Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Duda, Damian." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Ocena bezpieczeństwa i skuteczności dexmedetomidyny stosowanej w celu sedacji w zabiegach biopsji stereotaktycznej
    Safety and efficiency in use of dexmedetomidine during stereotactic biops
    Autorzy:
    Duda, Izabela
    Kwiek, Staniaław J.
    Grzybowska, Konstancja
    Kocur, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037882.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    dexmedetomidyna
    sedacja
    biopsja stereotaktyczna
    dexmedetomidine
    sedation
    stereotactic biopsy
    Opis:
    INTRODUCTION Dexmedetomidine (DEX) is an agonist of the alfa-2 adrenergic receptor. It possesses unique sedative properties without depression of the cardiovascular or respiratory system. The aim of this work was to evaluate the efficiency and safety of using dex in stereotactic biopsy. MATERIALS AND METHODS 24 patients qualified for stereotactic biopsy were divided into 2 groups: DEX (n = 12) and KON (n = 12). In DEX, 0.5 μg/kg/h dex has been used. In KON there was no sedation used. Intraoperative changes in the systolic blood pressure (SBP) and heart rate (HR) values were compared in both groups. The sedation level was estimated on the OAA/S scale. RESULTS In DEX, the intraoperative SBP value was significantly lower than in the KON group. No hypertension incidence in DEX was observed. Dex provided patient comfort. CONCLUSION Sedation with the usage of dex increases the comfort and safety of patients during stereotactic biopsy.
    Wstęp Dexmedetomidyna (DEX) jest agonistą receptora adrenergicznego alfa2. Ma unikalne właściwości sedacyjne bez depresji układu krążenia i oddechowego. Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa użycia DEX w zabiegach biopsji stereotaktycznej. MATERIAŁ I METODY Grupę 24 pacjentów zakwalifikowanych do biopsji stereotaktycznej podzielono na grupy: badaną (DEX; n = 12) i kontrolną (KON; n = 12). W grupie badanej podawano wlew DEX 0,5 µg/kg/h, w kontrolnej nie stosowano sedacji. W obu grupach porównano śródoperacyjne zmiany wartości skurczowego ciśnienia krwi (systolic blood pressure - SBP) i częstości akcji serca (heart rate - HR). Oceniono stopień sedacji w skali OAA/S. WYNIKI W grupie DEX obserwowano śródoperacyjnie istotnie niższe wartości SBP, bez incydentów hipertensji. Stopień sedacji pacjentów był wyższy w grupie DEX. WNIOSKI Sedacja z użyciem DEX poprawia komfort i bezpieczeństwo pacjentów w czasie biopsji stereotaktycznej.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 284-288
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of clinical implications of aeroembolism during cerebello-pontine angle tumor removal conducted in semi-sitting position
    Analiza implikacji klinicznych zatoru powietrznego w trakcie operacji guzów kąta mostowo-móżdżkowego w pozycji półsiedzącej
    Autorzy:
    Kwiek, Stanisław J.
    Suszyński, Krzysztof
    Doleżych, Hanna
    Duda, Izabela
    Orczyk, Aneta
    Rauszer, Agata
    Kocur, Damian
    Bażowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037866.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    aeroembolism
    cerebello-pontine angle tumor
    semi-sitting position
    Opis:
    BACKGROUND The semi-sitting position of the patient during cerebellopontine angle (CPA) surgery enables the spontaneous outflow of blood and cerebrospinal fluid from the operation area. This restricts the necessity of using an aspirating nozzle and other instruments which are dangerous for local delicate structures like the facial nerve or labyrinthine artery. The disadvantage of the semi-sitting position is the risk of pneumatocele and aeroembolism. METHODS 214 patients operated on in the Department of Neurosurgery, Medical University of Silesia in Katowice were analyzed. Aeroembolism was correlated with such parameters as: perioperative death rate, duration of hospitalization in neurosurgical and intensive care wards, respiratory or circulatory insufficiency, necessity of using a respirator and the number of specialist consultations RESULTS Aeroembolism does not increase the death rate or duration of hospitalization in a neurosurgical ward, but it does expose patients to respiratory failure (p = 0.014). Aeroembolism is also correlated with hospitalization in an intensive care ward (p = 0.002) and increases the number of specialist consultations (p = 0.042). In our opinion, very important for the prevention of aeroembolism is surgeons’ care on the closure of every open vein , especially those in bone, using bone wax. The elevation of venous pressure due to manual compression on the cervical veins is the best method for locating not bleeding but open veins. CONCLUSIONS We have proved that a venous air embolism increases neither mortality nor the duration of hospitalization. We believe that prevention and early treatment of aeroembolism prevents further complications.
    W S T Ę P Pozycja półsiedząca pacjenta w trakcie operacji w obrębie kąta mostowo-móżdżkowego (KMM) umożliwia samoistny odpływ krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego z pola operacyjnego. Ogranicza to konieczność używania w polu operacyjnym ssaka i innych narzędzi, którymi można uszkodzić tak delikatne struktury jak nerw twarzowy czy tętnica błędnikowa. Niedogodnością pozycji półsiedzącej jest ryzyko zatoru powietrznego i odmy mózgowej. METODY Analizie poddano 214 pacjentów operowanych w Katedrze i Klinice Neurochirurgii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Wystąpienie zatoru powietrznego skorelowano z następującymi parametrami: zgon okołooperacyjny, okres hospitalizacji na oddziale neurochirurgicznym i oddziale intensywnej terapii, zaburzenia oddechowe i krążeniowe, konieczność pooperacyjnej respiratoroterapii, liczba konsultacji specjalistycznych. WYNIKI Zator powietrzny nie zwiększa śmiertelności okołooperacyjnej i czasu hospitalizacji na oddziale neurochiruricznym, ale naraża pacjentów na niewydolność oddechową (p = 0,014). Podwyższa też konieczność hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii (p = 0,002) i częstość konsultacji specjalistycznych (p = 0,042). WNIOSKI Potwierdziliśmy, że zator powietrzny nie wpływa na śmiertelność okołooperacyjną i czas hospitalizacji. Zapobieganie zatorowi i jego wczesne leczenie pozwala uniknąć dalszych komplikacji.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 302-306
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies