Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liturgia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Chrzest sakramentem nowych narodzin w chrzcielnej liturgii słowa Bożego z lekcjonarza „Obrzędów chrztu dzieci”
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1016239.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    chrzest
    sakrament
    nowe narodzenie
    liturgia słowa
    ryt chrztu
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2013, 14
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ars celebrandi liturgii w nauczaniu Benedykta XVI / Josepha Ratzingera
    Ars celebrandi of the Liturgy in the teaching of Benedict XVI / Joseph Ratzinger
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432174.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Ars celebrandi
    liturgia
    Eucharystia
    biskup
    znak
    symbol
    sztuka
    muzyka
    śpiew
    ars celebrandi
    liturgy
    Eucharist
    bishop
    sign
    art
    music
    singing
    Opis:
    Artykuł przedstawia nauczanie Josepha Ratzingera / Benedykta XVI dotyczące ważnej przestrzeni życia liturgicznego, jaką jest ars celebrandi (sztuka celebracji). Jego nauczanie, odwołując się do reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II, jest osadzone na tak zwanej „ciągłości tradycji”. To pozwala widzieć celebrację liturgiczną w kontekście historycznym i przede wszystkim teologicznym. Przebadane, wybrane dokumenty, pokazują, że dla Benedykta XVI ars celebrandi jest kategorią teologiczną a nie tylko sposobem celebrowania liturgii.  By można było mówić o ars celebrandi liturgii, należy dostrzegać spójność norm liturgicznych, które wyrażają się w trzech elementach: wzorcowym charakterze liturgii biskupiej, pięknie i prostocie znaków liturgicznych i sztuce, która służy właściwemu przeżywaniu Eucharystii. Mając na uwadze dynamikę celebracji liturgicznych, szczególne miejsce w sztuce, zajmują muzyka i śpiew. Nauczanie Kardynała Josepha Ratzingera i papieża Benedykta XVI jest spójne i pokazuje liturgię jako kosmiczną rzeczywistość, w której za pomocą znaków dochodzi do zbawczego dialogu Boga z człowiekiem. Ten autentyczny dialog będzie skuteczny, jeśli człowiek odkryje w liturgii obecność Boga i będzie umiał na nią odpowiedzieć. Właściwie rozumiane ars celebrandi, zarówno sług liturgii (biskupów, prezbiterów i diakonów), jak również całego zgromadzenia liturgicznego, prowadzą do prawdziwej komunii z Bogiem, przez Jezusa Chrystusa i Duchu Świętym. W artykule posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej i metodą liturgiczno-kontekstualną.
    The article shows the teaching of Joseph Ratzinger / Benedict XVI regarding an important part of the liturgical life, which is ars celebrandi (the art of celebration). His teaching, referring to the liturgical reform of the Second Vatican Council, bases on the so called “continuity of tradition”. This allows the liturgical celebration to be seen through the context of history and, most importantly, theology. Studied, chosen documents show, that for Benedict XVI ars celebrandi is a theological category and not just a way of celebrating the liturgy. To be able to speak of ars celebrandi liturgii, one must notice the connection of liturgical norms, expressed in three elements: the standard character of the episcopal liturgy, the beauty and simplicity of the liturgical signs, and the art, which serves the right experience of the Eucharist. Keeping in mind the dynamics of the liturgical celebrations, a particular spot in said arts is preserved for music and singing. The teaching of Cardinal Joseph Ratzinger and the Pope Benedict XVI is consistent, showing the liturgy as a cosmic reality. This authentic dialogue will only be effective if a person discovers in liturgy the presence of God and will be able to respond to it. Properly understood ars celebrandi, both that of the liturgy’s servants (bishops, presbyters, deacons), as well as the whole liturgical assembly, leads towards a true Communion with God, through Jesus Christ and the Holy Spirit. The article uses the method liturgical-contextual method.  
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 49-66
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sacrum i profanum w liturgii sakramentu małżeństwa w Kościele polskim
    Sacrum and profanum in the liturgy of marriage sacrament in Polish Church
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1491864.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-06
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Marriage
    sacrament
    liturgy
    love
    sacrum
    profanum
    place of the wedding
    music
    hymns
    Małżeństwo
    sakrament
    liturgia
    miłość
    miejsce ślubu
    muzyka
    śpiew
    Opis:
    Artykuł przedstawia przenikające się wzajemnie elementy sacrum i profanum w aktualnej liturgii sakramentu małżeństwa. Punktem wyjścia było ukazanie struktury liturgii zawierania małżeństwa i ścisłego powiązania jej z Eucharystią. Ponieważ liturgia sakramentu małżeństwa ma na celu uświęcenie człowieka, budowanie Mistycznego Ciała Chrystusa oraz oddawanie kultu Bogu sanowi samo w sobie sacrum sakramentu, poprzez który małżonkowie zanurzają się w świętości Boga. W dalszej części artykułu omówione zostały wybrane elementy profanum, które weszły niemal na stałe do liturgii sakramentu małżeństwa. Ich źródłem jest brak wiary narzeczonych i ignorancja dotycząca istoty sakramentu małżeństwa. To bardzo często prowadzi do zredukowania go tylko do formy obrzędowej, gdzie dominują będą następujące elementy: miejsce ślubu, dekoracje, niewłaściwie dobrane śpiewy i muzyka, obecność kamer i fotografów. Artykuł przedstawia przenikające się wzajemnie elementy sacrum i profanum w aktualnej liturgii sakramentu małżeństwa. Punktem wyjścia było ukazanie struktury liturgii zawierania małżeństwa i ścisłego powiązania jej z Eucharystią. Ponieważ liturgia sakramentu małżeństwa ma na celu uświęcenie człowieka, budowanie Mistycznego Ciała Chrystusa oraz oddawanie kultu Bogu sanowi samo w sobie sacrum sakramentu, poprzez który małżonkowie zanurzają się w świętości Boga. W dalszej części artykułu omówione zostały wybrane elementy profanum, które weszły niemal na stałe do liturgii sakramentu małżeństwa. Ich źródłem jest brak wiary narzeczonych i ignorancja dotycząca istoty sakramentu małżeństwa. To bardzo często prowadzi do zredukowania go tylko do formy obrzędowej, gdzie dominują będą następujące elementy: miejsce ślubu, dekoracje, niewłaściwie dobrane śpiewy i muzyka, obecność kamer i fotografów.
    The article depicts the intersecting elements of sacrum and profanum in the current liturgy of the marriage sacrament. The starting point was to show the structure of the liturgy of getting married and its tight connections with the Eucharist. Because the liturgy of the marriage sacrament is aimed at sanctifying the man, building Christ’s Mystical Body and worshiping God, it itself becomes the sacrament’s sacrum, through which the spouses envelop themselves in God’s holiness. In the later part of the article, chosen profanum elements were described, the ones which have almost permanently entered the marriage sacrament. Their source is the brides’ lack of faith and ignorance, regarding the core of the marriage sacrament. This often leads to reducing the sacrament to ritual form, where following elements dominate: place of the wedding, decorations, incorrectly chosen songs and music, presence of the cameras and cameramen.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2020, 47; 25-37
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anamnetyczny wymiar liturgii Triduum Paschalnego w tekstach Mszału Rzymskiego
    The anamnetic dimension of the liturgy of the Holy Triduum in the texts of the Roman Missal
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1550380.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Anamneza
    misterium paschalne
    liturgia
    Msza Wieczerzy Pańskiej
    Liturgia Męki Pańskiej
    Wigilia Paschalna
    Niedziela Zmartwychwstania
    zbawienie
    życie
    światło
    Anamnesis
    paschal mystery
    liturgy
    Mass of the Lord's Supper
    Liturgy of the Friday of the Lord's Passion
    Easter Vigil
    Easter Sunday of the Lord's Resurrection
    salvation
    life
    light
    Opis:
    Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar liturgii misterium paschalnego Chrystusa, które uobecnia się w czasie Triduum Paschalnego. W celu zrealizowania postawionego celu badawczego posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej oraz metodą krytyczno-praktyczną. Podstawowym źródłem opracowania są formuły modlitewne zawarte w Mszale Rzymskim. Odwołując się do tekstów liturgicznych zawartych w Mszale Rzymskim, artykuł ukazuje liturgiczne: hic, nunc i hodie wydarzeń paschalnych. Liturgiczna anamneza jest spoiwem łączącym wszystkie celebracje Triduum Paschalnego. W tym przypadku można mówić o jednej celebracji rozłożonej w czasie. Triduum Sacrum  przedstawia swego rodzaju tryptyk, czyli trzy różne obrazy. By jednak zobaczyć i zrozumieć sens tegoż tryptyku każdy obraz należy oglądać razem z dwoma pozostałymi. Liturgia Triduum Paschalnego uobecnia najpierw Ostatnią Wieczerzę, gdzie Chrystus ustanowił sakramenty Kapłaństwa i Eucharystii, następnie mękę i śmierć na krzyżu, spoczynek w grobie i w końcu zmartwychwstanie Jezusa. Artykuł pokazuje, że Pascha Chrystusa, czyli Jego przejście ze śmierci do życia nie jest tylko pobożnym wspominaniem faktów z historii zbawienia, ale ich rzeczywistym uobecnieniem w formie sakramentalnej. Dzięki temu człowiek każdej epoki może zanurzyć się w tajemnicy misterium paschalnego Chrystusa i korzystać z jego zbawczych owoców.
    This article presents the anametic dimension of the liturgy of the paschal mystery of Christ, which takes place during the Holy Triduum. In order to achieve the main goal, the author was using the method of liturgical hermeneutics and the critical-practical method. The most important source of the study are the prayer formulas contained in the Roman Missal. Referring to the liturgical texts contained in the Roman Missal, this article presents the liturgical: hic, nunc and hodie of the paschal mysteries. The liturgical anamnesis unites all the celebrations of the Paschal Triduum. In this case, we can speak of one celebration, which is spread over time. The Triduum Sacrum is a kind of triptych, that is to say, three different paintings. To see and understand the meaning of this triptych, each painting should be viewed together with the other two. The Liturgy of the Easter Triduum presents the Last Supper, where Christ instituted the sacraments of the priesthood and the Eucharist. Then the passion and death on the cross, resting in the tomb, and finally, the resurrection of Christ. This article shows that the Passover o f Jesus, that is, His passage from death to life, is not only a pious recall of the facts of salvation history, but their actual sacramental presentation. Therefore, everyone can always immerse themselves in the mystery of Christ's paschal mystery and enjoy its saving fruits.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 57-73
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głoszenie słowa Bożego misją Kościoła w świecie na podstawie adhortacji apostolskiej Benedykta XVI Verbum Domini
    The Proclamation of the Word of God as the Churchs Mission in the World on the Basis of the Apostolic Exhortation of Benedict XVI Verbum Domini
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018448.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Word of God
    new evangelization
    Church
    liturgy
    proclamation
    mission
    world
    witness
    słowo Boże
    nowa ewangelizacja
    Kościół
    liturgia
    głoszenie
    misja
    świat
    świadectwo
    Opis:
    Artykuł przedstawia Kościół jako głosiciela Ewangelii współczesnemu światu w świetle adhortacji apostolskiej Ojca Świętego Benedykta XVI Verbum Domini. Papież Benedykt w swoim nauczaniu bardzo mocno akcentuje miejsce i rolę słowa Bożego w życiu Kościoła, a także przypomina o konieczności głoszenia go całemu światu. Misja głoszenia Ewangelii została powierzona Kościołowi przez Chrystusa. Oznacza to, że ewangelizacja mieści się w wpisana została w naturę Kościoła. Głoszenie słowa Bożego nie może odbywać się tylko w ściśle określonych grupach. Ojciec Święty naucza w Verbum Domini, że Kościół zawsze musi być otwarty na Ducha Świętego, który posyła go z dobrą nowiną krańce świata. Dziś głoszenie słowa Bożego ściśle wpisuje się w dzieło nowej ewangelizacji. W sposób szczególny podlegają ją zlaicyzowani chrześcijanie żyjący na całym świecie. Ze słowem Bożym należy docierać także do migrantów, cierpiących i ubogich. Przyjęcie słowa Bożego prowadzi człowieka do czynnego zaangażowania się w życie świata i przemienianie go według zasad Ewangelii. W misję głoszenia Ewangelii i przemiany świata winni być zaangażowani wszyscy chrześcijanie.
    The article presents the Church as a proclaimer of the Gospel to the contemporary world in light of Pope Benedict XVI’s Apostolic Exhortation Verbum Domini. In his teaching, Benedict XVI emphasizes very strongly the place and role of the word of God in the life of the Church and reminds us about the need to proclaim it to the whole world. The mission of proclaiming the Gospel was entrusted to the Church by Christ. This means that evangelization has been made an integral part of the Church’s nature. Proclaiming the word of God cannot be limited to chosen groups. The Holy Father teaches in Verbum Domini that the Church always has to be open to the Holy Spirit who sends her with the Good News to the ends of the world. Today, proclaiming the word of God has become an inherent part of the new evangelization. It is especially needed by secularized Christians everywhere. The word of God must also reach migrants, the suffering and the poor. By receiving the word of God man is led to an active engagement in the life of the world and takes part in its transformation according to the precepts of the Gospel. All Christians must take part in the mission of proclaiming the Gospel and transforming the world.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2016, 17; 93-106
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczne znaczenie wotywnej procesji Bożego Ciała na podstawie Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii
    The theological meaning behind the votive procession of Corpus Christi based on “The directory on popular piety and liturgy”
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585135.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Procesja, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Eucharystia, Najświętszy Sakrament, liturgia, pobożność ludowa, wiara.
    Procession, Christs’ Holy Body and Blood celebration, Eucharist, the Holy Sacrament, liturgy, popular piety, faith
    Opis:
    The article depicts the theological meaning behind the procession of Corpus Christi. “The directory on popular piety and liturgy” categorizes it as a “votive processions”. When organizing such a procession, one shall follow those theological criteria, which account for all the forms of popular piety, which means it should be of Christological, pneumatological and ecclesial character. The Corpus Christi procession shows the presence of Christ and the Church in a special way. It should be noted, that the popular piety has greatly eased in the process of creation and propagation of Christs’ Holy Body and Blood celebration. This procession is a model form of Eucharistic processions. Being a natural prolongation of Eucharistic celebrations, it contains both the liturgical elements (the presence of the Holy Sacrament, proclamation of the Gospel, prayers approved by the Church, the Holy Sacraments’ blessing) and many forms of local piety (decorating the streets and windows, laying flowers, adoring the altars, folk costumes). To sum up, it must be stated, that the procession which takes place on the day of Corpus Christi meets the requirements regarding theology and liturgy mentioned in “The directory on popular piety and liturgy” and the “Holy Communion and the cult of Eucharistic mystery outside of the Holy Mass, fit for the customs of Polish dioceses” book.
    Artykuł przedstawia teologiczne znaczenie procesji Bożego Ciała. „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii” zalicza ją do tzw. „procesji wotywnych”. Organizując tę procesję należy kierować się kryteriami teologicznymi, które dotyczą wszystkich form pobożności ludowej, czyli powinna ona mieć charakter chrystologiczny, pneumatologiczny i eklezjalny. Procesja Bożego Ciała w sposób szczególny ukazuje obecność Chrystusa i Kościoła. Trzeba podkreślić, że pobożność ludowa bardzo ułatwiła proces powstania i rozpowszechniania się uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa. Procesja ta stanowi formę wzorcową procesji eucharystycznych. Będąc, w naturalny sposób przedłużeniem celebracji Eucharystii, zawiera w sobie elementy liturgiczne (obecność Najświętszego Sakramentu, proklamacja Ewangelii, modlitwy zatwierdzone przez Kościół, błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem) i wiele form pobożności ludowej (strojenie ulic i okien, składanie kwiatów, dekoracje ołtarzy, stroje ludowe). Podsumowując, trzeba stwierdzić, że procesja odbywająca się w uroczystość Bożego Ciała spełnia wymogi teologiczne i liturgiczne zawarte w „Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii” oraz w księdze „Komunia Święta i kult tajemnicy eucharystycznej poza Mszą Świętą, dostosowane do zwyczajów diecezji polskich”.       
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 55, 1; 107-124
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Libro del Deuteronomio come fonte teologica della dimensione anamnetica dell’anno liturgico
    The Book of Deuteronomy as a Theological Source for the Concept of Memorial (anamnesis) in the Liturgical Year
    Księga Powtórzonego Prawa jako teologiczne źródło anamnetycznego wymiaru roku liturgicznego
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038472.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gesú Cristo
    Chiesa
    liturgia
    anno liturgico
    anamnesis
    attualizzazione (far presente)
    memoria
    mistero
    Jesus Christ
    Church
    liturgy
    liturgical year
    making present
    reminder
    mystery
    Jezus Chrystus
    Kościół
    rok liturgiczny
    anamneza
    uobecnienie
    pamiątka
    misteium
    Opis:
    L’articolo presenta la dimensione anamnetica dell’anno liturgico e la sua fonte teologica veterotestamentaria che è il Libro del Deuteronomio. Il calendario liturgico non è un calendario in cui sono segnate le date di varie festività religiose. È il rendersi presente del mistero salvifico di Gesù Cristo, diffuso nel tempo. Per comprendere la dimensione anamnetica dell’anno liturgico, era necessario mostrare che cosa era la festa della tradizione religiosa di Israele. Sulla base del Libro del Deuteronomio, chiamato il “Libro della memoria”, è stato messo in evidenza che ogni festa biblica è un’anamnesi, cioè il rendersi presente di un evento specifico della storia della salvezza. Tale concezione di festa è anche presente nella liturgia della Chiesa. Il senso dell’anno liturgico risiede principalmente nella sua stretta relazione con il mistero di Cristo. Ogni festa è il rendersi presente “qui” e “ora” dell’opera salvifica di Gesù Cristo. Ciò avviene grazie alla presenza e all’azione dello Spirito Santo nella liturgia della Chiesa.
    Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar roku liturgicznego oraz jego starotestamentalne źródło teologiczne, którym jest Księga Powtórzonego Prawa. Kalendarz liturgiczny nie jest terminarzem, w którym zaznaczone są daty różnych świąt kościelnych. Jest on rozłożonym w czasie uobecnieniem misterium zbawczego Jezusa Chrystusa. Chcąc zrozumieć anamnetyczny wymiar roku liturgicznego, trzeba ukazać, czym było święto religijnej tradycji Izraela. Zwłaszcza na podstawie Księgi Powtórzonego Prawa, nazywanej „Księgą pamięci”, wykazano, że każde biblijne święto jest anamnezą, czyli uobecnieniem konkretnego wydarzenia z historii zbawienia. Takie rozumienie święta jest także w liturgii Kościoła. Znaczenie roku liturgicznego polega przede wszystkim na ścisłym powiązaniu go z misterium Chrystusa. Każde święto jest uobecnieniem „tu” i „teraz” zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa. Dokonuje się ono dzięki obecności i działaniu Ducha Świętegow liturgii Kościoła.
    The article discusses the concept of memorial (anamnesis) in relation to the liturgical year andargues that within the Old Testament theology the Book of Deuteronomy constitutes the maintheological source for the concept. The liturgical calendar is not a simple calendar in which thedates of various feasts of the Church are indicated. It is important to note that the liturgical calendarpresents the saving mystery of Jesus Christ, but in a manner spread over time. In order tounderstand the anametic dimension of the liturgical year, it is necessary to indicate the meaning ofthe feast in the Holy Scriptures. Especially, on the basis of the Book of Deuteronomy, also knownas the “Book of Remembrance”, it is shown that each biblical feast is an anamnesis, that is, thepresence of a specific event in the history of salvation. This understanding of the feast also existsin the liturgy of the Church. The importance of the liturgical year comes primarily from the closerelationship with the mystery of Christ. Each feast makes the “here” and “now” of the saving actof Jesus Christ present. It happens thanks to the presence and action of the Holy Spirit in the liturgyof the Church.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 205-217
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies