- Tytuł:
- Dorsal shell wall in ammonoids
- Autorzy:
-
Kulicki, C
Tanabe, K.
Landman, N.H.
Mapes, R.H. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/20686.pdf
- Data publikacji:
- 2001
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
- Tematy:
-
dorsal wall
Ammonoidea
biomineralization
dorsal shell
Sibirites
body organ
Aconeceras
shell wall
paleontology
ultrastructure
wrinkle layer
ammonoid
paleozoology
Subolenekites - Opis:
-
In ammonoids, a soft body organ (possibly a supracephalicmantle fold), extending from the conch aperture secreted aragonitic wrinkles, forming a layer on the surface of the preceding whorl. The dorsal shell wall consists of the outer and inner components which were deposited sequentially, beginning at the aperture of the living chamber inwards. The dorsal wall attains its full thickness near the last septum. The outer component is visible in the apertural region and is smooth or wrinkled; it is called the wrinkled layer in the latter case. The wrinkles may be continuous, interrupted, or form isolated patches arranged in rows. The wrinkles are usually triangular in cross section. A further stage of dorsal wall development involves filling in the space between the apices of triangles, and then adding one or more inner prismatic layers from the inside of the living chamber. This pattern occurs at least in the postembryonic stage of all genera studied, belonging to five suborders of Ammonoidea ranging from Late Carboniferousto Late Cretaceous. In many genera, the outer component of the dorsal shell wall exhibits remarkable ontogenetic change in its ultrastructure and microornament. It may be compared with the black film of Recent Nautilus shells with respect to place of formation. The outer component of the ammonoid dorsal shell wall is regarded as a product of organic secretion and carbonate precipitation in the area of the supracephalic mantle fold.
U planispiralnie skręconych amonoidów, u których ścianka grzbietowa styka się bezpośrednio ze ścianką poprzedniego skrętu, mamy do czynienia z modyfikacją strukturalną ścianki grzbietowej w obszarze styku obu ścianek. Wymienione modyfikacje dotyczą w głównej mierze zewnętrznego składnika ścianki grzbietowej tzw. wrinkle-layer, położonego bezpośrednio na peryostrakum poprzedniego skrętu. Strefa zmarszczek (wrinkle-layer) znana była początkowo jedynie u amonoidów paleozoicznych, dopiero Senior (1971) i Kulicki (1979) odnotowali jej występowanie u amonoidów mezozoicznych. Na podstawie przebadanego materiału obejmującego 12 rodzajów należących do pięciu podrzędów Ammonoidea i występujących od późnego paleozoiku do późnej kredy nie stwierdzono występowania strefy zmarszczek poza ścianką grzbietową. Podobne suuktury, obserwowane u paleozoicznych amonoidów w ściankach bocznej i brzusznej nosza nazwę „Ritzstreifen” i nie są homologiczne do zmarszczek „wrinkle-layer”. Typowa zmarszczka „wrinkle-layer” w przekroju podłuznym zbudowana jest z elementu centralnego, organicznego lub organo-mineralnego, oraz pryzmatycznych warstewek, w których długie osie pryzm są prostopadłe do boków trójkąta skierowanych do wnętrza komory mieszkalnej. Obok typowych elementów strefy zmarszczek, opisano tzw. elementy dwurożne o zarysie okrągłym, lub owalnym u triasowych rodzajów Subolenekites i Sibirites, a także u wczesnokredowego Aconeceras. Te elementy były błędnie interpretowane (Doguzhaeva & Mutvei 1986) jako pory związane z przyczepami miękkich tkanek płaszcza do muszli. Typowa strefa zmarszczek wytwarzana przez fałd nadgłowowy płaszcza, została stwierdzona we wszystkich badanych podrzędach za wyjątkiem Phylloceratina. W wymienionym rzędzie opisano powszechnie występujące rytmiczne modyfikacje peryostrakum wbudowywane do ścianki grzbietowej. We wczesnych stadiach rozwojowych modyfikacje te mogą przypominać elementy strefy zmarszczek, lecz ich pochodzenie i budowa są różne. - Źródło:
-
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 1
0567-7920 - Pojawia się w:
- Acta Palaeontologica Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł