Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kosior, Krzysztof" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Czy konfucjanizm jest religią?
    Is Confucianism a religion?
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806483.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    Confucianism
    religion
    Chinese religion
    self-cultivation
    ritua
    Opis:
    Among the five religions (zōngjiào) whose followers operate in eight legal organizations in the Peo-ple’s Republic of China, there is no Confucianism (rújiā). Interestingly, for over half a century, researchers of this tradition have been engaged in a lively, serious discussion about the possibility of recognizing it as a religion. At the beginning of the article, the difficulties associated with this issue are mentioned. Then, by way of introduction, Confucius’s religiosity as illustrated in the Analects is discussed. The main part presents several rele-vant approaches to Confucianism that emphasize, although for different reasons, its religious character. They are accompanied by various references to the phenomenon of religion, which constitute their context, as well as reservations expressed towards these approaches. Additionally, the text contains comments on Chinese spiritu-ality, which are important in relation to attempts to resolve the discussed issue.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2023, 4(290); 3-25
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kim jest bodhisatwa?
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641137.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    WHO IS BODHISATTVA?The author asked himself the above question every time when in the course of reading Buddhist texts, he noticed that the meaning of the term “Bodhisattva”  is different from the one he had known before. As it is difficult to overestimate the significance of the concept of Bodhisattva in the Buddhist doctrine, the author decided to analyse the causes of the above changeability. Having reconstructed the conception of Bodhisattva, as it functions in the Pali Buddhism, the author came to the conclusion that it remains in accord with the religious elitism which is characteristic of this tradition. It is only a very exceptional being who can become a Bodhisattva or future Buddha. For others there remains only the effort undertaken in accordance with the direction indicated by Buddha, or the lonely struggle, undertaken in ignorance of Buddha’s message, aimed at liberating oneself from suffering. It is quite a different situation in the case of the anti-elitist Mahayana which takes into account a wider spectrum of religious needs. Not only is the career of Bodhisattva open to anyone, but it is presented there as the only fully effective one with regard to its soteriological aspect. The elevation of Bodhisattva which occurs in Mahayana leads to putting him on a par with Buddha, and sometimes even to regarding him as someone more valuable than Buddha himself. The above redefinition is accompanied by a reorientation in soteriology. Bodhisattva’s turning away from Sansara and Nirvana, constitutes at the same time a liberation from the extreme values represented by the above two conditions.
    Źródło:
    Studia Religiologica; 2004, 37
    0137-2432
    2084-4077
    Pojawia się w:
    Studia Religiologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielkość odwiecznej dharmy. Wyzwolenie w hinduizmie
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2132163.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    Hinduism
    sanātanadharma
    dharma
    Puranas
    sadhana
    adhikāra
    iśtadevata
    liberation
    Brahman
    Opis:
    Hinduizm (dla hinduistów sanātanadharma – wieczny obowiązek) przytłacza ogromem i różnorodnością. Mnogość i inność idei i praktyk religijnych uniemożliwia ich przyswojenie i spójne działanie. Na szczęście obowiązek religijny może być spełniony na wiele sposobów, w zależności od kwalifikacji duchowych lub kompetencji religijnych jednostki (adhikāra) i orientacji w kierunku pożądanego, wybranego Boga (iśtadevata), który ma właściwości (saguṇa), ale jest również pozbawiony ich (nirguṇa). Jednoczesna obecność wielu różnych dróg do ostatecznie nieokreślony Bóg sprawia, że hinduskie soteriologii, przynajmniej w intencji, niemożliwe do wykroczenia..
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2020, 4/278; 47-58
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak buddyzm stał się religią chińską?
    How Did Buddhism Become a Chinese Religion?
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480430.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    religie chińskie
    buddyzm
    apokryfy
    Natura Buddy
    Chinese religions
    Buddhism
    Apocrypha
    Buddha’s Nature
    Opis:
    Autor w barwny i syntetyczny zarazem sposób opisuje poszczególne etapy adaptacji buddyzmu w Chinach. Wywodząca się z Indii religia dotarła do Państwa Środka za panowania cesarza Mingdi (28-75 r. n.e.) z dynastii Hanów. Legitymizacja buddyzmu w Chinach dokonała się w dialogu z kulturowymi standardami – zwłaszcza konfucjanizmem (religią państwową) i taoizmem (religią ludu). Stosując metodę guoyi („osiągnięcia znaczenia”) ustanowiono analogie między ideami buddyjskimi zapisanymi w sanskrycie i pojęciami występującymi w taoistycznych tekstach klasycznych Laozi i Zhuangzi oraz w Yijing. Buddyjscy misjonarze propagowali teksty dwóch klasycznych nurtów buddyzmu – mahajany i hinajany – wykazując, że wskazania ich religii nie kłócą się z oficjalnymi założeniami konfucjanizmu. W tej kwestii wielką rolę odegrali dwaj wybitni tłumacze: An Shigao i Lokakshema oraz mędrzec Dao An. Ten ostatni starał się rozwiązać problem niejednorodności buddyjskiej literatury (traktował mahajanę i hinajanę jako nurty równorzędne). W konsekwencji rozwinięto klasyfikację buddyjskiej doktryny w oparciu o metodę ban jiao („odróżnienie nauk”). Na tej podstawie określano czas i miejsce ogłoszenia znaczących sutr w trakcie ziemskiej wędrówki Buddy: miał on rozpoczynać od sutr hinajanistycznych, następnie rozwijać bardziej zaawansowaną naukę i kończyć na mahajanistycznej sutrze Mahaparinirwany (Daban niepan jing). Dynamiczny rozwój buddyjskich wspólnot monastycznych stał się wyznacznikiem definitywnej legitymizacji nowej religii w Chinach.
    The present author, in a colourful and at the same time synthetic way, describes the various stages of the adaptation of Buddhism in China. The originating from India religion reached the Middle Kingdom during the reign of the Emperor Mingdi (28-75 AD) of the Han Dynasty. The legitimacy of the Buddhism in China took place through dialogue with the cultural standards – especially Confucianism (the state religion) and Taoism (the religion of the people). Using the guoyi method (“achieving significance”) parallels were established between the Buddhist ideas enshrined in the Sanskrit and the Taoist concepts appearing in classical texts by Laozi and Zhuangzi as well as in Ching. Buddhist missionaries preached the classic texts of the two strands of Buddhism – Mahayana and Hinayana – showing that the indications of their religion do not conflict with the official assumptions of Confucianism. In this regard, a major role was played by two eminent translators: An Shigao and Lokakshema as well as a sage named Dao An. The latter tried to solve the problem of heterogeneity of the Buddhist literature (he treated Mahayana and Hinayana as equivalent currents). As a consequence, the classification of the Buddhist doctrine was developed, basing on the ban jiao (“the distinguishing of sciences”) method. On this basis the time and place to announce significant sutras during the earthly journey of Buddha was determined: he was supposed to begin with Hinayana sutras, then develop to a more advanced study and end with the Mahayana sutra of Mahaparinirvana (Daban niepan jing). The dynamic development of Buddhist monastic communities became a definitive indicator of the legitimacy of the new religion in China.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 1; 262-276
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pośledniość polityki w doktrynach religii chińskich. Niedziałanie (wuwei) jako zasada panowania
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/421160.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    konfucjanizm
    taoizm
    mędrzec-władca
    Niebo
    Tao
    autokultywacja
    pewność (cheng)
    niedziałanie (wuwei)
    Opis:
    Artykuł dotyczy kształtowania się idei mędrca-władcy w starożytnej chińskiej myśli religijnej.  Oddający się zapamiętale autokultywacji władca, może osiągnąć cnotę cechującą Niebo (czy Tao). Dzięki temu może przewodzić państwu tak jak samo Niebo (czy Tao), to znaczy bez uciekania się do jakiejkolwiek aktywności politycznej. Mędrzec-władca nie działa, a wszystkie sprawy toczą się w należytym porządku.
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2012, 3, 4; 89-105
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dharma jako praktyczne studium umierania. Przyczynek do studiów nad podstawami mistyki buddyjskiej
    Dharma as a practical study of dying. A contribution to the study of the foundations of Buddhist mysticism
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402415.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    mistyka
    życie i śmierć
    dharma
    kamma (karman)
    zręczne środki
    Opis:
    Inspired by the Platonic defi nition of philosophy as preparation for death, the author sketches the way indicated by the Buddha (dharma) as an action aimed at ending the elementary circumstances of life. In addition, he tries to show that despite interpretative controversy and changing cultural context, this action is reproduced in the history of Buddhism. So it has solid, unchanging foundations. To make his reasoning clear, the author explains the key concepts present in Buddhist doctrine: dharma, kamma (karman) and skilful means (upaya kauśalya).
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2020, 17; 7-17
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odrodzenie religii w Chinach po Mao
    The Revival of Religion in China after Mao
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798455.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    religia; Chiny; Mao; konfucjanizm; buddyzm chiński; taoizm; chrześcijaństwo; Komunistyczna Partia Chin; walka z „zabobonem”
    religion; China; Mao; Confucianism; Chinese Buddhism; Taoism; Christianity; Communist Party of China; the fight against “superstitions”
    Opis:
    Eksponowanie agnostycznego charakteru konfucjanizmu przez zachodnich sinologów przyczyniło się do jednostronnej percepcji religii chińskiej jako zdominowanej przez aktywność magiczną. Niekombatybilność chińskich wierzeń z religiami teistycznymi, wysuwającymi na pierwszy plan obecność Boga bądź osobowość bóstwa, sprawiła, że przeświadczenie sinologów powielali zachodni religioznawcy. W następstwie takiego nastawienia, mieszkańców Państwa Środka traktowano bądź jako przesądnych, bądź zgoła niereligijnych. Podobnie rzecz ujmowali zwalczający „religijny zabobon” politycy republikańscy, a po nich ideolodzy maoistowskiej KPCh. Jego utrzymywanie się miało stabilizować społeczne podziały, hamować rozwój i uniemożliwiać efektywną komunikację partii z ludem. Przymusowa ateizacja jednak, wbrew oczekiwaniom maoistowskich komunistów, nie stała się katalizatorem zjednoczenia narodu ani narzędziem postępu, ale wyjałowiła ludzi duchowo, przez co zamiast zgodnie współżyć, zabiegali o własne przetrwanie, także kosztem innych. Co więcej, tam gdzie religia okazuje się być pożyteczna w dziele budowy potęgi kraju, należy ją promować i wspierać jej rozwój. Nie wiąże się to wszakże z deklaracją pełnej wolności religijnej. Poza tym nie wszystkie obecne w Chinach religie są traktowane z równą przychylnością. Z różnych względów wyróżniany jest chiński buddyzm (Hàn chuán fójiào 汉传佛教). Aktywność instytucji religijnych jest reglamentowana i w różnym stopniu, w odniesieniu do różnych religii, akceptowana. W artykule analizuje się wyżej wskazane i jeszcze inne aspekty obecności religii w dzisiejszych Chinach.
    The exposure of the agnostic character of Confucianism by Western sinologists has contributed to the unilateral perception of the Chinese religion as dominated by magical activity. The incompatibility of Chinese beliefs with theistic religions, which put God’s presence or the personality of the deity in the foreground, caused the conviction of sinologists has been duplicated by Western researchers of religions. As a result of such an attitude, the residents of the Middle Kingdom were treated as superstitious or even non-religious. Republican politicians, and after them the ideologues of the Maoist CPC, who fought against the “religious superstition,” took it similarly. The persistence of “superstition” was supposed to stabilize social divisions, inhibit development and prevent the effective communication of the party with the people. However, forced atheism, contrary to the expectations of the Maoist communists, did not become a catalyst for uniting the nation or a tool for progress, but it sterilized people spiritually and as a result, instead of coexist peacefully, they sought for their own survival, also at the expense of others. Mao died and was replaced by a pragmatic Deng. He and his successors adopted the view that the possible usefulness of religion suspends any prejudice against it. Moreover, where religion turns out to be useful in building the power of the country, it should be promoted and supported. However, this does not entail a declaration of full religious freedom. Besides, not all religions present in China are treated with equal favour. For various reasons, Chinese Buddhism is distinguished (Hàn chuán fójiào 汉传佛教). The activity of religious institutions is rationed and, in relation to various religions, accepted to a different degree. The paper contains an analysis of the indicated and other aspects of the presence of religion in present-day China.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 9; 71-88
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dharma sprzed abhidharmy
    Autorzy:
    Kosior, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944794.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    early Buddhism
    Dharma
    Abhidharma
    philosophy
    religion
    Opis:
    Dharma before the Abhidharma: The paper deals with the issue as to whether early Buddhism can be defined as a philosophy or as a religion. My analysis starts with the definition of the Buddha as the discoverer of the Dharma - the ancient and ennobling path (purāṇa‑, ariya‑magga) - which has made him the exalted teacher of gods and people. Then, after characterizing the possible meanings of Abhidharma in the context of their presence in canonical statements expressing Dharma, I draw conclusions about the connection or lack of connection between philosophy and soteriology in the teaching of the Buddha. Finally, after recalling the canonical statements of Buddha on his status, I conclude that the characterization of early Buddhism as a religion is also questionable.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2017, 7, 1; 9-16
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies