- Tytuł:
-
An investigation of the influence of climatic factors on the erosive wear kinetics of polymer coatings
Badanie wpływu czynników klimatycznych na kinetykę zużywania erozyjnego powłok polimerowych - Autorzy:
-
Kotnarowska, D.
Kotnarowski, A. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/190084.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
- Tematy:
-
erosive resistance
climatic ageing
epoxy nanocoatings
odporność erozyjna
starzenie klimatyczne
nanopowłoki epoksydowe - Opis:
-
The paper presents investigation results concerning the influence of the modification with nanoparticles of silica (of mean grain size 12 nm or 20 nm) or aluminium trioxide (20 nm) of the structure of epoxy coatings on their resistance to climatic factors and the action of erosive particles. Epoxy coatings aged in natural climatic conditions showed an erosive resistance decrease with ageing. The erosive resistance decrease was accompanied by a hardness decrease as well as surface roughness increase. The highest resistance to erosive wear after 3 years of ageing revealed coatings modified with aluminium trioxide nanoparticles, while the lowest one showed coatings modified with silica nanoparticles of 12 nm mean grain size. Nanocoatings modified with aluminium trioxide nanoparticles also had the highest resistance to ageing; which was proven by the lowest increase of Ra and Rz surface profile parameter values with time, as well as by a high surface hardness, which was higher than hardness of new unmodified coatings.
W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu modyfikacji struktury powłok epoksydowych nanocząstkami krzemionki (o średnim rozmiarze ziarna 12 nm lub 20 nm) lub tritlenku aluminium (20 nm) na ich odporność na oddziaływanie czynników klimatycznych oraz cząstek erozyjnych. Powłoki epoksydowe starzone w naturalnych warunkach klimatycznych charakteryzowało zmniejszanie ich odporności erozyjnej w miarę upływu okresu ich starzenia. Obniżeniu odporności erozyjnej powłok towarzyszyło zmniejszenie twardości oraz zwiększeniem chropowatości ich powierzchni. Największą odporność na zużycie erozyjne, po trzyletnim okresie starzenia, wykazały powłoki modyfikowane nanocząstkami tritlenku aluminium, zaś najmniejszą powłoki modyfikowane nanocząstkami krzemionki o średnim rozmiarze ziarna 12 nm. Nanopowłoki modyfikowane nanocząstkami tritlenku aluminium cechowały się również najwyższą odpornością na starzenie, ponieważ stwierdzono najmniejszy przyrost, w miarę upływu czasy starzenia, wartości parametrów (Ra i Rz) profilu chropowatości powierzchni, a także wysoką twardość, która była wyższa niż niestarzonych powłok niemodyfikowanych. - Źródło:
-
Tribologia; 2016, 268, 4; 115-125
0208-7774 - Pojawia się w:
- Tribologia
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł