Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Makara‑Studzińska, Marta" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Przemoc wobec osób starszych – przegląd badań
Violence against old people – a review of the literature
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Sosnowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
elderly people abuse
mistreatment
old age
prevalence
risk factors
violence
czynniki ryzyka
nadużycia wobec osób starszych
przemoc
rozpowszechnienie
starość
wykorzystywanie
Opis:
The authors reviewed available literature on the phenomenon of the elderly people abuse. In connection with ongoing worldwide demographic changes, a rapid growth of the population aged 60 years and more is noted. Such trends will continue, which gives rise to a gradual increase in the number of cases of abused seniors. The article presents definitions of violence against elderly people, with a special emphasis on the symptoms that may suggest abuse. Furthermore, we specified the articles that focus on the assessment of individual risk factors that may increase the occurrence of aggressive behaviour towards seniors. We also focused on analysis of available literature on the prevalence of violence against the elderly, both in Poland and worldwide. Analysis of the data from countries with different structural and cultural conditions clearly confirms the presence of this phenomenon everywhere, although it appears to varying extent. Research results depend on many factors, including the applied research methodology and measurement tools, the accepted definition of violence and sources of information. Worth noting are underestimated statistics which may be due to senior citizens’ reluctance to disclose abuses. In view of the multidimensional nature of the issue, it is important to introduce further system solutions in order to reduce the incidence of elderly people abuse and more effectively detect and resolve the problem, which still constitutes, especially in our country, a taboo subject.
Autorzy dokonali przeglądu dostępnego piśmiennictwa na temat zjawiska przemocy wobec osób starszych. W związku z zachodzącymi na całym świecie zmianami demograficznymi następuje szybki wzrost populacji osób w wieku 60 lat i starszych. Takie tendencje będą się utrzymywać, co niesie ze sobą stopniowy wzrost liczby przypadków znęcania się nad seniorami. W artykule przedstawiono definicje przemocy wobec osób starszych oraz opisano główne rodzaje stosowanej przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem symptomów sugerujących nadużycia. Ponadto wyszczególniono prace koncentrujące się na ocenie czynników ryzyka, które mogą zwiększyć występowanie zachowań agresywnych wobec seniorów. Autorzy skupili się również na analizie dostępnej literatury na temat rozpowszechnienia zjawiska przemocy wobec osób starszych, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Analiza danych z krajów o zróżnicowanych uwarunkowaniach strukturalnych i kulturowych jednoznacznie potwierdza obecność tego zjawiska wszędzie, jakkolwiek występuje ono z różnym nasileniem. Rezultaty badań zależą od wielu czynników, m.in. Od zastosowanej metodologii badań i narzędzi pomiaru, przyjętej definicji przemocy czy też źródła informacji. Uwagę zwracają zaniżone statystyki, które mogą być spowodowane niechęcią samych seniorów do ujawniania nadużyć. W związku z wielowymiarowym charakterem zagadnienia ważne jest dalsze wprowadzanie rozwiązań systemowych, celem ograniczenia zjawiska przemocy wobec osób starszych oraz skuteczniejszego wykrywania i rozwiązywania problemu, stanowiącego nadal, zwłaszcza w naszym kraju, temat tabu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 57-61
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w komunikacji z pacjentem z chorobą Alzheimera
Difficulties in communication with a patient with Alzheimer’s disease
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Gustaw, Katarzyna
Kryś, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943561.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
communication
dementia
language disorders
speech
choroba alzheimera
demencja
komunikacja
mowa
zaburzenia językowe
Opis:
Alzheimer’s disease involves a progressive disintegration of the brain in the clinical picture of dementia. In addition to explicit memory loss, problems with thinking, language functions, emotional life, logical reasoning. As the disease progresses the patient is completely lost in the environment and can not use speech. As a result, there are problems in communicating with the environment. The aim of this study was to create a profile of language impairment in subsequent stages of Alzheimer’s disease. The research tool was a questionnaire anABC designed by the author. The survey anABC was designed and named to evaluate the efficiency of language and communication. To assess the level of cognitive impairment scale was used Mini‑Mental State Examination (MMSE). The study group comprised 32 patients with Alzheimer’s disease and 32 caregivers. Patients in the first stage of the disease have the greatest difficulties in terms of pragmatics, content and semantics – the meaning of individual words. The greatest difficulty for patients in the second stage of the disease was the understanding and interpretation of expression depending on the context, then the content and meaning of individual words. There was also minor difficulties with the syntax. In the third stage of the disease, the greatest difficulty equally represented: pragmatics, and semantics of the contents,effia somewhat smaller barrier was the syntax, but there were also phonetic difficulties. The largest group of patients with Alzheimer’s disease were patients with significant impairment in interpersonal communication. There is an urgent need to educate caregivers of persons with Alzheimer’s disease in the field of communications.
Choroba Alzheimera polega na postępującym rozpadzie funkcji mózgu w obrazie klinicznym zespołu dementywnego. Obok wyraźnej utraty pamięci występują zaburzenia myślenia, funkcji językowych, życia emocjonalnego, logicznego rozumowania. Wraz z postępem choroby chory staje się zupełnie zagubiony w otoczeniu, nie potrafi posługiwać się mową. W efekcie pojawiają się problemy w komunikowaniu się z otoczeniem. Celem pracy było stworzenie profilu zaburzeń językowych w kolejnych etapach choroby Alzheimera. Narzędzie badawcze stanowił autorski kwestionariusz ankiety anABC. Ankieta nazwana anABC zaprojektowana została tak, by oceniać sprawność językowo‑komunikacyjną. Do oceny poziomu zaburzeń funkcji poznawczych posłużono się skalą Mini‑Mental State Examination (MMSE). Badanie przeprowadzono w grupie 32 pacjentów z chorobą Alzheimera i 32 ich opiekunów. Pacjenci w pierwszym stadium choroby mieli największe trudności w zakresie pragmatyki, treści i semantyki – znaczenia poszczególnych wyrazów. Największą trudność dla pacjentów w drugim stadium choroby stanowiły rozumienie i interpretowanie wypowiedzi w zależności od kontekstu, następnie treść i znaczenie poszczególnych wyrazów. Zaobserwowano też drobne trudności w zakresie składni. W trzecim stadium choroby jednakową i największą trudność stanowiły: pragmatyka, treść i semantyka, nieco mniejszą barierą była syntaktyka, natomiast dodatkowo pojawiały się trudności fonetyczne. Największą grupę pacjentów z chorobą Alzheimera stanowili pacjenci ze znacznymi zaburzeniami w komunikacji interpersonalnej. Istnieje pilna potrzeba edukacji opiekunów osób z chorobą Alzheimera w zakresie sposobów komunikacji.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 18-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środki przymusu bezpośredniego w perspektywie pacjentów i personelu medycznego. Perspektywa w kontekście wielokulturowości
Measures of direct coercion in the perspective of patients and medical staff. The perspective in the context of multiculturalism
Autorzy:
Lickiewicz, Jakub
Nowak, Agata
Surjak, Edyta
Makara‑Studzińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597148.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
szpital psychiatryczny
przymus bezpośredni
pacjent
personel medyczny
psychiatric hospital
direct compulsion
patient
medical staff
Opis:
Szpital psychiatryczny, stanowi swego rodzaju odrębny krąg kulturo- wy, rządzący się swoimi zasadami i przepisami. Oznacza to między innymi ingerowanie w prywatność chorego, a także, co szczególnie problematyczne, naruszanie jego nietykalności cielesnej. Charaktery- styczną cechą oddziału psychiatrycznego jest tzw. „paternalizm” prze- jawiający się uprawnionym ingerowaniem w przestrzeń osobistą pa- cjenta, z uwagi na jego dobro. W opiece zdrowotnej pojęcie „przymus” kojarzy się najczęściej z pacjentem psychiatrycznym, u którego w określonych sytuacjach, konieczne jest zastosowanie środków przy- musu bezpośredniego.Celem badania była analiza sposobów postrzegania środków przy- musu przez dwie grupy – chorych oraz personel medyczny. W bada- niu wzięło udział 307 osób, 136 członków personelu oraz 171 pacjen- tów, którzy wypełniły kwestionariusz MAVAS, służący ocenie postaw wobec agresji i środków przymusu na oddziale.Z badań wynika, że pomiędzy pacjentami i personelem medycz- nym występują duże rozbieżności w zakresie spostrzegania agresji i zasadności stosowania środków przymusu bezpośredniego. Pacjen- ci podkreślają, że ich agresja na oddziale ściśle wiąże się z warunkami w szpitalu, postrzeganymi przez nich jako trudne, podczas gdy perso- nel uwydatnia chorobowe przyczyny agresji pacjentów. Wskazane są zmiany systemowe, minimalizujące istniejące na oddziałach rozbież- ności, które mają znaczny wpływ na jakość opieki zdrowotnej.
The psychiatric hospital is a distinct cultural circle, governed by its own rules and regulations. This means interfering with the patient’s privacy and the violation of his bodily integrity. The characteristic fea- ture of the psychiatric ward is the so-called. “paternalism” manifested by legitimate interference in the patient’s personal space, for his good. In health care, the notion of “coercion measures” is most often associ- ated with a psychiatric patient, in which case direct coercive measures are required.The aim of the study was to analyse the perception of coercive measures by two groups of patients and the medical staff. The study involved 307 persons, 136 staff members and 171 patients who com- pleted the MAVAS questionnaire, to assess attitudes towards aggres- sion and coercive measures at the ward.Research shows that the differences exist in the perception of ag- gression and legitimacy of coercion between patients and medical staff. Patients emphasize that their aggression in the ward is closely related to the conditions in the hospital, perceived by them as difficult, while the team members highlight that the assault is highly related to pa- tients sickness. Systemic changes are necessary to address divergent di- vergences that have a significant impact on the quality of healthcare.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2017, 19, 4; 139-154
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie depresji u kobiet chorych na łuszczycę w okresie okołomenopauzalnym a potrzeba wsparcia – przegląd literatury
The occurrence of depression in women with psoriasis in the perimenopausal period and the need for support – a review
Autorzy:
Makara‑Studzińska, Marta
Lewicka, Magdalena
Sulima, Magdalena
Pietrzak, Daniel
Borzęcki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943485.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
depression
perimenopausal period
psoriasis
social support
woman
depresja
kobieta
okres okołomenopauzalny
wsparcie społeczne
łuszczyca
Opis:
Hormonal disorders in perimenopausal period can affect the mental state of women and psoriasis. The biological cause of psychiatric symptoms in perimenopause is oestrogen deficiency. The decrease in oestrogen level in this period causes depressed mood, anxiety, sleep problems, bad mood, memory problems and general irritability. The most common psychiatric disorder occurring in women in perimenopausal period is depression. It refers to nearly 50% of patients. The reduction in oestrogen levels also affects the skin, causing the occurrence of adverse changes in both the healthy and the affected skin, including worsening of psoriasis. Psoriasis is a chronic, inflammatory disease of the skin, not directly threatening the life of those affected, but the disease significantly impacts the patients’ quality of life, which may contribute to the development of psychiatric disorders, including depression. Depression, as compared to psoriasis, may have a dual approach – primary or secondary, in addition both diseases may mutually modulate its course, precede the onset of symptoms, induce further relapses and exacerbations. There is a need to assess the severity of depression among women with psoriasis in perimenopausal period in order to undertake an earlypsychotherapeutic action. Offering support to women suffering from psoriasis in the period around menopause may help to reduce depression and improve the perceived quality of life.
Zaburzenia hormonalne okresu okołomenopauzalnego niekorzystnie wpływają na stan psychiczny kobiety oraz przebieg łuszczycy. Biologiczną przyczyną występowania większości objawów psychicznych w perimenopauzie jest niedobór estrogenów. Obniżenie ich poziomu w tym okresie powoduje nastroje depresyjne, objawy lękowe, problemy ze snem, zły nastrój, kłopoty z pamięcią i ogólne poirytowanie. Najczęstszym zaburzeniem psychicznych występującym u kobiet w okresie okołomenopauzalnym jest depresja. Dotyczy ona blisko 50% pacjentek. Zmniejszenie poziomu estrogenów wpływa również na stan skóry, powodując wystąpienie niekorzystnych zmian, zarówno w zdrowej, jak i zmienionej chorobowo skórze, w tym pogorszenie przebiegu łuszczycy. Łuszczyca jest przewlekłą, zapalną chorobą skóry, niezagrażającą bezpośrednio życiu dotkniętych nią osób, jednak w znacznym stopniu obniżającą komfort życia pacjentów, co może przyczynić się do powstania u chorych osób zaburzeń psychicznych, w tym depresji. Depresja w stosunku do łuszczycy może mieć charakter dwukierunkowy – pierwotny lub wtórny, ponadto obydwa schorzenia mogą wzajemnie modulować swój przebieg – poprzedzać wystąpienie pierwszych objawów, indukować kolejne nawroty i zaostrzenia. Istnieje potrzeba dokonywania oceny nasilenia depresji wśród kobiet chorych na łuszczycę w okresie okołomenopauzalnym, w celu wyodrębnienia spośród nich grupy pacjentek wymagających wczesnego podjęcia działań psychoterapeutycznych. Okazanie wsparcia kobietom chorym na łuszczycę w okresie okołomenopauzalnym może przyczynić się do obniżenia odczuwanej depresji i poprawienia komfortu życia.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 2; 120-124
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena poziomu kontroli emocji u kobiet leczonych operacyjnie z powodów ginekologicznych
Evaluation of the level of Courtauld Emotional Control Scale (CECS) at women surgically treated for gynaecological reasons
Autorzy:
Lewicka, Magdalena
Makara‑Studzińska, Marta
Wdowiak, Artur
Sulima, Magdalena
Wiktor, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943423.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
control of emotions
emotional control index
emotions
expressing emotions
perioperative period
gynecological operations
emocje
kontrola emocji
okres okołooperacyjny
operacje ginekologiczne
wyrażanie emocji
wskaźnik kontroli emocji
Opis:
Introduction: Contemporary psychology of health pays a lot of attention to issues of personal and social resources, perceiving them as factors which favour the individual’s health and quality of life. Scientific studies confirm a positive sense of the possibility to express emotions during hospitalization, operative treatment and convalescence. Studies on the Courtauld Emotional Control Scale (CECS) in women during the perioperative period, treated for gynaecological ailments, may enable identification of patients exhibiting deficits in this respect, who should be covered by a special psychopreventive care. Methods: The studies involved 232 women treated surgically for various gynaecological ailments and were carried out in two stages: on the day preceding the surgery and on the third day after the surgery. The studies were carried out using the Courtauld Emotional Control Scale. The obtained results were analysed statistically. Results: The level of negative emotions control was higher in patients aged over 40, as compared to that in younger women. The category of operative procedure did not condition the level of emotional control, whether in the Total scale or in subscales of Anger, Depression and Anxiety in the preoperative period. On the other hand, in the postoperative period a higher suppression of emotions within the Anxiety subscale wasfound in women after operation with a major injury of tissues, as compared to the patients after operation with a minor injury of tissues. Conclusions: The values of the total level of the Courtauld Emotional Control Scale (total CECS) obtained in our studies, as well as in the subscales of Anger, Depression and Anxiety point to women’s tendency to suppress negative emotions in the perioperative period.
Wstęp: Współczesna psychologia zdrowia poświęca wiele uwagi problematyce zasobów osobistych i społecznych, upatrując w nich czynniki sprzyjające zdrowiu i jakości życia jednostki. Badania naukowe potwierdzają pozytywne znaczenie możliwości wyrażania emocji w okresie hospitalizacji, leczenia chirurgicznego i rekonwalescencji. Badania poziomu kontroli emocji (CECS) u kobiet w okresie okołooperacyjnym, leczonych z powodów ginekologicznych, mogą umożliwić identyfikowanie pacjentek przejawiających deficyt w tym zakresie, które powinny być objęte szczególną opieką psychoprofilaktyczną. Metody: Badaniami objęto 232 kobiety leczone operacyjnie z różnych powodów ginekologicznych. Badania przeprowadzono w dwóch etapach: w dniu poprzedzającym operację oraz w trzeciej dobie po operacji. Badania przeprowadzono przy użyciu Skali Kontroli Emocji. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. Wyniki: Poziom kontroli emocji negatywnych był wyższy u pacjentek w wieku powyżej 40 lat aniżeli u kobiet młodszych. Kategoria zabiegu operacyjnego nie warunkowała poziomu kontroli emocji, zarówno w skali Ogólnej, jak i w podskalach Gniew, Depresja i Lęk w okresie przedoperacyjnym. Natomiast w okresie pooperacyjnym stwierdzono większe tłumienie emocji w zakresie podskali Lęku u kobiet po operacji ze znacznym urazem tkanek aniżeli u badanych po operacji z miernym urazem tkanek. Wnioski: Stwierdzone w badaniach własnych wartości ogólnego wskaźnika kontroli emocji (CECS ogólny), jak również w podskalach Gniew, Depresja i Lęk wskazują na tendencję do tłumienia przez kobiety emocji negatywnych w okresie okołooperacyjnym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 2; 102-114
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies