Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geopolitics," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    China in the Geopolitical Imaginations of the Polish Pop Music after 1989
    Autorzy:
    Macała, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015809.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    geopolitical imaginations
    critical geopolitics
    popular geopolitics
    Polska
    China
    popular music
    Opis:
    This paper focuses on the issue of geopolitics in the pop culture interpretation as illustrated by the Polish pop music after the year 1989. Songs selected from various trends of the Polish popular music made the source material of the text. The primary study method involved the analysis of the lyrics discourse. The Polish geopolitical imaginations used to revolve around the basis axis of better West and worse East, symbolized mainly by Russia, but its image was transferred over entire Asia. Asia, including China, was scarcely present in the geopolitical imaginations contained in the pop music, which, at the same time, reflected the irrelevant interest of Polish elites in global problems. The discourses in the musical texts about China frequently adopted the West’s perspective, where Poland made part of as seen by our elites. The rhetoric strategy concerning China in popular music featured two essential views, which references Orientalism as specified by E. Said. It explains the frequent use of the postcolonial discourse by the Polish elites, also the music ones, which promoted the supremacy of the West over the rest of the world and the universal nature of the Western world values which were meant to be implemented into other civilizations and nations for their own sake. China was presented as a growing threat for the dominance of the West, the USA in the first place, as an alternative model of globalization and international deal putting offthe world by its cultural and geopolitical alienation, as well as indicating negative effects for Poland.
    Źródło:
    Polish Political Science Yearbook; 2020, 4 (49); 37-47
    0208-7375
    Pojawia się w:
    Polish Political Science Yearbook
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religion in the Polish Geopolitical Codes in the Period 1990-2017 on the Example of the Information of the Ministers of Foreign Affairs on the Foreign Policy of the Republic of Poland
    Autorzy:
    Macała, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943524.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    religion
    geopolitics
    critical geopolitics
    polish geopolitical codes
    polish foreign policy
    Opis:
    We współczesnej geopolityce, głównie w zachodnich publikacjach, religia nie stanowi istotnego czynnika. Szczególnie, że prawie nigdy religia nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na procesy geopolityczne, lecz koreluje z wieloma innymi zmiennymi, których wpływy trudno zbadać i zmierzyć. Stąd dużo więcej badań naukowych nad związkami między geopolityką a kulturą. Jednym ze wskaźników pozycji państwa w środowisku międzynarodowym oraz w kierunkach polityce zagranicznej są kody geopolityczne. Kody geopolityczne można zdefiniować jako kody operacyjne określające możliwości państwa  polityki zagranicznej oraz ewaluacji jego miejsca w świecie. Religia odgrywała w polskich kodach geopolitycznych niewielką rolę, analizowana głównie w kontekście przynależności Polski do zachodniego kręgu cywilizacyjnego. Podkreślał  to katolicyzm Polaków. Religia, głównie islam, traktowana była jako zagrożenie w przyjętym od USA hegemonicznym kodzie geopolitycznym wojny z terrorem.
    In present geopolitics, mainly in western publications, religion is not an important factor. Particularly, that religion is hardly ever the only influencing on geopolitical processes factor, but it correlates with many different variables which are hard influences to examine and to measure. From here, there is a lot more scientific research over relationships between geopolitics and the culture. One of the key indicators of a country's position in global affairs and its foreign policy trends is the geopolitical code. Geopolitical code is defined as the operating code of a government's foreign policy that evaluates places beyond its boundaries. The religion played a minor role in Polish geopolitical codes, analyzed mainly in context of membership of Poland in the western civilization circle. Poles' Catholicism emphasized it. Religion, mainly Islam was treated as a threat in adapted from USA hegemonic geopolitical code of war on terror.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2018, 4/270
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Geopolitical Codes Illustrated with the Example of the Electoral Programs of the Major Political Parties in 1991 – 2011
    Polskie kody geopolityczne na przykładzie programów wyborczych najważniejszych partii politycznych w latach 1991 – 2011
    Autorzy:
    Macała, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943093.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    geopolitics
    critical geopolitics
    Polish geopolitical codes
    Polish political parties
    election programs
    geopolityka
    geopolityka krytyczna
    polskie kody geopolityczne
    polskie partie polityczne
    programy wyborcze
    Opis:
    This article is concerned with the research on Polish geopolitical codes following 1989. The problem has not yet been the subject of broader scientific studies or publications. In this aspect, the research is of particular importance for the analysis of foreign policy of Poland, which had to redefine its place in Europe and to fundamentally rebuild external relations, that is also to define the new geopolitical codes. The code system used in this text is based on Colin Flint’s definition, with the key division into allies and enemies. Based on the analysis of discourse, it can be stated that the most important allies of Poland in these codes are the USA, the European Union, Germany, and the enemy is Russia. In general, the fundamental change of Poland’s geopolitical codes following 1989 – from the east side to the west – can quite easily be seen in the electoral programs: the enemies of the People’s Republic of Poland’s period became allies, and the forced ally became an enemy. However, their concretization is generally not original and rather schematic. The Polish geopolitical codes have been exerted with strong influences of the hegemonic geopolitical codes of the West, mainly those of the United States. On the other hand, the last geopolitical code, the attempt to explain to the public the geopolitical imaginations of our elites, has been the weakest. This largely confirms the authoritarian dimension of Polish top-down transformation as well as the dominance of the elites over the society.
    Artykuł dotyczy badań nad polskimi kodami geopolitycznymi po 1989 r. Problem ten nie doczekał się na razie szerszych studiów naukowych ani publikacji. W tym aspekcie badania mają szczególne znaczenie dla analizy p olityki zagranicznej Polski, która musiała na nowo określić swoje miejsce w Europie i gruntownie przebudować relacje zewnętrzne, czyli także zdefiniować nowe kody geopolityczne. Systematyka kodów zastosowana w niniejszym tekście opiera się na definicji Colina Flinta, z kluczowym podziałem na sojuszników i wrogów. W oparciu o analizę dyskursu można stwierdzić, iż najważniejszymi sojusznikami Polski w tych kodach są USA, Unia Europejska, Niemcy, wrogiem zaś Rosja. Na ogół dosyć czytelnie widać w programach wyborczych zasadniczą zmianę kodów geopolitycznych Polski po 1989 r. ze wschodniej na zachodnią: wrogowie z okresu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zostali sojusznikami, a przymusowy sojusznik został wrogiem. Jednak ich konkretyzacja jest na ogół mało oryginalna i schematyczna. Na polskich kodach geopolitycznych odciskały się wyraźnie silne wpływy hegemonicznych kodów geopolitycznych państw Zachodu, głównie USA. Natomiast najsłabiej obecny był ostatni kod geopolityczny, czyli próba wytłumaczenia wyobrażeń geopolitycznych naszych elit opinii publicznej. W dużej mierze potwierdza to autorytarny wymiar polskiej, „odgórnej” transformacji, a także dominację elit nad społeczeństwem.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 7-20
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geopolitical Imagination of the Political Elites of the Third Polish Republic: An Outline of the Problem
    Wyobraźnia geopolityczna elit politycznych III RP: zarys problemu
    Autorzy:
    Macała, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1937092.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    geopolitics
    geopolitical imagination
    critical geopolitics
    Polish foreign policy
    Third Polish Republic
    geopolityka
    wyobrażenia geopolityczne
    geopolityka krytyczna
    polska polityka zagraniczna
    Trzecia Rzeczpospolita Polska
    Opis:
    The article deals with the issue of the development of geopolitical imagination of Polish political elites following 1989. The source database of the text are the most important official documents regarding the foreign policy of the Third Polish Republic: the policy statements of subsequent prime ministers and the so-called small policy statements of the ministers of foreign affairs. Discourse analysis and system analysis were used to analyse them, treating them as a social construct. Geopolitical imagination placed Poland in Europe, in the dangerous zone between Germany and Russia and on the border of the two civilizations. The escape from this “fatalism of geography” was the main goal of the elites of the Third Polish Republic. Hence the orientation towards the West, to ensure the exit from peripherality, security and development. To justify such a remodelling of their representations, the elites put forward an idealized image of the West. It facilitated the acceptance of the geopolitical choice made by the society and the associated severe limitation of Poland’s geopolitical and economic autonomy. The vehicles on the way to the West were bandwagoning towards the USA and Germany, which justified clientelism towards them. In various combinations, the representations about Poland’s key role in the post-communist region re-emerged following 1989 to strengthen its position in relation to the West and the East. As for the eastern direction, Poland’s goal was to move the imaginary borders of the West towards our eastern neighbours, mainly Belarus and Ukraine. This must have led to the negative reaction from Russia, which considered this area its sphere of influence. Russia was imagined by us to be an alien and enemy, and the change of this state of affairs would be a consequence of the Westernisation of Russia so desired by the Polish elites. It seems that in the years 1989–2015, one could speak of a certain interpretative community, which the LaJ (Law and Justice/Prawo i Sprawiedliwość) governments broke down following 2015. The LaJ foreign policy has become a hostage of those undermining the liberal democracy of internal political system changes. Their criticism in the EU states isolates and pushes towards servility to Washington. In turn, the Three Seas Initiative is too divided and weak to leverage Poland’s position. It seems that re-approaching the EU’s core may give us some freedom and better protection in external policy.
    Artykuł dotyczy kształtowania się wyobraźni geopolitycznej polskich elit politycznych po 1989 roku. Bazą źródłową tekstu są najważniejsze oficjalne dokumenty dotyczące polityki zagranicznej III RP: exposé kolejnych premierów oraz tzw. małe exposé ministrów spraw zagranicznych. Dla ich analizy zastosowano analizę dyskursu oraz analizę systemową, traktując treść dokumentów jako społeczny konstrukt. Wyobraźnia geopolityczna lokowała Polskę w Europie, w niebezpiecznej strefie między Niemcami a Rosją oraz na granicy dwóch cywilizacji. Wyjście z tego „fatalizmu geografii” było zasadniczym celem elit III RP. Stąd orientacja na Zachód, żeby zapewnić sobie wyjście z peryferyjności, bezpieczeństwo i rozwój. Dla uzasadnienia takiej przebudowy swoich imaginacji elity posługiwały się idealizowanym obrazem Zachodu. Ułatwiało to akceptację dokonanego wyboru geopolitycznego przez społeczeństwo oraz związane z nim silne ograniczenie autonomii geopolitycznej i ekonomicznej Polski. Wehikułami na drodze na Zachód był bandwagoning wobec USA i Niemiec, co uzasadniało na ogół klientelizm wobec nich. W różnych kombinacjach powracały po 1989 roku wyobrażenia o kluczowej roli Polski w regionie postkomunistycznym, żeby wzmocnić jej pozycję w stosunku do Zachodu i Wschodu. W przypadku kierunku wschodniego celem Polski było przesunięcie wyobrażonych granic Zachodu na naszych sąsiadów, głównie na Białoruś i Ukrainę. Musiało to spowodować negatywną reakcję Rosji, uważającej ten obszar za swoją strefę wpływów. Rosja była w naszych wyobrażeniach traktowana jako obcy i wróg, a zmiana tego stanu rzeczy byłaby konsekwencją pożądanej przez polskie elity okcydentalizacji Rosji. Wydaje się, że w latach 1989–2015 można mówić o pewnej wspólnocie interpretacyjnej, której załamanie przynoszą rządy PiS po 2015 roku. W ich wyobrażeniach odsuwamy się od zachodniej Europy, zdając się na uległość wobec Amerykanów oraz na współpracę regionalną pod polskim przywództwem. Polityka zagraniczna PiS stała się zakładnikiem podważających liberalną demokrację wewnętrznych zmian ustrojowych. Ich krytyka w państwach UE powoduje izolację i zdaje na serwilizm wobec Waszyngtonu. Z kolei Trójmorze jest zbyt podzielone i słabe, żeby wydźwignąć pozycję Polski. Wydaje się, że ponowne zbliżenie do rdzenia UE może nam dać pewną swobodę i lepszą asekurację w polityce zewnętrznej.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 62-79
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies