Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sculpture" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Fotogrametryczny pomiar powierzchni przełamań rzeźb archeologicznych w celu ich wzajemnego dopasowania
Photogrammetric measurement of contact surfaces of archaeological sculpture elements for relative matching
Autorzy:
Bujakiewicz, A.
Kowalczyk, M.
Podlasiak, P.
Zawieska, D.
Andrzejewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/130040.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
digital photogrammetry
archaeology
contact surface of broken sculpture
3D visualization
fotogrametria cyfrowa
archeologia
powierzchnia przełamania rzeźby
wizualizacja 3D
Opis:
W artykule przedstawione zostały badania związane z fotogrametryczną rekonstrukcją 3D powierzchni przełamań niewielkich fragmentów rzeźb archeologicznych, na podstawie, których będzie można wiarygodniej sprawdzić, czy wytypowane wstępnie części rzeźb do siebie pasują. Takie przyporządkowanie/połączenie odpowiadających sobie części, pozwoliłoby na podstawie porównania cech ikonograficznych czy cech stylistycznych ocenić dokładniej datę pochodzenia badanej rzeźby. Ze względu na wysoką wymaganą dokładność 0.3÷0.5 mm określenia numerycznych modeli tych powierzchni oraz konieczność ich wizualizacji, zaproponowano odpowiednie procedury, które zweryfikowano na podstawie pomiaru i wizualizacji dwóch przystających powierzchni przełamanego kamienia testowego oraz 33 modeli powierzchni przełamań różnych rzeźb egipskich z Muzeum w Kairze i Narodowego Muzeum w Warszawie. Zastosowana metoda pomiaru powierzchni przełamań rzeźb bazuje na obrazach wykonanych semi metrycznym aparatem cyfrowym typu lustrzanka, CANON EOS 20D, wyposażonym w trzy wymienne obiektywy, dla którego wielo wariantowa kalibracja została wykonana w etapie poprzedzającym pomiar. Obrazy powierzchni przełamań rzeźb pozyskano w skalach od 1:20 do 1:40, przy założonym stosunku bazowym około 1:4. Przed wykonaniem zdjęć obiekty umieszczano wewnątrz specjalnie skonstruowanej przestrzennej konstrukcji z punkami osnowy, dla których wyznaczono współrzędne z dokładnością 0.1 mm. Przed etapem rekonstrukcji i pomiaru powierzchni, obrazy poprawiono o wpływ błędów systematycznych, wyznaczonych w etapie kalibracji. Pomiar wysokościowy wszystkich powierzchni został wykonany w trybie automatycznym na fotogrametrycznej stacji cyfrowej Z/I Imaging. W celu możliwości analizy topografii pomierzonych powierzchni, przydatnej w dalszym etapie ich dopasowywania, opracowano program do wizualizacji powierzchni w czterech różnych formach. Metoda dopasowywania powierzchni oraz wstępne eksperymenty w tym zakresie są już ukończone i zostaną wkrótce opublikowane. Badania były wykonywane w ramach projektu badawczego KBN T12E 033 26.
This paper describes research into photogrammetric reconstruction of 3D models of contact surfaces for pieces of the broken archaeological sculptures. The aim of this research work was to propose a reliable, accurate non-contact method for checking whether the initially chosen parts of the sculpture fit to each other. Such correspondence of the archaeological fragments would allow identifying a more accurate date of the sculpture, on the basis of a comparison of the iconographical and stylistic characteristics. The required high accuracy (0.3÷0.5 mm) of the contact surfaces measurement and necessity of their 3D visualization, have demanded that suitable photogrammetric procedures be proposed. To verify the proposed method, the authors reconstructed and visualized the models of two congruent 3D surfaces of two parts of the broken test stone and thirty-five numerical models of contact surfaces for various types of archaeological pieces from the Egyptian Museum in Cairo and the National Museum in Warsaw. The applied method for measurement of the contact surfaces is based on digital images taken by the semi-metric digital camera CANON EOS 20D, equipped with three interchangeable lenses, for which a multi variant calibration process was executed before object measurement. The images of the contact surfaces of the sculptures pieces were taken at scales from 1:20 to 1:40, with a base/distance ratio of about 1:4. Before the images were acquired, the objects were placed within a special metal construction with control points especially constructed for the purpose of this project, for which the points spatial coordinates were determined with an accuracy of 0.1 mm. The 3D model reconstruction and measurement was preceded with image correction for systematic errors, which were determined in the calibration process. The elevation measurement of all surfaces was executed in automatic mode, applying the photogrammetric workstation Z/I Imaging. To analyse the measured surfaces’ topography (to be used in the process of their relative fitting) a special computer programme was elaborated for surface visualization in four different forms. The method proposed for 3D surface matching (fitting) and its practical verification has been already completed and will be published separately. The research work has been a part of the project KBN T12E 033 26, supported by the Polish State Committee for Scientific Research.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 97-109
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weryfikacja hipotez wzajemnej przynależności fragmentów rzeźb poprzez dopasowywanie ich powierzchni przełamań
Verification of hypotheses for relative correspondence of the sculpture parts by matching their contact surfaces
Autorzy:
Bujakiewicz, A.
Kowalczyk, M.
Podlasiak, P.
Zawieska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/129627.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
archeologia
model
dopasowanie
powierzchnia
wizualizacja
baza danych
archaeology
matching
surface
visualisation
database
Opis:
W niniejszym artykule zostaną przedstawione badania, będące ostatnia częścią zrealizowanego projektu KBN nr 4T12E03326. Badania te obejmują propozycje dopasowywania przystających fragmentów wybranych rzeźb wspomagające hipotezy archeologów, które dotyczą ich przynależności do tych samych rzeźb. Niniejsza część jest kontynuacją prac badawczych opublikowanych i prezentowanych przez autorów w 2006 roku, dotyczących opracowania metody rekonstrukcji 3D modeli powierzchni przełamań rzeźb oraz jej praktycznej weryfikacji. Dla ustalenia okresu i miejsca pochodzenia rzeźb muzealnych, istotna jest analiza rzeźb możliwie kompletnych, pozwalająca we właściwy sposób zbadać ich cechy ikonograficzne i stylistyczne. Jeśli zatem w oparciu o dane archeologiczne i historyczne zostają przez archeologów wstępnie wytypowane przynależne sobie fragmenty, wówczas poprzez odtworzenie powierzchni przełamań przystających do siebie części można sprawdzić czy one do siebie pasują, a więc można dokonać końcowej weryfikacji czy są one fragmentami tych samych badanych rzeźb. Dotychczasowe proste sposoby stosowane przez archeologów polegają na wykonywaniu odlewów gipsowych badanych fragmentów rzeźb i próbie ich bezpośredniego - manualnego wzajemnego dopasowywania. Jest to sposób uciążliwy i praktycznie nie nadający sie do badania dużej liczby eksponatów, rozproszonych w różnych kolekcjach świata. Współczesne metody cyfrowe stwarzają obecnie nowe możliwości dla fotogrametrycznego generowania 3D modeli powierzchni dowolnego kształtu i rozmiaru oraz wymaganej dokładności. Pozyskane przez autorów modele powierzchni przełamań rzeźb zostały wygenerowane zgodnie z wcześniej założoną dokładnością 0.3 ÷ 0.5 mm. Postać cyfrowa 3D modeli powierzchni pozwala na ich wizualizacje w takiej postaci jaka jest korzystna dla analiz topografii powierzchni, dalszych przetworzeń, w tym dopasowania do siebie dwóch powierzchni oraz dla ich archiwizacji w archeologicznej bazie danych. W celu dopasowywania przystających powierzchni przełamanych fragmentów rzeźb autorzy zaproponowali metodę bazującą na funkcji wykorzystującej cechy prymitywne, tj. cechy wynikające bezpośrednio z geometrycznego kształtu obiektów pokrywających powierzchnie. Funkcja celu zawiera warunek minimum sumy odległości pomiędzy dwiema powierzchniami oraz dodatkowo drugi składnik wynikający z faktu niepokrywania się zasięgów powierzchni. Metoda została zweryfikowana na podstawie dopasowania odpowiadających sobie powierzchni przełamania dwóch części testowego kamienia oraz kilku fragmentów rzeźb archeologicznych, o różnych zniszczeniach powierzchni przełamań. Opracowana została także koncepcja specjalistycznej bazy danych dla archiwizacji danych archeologicznych i geometrycznych rzeźb. Funkcje bazy pozwalają na wstępne wyszukiwanie określonych rzeźb lub ich części.
The present paper presents results of the research which is a final part of the KBN 4T 12E03326 project. The aim of this research was to propose a reliable method for matching of 3D contact surfaces for parts of archeological broken sculptures. To establish more accurate origin of the sculpture, analysis of the iconographical and stylistic characteristics of the whole object is valuable. Therefore, if the parts of sculptures are initially chosen base on the archeological data, a match between their corresponding contact surfaces can support the archaeologists’ hypotheses on their origin. Simple manual methods, applied by the archaeologists for checking whether two adjoining parts of sculpture fit to each other, use the plaster casts for covering the contact surfaces of those parts. Such approach, however, is not suitable for checking a huge number of items. Modern digital methods have been applied by authors for the reconstruction of 3D models of contact surfaces with accuracy of 0.3 ÷ 0.5 mm. Digital form of 3D models of those surfaces allows for their visualization which is required for topography analysis and their matching and also for storage data in the archaeological database. Details of photogrammetric method and results obtained by authors for reconstruction and automatic measurement of 3D models of 3D contact surfaces for parts of archeological sculptures were presented by authors in 2006. The proposed method for matching of 3D contact surfaces of each two adjoining parts is based on a function which applies the primitive features directly related to the geometric shape of surface’ features. The objective function consists of a least square condition for distances between two surfaces and, in addition, the second condition resulted from not covering of the entire areas of two surfaces. The proposed method has been verified by matching two contact surfaces of two parts of granite stone (broken under control for the purpose of this project), and with a few fragments of the archaeological sculptures, which have had various destruction of the contact surfaces. In addition, a concept of database for archiving archaeological and geometrical data for sculptures was also proposed. The functions of this database allow to find, in the initial stage, the most likely parts of the particular sculpture on base of the characteristics suggested by the archaeologists.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2007, 17a; 115-126
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies