Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Garncarz, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
ProANP as a screening biomarker for hypertrophic cardiomyopathy in Maine coon cats
Autorzy:
Parzeniecka-Jaworska, M.
Garncarz, M.
Klucinski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32341.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The aim of this study was to determine if atrial natriuretic peptide can be used as an early screening tool for hypertrophic cardiomyopathy in Maine coon cats. Animals: The study was performed in 43 Maine coon cats of both sexes, aged 11 to 92 months. Clinical and echocardiographic examinations were done and proANP serum concentrations were measured every three months over a period of one year (each cat had a total of five examinations). Cats were divided into 3 groups based on echocardiographic results: group 1 – healthy cats, group 2 – cats with unequivocal hypertrophic cardiomyopathy results, group 3 – cats with HCM. The study showed that the concentration of atrial natriuretic peptide correlates with the severity of HCM. A significant increase in serum concentration of this peptide was observed in cats from group 3, but it did not differ significantly between cats from group 2 and the healthy animals (p>0.05). A correlation was also found between proANP and age of the cats (p<0.01, r=0.5578) as well as between the ejection fraction (p=0.0285, r=0.5305) and end-systolic left ventricular diameter (p=0.05, r=0.48) in the affected animals. Atrial natriuretic peptide may be used to help in the diagnosis of advanced stages of HCM in Maine coon cats. Cats with high levels of proANP should be assigned to echocardiographic studies to confirm the disease.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2016, 19, 4
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usefulness of clinical, histopathological and some biochemical and mineral investigations in diagnosis of bovine hyperkeratosis in dairy cattle
Przydatność badań klinicznych, histopatologicznych i niektórych biochemicznych oraz mineralnych w diagnostyce hiperkeratozy u bydła mlecznego
Autorzy:
Kleczkowski, M.
Klucinski, W.
Binek, M.
Gralak, M.
Badurek, I.
Garncarz, M.
Kulka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15469.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Bovine hyperkeratosis is a polyetiologic disease that is increasingly widespread at high milk yielding dairy farms. Clinical manifestation is characterized by focal skin lesions with distinct borders. A clinical study and observation were carried out on 26 Holstein-Friesian dairy cows. During the initial phase of the condition, the skin of the affected cows was itchy, hence the animals tended to lick the skin lesions, or else rub against surrounding objects, with the resultant formation of single spots of raised coat and skin flaking resembling dandruff. These changes appeared on the posterolateral upper sides of the pelvic limbs and around the vulva. Distinct thickening of the wrinkled skin was observed as a result of excessive growth of the epidermis. The superficial part of the skin on major portions of the lesions was dry, corrugated and covered with numerous scales. The epidermis was dry, thickened and rough, with cracks showing the reddened dermal layer. When touched, the animals reacted as if in pain. The disease generally progressed into a chronic condition. In the studied cases, histopathological examination confirmed hyperkeratosis with widened hair follicle infundibulums filled with keratin, the swelling of sweat glands, epithelial atrophy of sweat glands, infiltration of inflammatory cells between and around blood vessels, and massive expansion of keratinized layers of the epidermis. The content of both calcium and magnesium as well as copper, zinc, iron and manganese in grain, roughage, mineral mixtures and in other feeds met the requirements of dairy cows. Blood biochemistry profiles revealed only slightly lower serum calcium values, while zinc values were within the reference range. However, the zinc concentration in skeletal muscles and in the skin was reduced. The mean serum alkaline phosphatase (ALP) activity in the tested animals was also somewhat decreased. Adverse environmental factors such as direct skin contact with faeces and urine as well as zinc deficiency in the cows’ tissues were significant factors in the formation of skin lesions characteristic for hyperkeratosis.
Hiperkeratoza bydła jest chorobą polietiologiczną, występującą coraz częściej w gospodarstwach bydła mlecznego o wysokiej wydajności. Objawy kliniczne zlokalizowane na skórze mają ograniczony charakter. Badania i obserwacje przeprowadzono na 26 krowach mlecznych, rasy czarno-białej Na początku rozwoju choroby zaobserwowano świąd, intensywne oblizywanie się i lekkie łzawienie oraz ocieranie o otaczające przedmioty, co powodowało powstawanie pojedynczych ognisk nastroszenia sierści oraz łuszczenia się naskórka, przypominającego łupież. Zmiany pojawiały się na tylnogórnej stronie kończyn miednicznych i wokół sromu. W wyniku nadmiernego rozrostu naskórka rogowego obserwowano wyraźne zgrubienie pomarszczonej skóry. Skóra na znacznej powierzchni ogniska była sucha, pofałdowana, pokryta licznymi łuskami. Naskórek był suchy, zgrubiały, szorstki, popękany aż do widocznej czerwono zabarwionej skóry właściwej. Podczas dotyku zwierzęta odczuwały bolesność. Przebieg choroby miał charakter przewlekły. Badaniem histopatologicznym potwierdzono hiperkeratozę. Zaobserwowano poszerzone lejki mieszków włosowych wypełnionych keratyną, poszerzenie gruczołów potowych, zanik nabłonka gruczołów potowych, naciek komórek zapalnych między naczyniami krwionośnymi, naciek komórek zapalnych wokół naczyń krwionośnych oraz masywne poszerzenie warstwy rogowaciejącej naskórka. Zawartość zarówno wapnia i magnezu oraz miedzi, cynku, żelaza i manganu w granulowanej paszy treściwej oraz w mieszance mineralnej, jak i w pozostałych paszach stosowanych w żywieniu krów pokrywała ich zapotrzebowanie. Jednak wyniki badań biochemicznych wykazały, że stężenie wapnia w surowicy krów było zaniżone, zaś cynku mieściło się w granicach wartości referencyjnych. Natomiast stężenie cynku w mięśniach szkieletowych i w skórze było obniżone. Średnia aktywność ALP w surowicy badanych krów była także dość niska. Niekorzystne czynniki środowiskowe (kontakt bezpośredni skóry z kałem i moczem) oraz niedobór cynku w tkankach krów stanowiły istotną przyczynę powstawania zmian chorobowych skóry, charakterystycznych dla hiperkeratozy.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies