Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "of the Liturgy" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Reforma i odnowa liturgii w świetle wybranych przemówień papieża Pawła VI z lat 1966-1969
The Reform and Renewal of the Liturgy in the Light of Selected Speeches by Paul VI from the Years 1966-1969
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040482.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konstytucja Sacrosanctum Concilium
odnowa liturgii
reforma liturgii
Consilium
uczestnictwo wiernych w liturgii
Inter Oecumenici
Tres abhinc annos
język łaciński i języki narodowe w liturgii
muzyka i sztuka w liturgii
„Notitiae”
Sacrosanctum Concilium
renewal of the liturgy
reform of the liturgy
participation of the faithful in the liturgy
Latin and vernacular languages in the liturgy
music and art in the liturgy
Notitiae
Opis:
Wielkie dzieło reformy liturgii z polecenia Vaticanum II dokonywało się stopniowo z pełną aprobatą papieża Pawła VI. W tym celu powołał specjalną Radę (Consilium) do wykonania soborowej Konstytucji o liturgii, która wydawała zatwierdzane przez papieża instrukcje zawierające szczegółowe wskazania dotyczące reformy liturgii i przygotowywała nowe księgi liturgiczne. Zaangażowanie Pawła VI w realizację reformy liturgii potwierdzają jego liczne wypowiedzi podczas audiencji generalnych, drukowane w czasopiśmie „Notitiae”. Autor artykułu analizuje te, które pochodzą z lat 1966-1969 i dotyczą głównie czynnego, wewnętrznego i zewnętrznego uczestnictwa wiernych (participatio actuosa) we Mszy św. oraz znaczenia języka narodowego w liturgii mszalnej.
The great work of the reform of the liturgy that had been recommended by Vaticanum II was done gradually with Pope Paul VI’s full approval. With this aim in mind he established a special Council (Consilium) to implement the Vatican II Constitution on the Sacred Liturgy; the Council published instructions containing detailed directives concerning the reform of the liturgy that were approved by the Pope, and it prepared new liturgical books. Pope Paul VI’s involvement in the implementation of the reform of the liturgy is confirmed by his numerous statements during papal general audiences, published in the periodical Notitiae. The author of the article analyzes the speeches that were made in the years 1966-1969 and mainly concerned the active, inner and outer participation (participatio actuosa) of the faithful in the Holy Mass, and the significance of the vernacular language in the liturgy of the Mass.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 41-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sakramentu bierzmowania w pracach nad „Ordo Confirmationis” 1971
The liturgy of confirmation sacrament in the works on ordo confirmationis of 1971
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496232.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Liturgia bierzmowania
Ordo Confirmationis
prezentacja kandydatów
odnowienie przyrzeczeń chrztu
Pierwsza Komunia św
Msza św
liturgia słowa Bożego
Consilium
Coetus a Studiis XX
Praenotanda
Paweł VI
Kongregacje Rzymskie
Confirmation liturgy
presentation of candidates
renewal of baptismal promises
the First Holy Communion
the Holy Mass
the Liturgy of the Word
Paul VI
Roman Congregations
Opis:
The article deals with the works carried out on the reformation and renewal of Confirmation sacrament, Ordo Confirmationis, promulgated in 1971. The reform of the book was postulated in votes and suggestions by bishops, Roman Congregations and catholic universities and presented to the Holy See before the Council. Editorial works on Ordo Confirmationis were carried out by Consilium ad exsequendam Constitutionem de Sacra Liturgia and a special work team appointed especially for this task, namely, Coetus a Studiis XX, which consisted of experts on Confirmation liturgy history, theology and legal issues. The team prepared successive schemes of De Confirmatione, which were then discussed and consulted with the members of relevant Congregations and submitted to Pope Paul VI for assessment. Ordo Confirmationis is mainly the work of Coetus a Studiis XX, whereas Praenotanda were prepared by The Congregation for Divine Worship in cooperation with other discasteria of the Holy See. The final version of Ordo Confirmationis was preceded by a special Apostolic Constitution, Divinae consortiun naturae, in which the Pope approved of the rites and defined a significant sacramental sign of Confirmation (substance and formula). Since then, Confirmation is usually bestowed during the Holy Mass and, in other cases, it is always combined with the Liturgy of the Word.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 47-59
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedzielne celebracje liturgii bez kapłana w katolickich diecezjach USA
Sunday Celebration of Liturgy in the Absence of a Priest in Catholic Dioceses in the U.S.A.
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038107.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niedziela
Eucharystia
liturgia słowa
biskup
prezbiter
diakon
proboszcz
lider
przepowiadanie
Liturgia Godzin
Komunia św.
niedzielna celebracja bez kapłana
Jutrznia
Nieszpory
Sunday
Eucharist
liturgy of the word
bishop
elder
deacon
parish priest
leader
preaching
Liturgy of Hours
Holy Communion
Sunday celebration in the absence of a priest
mattins
vespers
Opis:
Z powodu braku kapłanów w wielu diecezjach wierni nie mogą świętować niedziel i świąt kościelnych przez uczestniczenie w te dni w liturgii Mszy św. we własnej wspólnocie. Ze względu na znaczenie niedzieli i Eucharystii dla chrześcijańskiego życia wiernych Stolica Apostolska wydała Directorium de celebrationibus dominicalibus absente presbytero (Dyrektorium o świętowaniu niedzieli bez kapłana). Następnie na jego podstawie liczne Konferencje Biskupów, uwzględniając miejscowe warunki, opracowały nie tylko odpowiednie normy, ale także księgi liturgiczne zawierające celebracje niedzielnej liturgii, którym mogą przewodniczyć diakoni i ustanowieni przez biskupa świeccy liderzy. Konferencja Biskupów USA wydała w języku angielskim i hiszpańskich księgę (Sunday Celebrations in the Absence of a Priest. Celebraciones dominicales en ausencia de presbítero), którą posługują się diakoni i świeccy liderzy w czasie niedzielnych i świątecznych celebracji liturgii wtedy, gdy nie ma kapłana. Autor artykułu prezentuje zarówno ogólne wskazania i normy prawne biskupów w tym względzie, uprawnienia proboszcza, diakonów i świeckich oraz formy celebracji liturgicznych bez udziału kapłana. Biskupi USA zlecają w niedziele przede wszystkim celebracje liturgii słowa Bożego oraz części Liturgii Godzin – Jutrznię i Nieszpory, które można łączyć z udzielaniem Komunii św.
For lack of priests the faithful of many dioceses are unable to celebrate Sundays and Church holidays by attending the liturgy of Holy Mass in their own communities on those days. In recognition of the meaning of Sunday and the Eucharist for the Christian faithful, the Apostolic See issued Directorium de celebrationibus dominicalibus absente presbytero (Directory on the celebration of Sunday in the absence of a priest). As a result, numerous episcopal conferences —in consideration of local circumstances—developed not only separate standards but also liturgical books featuring the celebration of the Sunday liturgy in which the leadership of deacons and lay leaders who have been appointed by the bishop is described. The American Episcopal Conference has issued a book entitled Sunday Celebrations in the Absence of a Priest in English and Spanish (Celebraciones dominicales en ausencia de presbitero), used by deacons and lay leaders during Sunday and holiday celebrations of liturgy in the absence of a priest. The article presents both general indications and legal norms of bishops in this respect, the rights of parish priests, deacons and the laity, as well as the form of liturgical celebrations without a priest. American bishops recommend mainly the celebration of the liturgy of the Divine Word and a fragment of the Liturgy of the Hours: Mattins and Vespers, which can involve the administration of the Holy Communion.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 57-70
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papież Paweł VI i nowe Ordo Missae (1969)
Pope Paul VI and Novus Ordo Missae (1969)
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056717.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
Sacrosanctum Concilium
, Novus Ordo Missae,
Missale Romanum,
Paweł VI,
Consilium,
Coetus X
Inter Oecumenici
Tres abhinc annos
Ritus servandus
Missa normativa
Institutio generalis Missalis Romani
Mysterium fidei
Eucharisticum Mysterium
język w liturgii
uczestnictwo wiernych w liturgii
Sacrosanctum Concilium,
Novus Ordo Missae,
Paul VI,
language in liturgy
participation of the faithful in liturgy
Opis:
The post-counciliar reform of the liturgy of Holy Mass began with publication of „Ordo Missae” in 1969. It was included in Missale Romanum by Paul VI in 1970. Both books were prepared by Consilium ad exsequendam Consitutionem de sacra liturgia recte ordinandam appointed by Paul VI in January 1964. Prominent authorities on history of liturgy, theology and pastoral aspects were part of it. Ordo Missae was elaborated in Coetus X. It was consulted with bishops during the (1st ) Synod of Bishops in 1967. Paul VI accepted it. It is composed of three forms of the Eucharist celebration: mass with the faithful, concelebrated mass and mass with an altar server. Paul VI explained that the new Ordo Missae is the fruit of council reform and it expresses the concern of active participation of the faithful in liturgy. The utterances of Pope confirmed that Ordo Missae is consistent with lex credendi and the need of adjusting lex orandi of Church to indications of Vaticanum which is related to liturgical reform.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 83-98
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunia Święta wiernych świeckich pod obiema postaciami od konstytucji Sacrosanctum Concilium do instrukcji Redemptionis Sacramentum
The Holy Communion of Lay Faithful under Both Kinds from the Constitution Sacrosanctum Concilium to the Instruction Redemptionis Sacramentum
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062648.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Komunia święta wiernych
Komunia święta pod obiema postaciami
nadzwyczajny szafarz Komunii świętej
Mszał Pawła VI
Konstytucja o liturgii Sacrosanctum Concilium
Instrukcja Redemptionis Sacramentum
Holy Communion of the faithful
Holy Communion under both kinds
dispenser of the Holy Communion
Paul VI’s Missal
Constitution on Liturgy Sacrosanctum Concilium
Instruction Redemptionis Sacramentum
Opis:
On the basis of the documents of the Church from the Constitution on Liturgy Sacrosanctum Concilium to the Instruction Redemptionis Sacramentum the author presents the Church’s legal norms concerning the possibility of receiving the Holy Communion under both kinds by lay faithful. He shows the process of gradually broadening the circle of people entitled to do it, principally in the course of celebrating the liturgy of the Holy Mass, when the holy sacraments are administered. He remarks that receiving the Holy Communion under both kinds is still not a usual form of sacramental participation of the faithful in the Holy Mass. The third edition of “General Introduction to the Roman Missal” (2002) and the explanations supplied by The Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments grant the diocesan bishop the right to authorize priests to make the decisions about to whom and when they may administer the Holy Communion under both kinds, if they are properly prepared for that.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 109-125
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncelebracja Mszy Świętej 50 lat po Sacrosanctum Concilium
Concelebration of the Holy Mass 50 Years after Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040823.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Msza św.
koncelebracja
Konstytucja o liturgii
Inter Oecumenici
Ritus servandus
Eucharisticum mysterium
Mszał Piusa V
Mszał Pawła VI
epikleza
włożenie rąk
Sacramentum caritatis
Holy Mass
concelebration
Constitution on Liturgy
Pious V’s Missal
Paul VI’s Missal
epiclesis
laying on of hands
Opis:
W Kościele obrządku łacińskiego koncelebracja Mszy św. została przywrócona przez Konstytucję Sacrosanctum Concilium (1963). Początkowo mogła być sprawowana tylko w ściśle określanych okolicznościach i pod przewodnictwem biskupa lub jego delegata. Stopniowo koncelebracja Mszy św. stawała się zwyczajną formą celebracji Eucharystii wtedy, gdy kapłani nie są zobowiązani sprawować jej dla dobra wiernych. Obrzędy Mszy św. koncelebrowanej wydane w 1965 r. jako Ritus servandus in concelebratione Missae zostały następnie włączone w 1970 r. do Missale Romanum Pawła VI. Szczegółowe przepisy koncelebry zawarte są w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego (1969, 1975, 2002) oraz późniejszych dokumentach Stolicy Apostolskiej. Jeśli Mszy św. koncelebrowanej przewodniczy biskup, należy zachować normy zamieszczone w Ceremoniale liturgicznej posługi biskupów (1984, 2013). Liturgia koncelebrowanej Mszy św., w sposób dla siebie właściwy, ukazuje i buduje jedność kapłaństwa prezbiterów z biskupem i między sobą, jedność Ofiary Jezusa Chrystusa składanej Bogu na jednym ołtarzu i jedność kapłańskiego ludu Bożego, który pełni w niej różne posługi i funkcje.
In the Latin Church concelebration of the Holy Mass was reintroduced by the Constitution Sacrosanctum Concilium (1963). At first it could only be celebrated in special circumstances and with a bishop or his delegate as the principal celebrant. Gradually concelebration of the Holy Mass was becoming the usual form of celebration of the Eucharist when priests are not obliged to celebrate it for the good of the faithful. Rites of the concelebrated Holy Mass published in 1965 as Ritus servandus in concelebratione Missae were then included in Paul VI’s Missale Romanum in 1970. Detailed concelebration regulations are contained in General Instruction of the Roman Missal (1969, 1975, 2002) and in later documents issued by the Holy See. If the concelebration of the Holy Mass is presided over by a bishop, norms should be observed  that are contained in Ceremonial of Bishops’ Liturgical Service (1984, 2013). Liturgy of the concelebrated Holy Mass, in a way typical of it, shows and builds the unity of priesthood of the presbyters with the bishop and among the presbyters themselves; the unity of the Sacrifice of Jesus Christ made to God on one altar; and the unity of the priestly God’s people that perform various services and functions in it.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 43-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługiwanie biskupów, prezbiterów i diakonów w pismach Ojców Kościoła do V wieku
The Ministry of the Bishops, Presbyters and Deacons in the Writings of the Church Fathers up to the Fifth Century
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613758.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Posługiwanie
biskup
prezbiter
diakon
liturgia
Ojcowie Kościoła
Ministry
Bishop
Presbyter
Deacon
Liturgy
Church Fathers
Opis:
L’autore di quest’articolo richiama la nostra attenzione sulla terminologia che si usava per descrivere il servizio dei superiori istituiti dagli Apostoli nelle prime comunita cristiane: episcopi, presbiteri, diaconi, praepositi. All'inizio non si usavano le parole hiereus e sacerdos. Tale terminologia appare gia in Didache e, poi, negli scritti dei Padri della Chiesa sia nelPOriente che nelPOccidente: da Clemente Romano, Ignazio da Antiochia, Policarpo, Clemente d’Alessandria, Cipriano, Ippolito Romano, Origene, Giovanni Crisostomo, Ambrogio, Agostino. II servizio di „superiori della Chiesa” consisteva nella predicazione del Vangelo, nella celebrazione di liturgie e nella guida di tutta la vita religiosa della comunita e di disciplina secondo le regole della Chiesa. In questo periodo si forma l'ordo clericorum nel quale si entrava tramite l'ordinazione (ordinatio episcopi, presbiteri, diaconi). Con i vescovi che erano al giuda delle Chiese locali, nell'adempimento alla loro missione, collaboravano presbiteri e diaconi, formando il consiglio ecclesiale. I chierici di gradi inferiori (ordines minores) erano al servizio di vescovi e di tutta la comunita dei credenti.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 513-530
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzorcyzmy chrzcielne w liturgii rzymskiej
Baptismal Exorcism in the Roman Liturgy
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496220.pdf
Data publikacji:
2015-10-01
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
baptismal exorcism, baptism, catechumenate, Satan, scrutiny, Gelasian Sacramentary, Rituale Romanum, Collectio rituum, Ordo baptismi pueororum, Ordo baptismi adultorum, Ordo initiationis christianae adultorum, baptism of infants, baptism of the adults
egzorcyzm chrzcielny, chrzest, katechumenat, szatan, skrutynia, Sakramentarz Galazjański, Rituale Romanum, Collectio rituum, Ordo baptismi pueororum, Ordo baptismi adultorum, Ordo initiationis christianae adultorum, chrzest dzieci, chrzest dorosłych
Opis:
The author analyses and describes the prayers of baptismal exorcisms, starting from the Gelasian Sacramentary, through the following editions of the Roman Rite from 1614 to 1972. Baptismal exorcisms are supplicatory prayers for the liberation from the dominion, influence and traps of Satan. Until Vaticanum II, baptismal exorcisms consisted mainly of commanding formulas, frequently repeated, uttered directly to Satan called as maledictus diabolus, damnatus maledictus, immunde spiritus, maledictus satana, inimicus. Today, they are mainly a humble prayer directed to God the Father and to Jesus Christ for the liberation from satanic influence. During the catechumenate these are called the first or the minor exorcisms (primi, seu minores). Of more importance are those exorcisms that are made during the cleansing and enlightment periods, that is, on the 3rd, 4th and 5th Sunday of Lent, inspired by the Gospel about the Samaritan woman, about the healing of the man born blind and about the rising of Lazarus from death.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2015, 36, 4; 27-39
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participatio actuosa fidelium we Mszy św. od Piusa X do Konstytucji Sacrosanctum Concilium
<i>Participatio actuosa fidelium</i> in the Holy Mass from the time of Pope Pius X until the Constitution </i>Sacrosanctum Concilium</i>
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432110.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
actuosa participatio
Pius X
Pius XI
Pius XII
ruch liturgiczny
liturgia
śpiew gregoriański
musica sacra
Missa solemnis
Liturgical Movement
Liturgy
Gregorian Chant
Musica Sacra
Missa Solemnis
Opis:
Już w XIX wieku ruch liturgiczny, najpierw na Zachodzie (Francja, Belgia, Niemcy) a następnie w innych krajach miał wielki wpływ na bardziej świadome i czynne uczestnictwo wiernych w liturgii Mszy św. Dużą rolę w tym procesie włączania wiernych w liturgię Mszy św. pełniły mszaliki zawierające tłumaczenie tekstów Ordo Missae. Następnie papieże Pius X, Pius XI a zwłaszcza Pius XII w wydawanych dokumentach kierowanych do całego Kościoła podawali teologicznie uzasadnienie czynnego uczestnictwa w liturgii Mszy (kapłaństwo chrzcielne). Powinno to być najpierw uczestnictwo wewnętrzne (ofiarowanie siebie przez ręce kapłana) a następnie uczestnictwo zewnętrzne, głównie przez śpiew gregoriański, gesty i postawy ciała. Różne stopnie participatio actuosa, w różnych formach celebracji Mszy określiła Kongregacja Obrzędów w instrukcji De musica sacra et liturgia. Dopiero jednak soborowa Konstytucja Sacrosanctum Concilium stwierdziła, że sama natura liturgii wymaga actuosa participatio w niej wiernych i Kościół bardzo pragnie takiego „pełnego, świadomego i czynnego udziału wiernych w obrzędach liturgicznych” (KL 14). Autor na podstawie analizy dokumentów Kościoła od Piusa X do Piusa XII przedstawił rozwój rozumienia czynnego udziału wiernych w liturgii Mszy św. oraz jego różne formy (stopnie).  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 149-161
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies