Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "samotność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Jak mówić o miłości mężczyzny i kobiety? Przyczynek do antropologii teologicznej
How to Speak about the Love between Man and Woman? Contribution to the Theological Anthropology
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Stwórca
ludzka płciowość
„pierwotna samotność”
„pierwotna jedność”
„pierwotna nagość”
Opis:
Pragnienia człowieka w swym najgłębszym poziomie dotyczą relacji ze Stwórcą, od którego człowiek pochodzi. U źródeł ludzkich problemów i zmagań leży zatem genealogia divina. Człowiek w Biblii jest przedstawiony jako stworzony przez Boga, i to w dwóch różnych perspektywach: opis kapłański odnosi się do rzeczywistości bytu ludzkiego jakby z zewnątrz; opis jahwistyczny jest jakby zapisem ludzkiego wnętrza, pierwotnym świadectwem ludzkiego sumienia. Drugi opis przedstawia tryptyk pierwotnych doświadczeń człowieka. Są one ponadhistoryczne i uniwersalne. Zostały głęboko zapisane w każdym ludzkim sercu. Dzięki odkryciu znaczenia „pierwotnej samotności, jedności i nagości”, jaśniejsza staje się wymowa ludzkiej cielesności oraz znaczenie płci człowieka dla jego natury i istnienia jako osoby. „Pierwotna samotność” ma dwa wymiary. Pierwszy dotyczy samotności człowieka jako człowieka: stworzenia będącego obrazem Boga, ale nie jest Bogiem. Drugi wymiar odsłania stwórcze ukierunkowanie mężczyzny ku kobiecie i kobiety ku mężczyźnie, aby stać się dla siebie „pomocą”. Drugi wymiar „pierwotnej samotności” odnajduje swe spełnienie w „pierwotnej jedności”, w której mąż i żona „stają się jednym ciałem” (Rdz 2, 24). Niestety grzech Adama sprawił załamanie stanu „pierwotnej nagości”. Mężczyzna i kobieta stają się dla siebie zagrożeniem, już nie doświadczają wzajemnej atmosfery zaufania i obdarowania. Przekroczenie „progu pierwotnej niewinności” wiąże się z kategorią wstydu. Kwestia ludzkiej płciowości nie może zostać wyabstrahowana od życia religijnego człowieka oraz jego odniesienia do Stwórcy i Odkupiciela. Każdy człowiek, mężczyzna i kobieta, stworzony jest z miłości i dla miłości, a jako taki jest przeznaczony do życia wiecznego w komunii z Trójjedynym Bogiem.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 195-206
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta w „teologii ciała” Jana Pawła II
Woman in John Paul IIs "Theology of Body"
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622804.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia ciała
adekwatna antropologia
natura ludzka
kobieta
obraz człowieka
“pierwotna samotność”
“pierwotna jedność”
“pierwotna nagość”
wstyd
geniusz kobiecy
Theology of the Body
adequate anthropology
human nature
woman
image of God
"original solitude"
"original unity"
"original nakedness"
shame
women's genius
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie obrazu kobiety w „teologii ciała” Jana Pawła II. Znakiem naszych czasów jest próba relatywizowania znaczenia natury człowieka w imię równości między mężczyzną i kobietą. Wydaje się, że najbardziej satysfakcjonująca odpowiedź na tego rodzaju podejście może być dana poprzez wyjaśnienie prawdziwego znaczenia natury ludzkiej ucieleśnionej w mężczyźnie i kobiecie. Po opisaniu podstaw chrześcijańskiej antropologii, zaprezentowanych przez Jana Pawła II podczas środowych katechez na temat teologii ciała, artykuł ukazuje specyfikę ludzkiej natury związanej z obrazem Bożym w nas. Następnie autor przytacza pierwotne ludzkie doświadczenia jak samotność, jedność i nagość. Każde z nich objawia głębię tajemnicy ludzkiej natury, która jest taka sama u mężczyzny i kobiety, chociaż wyraża się na dwa różne sposoby. Kobieta, uczestnicząc wraz z mężczyzną we wspólnej ludzkiej naturze, ukazuje specyfikę związaną z jej „geniuszem”, którym się dzieli przeżywając swoje życie jako dar i ofiarę dla innych.
The purpose of the present article is to present the theme ofwoman in John Paul II's "theology ofbody". The sign of our times is an attempt to relativize the importance of human's nature in the name of equality between man and woman. It seems that the most satisfying answer to this approach may be given by explaining the true meaning of the human nature embodied in male and female. After having described the foundations of the Christian anthropology, which were exposed by John Paul II in his Wednesday catecheses on the theology ofbody, the artide envisages the specificity of the human nature bound to the idea of the divine image in man. Subsequently, the autbor depicts the primary human experiences: loneliness, unity and nakedness. Each of them reveals the depths of the human nature's mystery which is the same formale and female, even if it is expressed in two different ways. Woman participating together with man in the same nature has nevertheless her proper speciticity bound to her "genie" which she shares by living ber life as a gift and offering herself to others.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 247-272
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelia ludzkiej cielesności
Il vangelo della corporeità umana
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233915.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
„teologia ciała”
cielesność
Jan Paweł II
antropologia adekwatna
„pierwotna samotność”
„the theology of the body”
the corporeality
John Paul II
the adequate anthropology
„the original solitude”
„teologia del corpo”
la corporeità
Giovanni Paolo II
l'antropologia adeguata
„la solitudine orginaria”
Opis:
Tra i tanti segni dei tempi nel mondo moderno c'è anche una specifica intelligenza della corporelità umana. Più prezioso d'uomo diventa il suo aspetto. Si dimentica spesso che il corpo è espressione dello spirito umano. L'uomo, per vedere il senso e il valore della sua corporelità, ha bisogno della speranza, ha bisogno del Vangelo. Karol Wojtyla – Giovanni Paolo II nel suo insegnamento ci fa vedere nella luce della Creazione, della Redenzione e della Santificazione il valore del corpo dell'uomo. Egli ci aiuta a sentire „la buona novella” di un uomo che „ha il corpo” come pure „è il corpo”. L'uomo ha conseguito il corpo da Creatore come il dono. Anche il corpo prende parte arealizzare l'immagine di Dio. L'uomo attraverso il suo corpo può essere „un dono sincero di sé” per altra persona. Gesù Cristo, Parola del Padre, „è diventato carne” per redimere l'uomo. In virtù dello Spirito Santo l'uomo si santifica come la persona, anche attraverso il suo corpo. In questo modo avrá il suo compimento nella gloria della risurrezione e in comunione di Trinità. Questa comunione si realizzerà anche a livello personale, quindi anche attraverso il corpo dell'uomo.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 81-97
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies