Temat: Rak - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Metformina w leczeniu onkologicznym
Metformin in cancer treatment
Autorzy:: Markowska, Anna
Leracz-Jacczak, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029501.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: komórki macierzyste raka
metformina
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
Opis:: Diabetes and obesity are associated with an augmented manifestation of malignant tumors of various localizations. Metformin is commonly used in patients with diabetes type 2, particularly those classed as obese. It has been shown to reduce both incidence of malignant tumors and respective mortality. The action of metformin involves a pleiotropic mechanism: it activates the LKB1/AMP pathway (liver kinase B1/adenosine monophosphate) which inhibits the mTOR pathway and blocks cell division also by its effect on cyclins. Additionally, metformin promotes apoptosis and cellular autophagy, inhibits the activity of metalloproteinases and activates the immune system. Metformin reduces the incidence of lung, pancreas, liver and large intestine cancers. It also reduces the percentage of triple-negative breast cancers and improves response to neoadjuvant chemotherapy in this disease. In endometrial cancer, metformin increases the positive influence of gestagens, potentiates the effects of paclitaxel and improves survival. In cervical cancer, metformin extends time to relapse, and in ovarian cancer, it extends time to progression and improves overall survival. Studies indicate that a destructive effect on cancer stem cells may be its additional mechanism of action.
Cukrzyca i otyłość są związane ze zwiększonym występowaniem nowotworów złośliwych w różnych lokalizacjach. Metformina jest powszechnie stosowana u chorych z cukrzycą typu 2, zwłaszcza u osób otyłych. Wykazano, że obniża ona zarówno zachorowalność na nowotwory złośliwe, jak i umieralność z ich powodu. Mechanizm działania metforminy jest plejotropowy: aktywuje szlak LKB1/AMP (kinaza wątrobowa B1/adenozynomonofosforan), prowadząc do hamowania szlaku mTOR, hamuje podziały komórkowe również poprzez wpływ na cykliny, promuje apoptozę i autofagię komórek, hamuje aktywność metaloproteinaz i aktywuje układ immunologiczny. Metformina obniża zachorowalność na raka płuca, trzustki, wątroby i jelita grubego. Zmniejsza odsetek trójnegatywnych raków piersi oraz poprawia odpowiedź na neoadiuwantową chemioterapię w przypadku tego nowotworu. W raku endometrium potęguje działanie gestagenów, potencjalizuje wpływ paklitakselu i poprawia odsetek przeżyć. W przypadku raka szyjki macicy wydłuża czas do wznowy, a przy raku jajnika wydłuża czas do progresji oraz poprawia całkowity czas przeżycia. Badania wskazują, że jednym z dodatkowych mechanizmów działania metforminy może być jej destrukcyjny wpływ na komórki macierzyste raka.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 46-49
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Zespoły paranowotworowe w nowotworach ginekologicznych
Paraneoplastic syndromes in gynecologic cancers
Autorzy:: Markowska, Anna
Rożnowski, Krzysztof
Grześkowiak-Fischbach, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031536.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: zespół paranowotworowy
rak jajnika
rak endometrium
rak piersi
rak szyjki macicy
paraneoplastic syndromes
ovarian cancer
endometrial cancer
breast cancer
cervical cancer
Opis:: Paraneoplastic syndromes (PS) involve signs and symptoms from various organs, which accompany tumors at various stages of their development: they may precede the development of cancer by a few months or even years, may be detected during the diagnosis or treatment of a malignant tumor, or they may precede its relapse following treatment. The most frequent mechanism of their development is thought to involve disturbances in the endocrine or autoimmune system, due to the hormones secreted by the tumors, their precursors or cytokines (secretion of ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). Immune mechanisms result in the development of antibodies specific for antigens of own healthy tissues, e.g. in neurologic PS antibodies are detected which are specific for Yo, CV2 and Ri. Among many types of PS in tumors of female genital organs, the most frequent ones involve endocrine syndromes leading to hormonal dysregulation, neurologic ones which result in occasionally severe disturbances of the central nervous system, hematologic PS, the most common one being thromboembolic lesions, and dermatological PS. The other PS found in early and, more frequently, in more advanced cancer include the syndrome of neoplastic cachexia, sometimes encountered in ovarian and cervical cancer.
Zespoły paranowotworowe (ZP) są to objawy ze strony różnych tkanek i narządów, towarzyszące nowotworom na różnych etapach ich rozwoju. Mogą wyprzedzać o kilka miesięcy lub nawet lat rozwój raka, mogą być stwierdzane w czasie diagnostyki lub leczenia nowotworu złośliwego, a także wyprzedzać jego nawrót po leczeniu. Za najczęstszy mechanizm ich powstawania uważa się zaburzenia w układzie endokrynnym lub autoimmunologicznym. Mechanizm endokrynny polega na wydzielaniu przez guz hormonów, ich prekursorów lub cytokin (ADH, PTHrP, PTH, ACTH, IL-1, IL-6, TNF). W wyniku mechanizmów immunologicznych dochodzi do powstania przeciwciał przeciwko antygenom własnych zdrowych tkanek, na przykład w ZP neurologicznych stwierdza się przeciwciała anty-Yo, anty-CV2 i anty-Ri. Wśród wielu zespołów paranowotworowych występujących w przebiegu nowotworów narządów płciowych kobiet najczęściej obserwuje się zespoły endokrynologiczne, prowadzące do dysregulacji hormonalnej, neurologiczne, w wyniku których stwierdza się niekiedy ciężkie zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, hematologiczne, spośród których najczęstsze są zaburzenia zatorowo-zakrzepowe, oraz ZP dermatologiczne. Do innych ZP związanych między innymi z odżywianiem i metabolizmem zalicza się zespół wyniszczenia nowotworowego, stwierdzany w przebiegu zaawansowanego raka jajnika i szyjki macicy.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 295-301
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Angiogeneza w złośliwych nowotworach ginekologicznych
Angiogenesis in gynecologic malignancies
Autorzy:: Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030307.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: bevacizumab
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
bewacyzumab
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
Opis:: Angiogenesis is crucial for the development and progression of malignant neoplasms. In terms of molecular mechanisms leading to the development of genital malignancies, the development has contributed to improved survival of patients as a result of antiangiogenic therapy, which is targeted against the vascular endothelial growth factor. Vascular endothelial growth factor is a key promoter of angiogenesis and disease progression. Bevacizumab, a humanized anti-vascular endothelial growth factor monoclonal antibody, has shown single-agent activity in women with recurrent tumors. This article reviews the results of studies using bevacizumab in ovarian cancer, which gave rise to its registration by the European Medicines Agency in 2011 in Poland. In addition, the effects of bevacizumab in recurrent, platinum-resistant ovarian cancer (AURELIA), the drug’s safety profile (ROSIA), other routes of administration (intraperitoneal) as well as an assessment of the efficacy and safety of neoadjuvant bevacizumab (ANTHALYA) were presented. Attention was paid to the location of recurrence after treatment with bevacizumab and escape from antiangiogenic therapy and therapeutic resistance. Bevacizumab combined with chemotherapy in persistent or recurrent cervical cancer improved both – overall survival and time to progression. That has become the baseline for an open-label global safety study (CECILIA) evaluating the efficacy and complications of bevacizumab. The presented study on the use of bevacizumab in the treatment of endometrial cancer shows promising results.
Angiogeneza ma kluczowe znaczenie dla powstawania i progresji nowotworów złośliwych. Postęp w rozumieniu mechanizmów molekularnych prowadzących do rozwoju nowotworów narządu rodnego przyczynił się do poprawy przeżycia chorych dzięki wdrażaniu leczenia antyangiogennego – skierowanego przeciwko naczyniowośródbłonkowemu czynnikowi wzrostu. W artykule dokonano przeglądu wyników badań nad stosowaniem bewacyzumabu w raku jajnika, które dały podstawę do zarejestrowania leku przez European Medicines Agency w 2011 roku. Ponadto przedstawiono efekty przyjmowania bewacyzumabu w nawrotowym platynoopornym raku jajnika (badanie AURELIA), profil bezpieczeństwa leku (ROSIA) oraz inną, dootrzewnową drogę jego podania. Omówiono także badanie ANTHALYA – próbę zastosowania bewacyzumabu w terapii neoadiuwantowej. Zwrócono uwagę zarówno na lokalizację nawrotów po leczeniu bewacyzumabem, jak i na oporność terapeutyczną oraz ucieczkę przed terapią antyangiogenną. Bewacyzumab stosowany w przetrwałym lub nawrotowym raku szyjki macicy wraz z chemioterapią wydłużał nie tylko całkowite przeżycie, lecz także czas do progresji. Dało to podstawę do rozpoczęcia międzynarodowego badania CECILIA, oceniającego efektywność leczenia i powikłania mu towarzyszące. Prezentowane badania nad zastosowaniem bewacyzumabu w leczeniu raka endometrium przynoszą obiecujące wyniki.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 4; 256-262
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wpływ używek na rozwój nowotworów ginekologicznych
Influence of recreational psychoactive substances on the development of gynecologic cancers
Autorzy:: Markowska, Anna
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Staszewski, Rafał
Markowska, Janina
Pawłowska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030138.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: alcohol
breast cancer
cervical cancer
coffee
endometrial cancer
ovarian cancer
tea
alkohol
herbata
kawa
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
rak szyjki macicy
Opis:: Tea and coffee, beverages most commonly consumed by people, contain flavonoids, which have an antioxidant effect. It has been proven that green tea consumption protects against both precancerous lesions and cervical cancer. Black tea consumption is associated with a reduced risk of ovarian and breast cancer development in postmenopausal women. Drinking coffee lowers the risk of type I endometrial cancer. The majority of studies on postmenopausal women with breast cancer show a protective role of coffee, which seems to be related to the state of hormonal receptors. Alcoholic beverages, on the other hand, are classified as class 1 carcinogens and their metabolism generates harmful free radicals. Alcohol is also associated with an increased risk of HPV infection, which is in turn causally responsible for the development of precancerous cervical lesions. In addition, alcohol increases the risk of recurrence of cervical cancer. In the case of endometrial cancer the views are rather divergent. Some studies suggest that beer and wine may reduce the risk of cancer, while other studies show that other alcoholic beverages consumed in greater quantities increase that risk. While the consumption of wine is believed to reduce the risk of development of endometrioid ovarian cancer, there is no proof of the same effect on other histopathological types of this disease. This phenomenon may be associated with the protective effect of resveratrol. Various types of alcohol, on the other hand, have been proven to be conducive to the development of breast cancer.
Herbata i kawa – napoje bardzo często spożywane przez ludzi – zawierają flawonoidy, mające działanie antyoksydacyjne. Wykazano protekcyjny wpływ konsumpcji zielonej herbaty na rozwój zarówno stanów przedrakowych, jak i raka szyjki macicy. Picie czarnej herbaty wiąże się zaś ze spadkiem ryzyka wystąpienia raka jajnika i raka piersi u kobiet po menopauzie. Spożycie kawy obniża ryzyko rozwoju raka endometrium typu I. Większość badań wskazuje również na ochronne działanie kawy w odniesieniu do raka piersi u kobiet po menopauzie; jak się wydaje, zależy ono od stanu receptorów hormonalnych. Z kolei napoje alkoholowe, zaklasyfikowane jako karcynogeny klasy I, zawierają substancje o działaniu rakotwórczym, a w wyniku ich metabolizmu powstają szkodliwe wolne rodniki. Wykazano, że alkohol zwiększa ryzyko infekcji HPV, przyczynowo związanej z rozwojem stanów przedrakowych szyjki macicy, a także ryzyko nawrotu raka szyjki macicy. W przypadku raka endometrium uzyskiwano rozbieżne wyniki – wydaje się, że piwo i wino mogą obniżyć ryzyko, jednak inne napoje alkoholowe spożywane w większej ilości je zwiększają. Picie wina wiąże się ze spadkiem ryzyka rozwoju endometrioidalnego raka jajnika, ale nie innych typów histologicznych tego nowotworu; może to być związane z protekcyjnym działaniem resweratrolu. Wykazano, że różne rodzaje alkoholu są niekorzystne w kontekście rozwoju raka piersi.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 109-116
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Rola witamin antyoksydacyjnych w złośliwych nowotworach ginekologicznych
The role of antioxidant vitamins in gynecologic malignancies
Autorzy:: Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Kaysiewicz, Joanna
Makówka, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030154.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
cervical cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
vitamin A
vitamin C
vitamin D
vitamin E
rak endometrium
rak jajnika
rak piersi
rak szyjki macicy
witamina a
witamina c
witamina d
witamina e
Opis:: Vitamins D, C, E and A, which belong to antioxidants, exhibit anticancer activity. The mechanism of vitamin D antitumor activity involves the inhibition of cell proliferation, stimulation of apoptosis, inhibition of angiogenesis and an increased activity of metalloproteinases in the extracellular matrix. Vitamin D prevents the development and progression of breast cancer; its lower levels in the serum of premenopausal women are linked to the development of triple negative cancer (E-, PR-, HER2-). Cohort studies on the effects of VDR (vitamin D receptor) polymorphisms and studies related to vitamin D supplementation in postmenopausal women in the context of reduced risk of breast cancer are controversial. Vitamin D exerts a protective effect against ovarian and endometrial cancer. Vitamin C protects cells against the formation of mutagenic nitro compounds, enhances the immune system by promoting the activity of NK, T and B cells. Vitamin C supplementation improves treatment outcomes in disseminated breast cancer; the vitamin acts synergistically with cisplatin, it increases paclitaxel and doxorubicin cytotoxicity and abolishes toxic effects of tamoxifen. Vitamin C combined with chemotherapy in ovarian cancer prolongs patient’s survival. It increases sensitivity to cisplatin. Vitamin E exerts anticancer effects via multiple pathways. Its increased administration reduces the risk of breast cancer and ovarian cancer. The reduction in the incidence of endometrial cancer remains controversial. Vitamin A also exerts antioxidant effects. The compound reduces the incidence of DNA damage in cells exposed to hydrogen peroxide and protects cell organelles (including mitochondria) against the negative impact of lipid peroxidation. It reduces the risk of multiple tumors, including breast and cervical cancer.
Witamina D oraz witaminy C, E i A, należące do antyoksydantów, wykazują aktywność przeciwnowotworową. Mechanizm działania witaminy D obejmuje hamowanie proliferacji komórkowej, stymulację apoptozy, hamowanie angiogenezy i zwiększanie aktywności metaloproteinaz macierzy pozakomórkowej. Witamina D zapobiega rozwojowi raka piersi i progresji choroby; niższe jej stężenia w surowicy kobiet przed menopauzą wiążą się z rozwojem raków potrójnie negatywnych (E-, PR-, HER2-). Badania kohortowe dotyczące wpływu polimorfizmów genu VRD (vitamin D receptor) oraz badania nad suplementacją witaminy D po menopauzie w kontekście redukcji rozwoju raka piersi są kontrowersyjne. Witamina D ma protekcyjny wpływ w przypadku raka jajnika i endometrium. Witamina C chroni komórki przed mutagennym tworzeniem nitrozwiązków, wzmacnia funkcjonowanie układu immunologicznego przez wzrost aktywności komórek NK oraz limfocytów T i B. Stosowanie witaminy C poprawia wyniki leczenia rozsianego raka piersi; działa ona synergistycznie z cisplatyną, zwiększa cytotoksyczność paklitakselu i doksorubicyny, znosi toksyczny wpływ tamoksyfenu. Witamina C w skojarzeniu z chemioterapią przyczynia się do dłuższego przeżycia pacjentek z rakiem jajnika i poprawia wrażliwość na stosowaną cisplatynę. Witamina E działa przeciwnowotworowo przez wiele ścieżek. Jej zwiększona podaż wiąże się ze spadkiem ryzyka wystąpienia raka piersi i raka jajnika. Obniżenie ryzyka zachorowania na raka endometrium jest kontrowersyjne. Witamina A także ma działanie antyoksydacyjne. Obniża częstość uszkodzeń DNA indukowanych nadtlenkiem wodoru i chroni organella komórkowe (w tym mitochondria) przed negatywnymi skutkami peroksydacji lipidów. Zmniejsza ryzyko rozwoju wielu nowotworów, w tym raka piersi i szyjki macicy.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 39-52
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Histeroskopia w leczeniu oszczędzającym płodność w przypadkach rozrostów atypowych i wczesnego raka endometrium – korzyści i zagrożenia
Hysteroscopy in fertility-sparing treatment in cases of atypical hyperplasia and early endometrial cancer – benefits and risks
Autorzy:: Sajdak, Stefan
Markowska, Anna
Rehlis, Sandra
Ludwin, Inga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029872.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: histeroskopia
rak endometrium
leczenie oszczędzające płodność
Opis:: Hysteroscopy represents a method of uterine cavity visualization, used as both a diagnostic and also a therapeutic procedure. Hysteroscopy enables diagnosis of infertility causes (uterine defects, adhesions, changes in the uterine ostium of the oviducts), precise removal of abnormal endometrium, uterine polyps, submucosal myomas and ablation or resection of pathological endometrium. Hysteroscopy or curettage of the uterine cavity are used in diagnosis and fertility-sparing therapy in women of 40 years of age or younger with atypical hyperplasia or early endometrial cancer (FIGO grade I G1) who wish to preserve their fertility. These women undergo gestagen treatment: medroxyprogesterone acetate, megestrol acetate or levonorgestrel released from an intrauterine device. Exclusion criteria for fertility-sparing treatment are as follows: clear cell carcinoma, papillary serous carcinoma, myometrial invasion or malignant changes in the adnexa and lymph nodes identified by magnetic resonance imaging. Pregnancy and delivery of a child are possible when the above criteria are adhered to, which may then be followed by appropriate oncological procedures. Clinical studies on hysteroscopy for endometrial cancer have noted cancer cell dissemination within the peritoneum. Some studies indicate, however, that the problem is controversial: a decrease in intrauterine pressure below 80, and optimally 50 mm Hg, significantly reduces this risk.
Histeroskopia jest metodą wizualizacji jamy macicy, stosowaną jako procedura diagnostyczna, ale również terapeutyczna. Pozwala na diagnostykę przyczyn niepłodności (wady macicy, zrosty, nieprawidłowości ujść macicznych jajowodów), precyzyjne usunięcie nieprawidłowego endometrium, polipów macicy i mięśniaków podśluzówkowych, a także na ablację lub resekcję patologicznie zmienionego endometrium. Histeroskopię i wyłyżeczkowanie macicy stosuje się w diagnostyce i leczeniu oszczędzającym płodność u kobiet przed 40. rokiem życia chcących zachować płodność, u których stwierdzono rozrost atypowy lub wczesnego raka endometrium w stopniu I G1. Następowo pacjentki leczone są gestagenami – octanem medroksyprogesteronu, octanem megestrolu albo uwalnianym z wkładki wewnątrzmacicznej lewonorgestrelem. Kryteria wyłączenia w leczeniu oszczędzającym płodność stanowią: raki jasnokomórkowe lub surowicze w ocenie histologicznej, inwazja raka w mięśniówkę macicy oraz zmiany nowotworowe w przydatkach lub węzłach chłonnych w obrazowaniu rezonansem magnetycznym. Takie kryteria kwalifikacji pozwalają chorym na zajście w ciążę i urodzenie dziecka oraz następnie odpowiednie postępowanie onkologiczne po zakończonym leczeniu zachowawczym patologii endometrium. W badaniach klinicznych dotyczących histeroskopii przeprowadzanej w raku endometrium odnotowano rozsiew komórek raka do otrzewnej. Z niektórych badań wynika jednak, że jest to problem kontrowersyjny, gdyż zmniejszenie ciśnień wewnątrzmacicznych poniżej 80, a najkorzystniej 50 mm Hg znacząco zmniejsza to prawdopodobieństwo.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 231-236
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nowe strategie w prewencji i leczeniu raka szyjki macicy
New strategies for the prevention and treatment of cervical cancer
Autorzy:: Markowska, Janina
Włodarczyk, Agata
Markowska, Anna
Jach, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029563.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: HPV
immunoterapia
nanoterapia
rak szyjki macicy
terapia antyangiogenna
Opis:: Advanced cervical cancer continues to be a major issue in female health, particularly in less economically advanced countries. In cases of locally advanced or metastatic disease standard treatment is often unsuccessful; new preventive approaches and novel treatment methods, which use therapeutic vaccines and synergistic strategies involving chemotherapy and immunotherapy, are implemented. Vaccination against highly oncogenic HPV strains is an established preventive method against precancerous conditions and invasive cervical cancer. Third phase results of the VIVIANE clinical trial confirmed the efficacy of such an approach: a nine-valent HPV vaccine reduced the risk of cervical cancer by more than 70%. Phase II clinical trials showed that a therapeutic vaccine based on a modified bacterium Listeria monocytogenes is a promising treatment option for women with metastatic and recurrent cervical cancer. Although immunotherapy involving the use of tumour infiltrating T cells in cervical cancer is also promising, further studies are needed. Phase III trials confirmed the efficacy of anti-angiogenic bevacizumab in parallel with cytostatic drugs in advanced cervical cancer. The final evaluation of GOG 240 findings demonstrated improved progression-free survival and overall survival. Nanotherapy represents a system of delivering therapeutic substances to cancerous cells using nanostructures 10–100 nm in size as vectors. The nanoparticles are mainly lipids (e.g. liposomes), polymers, micelles or noble metals. This procedure is currently assessed using established cell lines of cervical cancer and animal models. It seems effective and devoid of cytotoxic effects on healthy cells. It is likely that nanotherapy will be applied in the near future in women with cervical cancer.
Zaawansowany rak szyjki macicy jest nadal problemem zdrowotnym u kobiet, zwłaszcza w krajach mniej rozwiniętych ekonomicznie. W przypadkach choroby lokalnie zaawansowanej lub przerzutowej standardowe leczenie jest często nieskuteczne. Podejmuje się próby zastosowania nowych metod prewencji i leczenia z użyciem szczepionek terapeutycznych oraz strategii synergistycznych, obejmujących chemioterapię i immunoterapię. Ustalonym sposobem prewencji stanów przedrakowych i raka inwazyjnego szyjki macicy są szczepienia przeciwko wysokoonkogennym typom HPV. Wyniki badań III fazy VIVIANE potwierdziły ich skuteczność: szczepionka dziewięciowalentna obniża ryzyko rozwoju raka szyjki macicy o ponad 70%. Badanie II fazy wykazało, że obiecującą opcję leczenia u kobiet z przerzutowym i nawrotowym rakiem szyjki macicy stanowi szczepionka terapeutyczna oparta na zmodyfikowanej bakterii Listeria monocytogenes. Adoptywna terapia limfocytami T naciekającymi raka szyjki macicy jest efektywna, chociaż wymaga dalszych badań. W badaniu III fazy potwierdzono skuteczność zastosowania w zaawansowanym raku szyjki macicy przeciwciała antyangiogennego – bewacyzumabu – łącznie z cytostatykami. Końcowa ocena GOG 240 wykazała wydłużenie czasu do wznowy i czasu całkowitego przeżycia. Nanoterapia to system dostarczania substancji terapeutycznych do komórek raka przy pomocy struktur nano o wielkości 10–100 nm, służących jako wektory. Wykorzystywane nanocząstki należą głównie do lipidów (np. liposomy), polimerów, miceli lub metali szlachetnych. Procedura ta jest obecnie oceniana przede wszystkim na ustalonych liniach komórkowych raka szyjki macicy i na modelu zwierzęcym. Wydaje się skuteczna i pozbawiona działania cytotoksycznego na komórki tkanek zdrowych. Nanoterapia u kobiet chorych na raka szyjki macicy wydaje się kwestią niedalekiej przyszłości.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 4; 263-267
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rak endometrium typu I i II – nowe spojrzenie na etiologię i przebieg kliniczny
Type I and II endometrial cancer – a new look at the etiology and clinical course
Autorzy:: Markowska, Anna
Pawałowska, Monika
Korcyl, Małgorzata
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030431.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: endometrial cancer
molecular background
signaling pathways
podłoże molekularne
rak endometrium
ścieżki sygnałowe
Opis:: Endometrial cancer is the most frequent malignancy of female genital organs in more developed countries. It is a heterogeneous tumor with variable risk factors, precancerous conditions, clinical course and prognosis. The majority of cases are sporadic, however endometrial cancer develops in around 8–12% of women with Lynch syndrome, who are at increased risk of this disease. MLH1, MSH2 and MSH6 mutations are observed with equal frequency. Recent molecular studies on endometrial cancer indicate that the classic division into two types according to Bokhman is insufficient, particularly with respect to type II which is less common, and which includes both serous carcinomas and clear-cell carcinomas. Endometrial intraepithelial carcinoma is considered a precursor lesion for uterine serous carcinoma. In immunohistochemical tests (p53, Ki67, ER and PR) it resembles a precursor lesion for ovarian serous carcinoma, possibly indicating the clonal origin of both carcinomas. It is possible that cells from the foci of endometrial intraepithelial carcinoma migrate to the fallopian tube and lead to the peritoneal spread of the disease. Differential diagnosis of uterine serous carcinoma and ovarian serous carcinoma is difficult; testing ER and PR profiles and evaluation of WT1 expression can prove helpful. In recent years, it has been found that uterine serous carcinoma can be associated with the carrier state of mutated BRCA1. These studies are significant since in carriers of mutated BRCA1, apart from prophylactic adnexectomy, hysterectomy should be considered as well. Another important aspect in such cases is therapy with PARP inhibitors.
Rak endometrium jest najczęstszym nowotworem złośliwym żeńskich narządów płciowych w krajach wysoko rozwiniętych. To heterogenny nowotwór o zróżnicowanych czynnikach ryzyka, stanach przedrakowych, przebiegu klinicznym i rokowaniu. Większość przypadków ma charakter sporadyczny, jednak kobiety z zespołem Lyncha mają rodzinne predyspozycje do powstania tego nowotworu, rozwijającego się u 8–12% z nich. Mutacje w MLH1, MSH2 i MSH6 występują z równą częstością. Najnowsze badania molekularne raka endometrium wskazują, że klasyczny podział według Bokhmana – na dwa typy – jest niewystarczający, zwłaszcza w obrębie rzadszego typu II, w którym stwierdzane są zarówno raki surowicze, jak i jasnokomórkowe. Za zmianę prekursorową raka surowiczego endometrium (uterine serous carcinoma) uznaje się śródnabłonkowego raka surowiczego (endometrial intraepithelial carcinoma). W badaniach immunohistochemicznych (p53, Ki67, ER i PR) wykazuje on podobieństwo do zmiany prekursorowej surowiczego raka jajnika (serous ovarian carcinoma), co może świadczyć o klonalnym pochodzeniu obu raków. Istnieje możliwość, że komórki z ognisk śródnabłonkowego raka surowiczego migrują do jajowodu i prowadzą do śródotrzewnowego rozsiewu choroby. Rozróżnienie raka surowiczego endometrium i surowiczego raka jajnika jest trudne; pomocne są badania profilu ER, PR i ocena ekspresji WT1. W ostatnich latach stwierdzono, iż rak surowiczy endometrium może mieć związek z nosicielstwem zmutowanego BRCA1. Badania te są istotne, gdyż u nosicieli zmutowanego BRCA1 oprócz profilaktycznej adneksektomii powinno się rozważyć również histerektomię. Innym ważnym aspektem byłaby w tych przypadkach terapia przy pomocy inhibitorów PARP.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 1; 5-10
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Terapia bewacizumabem w raku jajnika – przegląd badań klinicznych
Treatment with bevacizumab in ovarian cancer – clinical trials review
Autorzy:: Lubin, Jolanta
Markowska, Anna
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031532.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: rak jajnika
angiogeneza
bewacizumab
badania kliniczne
ovarian cancer
angiogenesis
bevacizumab
clinical trials
Opis:: Angiogenesis is a process which has been in the focus in the last decade due to its role in the development of cancers. The identification of vascular endothelial growth factor (VEGF) in the beginning of the 80’s became the new objective of therapies of cancers. The finding of angiogenesis inhibitors has brought the therapy of cancers including ovarian cancer in a new era. Apart from the “golden standard” such as the taxans and platinum components, the treatment of ovarian cancer has not introduced any new front-line drugs for many years. The registration of bevacizumab has changed data regarding in particular the progression-free survival (PFS), which was confirmed by GOG-0218 and ICON-7 clinical trials. The aim of the article was to put clinical trials that pointed to the efficiency of bevacizumab in order as well as presenting those whose results may allow in the nearest future for a wider use of bevacizumab – not only in the front-line chemotherapy of ovarian cancer, but also in neoadjuvant therapy and the treatment of a recurrent neoplasm, both platinum-sensitive and platinum-resistant. Studies of predictive factors, which allow for a group of patients who benefit most from anti-angiogenic drugs treatment to be singled out, are also important. At present, clinical trials and scientific studies are under way and maybe they will help identify patients whose PFS and the overall survival (OS) time is be prolonged as a result of treatment with bevacizumab.
Angiogeneza to proces, na którym w ciągu ostatnich dekad skupiono szczególną uwagę, ponieważ odgrywa on istotną rolę w rozwoju nowotworów. Identyfikacja czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego VEGF (vascular endothelial growth factor) na początku lat 80. ubiegłego stulecia stała się niewątpliwie nowym celem terapii nowotworów, a stworzenie leków hamujących angiogenezę umożliwiło wprowadzenie leczenia nowotworów, w tym raka jajnika, w nową erę. Od wielu lat w terapii tego nowotworu, oprócz „złotego standardu”, jakim jest stosowanie taksanów i pochodnych platyny, nie wdrożono nowych leków w pierwszej linii leczenia. Rejestracja bewacizumabu zmieniła dane dotyczące szczególnie czasu wolnego do progresji (progression-free survival, PFS), co potwierdziły badania rejestracyjne tego preparatu (GOG-0218 i ICON-7). Celem pracy było usystematyzowanie badań klinicznych, które dowiodły skuteczności bewacizumabu, a także przedstawienie tych, których wyniki w najbliższej przyszłości mogą pozwolić na szersze zastosowanie leku – nie tylko w terapii pierwszej linii chemioterapii raka jajnika, ale także w terapii neoadiuwantowej oraz w leczeniu wznowy raka jajnika zarówno u pacjentek z nowotworem platynowrażliwym, jak i platynoopornym. Dużej uwagi wymagają też badania nad czynnikami predykcyjnymi, umożliwiającymi wyłonienie grupy pacjentów, którzy mogą uzyskać największą korzyść z leczenia lekami antyangiogennymi. Obecnie trwają badania naukowe i kliniczne, które być może pozwolą zidentyfikować chorych, u których terapia bewacizumabem wydłuży PFS i czas całkowitego przeżycia (overall survival, OS).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 286-294
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Postępowanie zmniejszające ryzyko wystąpienia raków BRCA- zależnych u nosicieli mutacji BRCA1/2 – nowe światło na stare spojrzenie
Reduction of risk of developing BRCA-dependent cancer in BRCA1/2 mutation carriers – novel approach to old paradigm
Autorzy:: Mądry, Jarosław
Markowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030992.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: BRCA1
BRCA2
HTZ
breast cancer
hormonal contraception
hormonal replacement therapy
ovarian cancer
preventive salpingo-oophorectomy
antykoncepcja hormonalna
profilaktyczne usunięcie jajników i jajowodów
rak jajnika
rak piersi
Opis:: Carriers of mutations in BRCA1 and BRCA2 genes undergo a significantly increased risk of developing breast cancer, ovarian cancer, fallopian tube cancer and peritoneal cancer. Due to genetic homogeneity of Polish population, the key issue are mutations of BRCA1 gene. Mutations of 5382insC, C61G and 4153delA constitute about 90% of all BRCA1 gene mutations. Mean cumulative risk of development of ovarian cancer by carriers of BRCA1 gene mutations under 70 is estimated at 40% and that of breast cancer – at 57%. Management of carriers of BRCA1/2 mutations is multidirectional. Carriers of BRCA1 mutations should be screened for breast cancer. Available data indicate that detection of early forms of ovarian cancer is currently impossible. Use of low-dose oral contraception may reduce the risk of ovarian cancer, while not increasing the risk of breast cancer in BRCA1 mutation carriers. After giving birth to planned/desired number of children, carriers of BRCA1 gene mutation should be offered the option of preventive salpingo-oophorectomy. This may reduce the risk of development of BRCA-dependent tumors to 0.21 (95% CI: 0.12-0.39) and breast cancer to 0.49 (95% CI: 0.37-0.65). Risk reduction for the development of peritoneal cancer is not 100% because some of the patients develop primary peritoneal cancer. The risk of development of this type of tumor is significantly reduced to 0.92% vs. 5.78% in the followed-up group. Upon preventive adnexectomy, these patients may safely benefit from hormonal replacement therapy. Close follow-up is mandatory aiming at an early detection of possible metabolic syndromes. Available model analyzing the impact of several strategies of follow-up and intervention on survival rates of mutation carriers indicates that adnexectomy at the age of 40 is the single most effective intervention in BRCA1 mutation carriers.
Ryzyko zachorowania na raka piersi, jajnika, jajowodu i otrzewnej u nosicieli mutacji w genach BRCA1 i BRCA2 jest istotnie zwiększone. W Polsce, z uwagi na jej genetyczną homogenność, najważniejszą rolę odgrywają mutacje genu BRCA1. Mutacje 5382insC, C61G i 4153delA stanowią 90% wszystkich mutacji genu BRCA1. Średnie skumulowane ryzyko rozwoju raka jajnika u nosicielek mutacji BRCA1 do 70. roku życia wynosiło 40%, a ryzyko raka piersi – 57%. Postępowanie z nosicielami mutacji BRCA1/2 jest postępowaniem wielokierunkowym. Nosiciele mutacji BRCA1 powinni mieć prowadzony skryning raka piersi. Dostępne dane wskazują, że nie ma obecnie możliwości wykrywania wczesnych raków jajnika. Stosowanie niskodawkowej antykoncepcji hormonalnej zmniejsza ryzyko wystąpienia raka jajnika, nie zwiększając w istotny sposób ryzyka raka piersi u nosicieli mutacji BRCA1. Po urodzeniu zaplanowanej liczby dzieci nosicielom mutacji BRCA1 należy proponować profilaktyczne usunięcie jajników i jajowodów (PA). Zabieg ten zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów BRCA-zależnych do 0,21 (95% CI: 0,12-0,39), a raka piersi – do 0,49 (95% CI: 0,37-0,65). Redukcja ryzyka rozwoju nowotworu w jamie brzusznej nie jest stuprocentowa z uwagi na rozwój u części chorych pierwotnego raka otrzewnej. Ryzyko rozwoju takiego nowotworu jest istotnie mniejsze i wynosi 0,92% w porównaniu z 5,78% w grupie z nadzorem. Po profilaktycznym wycięciu przydatków (PA) pacjentki mogą bezpiecznie otrzymywać HTZ. Konieczny jest również nadzór celem wczesnego wykrywania możliwych zespołów metabolicznych. Dostępny model analizujący wpływ różnych scenariuszy nadzoru i interwencji na czas przeżycia nosicieli mutacji wskazuje, że PA w wieku 40 lat dla nosicieli mutacji BRCA1 jest najbardziej skuteczną pojedynczą interwencją.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 188-199
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Znaczenie PD-1 – receptora programowanej śmierci-1 – i jego ligandów w immunoterapii raka jajnika
The role of PD-1 – a programmed cell death receptor 1 – and its ligands in ovarian cancer immunotherapy
Autorzy:: Markowska, Anna
Sajdak, Stefan
Lubin, Jolanta
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030141.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: PD-1/PD-L1
immunotherapy
nivolumab
ovarian cancer
immunoterapia
niwolumab
rak jajnika
Opis:: The immune system plays an important role in both cancer development and destruction. Tumor cells have developed mechanisms to evade an effective immune response. One of these involves the use of immune checkpoint pathways, which modulate the intensity and duration of such responses. There are two immune checkpoint receptors that have been most thoroughly studied: CTLA-4 (cytotoxic T lymphocyte-associated antigen 4) and PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), involved in regulatory T cell responses. The anti-CTLA-4 antibody is used in the treatment of many malignancies, including non-small-cell lung cancer, prostate cancer and melanoma. PD-1 and its ligands, PD-L1 and PD-L2, represent an immune axis protecting cancer cells against regulatory T cells (cytotoxic CD8+ cells and CD4+ helper cells). Nivolumab, a monoclonal antibody, blocks PD-1 and, as a result, its binding to its ligands. Consequently, T cell antitumor activity is restored, which appears promising in clinical trials involving patients with malignancies in multiple locations, including non-small-cell lung cancer, melanoma and ovarian cancer, clear cell ovarian carcinoma in particular. Nivolumab therapy is not devoid of adverse effects, which affect about 40% of patients with ovarian cancer. These include e.g. arrhythmia, fever, anemia and decreased lymphocyte count. It is believed that combining a therapy that blocks the key immune checkpoints with other anticancer agents, including chemotherapy, radiation therapy or other targeted therapies, will improve treatment efficacy in malignancies, including ovarian cancer.
Układ immunologiczny odgrywa istotną rolę zarówno w rozwoju raka, jak i jego destrukcji. Komórki nowotworu wykształciły mechanizmy pozwalające im uniknąć skutecznej reakcji immunologicznej. Jednym z nich jest wykorzystanie szlaków immunologicznych punktów kluczowych (immune checkpoint), które modulują nasilenie i czas trwania tej odpowiedzi. Najlepiej poznane są dwa receptory immunologicznych punktów kluczowych: antygen 4 CTLA (cytotoxic T lymphocyteassociated antigen 4) i białko programowanej śmierci komórki 1 – PD-1 (programmed cell death protein 1 pathway), uczestniczące w odpowiedzi regulatorowych limfocytów T. Przeciwciało przeciwko cząsteczce CTLA-4 stosowane jest w leczeniu wielu nowotworów złośliwych, w tym niedrobnokomórkowego raka płuca, raka prostaty i czerniaka. PD-1 i jego ligandy PD-L1 i PD-L2 stanowią oś immunologiczną, która chroni komórki nowotworowe przed działaniem limfocytów T regulatorowych (T cytotoksycznych CD8+ i pomocniczych CD4+). Przeciwciało monoklonalne niwolumab blokuje PD-1, a przez to połączenie z jego ligandami. W ten sposób odtwarzana jest aktywność przeciwguzowa limfocytów T, która okazuje się obiecująca w próbach klinicznych u chorych na nowotwory złośliwe w wielu lokalizacjach, w tym na niedrobnokomórkowego raka płuca, czerniaka oraz raka jajnika, zwłaszcza jasnokomórkowego. Stosowanie niwolumabu nie jest pozbawione działań niepożądanych, które występują u około 40% leczonych na raka jajnika kobiet. Należą do nich między innymi arytmia, gorączka, niedokrwistość oraz obniżenie liczby limfocytów. Uważa się, że łączenie terapii blokującej kluczowe punkty immunologiczne z innymi czynnikami przeciwrakowymi, w tym chemioterapią, radioterapią, inną terapią celowaną, pozwoli uzyskać większą skuteczność w leczeniu nowotworów złośliwych, w tym raka jajnika.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 117-120
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Guzy jajnika w ciąży
Ovarian tumors in pregnancy
Autorzy:: Markowska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031510.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: guzy jajnika
rak jajnika
ciąża
chemioterapia
laparotomia
ovarian tumors
ovarian carcinoma
pregnancy
chemotherapy
laparotomy
Opis:: Ovarian tumors develop in 2.3–8.8% of pregnant women. Most of them are benign cysts which vanish spontaneously after the 9th or 10th week of gestation. Ultrasound examination and magnetic resonance imaging are helpful diagnostic tools. Computed tomography, however, is contraindicated. The most common benign lesions are teratomas and cystadenomas. Malignant tumors account for 2.15–13% of all ovarian tumors in pregnant patients. Germ cell tumors, followed by borderline tumors and ovarian carcinomas constitute the most common ones. The management in the case of germ cell and borderline tumors involves unilateral adnexectomy and in invasive ovarian carcinomas, the treatment is individualized. In stage 1A G1, the management is similar to the one in borderline tumors and restaging after the delivery may be performed. Additionally, in early stages of carcinoma (stage IA G2 and G3, IB, IC as well as IIA), lymphadenectomy and platinum-based chemotherapy are recommended. In advanced stages, there are numerous possibilities of treatment including radical surgery with termination of pregnancy before the 20th–24th weeks of gestation and adjuvant therapy. Another option is the implementation of neoadjuvant chemotherapy during pregnancy and performance of cytoreduction following the delivery. At the mother’s request, delaying the treatment until after the delivery may be considered. Chemical treatment during pregnancy does not exert negative effects on the fetus provided that it is applied in the second or third trimesters. One of its rare complications is intrauterine growth restriction (IUGR). The survival of patients with ovarian carcinomas diagnosed during pregnancy is not different than in the case of women diagnosed without being pregnant.
Guzy jajnika w ciąży występują u 2,3–8,8% ciężarnych. Większość z nich to torbiele łagodne, które samoistnie zanikają po 9.–10. tygodniu ciąży. W diagnozowaniu pomocne jest badanie ultrasonograficzne oraz rezonans magnetyczny. Przeciwwskazana jest tomografia komputerowa. Najczęstszymi zmianami łagodnymi są potworniaki i torbielakogruczolaki. Wśród wszystkich guzów jajnika w ciąży 2,15–13% stanowią guzy złośliwe. Najczęstsze są guzy germinalne, a następnie typu borderline i raki jajnika. W guzach germinalnych i borderline postępowanie obejmuje adneksektomię jednostronną. W inwazyjnych rakach jajnika leczenie jest zindywidualizowane. W stopniu IA G1 postępowanie jest podobne jak w guzach granicznych, a po porodzie może być dokonana ponowna ocena zaawansowania. W stopniach wczesnych raka (IA G2 i G3, IB, IC i IIA) zaleca się dodatkowo wykonanie limfadenektomii i zastosowanie chemioterapii opartej na platynie. W stopniach zaawansowanych istnieją różne możliwości, włącznie z operacją radykalną, połączoną z terminacją ciąży przed 20.–24. tygodniem ciąży i leczeniem adiuwantowym. Inną opcją jest stosowanie chemioterapii neoadiuwantowej w ciąży i przeprowadzenie cytoredukcji po porodzie. Na życzenie matki można rozważyć opóźnienie leczenia do czasu urodzenia dziecka. Leczenie chemiczne w czasie ciąży nie wywiera szkodliwego wpływu na płód, jeśli jest zastosowane w II i III trymestrze ciąży; jednym z rzadkich powikłań jest opóźnienie wewnątrzmacicznego wzrastania płodu (IUGR). Przeżycia kobiet z rakiem jajnika rozpoznanym w ciąży nie różnią się od stwierdzanych w raku jajnika bez ciąży.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 159-165
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wybrane czynniki molekularne związane z przerzutowaniem raka jajnika
Selected molecular factors associated with metastases of ovarian cancer
Autorzy:: Markowska, Anna
Lubin, Jolanta
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Markowska, Janina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031182.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: AEG-1 gene
E-cadherin
HER2 gene
Met gene
SDF-1 gene
claudins 3 and 4
clusterin
gen AEG-1
gen HER2
gen Met
gen SDF-1
kadheryna-E
kalikreiny
kallikreins
kisspeptin
kisspeptyna
klaudyny 3 i 4
klusteryna
metastases
ovarian cancer
przerzuty nowotworowe
rak jajnika
survivin
surwiwina
uPAR
Opis:: Development of metastases is a typical feature of cancer progression and the main cause of treatment failure in cancer treatment. Due to their ability to settle far from original tumor location, cancer cells may preserve the feature of immortal cells, enabling survival of tumor and transition to chronic phase of the disease. Applying currently available techniques of topical treatment, such as surgery and radiotherapy, we are unable to control fully spread of cancer cells, while systemic chemotherapy even in chemosensitive tumors does not eradicate the disease in all cases. Ovarian cancer may spread by dissemination within the abdominal cavity and lymphatic vessels, resulting in distant metastases. The process of metastases’ development is extremely complex, depending on many different factors governing intercellular adhesion and acquisition of ability to move and migrate by cancer cells. Tumors with coexisting distant metastases are considered most advanced, which means also a grim prognosis for the patient. Mechanism of metastases’ development is the subject of several studies, attempting to identify factors which might lendthemselves for targeted therapy of cancers, including ovarian cancer. The paper presents genes, their products and other metastases-associated proteins: HER2 gene, AEG-1 gene, kisspeptin, E-cadherin, survivin, uPAR, clusterin, Met gene, claudins 3 and 4, kallikreins, SDF-1 gene. This paper is meant to systematize extensive knowledge on the development of metastases development and synthetic analysis of data concerning this process.
Przerzutowanie jest cechą charakterystyczną progresji nowotworów złośliwych i główną przyczyną niepowodzeń w leczeniu raka. Dzięki zdolności do występowania w miejscach poza ogniskiem pierwotnym komórki nowotworowe mogą zachować cechę komórek nieśmiertelnych, co pozwala na przetrwanie nowotworu i nazwanie go chorobą przewlekłą. Stosując dostępne dziś metody leczenia miejscowego, takie jak chirurgia i radioterapia, nie jesteśmy w stanie w pełni kontrolować rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych, a systemowa chemioterapia w chemiowrażliwych nowotworach nie zawsze „eradykuje” chorobę. Rak jajnika może szerzyć się poprzez rozsiew w jamie brzusznej oraz naczynia chłonne, dając przerzuty odległe. Proces przerzutowania jest niezmiernie złożony, wpływa na niego wiele różnych czynników decydujących o wzajemnym przyleganiu komórek do siebie, nabyciu zdolności ruchliwości i migracji przez komórki nowotworowe. Nowotwory, którym towarzyszą przerzuty odległe, są klasyfikowane jako najbardziej zaawansowane, co oznacza jednocześnie złe rokowanie dla pacjenta. Mechanizm przerzutowania jest przedmiotem wielu badań mających na celu wyłonienie czynników, które mogą być tarczą dla terapii celowanych nowotworów, w tym raka jajnika. W artykule przedstawiono geny i ich produkty oraz inne białka związane z przerzutowaniem: gen HER2, gen AEG-1, kisspeptynę, kadherynę-E, surwiwinę, uPAR, klusterynę, gen Met, klaudyny 3 i 4, kalikreiny, gen SDF-1. Celem pracy było usystematyzowanie obszernej wiedzy na temat przerzutowania oraz syntetyczna analiza danych dotyczących tego procesu.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 236-243
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Rak" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język