Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "accompaniment" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ojcostwo w wychowaniu
Fatherhood in Upbringing
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40495085.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ojciec
towarzyszenie
duchowość
rozeznawanie
ojcostwo
father
fatherhood
accompaniment
spirituality
discernment
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest wykazanie zasadności działań umożliwiających świadome przygotowanie do pełnienia roli ojca. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Dla jakich powodów warto zabiegać o przygotowanie przyszłych ojców do stojących przed nimi zadań. Do rozwiązania problemu zostanie wykorzystana literatura przedmiotu analizowana metodą analityczno-syntetyczną.  PROCES WYWODU: Na podstawie ważniejszych aspektów duchowości omówiono zadania wynikające z bycia ojcem oraz kierunki podejmowanych inicjatyw wychowawczych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Ojcostwo obejmuje zarówno sferę życia biologicznego, jak i duchowego (wewnętrznego). To zaś domaga się inicjatyw ułatwiających dziecku odkrycie, że jest kochane. Temu poczuciu sprzyja poszanowanie podmiotowości nie tylko ojca, ale też i dziecka. Chodzi o doświadczanie wolności, z której dziecko w pełni nie jest jeszcze w stanie korzystać. Ojciec świadomy tych ograniczeń dziecka towarzyszy mu w osiąganiu dojrzałości. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzony wywód zdaje się potwierdzać zasadność uświadamiania dorosłym potrzeby kształtowania osobowych relacji ojciec–dziecko.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the legitimacy of actions enabling conscious preparation for fulfilling the role of a father. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article aims to answer the question about the reasons why it is worth striving for the preparation of future fathers for the tasks that they face up. The literature on the subject will be used to solve the problem, analyzed by the analytical – synthetic method.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Based on the most important aspects of spirituality, both the tasks resulting from being a father and the directions of undertaken educational initiatives were discussed, as well. RESEARCH RESULTS: Being a father is associated not only with biological but also spiritual (internal) fatherhood. This demands initiatives that make it easier for the child to discover that he/ she is loved. This feeling is fostered by respect for the subjectivity of not only the father, but also the child. Here, it is about experiencing a freedom that the child is not able to use it yet. The father, aware of these limitations of the child, accompanies him/her in reaching maturity. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The presented process of argu‑ mentation seems to confirm the legitimacy of making adults aware of the need to shape personal father–child relationships
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 58; 45-55
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorytet w teorii i praktyce towarzyszenia wychowawczego
Authority in Theory and Practice of Educational Accompaniment
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449020.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
pedagogia ignacjańska
ćwiczenia duchowne
poznanie naturalne i religijne
pedagogika towarzyszenia
authority
Ignatian pedagogy
spiritual exercises
natural and religious cognition
pedagogy of accompaniment
Opis:
Kwestia autorytetu w wychowaniu jest różnie postrzegana i rozwiązywana. W prowadzonym toku myślowym opieramy się na inspiracjach pedagogii ćwiczeniami duchownymi Ignacego Loyoli. Według idei ćwiczeń autorytet wychowawcy powinien być oparty na gotowości stawania przy wychowanku, zezwalania mu na podejmowanie własnych inicjatyw, a jednocześnie czuwanie, by jego poszukiwania drogi własnego rozwoju nie sprowadziły go na bezdroża. Takie jego rozumienie pokazuje, że odnosimy go do działań wspomagających osobę w porządkowaniu własnego życia w sferze somatycznej, psychicznej i duchowej. Oparta na takich założeniach pedagogia ignacjańska powodzenie tego rodzaju działań opiera na dialogu Boga z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Oczekuje się, że będzie on inspirował wysiłek człowieka do wprowadzaniu ładu we wszystkich zakresach swego życia. Przedłożone rozumienie autorytetu w specyczny sposób określa rolę wychowawcy w procesach wychowania. Sprowadza się ona do funkcji towarzyszenia na wspólnej z wychowankiem drodze do osiągania pełni człowieczeństwa. W zrozumieniu i wprowadzaniu do praktyki pedagogicznej przedłożonego rozumienia autorytetu pomaga akceptacja założeń personalizmu chrześcijańskiego.
The issue of authority in education is perceived and resolved in various ways. In the following line of reasoning we rely on the inspirations provided by the pedagogy of The Spiritual Exercises of Ignatius Loyola. According to the idea of The Exercises, the authority of the educator should be based on his or her willingness to assist the student, to allow him to take his own initiative, while at the same time ensuring that his search for a path of his own development does not lead him astray. This understanding of authority shows that we refer it to actions that assist a person in ordering his or her life in the somatic, psychic and spiritual spheres. Based on such assumptions, Ignatian pedagogy considers the success of these actions to be contingent on the dialogue of God with man and of man with God. This dialogue is expected to inspire man's efforts to bring order in all areas of his life. The proposed understanding of authority determines the role of the educator in the processes of upbringing in a specific way. It comes down to the function of accompanying the student on the common path towards the attainment of the fullness of humanity. Accepting the assumptions of Christian personalism helps to understand this notion of authority and to apply it to pedagogical practice.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 231-248
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia i pedagogika ignacjańska (jezuicka)
Ignatian Education and Pedagogy (Jesuit)
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494073.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogia ignacjańska (jezuicka)
pedagogika ignacjańska (jezuicka, towarzyszenia)
pedagogika religii
edukacja
nauki o wychowaniu
Ignatian education (Jesuit)
Ignatian pedagogy (Jesuit, accompaniment)
pedagogy of religion
education
Educational Sciences
Opis:
CEL NAUKOWY: W artykule zamierzono wyjaśnić zasadność posługiwania się terminem „pedagogika ignacjańska” oraz jej miejscem pośród nauk o wychowaniu. PROLEM I METODY BADAWCZE: W kontekście nakreślonych celów badawczym problemem jest pytanie o to, czy można mówić o pedagogice ignacjańskiej (jezuickiej), a jeśli tak, to pod jakimi warunkami. Przy jego rozwiązaniu posłużono się metodą analizy źródeł, które dają podstawy tworzenia nowej teorii pedagogicznej. PROCES WYWODU:Pedagogika ignacjańska wyrasta z określonej tradycji rozwijanej i pielęgnowanej przez jezuitów. Ukazanie jej charakterystycznych rysów pedagogii, która wpisuje się w działalność edukacyjną zakonu, uczyniono podstawą opisu teorii pedagogiki ignacjańskiej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ:Pedagogika ignacjańska jest jednym z nurtów wpisujących się w pedagogikę religii uważaną za subdyscyplinę nauk o wychowaniu. Zasadność takiego ujęcia wynika ze wspólnych założeń pedagogiki religii i pedagogiki ignacjańskiej. Jej specyfiki należy się doszukiwać w założeniach duchowości i pedagogii promowanej przez jezuitów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE:Przeprowadzony wywód potwierdza zasadność stosowania terminu „pedagogika ignacjańska”. Należy ją wpisać w zakres nurtów pedagogicznych, które odwołują się do rzeczywistości religijnej.
RESEARCH OBIECTIVE: The article was intended to explain the justification for using the term Ignatian pedagogy and its place among educational sciences. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In the context of the research goals outlined, the problem is hidden in the question if it is possible to talk about Ignatian (Jesuit) pedagogy, and if so, under what conditions it happens. While solving it, the method of analysis of sources was used, which provide the basis for creating a new pedagogical theory. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Ignatian pedagogy arises from a specific tradition developed and nurtured by the Jesuits. Showing its characteristic features fits with the educational activity of the order that was taken as a foundation for description of the theory of Ignatian pedagogy. RESEARCH RESULTS: Ignatian pedagogy belongs to one of the trends set in the pedagogy of religion regarded as a sub-discipline of the educational sciences. The justification for such an approach results from the common assumptions of the pedagogy of religion and Ignatian pedagogy. Its specificity can be found in the assumptions of the spirituality and pedagogy promoted by the Jesuits. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The conducted argument confirms the justification for the use of the term “Ignatian pedagogy.” It should be comprised in the scope of pedagogical trends that refer to religious reality.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 11-21
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies