Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Machalski, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Late Maastrichtian and earliest Danian scaphitid ammonites from central Europe: Taxonomy, evolution and extinction
Autorzy:
Machalski, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19963.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Late Maastrichtian and earliest Danian scaphitid ammonites from key sections in the Maastricht area in the Netherlands and Belgium, Hemmoor in Germany, Stevns Klint (Sjælland) and Jylland in Denmark, the Lublin Upland in Poland and Lviv in the Ukraine, are studied. In total, thirteen scaphitid taxa are recognised: Hoploscaphites constrictus lvivensis subsp. nov., H. c. crassus, H. c. johnjagtisubsp. nov., H. tenuistriatus, H. pungens, H. schmidi, H.sp. ex gr. pungens–schmidi, H. felderi, H. sp. ex gr. waagei–angmartussutensis, Acanthoscaphites (Euroscaphites) varians varians, A. (E.) varians blaszkiewiczi, A. (E.?) verneuilianus and A. (E.?) sp. aff. verneuilianus. Sexual dimorphism is demonstrated for several species. Additionally, developmental polymorphism of males is proposed to explain a size−dependent variation of ornament in microconchs of H. c. crassus. The extinction pattern of European scaphitids is difficult to assess for methodological reasons. The available data indicate, however, that the Hoploscaphites constrictus lineage survived unaffected until the very end of the Cretaceous and even crossed the Cretaceous–Paleogene (K–Pg) boundary. The latest Maastrichtian populations of this lineage, assigned to H. c. johnjagti subsp. nov., are dominated by individuals with pronounced ribbing and tuberculation of the body chamber. This may reflect increased predation pressure, indirectly related to the late Maastrichtian regression. The successive members of the Hoploscaphites constrictuslineage, i.e., Hoploscaphites constrictus lvivensissubsp. nov., H. c. crassus, and H. c. johnjagti subsp. nov. are useful for subdivision of upper Maastrichtian deposits.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 4; 653-696
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oyster life positions and shell beds from the Upper Jurassic of Poland
Pozycje przezyciowe ostryg i dynamika sedymentacyjna muszlowcow ostrygowych z gornej jury Polski
Autorzy:
Machalski, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20744.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
pozycja przezyciowa
dynamika sedymentacyjna
ostrygi
Actinostreon gregareum
Polska
jura
wolg
sedymentacja
gorna jura
Deltoideum delta
Nanogyra virgula
Gory Swietokrzyskie
paleontologia
muszlowce parautochtoniczne
zroznicowanie morfologiczne
kimeryd
Opis:
Life positions of three oyster species, Actinostreon gregareun (J. Sowerby, 1816), Deltoideum delta (Smith, 1817), and Nanogyra virgula (Defrance, 1820) from the Polish Upper Jurassic (Kimmeridgian and Volgian) sequences, mainly from the parautochthonous shell beds, are reconstructed. The oysters reveal variation in morphology and/or settling behaviour, which is interpreted in terms of ecophenotypic response to the fluctuations in sedimentation rate and the softness of substrate. Both A. gregareum and D. delta could 'choose' between a mud-sticking and reclining mode of life. The latter sfrategy is manifested e.g., by a cup-shaped, Gryphaea-like morphotype documented for the first time in D. delta. N. virgula was previously regarded as a cup-shaped recliner, but the collected material suggests that many specimens could live in a lateral position or form clusters composed of mutually attached specimens. Sedimentation rates during the oyster life cycles can be inferred from the reconstructed oyster life positions and ranged from approximately 7-13 cm in the case of largest mud-sticking specimens to nil in flat, fan-shaped recliners. The oyster life habits can thus provide valuable insights into sedimentary and ecologic dynamics of oyster shell beds. The Actinostreon beds originated under dynamic bypassing conditions, whereas Deltoideum beds in a regime of starvation or total bypassing of sediment. In the case of the Nanogyra virgula beds, the evidence is ambiguous due to difficulties in reconsfructing the life attitude of many specimens of this species.
W pracy zrekonstruowano pozycje przyżyciowe trzech gatunków ostryg z kimerydu i wołgu Polski, głównie z parautochtonicznych muszlowców kimerydu obrzeżenia mezozoicznego Gór Świętokrzyskich (odsłonięcia w Małogoszczy, Wierzbicy, Gruszczynie, Olesznie oraz Korytnicy). Gatunkami tymi są: Actinostreon gregareum (J. Sowerby, 1816), Deltoideum delta (Smith, 1817) oraz Nanogyra virgula (Defrance, 1820). Badane ostrygi należą do grupy wtórnych mieszkańców miękkiego dna (secondary soft-bottom dwellers). Wykazują one zróżnicowanie morfologii i behawioru zasiedlania podłoża, które można zinterpretować w kategoriach ekofenotypowej reakcji na zróżnicowanie tempa sedymentacji oraz stopnia zwięzłości osadu dennego. A. gregareum oraz D. delta mogły zarówno żyć w pozycji pionowej w osadzie (mud-stickers), jak i spoczywać na jego powierzchni (recliners). Ta druga strategia reprezentowana jest m.in. przez kubeczkowaty morfotyp D. delta (cup-shaped recliner) z wapieni wołgu w Sławnie, który przypomina kształtem Gryphaea. Mortotyp ten stwierdzono po razpierwszy u D, delta. N. virgula była dotychczas uważana za formę spoczywającą wypukłością skorupy lewej na miękkim dnie. Zebrany materiał wskazuje, że ostryga ta mogła również żyć opierając się tylnym bokiem skorupy lewej na dnie (lateral recliner) lub też tworzyć kilkuosobnikowe zrosty (clusters). Zrekonstruowane pozycje przyżyciowe ostryg zezwalają na odtworzenie tempa sedymentacji w czasie ich wzrostu, które wahało się od około 7-13 cm (w przypadku największych osobników żyjących pionowo w osadzie) do kilku milimetrów lub nawet zeru (w przypadku płaskich morfotypów spoczywających na powierzchni osadu). Ustalenia te pozwalają z kolei odtworzyć dynamikę sedymentacyjną parautochtonicznych muszlowców ostrygowych. Wykazano, że muszlowce z A. gregareum tworzyły się przy przewadze warunków dynamicznego omijania dna przez osad (dynamic bypassing), poczas gdy muszlowce z D. delta w warunkach "zagłodzenia" dna (starvation) lub jego całkowitego omijania przez osad (total bypassing). Środowiska powstawania muszlowców z N. virgula nie sposób odtworzyć jedynie na podstawie trybu żtycia ostryg, gdyż nie może on być zrekonstruowany u wielu osobnków tego gatunku.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 609-634
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scaphitid ammonite correlation of the Late Maastrichtian deposits in Poland and Denmark
Korelacja poznomastrychckich osadow Polski oraz Danii na podstawie skafitow
Autorzy:
Machalski, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20930.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
skamienialosci
Acanthoscaphites varians
osady poznomastrychskie
Dania
Polska
skafity
paleontologia
amonity
Hoploscaphites constrictus
Opis:
Evolutionary changes in the ribbing density on body chambers in samples of the scaphitid ammonite Hoploscaphites constrictus (J. Sowerby, 1817) are used for time correlation of the Kazimierz Opoka (Late Maastrichtian, Belemnella kazimiroviensis Zone, Poland) with the Danish White Chalk succession. It is proposed that the upper part of the Kazimierz Opoka corresponds to the lower part of the B. kazimiroviensis Zone in Denmark while the lower part of the unit probably corresponds to the upper part of the Belemnitella junior Zone in Denmark. This correlation, if correct, suggests diachronism of the lower boundary of the B. kazimiroviensis Zone.
Opoki odsłonięte w okolicach Kazimierza Dolnego i określane nieformalnie jako Opoki z Kazimierza (Fig. 1) reprezentują poziom Belemnella kazimiroviensis późnego mastrychtu w standardowym europejskim schemacie biostratygraficznym. Amonity z grupy skafitów reprezentowane są tu przez dwa gatunki: Hoploscaphites constrictus (J. Sowerby, 18 17) oraz Acanthoscaphites varians (Łopuski, 1911). Zmiany ewolucyjne w rozkładzie gęstości użebrowania komory mieszkalnej obserwowane w próbkach makrokonch H. constrictus wykorzystano do korelacji wiekowej Opok z Kazimierza z klasycznym profilem kredy piszącej w Danii (Fig. 2-5). Ustalono, że górna część Opok z Kazimierza odpowiada wiekowo dolnej części poziomu B. kazimiroviensis w Danii. Dolna część Opok z Kazimierza wydaje się natomiast odpowiadać górnej części poziomu Belemnitella junior w Danii. Korelacja ta znajduje poparcie w danych uzyskanych na podstawie cyst wiciowców. Wskazuje ona na diachronizm dolnej granicy poziomu B. kazimiroviensis, odzwierciedlający zapewne powolną migracje tego gatunku ku zachodowi Europy. A. varians (Fig. 6), choć identyfikowany od czasu do czasu w materiałach z mastrychtu Europy Zachodniej, wydaje się być formą endemiczną dla utworów późnego mastrychtu Polski i jako taki nie może być użyty do korelacji międzyregionalnej.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1996, 41, 4; 369-383
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Campanian and Maastrichtian mosasaurid reptiles from central Poland
Autorzy:
Machalski, M
Jagt, J.W.M.
Dortangs, R.W.
Mulder, E.W.A.
Radwanski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21053.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Reptilia
Polska
Cretaceous
food chain
Platynota
marine lizard
Squamata
mosasaurid reptile
reptile
fossil
Upper Cretaceous
Mosasauridae
lizard
paleontology
Opis:
Isolated marginal teeth and tooth crowns of Late Campanian and Late Maastrichtian mosasaurid reptiles (Squamata, Platynota) from the Wisła River valley area, central Poland, are described and illustrated. These comprise two Late Campanian taxa from Piotrawin quarry: Prognathodon sp. and Plioplatecarpinae sp. A., and four late Late Maastrichtian taxa from Nasiłów quarry: Mosasaurus cf. hoffmanni Mantell, 1829, M. cf. lemonnieri Dollo, 1889c, “Mosasaurus (Leiodon) cfr. anceps” sensu Arambourg (1952), and Plioplatecarpinae sp. B. In addition, the previously described fragmentary jaw with associated teeth of the Late Campanian age from Maruszów quarry (west of the Wisła River area), is reassigned to Mosasaurus cf. hoffmanni. This specimen suggests that M. hoffmanni or a closely related (ancestral?) species already appeared in Europe during the Late Campanian (well−documented European occurrences of M. hoffmanni are Late Maastrichtian in age). At least part of the described mosasaur material is likely to stem from periodic feeding in the area (broken−off or shed tooth crowns) or from floating carcasses (complete teeth and jaw fragments).
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies