Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kowalski, Marek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Spór kanonika Wernera von Czettritz z klasztorem św. Macieja we Wrocławiu – proces sądowy w Rocie Rzymskiej i jego dokumentacja źródłowa
    Autorzy:
    Kowalski, Marek Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052884.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Rota Rzymska
    klasztor św. Macieja we Wrocławiu
    krzyżowcy z Czerwoną Gwiazdą
    Werner von Czettritz
    dokumenty audytorów
    papieski sędzia delegowany
    Księże Małe
    Roman Rota
    St Matthias’ monastery in Wrocław
    Brethren (Knights) of the Cross with the Red Star
    auditor’s document
    papal delegated judge
    Opis:
    Artykuł opisuje spór sądowy z lat 1373–1383 między klasztorem św. Macieja we Wrocławiu, zakonu krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, a kanonikiem wrocławskim Wernerem von Czettritz o prawo do korzystania z rzeki Oławy. Proces toczył się najpierw we Wrocławiu, a po apelacji trafił do Roty Rzymskiej (1375–1383) i pozostał po nim wyjątkowy komplet źródeł. Omówiono dokumenty związane z procesem, zarówno te wytworzone w samej Rocie (dokumenty audytorów), jak i te związane z postępowaniem egzekucyjnym, a także przeanalizowano wartość różnych typów dokumentów z punktu widzenia historyka.
    The article describes the lawsuit of 1373–1383 between the monastery of St Matthias in Wrocław belonging to the Brethren (Knights) of the Cross with the Red Star and a Wrocław canon Werner von Czettritz over the right to use the Oława River. The suit was first filed before the court in Wrocław, and then, after an appeal, it was brought to the Roman Rota (1375–1383); it has left an outstanding set of written sources. The author discusses the documents related to the lawsuit, both those issued by the Rota (auditors’ documents), and those related to the enforcement proceedings, and he analyses the value of various types of documents from the historian’s perspective.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 33-54
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznany dokument Mieszka Plątonogiego z 1207–1211 r. Zbrojny powrót synów Władysława Wygnańca na Śląsk
    Unknown document of Mieszko the Tanglefoot from 1207–1211. An armed return of the Władysław the Exile’s sons to Silesia
    Autorzy:
    Kowalski, Marek Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520795.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Mieszko Plątonogi
    Bolesław Kędzierzawy
    Śląsk
    „wojna o grody”
    klasztor NMP na Piasku we Wrocławiu
    kanonicy regularni
    Mieszko the Tanglefoot
    Bolesław the Curly
    Silesia
    “war for strongholds”
    St Mary’s Monastery on the Sand in Wrocław
    Canons Regular
    Opis:
    Artykuł zawiera edycję i analizę nieznanego źródła z czasów Mieszka Plątonogiego, z lat 1207–1211, znajdującego się w kodeksie proweniencji dominikańskiej z XV w., o sygn. Lat. I F 212, z Rosyjskiej Biblioteki Narodowej w Petersburgu. Dokument (lub zapiska) zawiera tekst potwierdzenia przez księcia Mieszka Plątonogiego, że kościół św. Wojciecha we Wrocławiu należy do klasztoru kanoników regularnych na Piasku we Wrocławiu. W książęcej konfirmacji wspomniano, że między wracającymi na Śląsk (w 1163 r.) synami Władysława Wygnańca a panującymi w Polsce ich stryjami Bolesławem Kędzierzawym i Mieszkiem Starym doszło do wojny. Bolesław Wysoki i Mieszko Plątonogi pokonali stryjów w bitwie pod Modlikowicami. Informacja ta jest sprzeczna z utrwalonym w historiografii poglądem o pokojowym powrocie Władysławowiców do ojczyzny.
    The article presents an edition and analysis of an unknown source document from the time of Mieszko the Tanglefoot from 1207–1211. The source was found in a codex of Dominican provenance from the fifteenth century, with the reference number Lat. I F 212, kept in the National Library of Russia in St Petersburg. The document (or a note) contains the text of a confirmation by Duke Mieszko the Tanglefoot that the church of St Adalbert (Wojciech) in Wrocław belongs to the Canons regular monastery of the Blessed Virgin Mary on Sand in Wrocław. The ducal confirmation mentions a war between the sons of Władysław the Exile returning to Silesia (in 1163) and their uncles ruling in Poland: Boleslaw the Curly and Mieszko the Old. Boleslaw the Tall and Mieszko the Tanglefoot defeated their uncles at the Battle of Modlikowice. This information contradicts the opinion, well-established in historiography, of a peaceful return of the Władysław’s sons to their homeland.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2022, 60; 111-123
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowni z monarchii polsko-litewskiej wyświęceni w Rzymie w latach 1430-1521
    Autorzy:
    Kowalski, Marek Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954947.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    clerical ordinations
    Libri formatarum
    Apostolic Chamber
    Roman Curia
    medieval clergy
    święcenia duchowieństwa
    Kamera Apostolska
    Kuria Rzymska
    duchowieństwo średniowieczne
    Opis:
    Sprawy związane z udzielaniem klerykom z całej Europy święceń w Kurii Rzymskiej należały w XV w. do Kamery Apostolskiej. Najważniejszy zbiór źródeł papieskich dotyczących święceń tworzy 14 rękopisów z serii Libri formatarum, obejmujących okres 1425-1524. W artykule omówiono zawartość ksiąg z tego zespołu oraz podano katalog 202 odnotowanych tam duchownych z obszaru monarchii polsko-litewskiej, wypromowanych w Kurii.
    In the 15th century matters related to conferring ordinances to clerics from all over Europe at the Roman Curia belonged to the Apostolic Camera. The most important collection of Papal sources dealing with ordinances consists of 14 manuscripts from the series Libri formatarum, emracing the period 1425-1524. The paper discusses the contents of those books and provides the full catalogue of clergymen from the Polish-Lithuanian monarchy ordained at the Curia and recorded in the Libri formatarum.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2021, 87; 19-55
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego warto było zostać kolektorem? Kariery papieskich kolektorów generalnych w Polsce w XV wieku
    Autorzy:
    Kowalski, Marek Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949340.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Opis:
    In den Jahren 1418-1496 waren nacheinander neun päpstliche Generalkollektoren im Königreich Polen tätig. Die Päpste übertrugen dieses Amt meist solchen Klerikern, die bereits früher mit der römischen Kurie verbunden waren. Beinahe alle von ihnen verfügten über eine kanonistische Universitätsbildung. Der Blick auf die Karrieren der päpstlichen Kollektoren in Polen zeigt, daß der eigene Aufstieg innerhalb der Kirchenstrukturen und die finanzielle Attraktivität des Kollektorenamtes zu den Hauptmotiven für den Eintritt in den Dienst der Apostolischen Kammer zählten. Die besonderen Rechte, die den Kollektoren von den Päpsten zugestanden wurden, garantierten ihnen eine Sonderstellung innerhalb der Ortsgeistlichkeit. Vier Kollektoren verwalteten ihr Amt sehr lange (8-23 Jahre). Zum Motor für ihre Karrieren wurden zahlreiche Provisionen für die dem Apostolischen Stuhl reservierten Benefizien, dank derer sie zahlreiche prestigeträchtige Pfründen erlangen konnten. Die Kollektoren bemühten sich häufig um Verleihungen Motu Proprio, da diese Form für den Providierten die günstigste war. Sie bekamen auch andere Gnadenerweise, so z. B. Dispense von der Kumulation inkompatibler Benefizien. Informationen über Vakanzen auf wertvollen Präbenden erhielten sie von ihren Subkollektoren und anderen Mitarbeitern zeitnahe aus der gesamten Kirchenprovinz, was ihre Chancen auf schnelle Einreichung entsprechender Suppliken bedeutend erhöhte. Als Ausnahmekollektor ist Uriel von Górka (1475-1496) anzusehen, der diese Aufgaben als königlicher Kanzler und ab 1479 auch noch als Bischof von Posen erfüllte. 
    Why was it worthwhile to become a collector? Careers of papal collectors general in Poland in the 15th centuryAbstractPapal collectors were responsible for collecting all taxes for the Holy See from the clergy on the territory (church province) entrusted to them. The paper presents the careers of nine collectors active in Poland in the fifteenth century, in order to discover the motifs which made them undertake the duties of a collector, as well as how the service to the Apostolic Camera influenced their careers. Analysis of individual careers shows how they utilised papal provisions and other favours in practice to obtain further benefices. Discussed are also additional benefits – other than the fi nancialones – which resulted from fulfilling the office of the head of the papal collectorate.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2014, 80
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznany dokument papieski dla Andrzeja, pierwszego biskupa Seretu i Wilna, i powstanie biskupstwa wileńskiego
    Autorzy:
    Kowalski, Marek Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603409.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Opis:
    An Unknown Papal Document Issued to Andrzej, First Bishop of Seret and Wilno, and the Foundation of the Wilno BishopricPapal chancery registers in the Registra Lateranensia series include a bull issued by Boniface IX, addressed to Andrzej Jastrzębiec, the first Catholic bishop of Seret (Moldavia), and heretofore unexamined by historians. The “Rationi congruit” type bull features the date 9 November 1389, but was issued by the papal chancery in the second half of 1390 (after 30 May). In it, the pope expressed his consent for Andrzej to cumulate two lower benefices together with the indigent bishopric of Moldavia. A pertinent supplication had been considered by Urban VI already on 20 February 1386, but the supplicant succeeded in having the bull dispatched four years later, already during the successor’s pontificate. Historians agree that Andrzej Jastrzębiec was the first bishop of Wilno as early as the middle of 1388, an opinion negated by the titles used in the document. Sources concerning the beginnings of the Wilno bishopric are extremely scarce. The bishopric lacks a foundation act and the opinion about the establishment of a Lithuanian diocese in the middle of 1388 is based on an undated letter by the Bishop of Poznań Dobrogost of Nowy Dwór, whom the pope supposedly commissioned to perform its canonical erection. This letter, known solely as a copy devoid of a date and an eschatocol, and featuring a curious grammatical form, cannot be recognised as a document and does not provide foundations for determining the time of the origin of the bishopric and the translatio of Andrzej from Seret to Wilno. Jastrzębiec does not appear in preserved sources with the title of the bishop of Wilno until 30 August 1391. The bull issued by Boniface IX thus imposes the acknowledgement that the foundation of a bishopric in the capital of Lithuania took place either in the second half of 1390 or in the first half of the following year, i.e. two years later than has been assumed until now. The reasons for such a long delay in creating a diocese in Lithuania still remain unclear.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2015, 53
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies