Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Latocha, P." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Aktywnosc przeciwutleniajaca oraz zawartosc witaminy C i zwiazkow fenolowych w owocach roznych genotypow aktinidii [Actinidia Lindl.]
    Antioxidant activity and contents of vitamin C and phenolic compounds in fruit of various hardy kiwifruit [Actinidia Lindl.] genotypes
    Autorzy:
    Krupa, T
    Latocha, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826948.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    owoce
    aktinidia ostrolistna
    Actinidia arguta
    genotyp
    mieszance
    witamina C
    zawartosc witamin
    aktywnosc przeciwutleniajaca
    zwiazki fenolowe
    Opis:
    Materiał badawczy stanowiły owoce dwóch genotypów Actinidia arguta (L1, M1) i trzech mieszańców A. arguta × A. purpurea (D8, D11, D14). Jako materiał porównawczy użyto odmiany A. arguta ‘Ananasnaja’ (=’Anna’), najpowszechniej uprawianej na świecie aktinidii ostrolistnej. Wszystkie rośliny uzyskano w programie hodowlanym SGGW, a owoce pochodziły z roślin uprawianych na polu doświadczalnym SGGW na Ursynowie w Warszawie. Badania prowadzono w latach 2005-2006. W owocach badanych genotypów oznaczono zawartość: witaminy C i polifenoli, a także określono aktywność przeciwutleniającą. Uzyskane wyniki potwierdziły, że owoce aktinidii ostrolistnej są bogatym źródłem witaminy C, jednak jej zawartość zależy od indywidualnych cech genotypu. W owocach mieszańców A. arguta × A. purpurea stwierdzono większą zawartość witaminy C w porównaniu z genotypami A. arguta. Mieszańce D11 i D14 wykazały istotnie wyższą aktywność przeciwutleniającą, silnie skorelowaną z zawartością witaminy C. Charakteryzowały się też większą zawartością związków fenolowych niż owoce pozostałych badanych aktinidii.
    The research material constituted fruit of two genotypes of A. arguta (L1, M1) and of three hybrid genotypes of A. arguta × A. purpurea (D8, D11, D14). The material for comparison was an ‘Ananasnaja’ (=’Anna’) cultivar known as the most commonly cultivated hardy kiwifruit throughout the world. All the plants were obtained under a special plant growing programme at the SGGW University in Warsaw, and the fruit came from plants grown at the SGGW experimental field station in Ursynów in Warsaw. The research was carried out during 2005 and 2006. The contents of vitamin C and polyphenols were determined in the fruit of the genotypes under research, as was the antioxidant activity. The results obtained confirmed the fruit of A. arguta to be a rich source of vitamin C, however, its content depended on individual features of the genotype. It was found that the content of vitamin C was higher in the fruit of hybrid genotypes of A. arguta × A. purpurea if compared with the genotypes of A. arguta. The hybrid genotypes of D11 and D14 showed a significantly higher antioxidant activity that was correlated with the content of vitamin C. They were also characterized by a higher content of phenolic compounds than the fruit of other Actinidia species studied.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 239-246
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mathematical modeling of Actinidia arguta (kiwiberry) drying kinetics
    Modelowanie kinetyki procesu suszenia owoców mini kiwi (Actinidia arguta)
    Autorzy:
    Bialik, M.
    Gondek, E.
    Wiktor, A.
    Latocha, P.
    Witrowa-Rajchert, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/94073.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
    Tematy:
    mini kiwi
    Actinidia arguta
    drying
    mathematical modeling
    water diffusion coefficient
    suszenie
    modelowanie matematyczne
    współczynnik dyfuzji wody
    Opis:
    Consumers and scientists exhibit a growing interest in bioactive ingredients of natural origin with strong pro-health effects. Such properties have been found in fruits of of Actinidia argute, commonly known as kiwiberry (mini kiwi or hardy kiwi). Appropriate methods and parameters of the drying process enable obtaining a product with preserved high pro-health properties. The obejctive of this paper was to study the influence of the selected drying methods on the drying kinetics of actinidia. Commonly known mathematical models were used to describe the process. The kinetics of convective, microwave-convective, infrared and vacuum drying was investigated. The process was performed until samples reached dimensionless moisture ratio (MR) of 0.02. The quickest method was vacuum drying reaching moisture ratio target after 286 min, and the slowest was convective drying characterized by 1352 min of drying. In general, Midilli et al.’s model was evaluated as the most adequate for description of the moisture transfer in the fruit samples.
    W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie naukowców i konsumentów bioaktywnymi składnikami żywności o silnym działaniu prozdrowotnym. Takie właściwości stwierdzono w owocach aktinidii (Actinidia arguta), powszechnie znanej, jako mini kiwi. Wykazano, że suszenie jest dobra metodą utrwalania owoców i pozwala uzyskać produkt o zachowanych wysokich właściwościach prozdrowotnych, pod warunkiem doboru odpowiedniej dla surowca metody i parametrów procesu. Celem pracy było zbadanie wpływu wybranych metod suszenia na kinetykę suszenia owoców aktinidii. Do opisu procesu wykorzystano powszechnie znane modele, dostępne w literaturze matematyczne. Badano kinetykę suszenia: konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego, podczerwonego i próżniowego. Proces prowadzono do momentu uzyskania próbek o bezwzględnym współ- czynniku wilgotności (MR) wynoszącym 0,02. Stwierdzono ze najszybszą metodą było suszenie próżniowe, które pozwoliło osiągnąć docelowy współczynnik MR po 286 minutach, a najwolniejszą było suszenie konwekcyjne, po 1352 min suszenia. Spośród analizowanych modeli matematycznych, najbardziej odpowiedni do opisu kinetyki suszenia mini kiwi był model Midilliego.
    Źródło:
    Agricultural Engineering; 2017, 21, 4; 5-13
    2083-1587
    Pojawia się w:
    Agricultural Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kinetyka rehydracji suszy owoców mini kiwi (Actinidia arguta)
    Rehydration kinetics of dried kiwiberry (Actinidia arguta)
    Autorzy:
    Bialik, M.
    Lasota, M.
    Wiktor, A.
    Latocha, P.
    Witrowa-Rajchert, D.
    Gondek, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794612.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Aktinidia ostrolistna to roślina, której jagody, znane jako mini kiwi czy kiwiberry, oprócz walorów smakowych posiadają istotne właściwości prozdrowotne. Owoce te mogą być przechowywane w warunkach chłodniczych jedynie przez kilka tygodni, dlatego wymagają szybkiej obróbki przedłużającej ich trwałość. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu różnych metod suszenia na właściwości rehydracyjne suszy. W badaniach wykorzystano owoce polskiej odmiany ‘Bingo’ pochodzące z komercyjnej uprawy znajdującej się w okolicach Grójca. Susze otrzymano, stosując najpopularniejsze stosowanych techniki i parametry procesu, typowe dla surowców roślinnych, rehydrację prowadzono zaś w wodzie destylowanej o temperaturze pokojowej. Wykazano istotny wpływ zastosowanej techniki suszenia na właściwości rekonstytucyjne suszy. Do uzyskania produktów końcowych wymagających szybkiej rehydracji optymalne okazały się metody próżniowa i sublimacyjna, w pozostałych przypadkach możliwe jest stosowanie suszenia konwekcyjnego, mikrofalowo-konwekcyjnego oraz romiennikowo-konwekcyjnego.
    Kiwiberry (Actinidia arguta) also known as mini kiwi is a popular plant which originates from Asia. Mini kiwi fruits are small, gelatinous berries with sweet-sour taste and because their skin is smooth they can be eaten entirely. Relatively high resistance of mini kiwi fruits to low temperature makes this plant very interesting for cultivation in different regions. However, short fruit storability (up to six weeks under refrigeration conditions) limits the utilization of fresh fruits and encourages seeking of effective food preservation treatments, which could retain their nutrients and utilize lower quality fruits. The aim of the study was to demonstrate influence of popular drying methods on rehydration properties of the dried fruits. Kiwiberry were prepared using most popular methods and parameters convective drying (CD), infrared-convective drying (IR-CD), microwave-convective drying (MV-CD), freeze drying (FD) and vacuum drying (VD). Rehydration was performed using distilled water at room temperature and samples were obtained after 30 min, 1, 2 and 4 hours of rehydration. The course of rehydration was evaluated on the basis of mass gain, water content change and loss of soluble solids. Dry matter content of all investigated samples varied from 86,50 to 98,93% in the case of IR-CD and VD method, respectively. Moreover, the water activity of dried fruits remain lower than 0,6 which indicated that samples were microbiologically stable. During first hour of the process the fastest (in the terms of rehydration course) method was VD, and the slowest were convective based methods. After two hours of reconstitution samples produced by FD and VD method were characterized by the fastest changes of all analysed rehydration indicators. For instance, the soluble solids loss of VD fruits after 2 hours of rehydration was equal to 0,73 whereas in the case of CD samples it was equal to 0,95. Observed differences in the kinetics were maintained till the end of the study. Moreover results obtained for samples dried by CD, MV-CD and IR-CD methods were comparable during all the process. Statistical analysis of demonstrated that both drying technique and immersion time played important role in shaping the variability of all examined rehydration determinants. However, based on partial η² values it can be stated that drying method had in some cases bigger impact on rehydration kinetics. Obtained results show that the most promising method for quick kiwiberry rehydration is VD whereas for slower rehydration CD, MV-CD and IR-CD methods should be applied.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2017, 591
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies