Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "liturgia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Liturgia Kościoła miejscem spotkania suwerennego Boga z wolnym człowiekiem. Pośrednictwo zbawcze a proces zbawczy według ks. Franciszka Blachnickiego
Liturgy of the Church as a place of meeting between sovereign God and the free man. The salvific mediation and the salvific process according to F. Blachnicki
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502702.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgia Kościoła
proces zbawczy
ks. Franciszek Blachnicki
Opis:
F. Blachnicki was the forerunner in absorbing the F. X. Arnold’s ecclesiologic conception of pastoral theology. According to that theologian from Tübingen a nature of Church salvific mediation is both objective and external. It is to be distinguished from a salvific process, that is subjective and internal. The analysis of personal nature of meeting between God and a man is a reason for a necessity of Church salvific mediation. That is why the liturgy of the Church is a place of meeting between sovereign God and the free man.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2009, 18; 147-156
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunia z Bogiem źródłem i owocem trzeźwości
Communion with God as a Source and Consequence of Sobriety
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502963.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
komunia z Bogiem
duszpasterstwo
liturgia
obyczajowość
sakramenty
wychowanie
trzeźwość
Opis:
The paper concerns one of the most important issues of modern civilisation witch is an education for sobriety life and shows the rule of the liturgy in this process. The Bible preaching the praise of God’s gift witch is the wine at the same time calls for sobriety. From its beginning the Church was excluded tipsiness. Alcohol problems are often masked by alcohol use custom. The addicted treats somebody to alcohol for have a pretext for drinking themselves. An important witness for the new evangelisation are an abstinent habits witch are associated with the sacraments as the rites of passage. Those habits show that never alcohol, but Kyrios is the only source of joy and happines of Christians. A spirituality of communion for witch called John Paul II in Novo millennio ineunte is expressed in the responsilibity for education of adults and adolescents to a sober life.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2010, 19; 105-116
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia błogosławieństw w służbie rodziny
Liturgy of Blessings in the Service of the Family
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040825.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
błogosławieństwo
liturgia
rodzina
Kościół domowy
blessing
liturgy
family
home Church
Opis:
Odnowa liturgii przez Sobór Watykański II dotyczyła przede wszystkim jej istoty. Określenie liturgii jako spełniania kapłaństwa Chrystusa w celu uświęcenia ludu Bożego i składania kultu Ojcu niosło daleko idące konsekwencje dla życia wierzących. Wyakcentowanie przez Sobór uświecającego celu liturgii, jak i powiązanie jej z kapłaństwem powszechnym ukazało wiernych świeckich jako aktywnych uczestników liturgii, a przemianę ich życia jako jej cel. Obok liturgii sakramentalnej dotyczy to także sakramentaliów, a w nich błogosławieństw sprawowanych w rodzinie – Kościele domowym. Odnowiona struktura Księgi błogosławieństw ukazuje je jako czynność liturgiczną Kościoła, w której odbija się nie tylko życie całej wspólnoty eklezjalnej, ale także wspólnoty rodzinnej. Tematyka błogosławieństw często łączy się z życiem małżeńskim i rodzinnym. Dotyczy to przeżywanych w rodzinie wydarzeń, czasu roku liturgicznego, ale także miejsc życia rodziny. Ważnym zagadnieniem jest także problem szafarzy błogosławieństw sprawowanych w rodzinie, wśród których jest także miejsce dla szafarzy świeckich. Praktyka błogosławieństw w rodzinie nie odbiera znaczenia liturgii sprawowanej we wspólnocie parafialnej czy diecezjalnej. Przyczynia się ona do szerokiego postrzegania liturgii Kościoła, a także do większej jeszcze świadomości kapłaństwa wypływającego z chrztu świętego.
The renewal of liturgy started by the Second Vatican Council was first of all concerned with its essence. The definition of liturgy as practicing Christ’s priesthood in order to sanctify God’s people and practicing the cult of the Father bore far-reaching consequences for the life of believers. Emphasizing the sanctifying aim of liturgy by the Council, as well as connecting it with universal priesthood, showed the lay faithful as active participants in liturgy and a transformation of their lives as its aim. Besides the sacramental liturgy this also concerns sacramentals, and among them—the blessings chanted in the family—the home Church. The renewed structure of Book of Blessings shows them as the Church’s liturgical activity, in which not only is the life of the whole ecclesial community reflected, but also of the family community. The subject-matter of blessings is often connected with marital and family life. This concerns events that occur in the family, the time of the liturgical year, but also the places in the family life. Also, the problem of the dispensers of blessings chanted in the family is an important one; among the dispensers there is also room for lay ones. The practice of blessings in the family does not deprive the liturgy practiced in the parish or diocesan  community its significance. It contributes to a broad perception of the liturgy of the Church, and also to a still greater consciousness of priesthood issuing from the Holy Baptism.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 57-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistagogiczny charakter odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych
Mystagogic Character of the Renewal of Baptismal Promises
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
chrzest
przyrzeczenia chrzcielne
Wigilia Paschalna
sakramenty
mistagogia
liturgy
baptism
baptismal promises
Easter Vigil
sacraments
mystagogy
Opis:
Posoborowy zwrot ku duchowości chrzcielnej wyraża się między innymi w dowartościowaniu w różnych okolicznościach obrzędu odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. W pierwszych wiekach sama obecność katechumenów podczas pierwszej części liturgii niedzielnej oraz ryt ich odesłania przypominały o centralnej roli przymierza chrztu w życiu chrześcijanina. Nawiązywał do tego dawny podział na mszę katechumenów i mszę wiernych. Dziś Kościół nawiązuje do chrztu w niedzielnej aspersji. W cyklu roku liturgicznego okres przygotowania paschalnego (Wielkiego Postu) stwarza paralelną ścieżkę formacji katechumenów i towarzyszących im wiernych Kościoła. Podczas Wigilii Paschalnej, stanowiącej centrum roku liturgicznego i podstawowy termin chrztu katechumenów, cały Kościół odnawia przyrzeczenia chrzcielne. Rodzice i chrzestni odnawiają je także przy chrzcie dzieci, a młodzież – przy przyjmowaniu bierzmowania. Także udzielanie Wiatyku powinno być poprzedzone odnowieniem wyznania wiary. Odnowienie przyrzeczeń chrztu świętego przewiduje rytuał podczas sprawowania ezgorcyzmów większych. Typiczne wydania posoborowych ksiąg liturgicznych podają tekst zadawanych pytań i sugerując odpowiedzi w singularis wskazują na personalistyczny wymiar odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Odnawianie przyrzeczeń chrzcielnych stanowi element permanentnej mistagogii sakramentu chrztu.
The postconciliar turn towards baptismal spirituality is visible in appreciation of the renewal ritual of baptismal promises. In the early centuries of Christianity the very presence of catechumens during the first part of Sunday liturgy and the rite of sending them away reminded the congregation of the central role of the baptismal covenant in the life of Christians. The old division into the Mass of Catechumens and Mass of the Faithful was a reflection of that. Today the Church makes a reference to Baptism in the Sunday aspersion. In the liturgical year cycle the period of paschal preparation (Lent) creates a parallel formation path for catechumens and the Christian faithful who accompany them. During the Easter Vigil, which constitutes the pivotal point of the liturgical year and the principal time for catechumens to get baptised, the whole Church renews baptismal promises. Parents and godparents renew them when children are baptised, while the youth do during Confirmation. Also the administration of Viaticum should be preceded by a renewal of the profession of faith. The renewal of baptismal promises is envisaged by a ritual celebrated during major exorcisms. The typical editions of postconciliar liturgical books provide the text of questions and suggest answers in the singular form, which implies a personalistic dimension of the renewal. It is an element of the permanent mystagogy of the Sacrament of Baptism. 
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 85-105
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia Triduum Paschalnego – Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i wskrzeszonego
The Liturgy of the Paschal Triduum—of the Crucified, Buried and Risen Christ
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062776.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
Triduum Paschalne
List okólny „Paschalis Sollemnitatis”
celebracja
Misterium Paschalne
odnowa liturgiczna
liturgy
Easter Triduum
Circular letter “Paschalis Sollemnitatis”
celebration
Paschal Mystery
liturgical renewal
Opis:
Half a century ago Pius XII carried out a reform of the Paschal Triduum. Despite the reprimands in the Circular Letter Paschalis solemnitatis of 1988 the pastoral practice often ignores the spirit of this reform and the liturgical regulations. The present article explains certain elements of the history that justify theologically the present form of the Triduum liturgy. The problem of changes in the number of days and stages of celebrating Easter that have been made for many centuries is solved by the use of the key given by St Augustine with respect to Jesus: crucifixi, sepulti, suscitati. These stages determine the course of the three days of celebrating the Paschal Triduum. Since the Triduum constitutes the peak of the liturgical year it should be the center of Christian formation. This is why in the post-Council missal during Lent elements of catechumenal formation have been more explicitly emphasized, directing all the faithful to a revival of the covenant of the Holy Baptism during the main celebration of the liturgical year—Easter Eve. The practice of taking part in experiencing the Paschal Triduum intensively, following the example of special closed recollections in formation centers of the Light-Life Movement, is an invaluable aid for the formation of the liturgical service, which bears fruit in the form of well prepared teams of the Paschal Triduum liturgy animators.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 31-48
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W świecie, a nie ze świata – droga katechumena ku światu
In the World, But Not of the World: A Catechumen’s Way Toward the World
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062619.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przemiana świata
liturgia katechumenatu
obrzędy
apostolstwo
słowo Boże błogosławieństwa
egzorcyzmy
transformation of the world
Liturgy of catechumenate
rites
apostleship
God’s word of blessing
exorcisms
Opis:
W artykule została podjęta próba odpowiedzi na pytanie czy podstawowa formacja kandydata do chrztu, mająca na celu odsunięcie się od niechrześcijańskich obyczajów i przemianę stylu życia nie prowadzi go do izolowania się od apostolskiego zaangażowania w świecie. Czy doświadczenie włączenia we wspólnotę braci i sióstr dostępujących zbawienia skoncentrowane jest na budowaniu własnej wspólnoty, czy też staje się źródłem płodnej proegzystencji wobec świata, na wzór Chrystusa? Skoro droga wtajemniczenia chrześcijańskiego związana jest ściśle z odrzuceniem dotychczasowego, niechrześcijańskiego stylu życia i wartościowania, to może zrodzić się u neofity pokusa izolacji od złego świata, zamknięcie wewnątrz chrześcijańskiej wspólnoty. Na podstawie analizy poszczególnych obrzędów Chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych zostało w artykule wykazane, iż katechumen z jednej strony jest wezwany do porzucenia świata i uczynków ciemności, z drugiej zaś Kościół wzywa go do bezinteresownego zaangażowania na rzecz przemiany świata. Kościół nie tworzy wspólnoty zamkniętej w sobie. Poprzez liturgię: słuchanie słowa Bożego, modlitwy, błogosławieństwa i egzorcyzmy katechumen otrzymuje odpowiednia do tego pomoc.
This paper seeks to answer the question about the basic formation of a candidate for baptism. This formation is supposed to drive him away from non-Christian customs and change his lifestyle. The point is whether it might lead to isolation from apostolical commitment in the world. Is the experience of receiving someone into the fellowship of brothers and sisters that obtain salvation concentrated on building one’s own fellowship, or else it becomes a source of fertile pro-existence towards the world as modelled on Christ? Since the way of Christian initiation is strictly connected with the rejection of current non- Christian lifestyle and valuing, the neophyte may be tempted to isolate himself from the evil world and close himself within his Christian fellowship. On the basis of an analysis of particular rites of Christian initiation of adults it has been demonstrated that the catechumen on the one hand is called upon to throw off the world and the works of darkness, and on the other hand the Church calls upon him to disinterested commitment on behalf of the transformation of the world. The Church does not form a closed fellowship. Through the Liturgy, listening to the word of God, prayer, blessing and exorcisms the catechumen receives respective help.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 227-237
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwa powszechna jako modlitwa wiernych
Common Prayer as the Prayer of the Faithful
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062626.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modlitwa powszechna
modlitwa wiernych
liturgia słowa
Msza Święta
powszechne kapłaństwo
mszał
Konstytucja o liturgii
common prayer
the prayer of the faithful
liturgy of the word
Holy Mass
universal priesthood
missal
Constitution on liturgy
Opis:
The approval that was expressed after the Vatican Council II had reintroduced common prayer, confirmed its significant role in the liturgy of the Holy Mass. In the article an analysis is made of common prayer as the prayer of the faithful. The roots of common prayer and its development in the first centuries are shown. It has always had the character of the prayer of the faithful – said by the christened ones; sometimes penitents were not admitted to it. Along with the decline of the catechumenate, part of the intentions of the prayer of the faithful were taken over by the Gelasian litany ad introitum, which was then reduced to the phrase Kyrie eleison. Other calls of common prayer have found their equivalents as intercessory prayers in the canon of the Holy Mass. Relics of common prayer were preserved in the form of “prayers after the sermon”. The lack of common prayer in the Holy Mass gave rise to its substitutes in folk religiousness. The post-Council liturgy shows common prayer as a prayer actualizing the faithful’s universal priesthood. The rites in the missal, emphasizing the role of the priest who directs the prayer, at the same time raise the status of the participation of the deacon and the laity in them. The author of the article also cites some liturgists who considered common prayer a separate part of the Holy Mass between the liturgy of the word and the liturgy of the Eucharist. Other liturgists distinguish the liturgy of love in the Holy Mass that consists of common prayer and preparation of the offertory – the spiritual and material gifts. Although these conceptions have not been accepted, they shed important light on the essence of common prayer. A careful and profound preparation of common prayer is an important task for liturgical formation.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 141-158
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies