, victims of human rights abuses, and tens of millions of people who read and edit Wikipedia pages. Pre-surveillance procedures, which, as the government claims, are authorized by the Section 702 of the FISA Amendment Act, aim to trap all the international communications of Americans, including emails, web browsing content and search engine queries. With the help of companies such as Verizon and AT&T, the NSA has installed monitoring devices on the Internet – a backbone network, a network of high-capacity cables, switches and routers allowing the flow of the Internet traffic. These goals, chosen by intelligence analysts, are never approved by any court, and the existing restrictions are weak and full of exceptions. According to Section 702, the NSA may attack any foreigner who is outside the United States and may provide “intelligence from abroad”. The number of people under surveillance is huge and includes journalists, academic researchers, corporations, social workers, entrepreneurs and other people who are not suspected of any misconduct. After the victory of Wikimedia in the fourth circuit in May 2017, the case returned to the district court where Wikimedia was looking for documents and testimonies submitted by the Supreme Administrative Court. The government refused to comply with many requests for a disclosure of Wikimedia, citing the “privilege of state secrecy” to hide the basic facts of both Wikimedia as well as the court. Wikimedia contested the government’s unjustified use of confidentiality in order to protect its supervision from surveillance, but in August 2018 the District Court upheld it. Their work is necessary for the functioning of democracy. When their sensitive and privileged communication is being monitored by the US government, they cannot work freely and their effectiveness is limited – to the detriment of Americans and others around the world. Therefore, mass surveillance leads to social self-control, but in the most undesirable form which means restriction in exercising one’s own rights, including freedom of expression, for fear of sanctions on the part of public authorities. In this way, the measures known from totalitarian regimes are introduced into a democratic state. At the same time, this process happens in a secret way, because formally, the individual still has the same rights and freedoms. In this way, mass surveillance causes damage not only to single individuals, but to the entire state as it undermines the foundations of its system. Not without reason, according to the well-established jurisprudence of the ECtHR, the primary purpose of the legal safeguards established for the secret surveillance programs conducted by states is to reduce the risk of abuse of power. However, is it possible to establish such safeguards in the case of mass surveillance programs? In accordance with the standards introduced by the ECtHR, statutory provisions should specify at least the category of offences that may involve authorization of the use of surveillance measures, as well as a limitation on the maximum duration of their application. In the case of mass surveillance, it is no longer possible to fulfil the first of the indicated safeguards, because the essence of the use of this type of measures is to intercept all communications, and not only communications concerning persons suspected of committing specific crimes. However, the reasons for the repeated belief that non-offenders should not be afraid of surveillance are also worth of detailed analysis. In fact, the supporters of this point of view believe that information which can be obtained about them does not reveal secrets they would not like to share with others. This belief completely overlooks one of the most important features of mass surveillance which is acquisition of data from various sources and their aggregation and correlation, and in the final stage – drawing new conclusions. As a rule, these conclusions go beyond the original scope of information, thus they create new knowledge about the persons subject to surveillance. It can be the knowledge about their preferences (not only shopping, but also e.g. political or sexual), expected behavior, profile of decision-making, but also the circle of friends or existing social relations. The process of acquiring new his/her nationality and the type of legal culture of his/her home country. On the other hand, the distinction between judges from the West and East of Europe is of some significance. Finally, the communication between the European Court of Human Rights and the US Supreme Court is characterized by a clear asymmetry, in the sense that the judgments of the Strasbourg Court were referred to in just a few decisions of the American court. In the author’s view, the American case law may only play a subsidiary role in the comparative analysis of the ECtHR. The primary reference point for the Strasbourg Court should be the European Convention on Human Rights, case-law developed by that Court and the law of the Member States of the Council of Europe.
    W artykule przedstawiono praktykę odwoływania się w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka do wyroków Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Zagadnienie to wpisuje się w problematykę komparatystycznego uwzględniania przez sądy prawa obcego w procesie orzeczniczym oraz w szersze zjawisko tzw. sądowej globalizacji. Kwantytatywne studium orzecznictwa strasburskiego pozwoliło na sformułowanie kilku głównych wniosków. Po pierwsze, jakkolwiek orzeczenia ETPC zawierające odniesienia do wyroków amerykańskiego Sądu Najwyższego stanowią proporcjonalnie niewielki ułamek wszystkich orzeczeń, to jednocześnie mierząc w liczbach bezwzględnych przypadki powoływania się przez trybunał strasburski na amerykańskie case law nie są marginalne czy sporadyczne. Po drugie, na przestrzeni ostatnich dekad można zaobserwować wyraźną intensyfikację sięgania w orzecznictwie strasburskim do wyroków Sądu Najwyższego USA. Po trzecie, statystycznie dwukrotnie częściej amerykańskie orzecznictwo przywołują poszczególni sędziowie ETPC jako autorzy zdań odrębnych lub zbieżnych niż sam Trybunał. Po czwarte wpływu na operacjonalizację tytułowego zagadnienia nie posiada skład, w jakim orzeka Trybunał, tj. izba lub wielka izba. Po piąte, gotowość sięgnięcia przez sędziego ETPC do wyroków amerykańskiego Sądu Najwyższego jest niezależna od jego narodowości i typu kultury prawnej jego państwa macierzystego. Pewne znaczenie posiada natomiast w tym względzie podział na sędziów z państw Europy Zachodniej i Wschodniej. W końcu dyskurs na linii ETPC a Sąd Najwyższy USA znamionuje wyraźna asymetria, w tym sensie że wyroki trybunału strasburskiego przywołano w zaledwie kilku orzeczeniach amerykańskiego sądu. W ocenie autora amerykańskie case law może pełnić rolę jedynie subsydiarną w komparatystycznej analizie ETPC. Pierwszorzędnym punktem odniesienia dla trybunału strasburskiego musi pozostać Europejska Konwencja Praw Człowieka, jego dotychczasowe własne orzecznictwo oraz prawo państw członkowskich Rady Europy.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 319-349
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies