Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "iron chelate" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
After effect of iron chelates on the yielding and iron content in greenhouse lettuce
Następcze działanie chelatów żelaza na plonowanie i zawartość żelaza w sałacie szklarniowej
Autorzy:
Tyksiński, W.
Komosa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541750.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
iron chelate
yielding
iron content
greenhouse
lettuce
after-effect
Opis:
In the years 2005 and 2006, spring and autumn experiments were carried out with greenhouse lettuce ‘Michalina’ cultivar, which was fertilized with three iron chelates, i.e.: Fe-DTPA, Fe-EDTA+DTPA, Fe-AM-4 in the following doses (mg Fe·dm⁻³): 20 (control), 50, 75, 100 and 125. The objective of the work were the after effect of the mentioned chelates investigated in the autumnal experiments. Containers with peat that were used in spring experiments were stored in the greenhouse until autumn. In mid-September, lettuce seedlings were planted into the stored peat-filled containers after supplementation of the macro- and micro-elements with the exception of iron. No negative action of chelates was found. Plants yielded well without any symptoms of chelate excess which were observed in spring. After the application of the studied chelates, independent of the levels of Fe, the lettuce yields were similar. Increasing Fe levels, independent of chelates, were accompanied by a similar Fe content in leaves, by an increasing content of copper and decreasing contents of manganese and zinc.
W latach 2005 i 2006 prowadzono doświadczenia wiosenne i jesienne z sałatą szklarniową odm. ’Michalina’, którą nawożono trzema chelatami żelaza, tj. Fe-DTPA, Fe-EDTA+DTPA i Fe-AM-4 w dawkach: (mg Fe·dm⁻³): 20 (kontrola), 50, 75, 100 i 125. Wyniki doświadczeń wiosennych opublikowano. Przedmiotem niniejszej pracy jest działanie następcze chelatów badane w doświadczeniach jesiennych. Doświadczenie 2006 było powtórzeniem doświadczenia 2005 r. Po ścięciu sałaty wiosną pojemniki z torfem przechowano w szklarni do jesieni i w połowie września wysadzono rozsadę sałaty do tych pojemników po uprzednim uzupełnieniu makro- i mikroskładnikami z wyjątkiem żelaza. Działanie następcze chelatów żelaza można ocenić pozytywnie. Nie stwierdzono ujemnego wpływu chelatów na plonowanie sałaty i jej wygląd. Największy plon uzyskano na poziomie 125 mg Fe·dm⁻³. Po zastosowaniu badanych chelatów plony były zbliżone, rośliny były zdrowe. Rosnącym poziomom żelaza, niezależnie od chelatu, odpowiadała zbliżona zawartość żelaza w liściach sałaty, rosnąca zawartość miedzi i obniżająca się zawartość manganu i cynku.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2008, 07, 2; 3-10
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of fertilization with Fe chelates on the state of iron nutrition of greenhouse tomato
Wpływ nawożenia chelatowymi formami Fe na stan odżywienia pomidora szklarniowego żelazem
Autorzy:
Chohura, P.
Kolota, E.
Komosa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16143.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
iron fertilization
iron uptake
chelate
fertilization
iron nutrition state
tomato
greenhouse
iron content
Opis:
A greenhouse experiment aimed at investigating the effect of four chelates, differing in percentage of Fe content and the kind of Fe bonding ligand: Fe 8 Forte (EDTA+ +HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) and Librel Fe DP7 (DTPA), on the state of iron nutrition of Merkury F1 cultivar greenhouse tomato grown traditionally in peat substrate. The second factor was iron content in the growing medium, which was established to reach the following levels: 50, 75 and 100 mg Fe⋅dm-3, while in the control object Fe values ranged 17.9 Fe⋅dm-3 (after peat liming). The experiment was established in a two-factorial design with three replications including four plants cultivated on one plot. The iron content was assayed in plant index parts according to the ASA method. On the basis of the results, significant differences were found in the state of greenhouse tomato nutrition under the influence of the examined iron chelates. The highest content of iron in tomato leaves was determined when chelate Fe 9 Premium (DTPA) was used, which points to the fact that it was the best source of Fe. The lowest iron level was recorded after the application of Fe 13 Top (EDTA). The highest mean Fe content for the years and dates of analyses appeared in leaves of plants cultivated in the growing medium containing 75 mg Fe⋅dm-3. In June, after the plants began to yield, there was a considerable decrease in the Fe content in plant index parts in comparison to the stage of fruit maturation and the end of yielding. The study did not demonstrate any symptoms of phytotoxicity or visible disorders regarding tomato growth and development due to the examined Fe chelates introduced in the doses of 32.1, 57.1 and 82.1 mg Fe⋅dm-3 to the substrate, whose initial Fe concentration after peat liming was on average 17.9 mg Fe⋅dm-3.
W doświadczeniu szklarniowym badano wpływ czterech chelatów, różniących się procentową zawartością żelaza oraz rodzajem ligandu, jakim skompleksowano ten składnik: Fe 8 Forte (EDTA+HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) i Librel Fe DP7 (DTPA), na stan odżywienia żelazem pomidora szklarniowego odmiany Merkury F1 uprawianego metodą tradycyjną w substracie torfowym. Drugim czynnikiem badawczym była zróżnicowana zawartość żelaza w podłożu, którą doprowadzono do wartości: 50, 75 i 100 mg Fe⋅dm-3. Doświadczenie założono w układzie dwuczynnikowym, w trzech powtórzeniach. Na jednym poletku uprawiano 4 rośliny. W częściach wskaźnikowych oznaczano całkowitą zawartość żelaza metodą ASA. Stwierdzono istotne różnice w stanie odżywienia pomidora szklarniowego pod wpływem badanych chelatów żelazowych. Najwyższą zawartość żelaza w liściach pomidora odnotowano, gdy źródłem Fe był chelat Fe 9 Premium (DTPA), a najniższą po zastosowaniu Fe 13 Top (EDTA). Najwyższą średnią zawartość żelaza w liściach uprawianych roślin obliczoną dla lat i terminów analiz stwierdzono, gdy zasobność wynosiła 75 mg Fe⋅dm-3. W czerwcu, po rozpoczęciu plonowania roślin, następował znaczny spadek zawartości żelaza w częściach wskaźnikowych pomidora w porównaniu z pozostałymi terminami analiz. W badaniach nie stwierdzono żadnych objawów fitoksyczności, a także widocznych zaburzeń we wzroście i rozwoju pomidora pod wpływem badanych chelatów żelazowych stosowanych w dawkach 32,1, 57,1 i 82,1 mg Fe⋅dm-3 substratu, którego wyjściowa zasobność po odkwaszeniu torfu wynosiła średnio 17,9 mg Fe⋅dm-3.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies