Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nadreaktywność oskrzeli" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Testy czynności płuc i nadreaktywność oskrzeli w astmie
    Lung function tests and bronchial hyperreactivity in asthma
    Autorzy:
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
    Kaczanowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031275.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    astma pulmonary function tests
    bronchial hyperreactivity
    testy czynności płuc
    nadreaktywność oskrzeli
    astma
    Opis:
    Asthma is characterized by the development of reversible airway obstruction and the decline of pulmonary function test. Determination of baseline ventilatory parameters i.e. forced vital capacity (FVC) and forced expiratory volume in 1 second (FEV1) with airway obstruction reversibility test using spirometry play essential role in the diagnosing and monitoring asthma. Peak expiratory flow (PEF) in monitoring of asthma course is also recommended, but this parameter is less sensitive than FEV1. The fundamental feature of asthma is bronchial hyperreactivity. The term bronchial hyperreactivity indicates a degree of responsiveness greater than that observed in nonasthmatic subjects with normal spirometry. Bronchial hyperreactivity can be defined using inhaling provocative test with bronchospastic substances (histamine, methacholine, 5-AMP). In children very useful bronchospastic stimulus is exercise which is characterized by very great specificity but very low sensitivity. Treatment of asthma results not only in clinical course improvement, but also in increase in ventilatory parameters which allow us to determine clinical stadium of asthma. In asthmatic patients with bronchial remodeling an increase in ventilatory parameters is not observed. Bronchial remodeling results irreversible airway obstruction and is typical in patients suffering from severe asthma. In this kind of asthma is characterized by negative result of airway obstruction reversibility test and sometimes by low value of PEF. Bronchial hyperreactivity is very useful in diagnosing process. Its value is connected with bronchial allergic inflammation and with pulmonary function tests. Treatment of asthma although improves clinical course of the disease and ventilatory parameter has no influence on bronchial hyperreactivity.
    Astma jest chorobą, która charakteryzuje się odwracalną obturacją oskrzeli i postępującym spadkiem wskaźników wentylacji. Podstawową rolę w rozpoznawaniu astmy odgrywają badania spirometryczne z oznaczeniem podstawowych wartości natężonej pojemności życiowej (FVC) i natężonej objętości wydechowej 1-sekundowej (FEV1) oraz wynikiem testu odwracalności obturacji oskrzeli. W monitorowaniu przebiegu astmy zaleca się oznaczanie wskaźnika określanego jako szczytowy przepływ wydechowy (PEF), jednak jego czułość jest mniejsza niż wskaźnika FEV1. Fundamentalną cechą astmy jest nadreaktywność oskrzeli, która wskazuje na większy stopień odpowiedzi oskrzeli osób chorych niż zdrowych. Nadreaktywność oskrzeli można określić, stosując wziewne testy prowokacyjne z bronchospastycznymi substancjami (histaminą, metacholiną, 5-AMP). U dzieci bardzo użyteczny jest test wysiłkowy, który charakteryzuje się dużą swoistością, ale małą czułością. Leczenie astmy poprawia jej kliniczny przebieg, jak również wskaźniki wentylacji, które pozwalają określić także stopień zaawansowania choroby. U chorych z przebudową oskrzeli nie obserwuje się wzrostu wskaźników wentylacji. Przebudowa oskrzeli powoduje nieodwracalną obturację i jest typowa dla chorych o ciężkim przebiegu tej choroby. W ciężkiej astmie ujemny wynik daje też test odwracalności obturacji oskrzeli, podobnie uzyskuje się niskie wartości PEF. Nadreaktywność oskrzeli jest użyteczna w procesie diagnozowania astmy. Jej wartość łączy się z zapaleniem alergicznym oskrzeli oraz wskaźnikami wentylacji. Leczenie poprawia przebieg kliniczny choroby i wskaźniki wentylacji, jednak nie wpływa na nadreaktywność oskrzeli.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 3; 145-151
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieswoista nadreaktywność oskrzeli w diagnostyce astmy dziecięcej
    Nonspecific bronchial hyperresponsiveness in diagnosis of childhood asthma
    Autorzy:
    Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
    Górski, Paweł
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030364.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    astma dziecięca
    nieswoista nadreaktywność oskrzeli
    bezobjawowa nadreaktywność
    oskrzeli
    test prowokacji odoskrzelowej
    kontrola astmy
    childhood asthma
    nonspecific bronchial hyperresponsiveness
    bronchial challenge test
    asthma control
    asymptomatic bronchial hyperresponsiveness
    Opis:
    Bronchial hyperresponsiveness (BHR) that reflects a tendency for airway to over-narrow in response to various nonspecific and specific provocative stimuli, is closely associated with childhood asthma. It occurs in all children with current wheezing. Although BHR first of all is a cardinal feature in asthma a significant proportion of individuals with other allergic and nonallergic respiratory disease also show an increased airway response to histamine, methacholine or to physical agents such as exercise. It is present even in young adults with “outgrown” childhood asthma and total symptoms remission. BHR is known to play a fundamental role in the pathogenesis of asthma, and may be used in confirming the diagnosis of disease which is difficult to establish in its absence. Nonspecific BHR is related to the severity and outcome of asthma, and thus is being recognized as a clinical endpoint for therapeutic intervention. Asymptomatic BHR is shown to be also a risk factor in the development of asthma. BHR measurement, especially to direct stimuli is widely available, well-standardized and easy to perform. The sensitivity of these tests in the diagnosis of clinically significant asthma is excellent, but they are characterized by low specificity. When assessed for agents that act indirectly by stimulating the release of inflammatory mediators or by neural pathways BHR is more specific for asthma and has bigger discriminative properties. The paper presents an overview on current knowledge of the nonspecific BHR prevalence in children and its usefulness to diagnose and monitor of treatment in childhood asthma. It include the answers on questions: 1) Why BHR is sometimes asymptomatic? 2) When and how best to measure BHR in children?
    Nadreaktywność oskrzeli (NO), która odzwierciedla skłonność dróg oddechowych do nadmiernego skurczu w odpowiedzi na różne nieswoiste i swoiste czynniki prowokacyjne, jest ściśle związana z astmą dziecięcą. Występuje u wszystkich dzieci, u których stwierdza się świszczący oddech. Chociaż NO jest przede wszystkim zasadniczą cechą astmy, znaczna część chorych również z innymi alergicznymi i niealergicznymi chorobami układu oddechowego wykazuje zwiększoną odpowiedź oskrzeli na histaminę, metacholinę lub bodźce fizyczne, takie jak wysiłek. Jest ona obecna również u młodych dorosłych osób z całkowitą remisją objawów, którzy „wyrośli” z astmy dziecięcej. Wiadomo, że NO odgrywa zasadniczą rolę w patogenezie astmy i może być wykorzystywana do potwierdzenia rozpoznania choroby, które przy nieobecności NO jest trudne do ustalenia. Nieswoista NO wiąże się z ciężkością i wynikiem przebiegu astmy, a tym samym uznawana jest za końcowy cel działań leczniczych. Wykazano, że bezobjawowa NO stanowi również czynnik ryzyka rozwoju astmy. Pomiar NO, zwłaszcza na bodźce bezpośrednie, jest powszechnie dostępny, dobrze wystandaryzowany i łatwy do wykonania. O ile czułość tych badań w rozpoznawaniu klinicznie istotnej astmy jest bardzo wysoka, o tyle cechuje je mała swoistość. NO oceniana dla czynników działających pośrednio poprzez pobudzanie uwalniania zapalnych mediatorów lub zakończeń nerwowych jest bardziej charakterystyczna dla astmy i ma większe właściwości różnicujące. W pracy przedstawiono przegląd aktualnej wiedzy na temat występowania nieswoistej NO u dzieci i jej przydatności w rozpoznawaniu i monitorowaniu leczenia astmy. Zawiera odpowiedzi na pytania: 1) Dlaczego NO jest czasem bezobjawowa? 2) Kiedy i jak najlepiej mierzyć NO u dzieci?
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 85-91
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Astma w badaniach spirometrycznych
    Asthma in spirometry parameters
    Autorzy:
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Mikołajczyk, Joanna
    Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031469.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    diagnosis of asthma
    nonspecific airways hyperresponsiveness
    reversibility test
    spirometry parameters
    astma
    diagnozowanie astmy
    wskaźniki spirometryczne
    test odwracalności
    nieswoista
    nadreaktywność oskrzeli
    Opis:
    Asthma and COPD are characterized by changeable narrowing of airways called bronchi obstruction. This obstruction is evoked by mucosal inflammation and remodelling which is also the result of recruitment of inflammatory cells and acting different mediators and cytokines. Varies structures and processes named epithelial- mesenchymal trophic unit are active in inflammatory process. Diagnosing of asthma is based on history, allergological examination and evaluation of spirometry parameters. The FVC, FEV1, FEV1 FVC ratio are the basic parameters used to properly interpret lung function. The severity of pulmonary function abnormalities is based on FEV1% predicted. The characteristic feature of asthma is changeability of clinical symptoms and spirometry parameters. The most important parameter for identifying an obstructive impairment in patient is FEV1 FVC ratio. The typical spirometry parameters shown are: normal FVC, decreased FEV1 and FEV1 FVC ratio. Sometimes FVC and FEV1 are concomitantly decreased and the FEV1 FVC ratio is normal or almost normal. The part of lung function is bronchial reversibility test. An increase in FEV1 and/or FVC 12% of control and 200 ml constitutes a positive bronchodilator response. The aim of this test is to determine whether the patient’s lung function can be improved after 400 μg inhalation of salbutamol or after treatment for 2-8 weeks with inhaled glycocorticosteroid. Spirometry parameter allow us to evaluate the severity of illness and possible therapeutic intervention. For asthma diagnosing and evaluation of treatment nonspecific airways responsiveness should also be measured. Bronchial hyperresponsiveness is very sensitive but not specific tool for the diagnostic purpose. Negative result of inhaled provocative test with methacholine allows to exclude asthma, positive result confirms the diagnosis of asthma in doubtful cases with non-typical symptoms when improvement of spirometry after bronchodilator administration is not observed. Monitoring of bronchial hyperresponsiveness in time of treatment of asthma allows to achieve better control of asthma also.
    Astma i POChP to choroby charakteryzujące się zmiennym zwężeniem dróg oddechowych określanym jako „obturacja oskrzeli”. Obturacja wywołana jest przez zapalenie błony śluzowej i przebudowę, które wynikają z napływu komórek zapalnych oraz działania różnorodnych mediatorów i cytokin. W procesie zapalnym zaangażowane są różne struktury i procesy określane jako „jednostka nabłonkowo-mezenchymalna”. Rozpoznanie astmy opiera się na wywiadzie, badaniu alergologicznym i ocenie wskaźników spirometrycznych. Do podstawowych wskaźników stosowanych do właściwej interpretacji czynności płuc należą: FVC, FEV1 i stosunek FEV1 do FVC. Stopień ciężkości zaburzeń wentylacji opiera się na ocenie wartości odsetka FEV1 w stosunku do wartości należnej. Charakterystyczną cechą astmy jest zmienność objawów klinicznych i wskaźników spirometrycznych. Najważniejszym wskaźnikiem charakteryzującym obturację jest FEV1/FVC. Typowe wskaźniki spirometryczne to: prawidłowa FVC, obniżone FEV1 i FEV1/FVC. Czasami FVC i FEV1 są jednocześnie obniżone, a FEV1/FVC pozostaje w normie lub prawie w normie. Częścią badań funkcji płuc jest test odwracalności obturacji. Wzrost FEV1 i/lub FVC 12% w stosunku do wartości wyjściowej i 200 ml stanowi dodatnią odpowiedź bronchodylatacyjną. Celem tego testu jest określenie, czy czynność płuc może poprawić się po wziewaniu 400 μg salbutamolu lub po 2-8-tygodniowym leczeniu wziewnymi glikokortykosteroidami. Wskaźniki spirometryczne pozwalają ocenić ciężkość choroby i możliwość interwencji terapeutycznej. W celu diagnozowania astmy i oceny leczenia należy również dokonywać pomiaru nadreaktywności oskrzeli dróg oddechowych. Nadreaktywność oskrzeli jest bardzo czułym, lecz nieswoistym narzędziem dla celów diagnostycznych. Ujemny wynik testu wziewnego z metacholiną pozwala wykluczyć astmę, dodatni wynik testu potwierdza rozpoznanie astmy w wątpliwych przypadkach z nietypowymi objawami, kiedy nie obserwuje się poprawy wskaźników spirometrycznych po lekach rozszerzających oskrzela. Monitorowanie nadreaktywności oskrzeli podczas leczenia astmy pozwala również osiągnąć lepszą kontrolę tej choroby.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 8-14
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne poglądy na patogenezę nadreaktywności oskrzeli w astmie dziecięcej
    Modern views on pathogenesis of bronchial hyperresponsiveness in childhood asthma
    Autorzy:
    Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
    Górski, Paweł
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030480.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    bronchial asthma
    nonspecific bronchial hyperresponsiveness
    allergic inflammation
    airway
    remodeling
    genes susceptibility for bronchial hyperresponsiveness
    adam33
    astma oskrzelowa
    nieswoista nadreaktywność oskrzeli
    zapalenie alergiczne
    przebudowa
    dróg oddechowych
    geny podatności do nadreaktywności oskrzeli
    Opis:
    Asthma is a chronic lung disorder with the cardinal features of reversible airway obstruction, airway inflammation, and hyperresponsiveness. The last one, defines as an exaggerated bronchoconstrictor response to a nonspecific irritants, is most characteristic of asthma and is seen in all active children and most of those with no current symptoms but past diagnosis of asthma. The actual mechanism of bronchial hyperresponsiveness (BHR) in asthma remains still poorly understood, in childhood asthma also. It is widely believed that BHR is a consequence of chronic bronchial inflammation. This is supported by the observations that BHR increases with allergens exposure and is reduced by anti-inflammatory treatment. However, lack of correlation between BHR and inflammatory markers of asthma suggests the participation of other noninflammatory pathogenetic mechanisms of BHR. Both family and twin studies in asthma point to a strong genetic component of BHR. More than one genomic regions linked to asthma and associated phenotypes that include BHR had been identified in human and mouse studies. Structural remodeling of bronchial wall associated with inflammation plays an important role also. This paper reviews potential mechanisms cause of BHR which have been reported in the medical literature. It was shown that nonspecific BHR is multifactorial phenomenon with complex and still poorly known pathogenesis.
    Astma jest przewlekłą chorobą płuc, której głównymi cechami są odwracalna obturacja oskrzeli, zapalenie i nadreaktywność dróg oddechowych. Ostatnia z nich, określana jako nadmierna skurczowa odpowiedź oskrzeli na nieswoiste substancje drażniące, jest najbardziej charakterystyczna dla astmy i stwierdza się ją u wszystkich dzieci z czynną chorobą i większości tych aktualnie bez objawów, ale z wywiadem astmy w przeszłości. Rzeczywisty mechanizm nadreaktywności oskrzeli (NO) w astmie, także dziecięcej, pozostaje niejasny. Powszechnie sądzi się, że NO jest skutkiem przewlekłego zapalenia oskrzeli. Potwierdzają to obserwacje dotyczące wzrostu NO po ekspozycji na alergeny i jej zmniejszenia się pod wpływem leczenia przeciwzapalnego. Jednak brak korelacji między NO a wykładnikami stanu zapalnego w astmie sugeruje udział także innych, niezapalnych mechanizmów patogenetycznych NO. Zarówno badania rodzin, jak i bliźniąt z astmą wskazują na silne genetyczne uwarunkowania NO. W badaniach u ludzi i myszy zidentyfikowano więcej niż jeden obszar genowy związany z astmą i charakteryzującymi ją fenotypami, w tym NO. Istotną rolę odgrywa także związana z zapaleniem strukturalna przebudowa ściany oskrzeli. Artykuł stanowi przegląd możliwych mechanizmów wywołujących NO, które zostały omówione w literaturze medycznej. Wykazano, że nieswoista NO jest zjawiskiem wieloczynnikowym, o złożonej i wciąż niedostatecznie poznanej patogenezie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 77-84
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół nakładania astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
    The overlap syndrome of asthma and chronic obstructive pulmonary disease
    Autorzy:
    Kroczyńska-Bednarek, Jadwiga
    Górski, Paweł
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031717.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    asthma
    chronic obstructive pulmonary disease
    inflammation
    nonspecific bronchial hyperresponsiveness
    overlap syndrome
    reversibility test
    astma
    przewlekła obturacyjna choroba płuc
    zespół nakładania
    zapalenie
    test odwracalności
    nieswoista nadreaktywność oskrzeli
    Opis:
    Asthma and chronic obstructive pulmonary disease (COPD) are both inflammatory respiratory diseases which links the presence of airflow limitation, that is emphasized in their definition. Underlying inflammation demonstrate a qualitatively difference in the prevailing cells and leading inflammatory mediators in each disease. Response to bronchodilators is also generally different in asthma and COPD. Despite these differences, and significant distinctness of the natural course, prognosis and pathogenesis, in clinical practice a proper diagnosis between these two conditions is often difficult to achieve and may be even impossible in some patients due to overlapping features of asthma and COPD in the same patient. Over the years, some patients with asthma becomes irreversible, and many patients with COPD show significant airway hyperreactivity and partially reversible airflow obstruction. Even the profile of inflammation in severe asthma may change similar to that observed in COPD, and exacerbations of COPD proceed with a greater participation of eosinophils. Common risk factors and the fact that asthma itself can increase the likelihood of developing COPD is considered the main reason of coexistence of both diseases (overlap syndrome). Prevalence of the phenomenon forces to develop effective methods of preventing the emergence overlap syndrome, to better differentiate the both diseases, and to search for optimal management strategies and treatment in the cases of their coexistence.
    Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to zapalne choroby dróg oddechowych, które łączy obecność ograniczenia przepływu powierza przez drogi oddechowe podkreślane w ich definicji. Zapalenie, które leży u podłoża obu chorób, różni się jakościowo rodzajem przeważających komórek i głównych mediatorów zapalnych. Inna jest też na ogół odpowiedź na leki rozszerzające oskrzela w astmie i POChP. Pomimo tych różnic i znaczących odrębności naturalnego przebiegu, rokowania i patogenezy właściwe rozpoznanie obu chorób w praktyce jest trudne, a niekiedy nawet niemożliwe z powodu nakładania się cech astmy i POChP u tego samego pacjenta. Wraz z upływem lat u części chorych na astmę dochodzi do utrwalenia się obturacji, a wielu pacjentów z POChP wykazuje istotną reaktywność oskrzeli i częściową odwracalność obturacji. Nawet profil zapalenia w ciężkiej astmie może zmieniać się na podobny do obserwowanego w POChP, a zaostrzenie POChP przebiega niejednokrotnie z większym udziałem eozynofilów. Głównej przyczyny takiego współwystępowania obu schorzeń (zespołu nakładania) upatruje się we wspólnych czynnikach ryzyka i fakcie, że sama astma może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia POChP. Powszechność zjawiska zmusza do wypracowania skutecznych metod zapobiegania rozwojowi zespołu nakładania, lepszego różnicowania obu chorób, a w przypadku ich współistnienia – do poszukiwania optymalnych sposobów postępowania i leczenia.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 136-143
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies