- Tytuł:
-
Unia Europejska wobec zagrożeń dla bezpieczeństwa teleinformatycznego - zarys problemu
The European Union and threats to IT security - an outline of the issue - Autorzy:
- LAKOMY, MIRON
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/625870.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Opis:
-
Harmful activities on the Internet are a growing threat to national and international security in the 21st century. These issues are therefore becoming increasingly important not only for individual states, but also for international organizations such as the European Union, which combines the most digitalized societies in the world. Despite the fact that a European cyber security policy was already initiated in 2004, the EU’s attempts were usually quite outdated. A major breakthrough took place in 2007, after the ‘first cyber war’ in Estonia. Afterwards, Brussels’ efforts went in two directions. On the one hand, the European Commission’s activities were aimed at finding proper political, juridical and procedural solutions to cyber threats. On the other hand, the EU was interested in developing close cooperation with member states, as well as with the international environment. Unfortunately, most of the initiatives undertaken by the European Commission were still lagging behind the global standards set by the United States or the Atlantic Alliance. This situation changed only in 2012, when the EU undertook some important actions. First of all, a CERT-EU team was finally set up. Furthermore, the Commission declared that the funding o f cyber security research would be increased by 14% in the future. And finally, ENISA undertook several important projects aimed at increasing cyber security awareness in Europe. These efforts, however, are not sufficient to fight the contemporary challenges arising from cyber space. This is why, in the future, in order to secure its political, social and economic development, the European Union will need to create a proper cyber security strategy.
Szkodliwa działalność w Internecie oraz innych sieciach teleinformatycznych, w XXI wieku stanowi coraz większe wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego i międzynarodowego. Co za tym idzie, problematyka ta stała się istotna nie tylko dla państw, ale także organizacji międzynarodowych. Unia Europejska, zrzeszająca jedne z najbardziej zdigitalizowanych społeczeństw globu, prowadzi prace w tej dziedzinie już od 2004 roku. Nie ulega jednak wątpliwości, iż wysiłki UE w dużej mierze rozminęły się z wagą zagrożeń cyberprzestrzennych. Do pewnej zmiany doszło dopiero po 2007 roku, kiedy Bruksela w wyniku „pierwszej cyberwojny” w Estonii, dostrzegła konsekwencje braku zabezpieczeń przed atakami komputerowymi. Wysiłki Unii, inspirowane w głównej mierze przez KomisjęEuropejskąprzebiegały dwutorowo. Zjednej strony, obejmowały one prace koncepcyjne, w tym m.in. analizę zjawiska cyberprzestępczości czy wrażliwości na ataki europejskiej krytycznej infrastruktury teleinformatycznej. Z drugiej, podejmowano prace na rzecz rozwoju współpracy w zakresie cyberbezpieczeństwa między UE a państwami członkowskimi. W tym kontekście, należy zauważyć, iż działania Unii Europejskiej w dużej mierze były opóźnione w stosunku do dynamiki pojawiających się w cyberprzestrzeni wyzwań. Co prawda, od 2007 roku, UE poczyniła szereg inicjatyw, które wzmocniły jej potencjał do działania w środowisku teleinformatycznym, jednak w wielu dziedzinach nadal istniały poważne zaniedbania. Pewna oznaka zmiany pojawiła się dopiero w 2012 roku, kiedy powołano zespół CERT-EU oraz zapowiedziano zwiększenie środków finansowych przeznaczonych na cyberbezpieczeństwo. Mimo to, w przyszłości Bruksela będzie musiała ustosunkować się do szeregu wyzwań w tej dziedzinie, w tym m.in.: modelu współpracy międzynarodowej, opracowania spójnej strategii bezpieczeństwa teleinformatycznego czy kwestii ochrony praw człowieka w sieci. Odpowiednia reakcja na te problemy będzie jednym z czynników, które w przyszłości wpłyną na sytuację bezpieczeństwa Unii Europejskiej, tak w wymiarze wewnętrznym jak i międzynarodowym. - Źródło:
-
Rocznik Integracji Europejskiej; 2013, 7; 129-146
1899-6256 - Pojawia się w:
- Rocznik Integracji Europejskiej
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł