Temat: Foreign - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ewolucja tradycyjnych koncepcji handlu zagranicznego w teorii ekonomii
The evolution of traditional concepts of foreign trade in the economic theory
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446900.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: foreign trade
exports
imports
classical theories of foreign trade
keynesian and post-keynesian theories of foreign trade
investment multiplier
theories of transmission of business cycle
price-based theory and income-based theory
handel zagraniczny
eksport
import
klasyczne teorie handlu zagranicznego
keynesowskie i postkeynesowskie teorie handlu zagranicznego
mnożnik inwestycyjny
teorie przenoszenia koniunktury
teoria cenowa i dochodowa
Opis:: The classical economic theory assumed full employment, with the foreign trade links between countries based predominately on the price mechanism. In the post-keynesian theory the relationships between national economies were primarily based on changes in the levels of income and employment, with the relationships based on prices being almost completely abstracted away from. Therefore under the “income-based” concept, the mechanism of the business cycle’s transmission assumed prices as given (fixed), with the national income, employment, exports and imports having variable character. On the other hand, the price-based mechanism assumed the levels of production, employment and income as fixed, with prices (costs, wages and interest rate) being variable parameters. It can be generally assumed that the mechanism of transmission of a business cycle from one country to another one is presented in the economic literature as a mechanism of relationships between the main elements and parameters of each country’s economic system, such as employment, national product and prices. The functions of the said mechanism are performed by widely understood foreign turnover. Basic differences between individual explanations stem from the fact, that under the first approach (income-based one) the variable parameters include employment and income, and consequently volume of foreign trade, while prices are assumed to be given (fixed), while the second explanation involves the reverse order – with employment and incomes considered as given (fixed), and with prices being variable parameter.
W klasycznej teorii ekonomii przyjmowano stan pełnego zatrudnienia na rynku pracy, a powiązania między krajami za pośrednictwem handlu zagranicznego były przede wszystkim związkami dokonujacymi się poprzez mechanizm cen. W teorii postkeynesowskiej natomiast relacje między gospodarkami były przede wszystkim oddziaływaniami poprzez zmiany poziomu dochodu i zatrudnienia podczas, gdy od związków cenowych całkowicie lub prawie całkowicie abstrahowano. Stad też w mechanizmie przenoszenia koniunktury w koncepcji „dochodowej” ceny przyjmowano za dane (stała) podczas, gdy zmiennymi byli dochód narodowy, zatrudnienie, eksport i import. Natomiast w mechanizmie „cenowym” stałymi były poziom produkcji, zatrudnienia i dochodu, a parametrami zmiennymi ceny (koszty, płace, stopa procentowa). Można generalnie przyjąć, iż mechanizm przenoszenia koniunktury z jednego kraju do drugiego przedstawiony jest w literaturze ekonomicznej jako mechanizm zależności, które występują między głównymi elementami i wielkościami układu gospodarczego każdego z nich: zatrudnienie, dochód narodowy i ceny. Funkcje tego mechanizmu spełniają szeroko rozumiane obroty zagraniczne. Podstawowe różnice występujące między poszczególnymi wyjaśnieniami polegają na tym, że o ile w wyjaśnianiu pierwszym (dochodowym) wielkościami zmiennymi są poziom zatrudnienia i dochodu (a w związku z tym wielkość obrotów zagranicznych) podczas, gdy ceny przyjmowane są za wielkość daną (stałą), to w wyjaśnieniu drugim jest odwrotnie. Tutaj danymi (stałymi) są zatrudnienie i dochód, natomiast wielkością zmienną są ceny.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne; 2016, 2(24); 7 - 25
1644-888X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Metody finansowania koniunktury gospodarczej w Niemczech. Polityka pieniężno-walutowa Banku Rzeszy w latach 1929–1939 (część II )
Methods of financing the real economy in Germany. Reichsbank’s Monetary and foreign exchange policy in the period 1929–1939
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030313.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: Niemcy
Bank Rzeszy
polityka pieniężna
wierzyciele zagraniczni
koniunktura gospodarcza
Germany
Reichsbank
monetary policy
foreign creditors
economic condition
Opis:: W artykule przeanalizowano politykę pieniężno-walutową Banku Rzeszy w latach 1929–1939 ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego podwójną rolę w tym okresie: jako źródło pieniądza, z którego finansowano potrzeby skarbu oraz najskuteczniejszy czynnik oddziaływania na rynek pieniężny i skarbowy. Głównym zadaniem polityki pieniężnej i walutowej Banku Rzeszy było przywrócenie zaufania do marki niemieckiej (Reichsmrek, RM) i utrzymanie jej kursu na poziomie parytetu. Chodziło przede wszystkim o zaufanie zagranicznych sfer finansowych, bowiem krajowe nie odgrywały żadnej roli na skutek dewastacji kapitalizacyjnej dokonanej przez hiperinflację. Plan Dewesa stworzył możliwości napływu zagranicznych kapitałów, które dostarczały dewiz będących prawnym zabezpieczeniem emisji not Banku Rzeszy. W dniu 15.06.1939 r. kanclerz Rzeszy podpisał nową ustawę o niemieckim Banku Rzeszy. Akt ten był wyrazem zmian, jakie nastąpiły w ostatnich latach w Niemczech w poglądach na rolę banku centralnego.
The article analyzes the monetary and foreign exchange policy of the Reichsbank in the period 1929–1939 with particular attention given to the bank’s dual role in this period: as a source of money used to finance the state treasury’s needs and as the most effective actor affecting the money market and treasuries’ market. The main task of the Reichsbank’s monetary and exchange rate policy was to restore confidence in the German currency (the Reichsmark) to maintain its exchange rate at the level of parity. The main objective of such a policy was to gain and maintain the trust of foreign financial circles, since domestic ones did not play any role because of the devastation of capital caused by hyperinflation. Dewes’ plan created the possibility of an inflow of foreign capital, which provided foreign exchange serving as legal collateral for the issuance of the Reichsbank’s notes. On June 15, 1939, the Reich’s Chancellor signed a new act on the Germany’s Reichsbank. This act was an expression of changes that have taken place in the previous years in Germany concerning the views on the central bank’s role.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2020, 3(64); 63-78
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Metody finansowania koniunktury gospodarczej w Niemczech. Polityka pieniężno-walutowa Banku Rzeszy w latach 1929–1939 (część I)
Methods of Financing the Real Economy in Germany. Reichsbank’s Monetary and foreign Exchange Policy in the Period 1929–1939
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/901684.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: Niemcy
Bank Rzeszy
polityka pieniężna
wierzyciele zagraniczni
koniunktura gospodarcza
Germany
Reichsbank
monetary policy
foreign creditors
economic condition
Opis:: Artykuł zawiera analizę polityki pieniężno-walutowej Banku Rzeszy w latach 1929–39 ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego podwójną rolę w tym okresie: było to źródło pieniądza, z którego finansowano potrzeby Skarbu Państwa oraz najskuteczniejszy czynnik oddziaływania na rynek pieniężny i skarbowy. Głównym zadaniem polityki pieniężnej i walutowej Banku Rzeszy było przywrócenie zaufania do marki niemieckiej i utrzymanie jej kursu na poziomie parytetu. Chodziło przede wszystkim o zaufanie zagranicznych sfer finansowych, bowiem krajowe nie odgrywały żadnej roli na skutek dewastacji kapitalizacyjnej dokonanej przez hiperinflację. Plan Dewesa stworzył możliwości napływu zagranicznych kapitałów, które dostarczały dewiz będących prawnym zabezpieczeniem emisji not Banku Rzeszy. 15 czerwca 1939 r. kanclerz Rzeszy podpisał nową ustawę o „niemieckim Banku Rzeszy”. Ustawa ta była wyrazem zmian, jakie nastąpiły w ostatnich latach w Niemczech w poglądach na rolę banku centralnego.
The article analyzes the monetary and foreign exchange policy of the Reichsbank in the period 1929–1939 with particular attention given to the bank’s dual role in this period: as a source of money used to finance the state treasury’s needs and as the most effective actor affecting the money market and treasuries’ market. The main task of the Reichsbank’s monetary and exchange rate policy was to restore confidence in the German currency (the Reichsmark) to maintain its exchange rate at the level of parity. The main objective of such a policy was to gain and maintain the trust of foreign financial circles, since domestic ones did not play any role because of the devastation of capital caused by hyperinflation. Dewes’ plan created the possibility of an inflow of foreign capital, which provided foreign exchange serving as legal collateral for the issuance of the Reichsbank’s notes. On June 15, 1939, the Reich’s Chancellor signed a new act on the Germany’s Reichsbank. This act was an expression of changes that have taken place in the previous years in Germany concerning the views on the central bank’s role.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2020, 1(62); 23-40
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wpływ wielkiego kryzysu i zagranicy na polski handel zagraniczny w latach 1929-35 (część II)
IMPACT OF THE GREAT DEPRESSION AND OF THE INTERNATIONAL ECONOMY ON THE POLISH FOREIGN TRADE IN THE PERIOD 1929-1935
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446779.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: handel zagraniczny
handel światowy
eksport
import
bilans handlowy
terms of trade
Wielki Kryzys
koniunktura zewnętrzna
kraje słabo rozwinięte
mnożnik handlu zagranicznego
stopień zmonopolizowanaia gospodarki
foreign trade
world trade
exports
imports
trade balance
Great Depression
external situation
underdeveloped countries
foreign trade multiplier
degree of monopolization of the economy
Opis:: Przenoszenie zmian w koniunkturze zewnętrznej (światowej) do polskiej gospodarki w okresie międzywojennym dokonywało się zarówno poprzez mechanizm międzynarodowego rozprzestrzeniania się zmian cen, jak i mechanizm międzynarodowego rozprzestrzeniania się zmian dochodu, przy czym znacznie istotniejsze było działanie tego pierwszego. Zmiany cen zewnętrznych pociągały za sobą zmiany poziomu zysków i płac w dziedzinach realizujących część produkcji na rynkach zewnętrznych, a poprzez to zmiany popytu globalnego na rynku wewnętrznym. Zmiany wielkości zatrudnienia i produkcji za granicą wywierały na gospodarkę Polski wpływ generalnie słabszy niż zmiany cen. Reakcje poszczególnych elementów struktury gospodarczej Polski na cykliczne zmiany popytu i cen zewnętrznych były niejednakowe. W przypadku Polski mieliśmy do czynienia zarówno z reakcjami przystosowawczymi typu cenowego i mnożnikowego (dochodowego) to jednak reakcje te nie występowały w czystej postaci. Czynnikiem komplikującym był przede wszystkim sektor na wpół naturalnej gospodarki rolnej. Zmiany koniunktury zewnętrznej nie prowadziły w tym przypadku do zmian poziomu produkcji i zatrudnienia. Z drugiej jednak strony przenoszenie koniunktury poprzez cykliczne zmiany cen zewnętrznych i zmian ich relacji do cen wewnętrznych nie przebiegało w Polsce w sposób całkowicie zgodny z wyjaśnieniem cenowym. Spadek cen zewnętrznych nie pociągnął za sobą w sposób automatyczny i bezpośredni obniżenia się poziomu cen wewnętrznych (krajowych i importowanych). Czynnikiem to powodującym był przede wszystkim wysoki stopień zmonopolizowania kluczowych gałęzi polskiej gospodarki.
In the interwar period the fluctuations in the external (global) business cycle were being transmitted to the Polish economy via both the mechanism of international propagation of price changes and the mechanism of international propagation of income changes, with the former mechanism playing a much more important role. Changes in external prices were leading to changes in the level of profits and wages in the branches placing part of their output on external markets, and consequently to changes in global demand on the internal market. The impact of changes in the size of foreign employment and production on the Polish economy was generally weaker than that of the price developments. The reactions of individual elements of Poland’s economic structure to the cyclical changes in demand and in external prices were uneven. In the case of Poland both prices’ adjustments and adjustments via multiplier (income) effect were observed; however the said adjustments did not occur in their pure form. The agriculture, a sector which possessed the characteristics of semi-natural economy, constituted the main factor complicating the adjustment mechanisms. In the case of the said sector business cycle changes abroad did not translate into changes in output and employment. On the other hand, in case of Poland the transmission of business cycle fluctuation through changes in foreign prices and changes in their relation to internal prices did progress in complete accordance with the price based transmission mechanism. The decline in external prices did not automatically and directly translate into reduction internal prices (on both domestic and imported goods). The reason behind such an outcome was mostly high degree of monopolization of the key branches of the Polish economy.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne; 2017, 2(26); 25-41
1644-888X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wpływ wielkiego kryzysu i zagranicy na polski handel zagraniczny w latach 1929-35 (część I)
IMPACT OF THE GREAT DEPRESSION AND OF THE INTERNATIONAL ECONOMY ON THE POLISH FOREIGN TRADE IN THE PERIOD 1929-1935
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446886.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: handel zagraniczny
handel światowy
eksport
import
bilans handlowy
terms of trade
Wielki Kryzys
koniunktura zewnętrzna
kraje słabo rozwinięte
mnożnik handlu zagranicznego
stopień zmonopolizowanaia gospodarki
foreign trade
world trade
exports
imports
trade balance
Great Depression
external situation
underdeveloped countries
foreign trade multiplier
degree of monopolization of the economy
Opis:: Przenoszenie zmian w koniunkturze zewnętrznej (światowej) do polskiej gospodarki w okresie międzywojennym dokonywało się zarówno poprzez mechanizm międzynarodowego rozprzestrzeniania się zmian cen, jak i mechanizm międzynarodowego rozprzestrzeniania się zmian dochodu, przy czym znacznie istotniejsze było działanie tego pierwszego. Zmiany cen zewnętrznych pociągały za sobą zmiany poziomu zysków i płac w dziedzinach realizujących część produkcji na rynkach zewnętrznych, a poprzez to zmiany popytu globalnego na rynku wewnętrznym. Zmiany wielkości zatrudnienia i produkcji za granicą wywierały na gospodarkę Polski wpływ generalnie słabszy niż zmiany cen. Reakcje poszczególnych elementów struktury gospodarczej Polski na cykliczne zmiany popytu i cen zewnętrznych były niejednakowe. W przypadku Polski mieliśmy do czynienia zarówno z reakcjami przystosowawczymi typu cenowego i mnożnikowego (dochodowego) to jednak reakcje te nie występowały w czystej postaci. Czynnikiem komplikującym był przede wszystkim sektor na wpół naturalnej gospodarki rolnej. Zmiany koniunktury zewnętrznej nie prowadziły w tym przypadku do zmian poziomu produkcji i zatrudnienia. Z drugiej jednak strony przenoszenie koniunktury poprzez cykliczne zmiany cen zewnętrznych i zmian ich relacji do cen wewnętrznych nie przebiegało w Polsce w sposób całkowicie zgodny z wyjaśnieniem cenowym. Spadek cen zewnętrznych nie pociągnął za sobą w sposób automatyczny i bezpośredni obniżenia się poziomu cen wewnętrznych (krajowych i importowanych). Czynnikiem to powodującym był przede wszystkim wysoki stopień zmonopolizowania kluczowych gałęzi polskiej gospodarki.
In the interwar period the fluctuations in the external (global) business cycle were being transmitted to the Polish economy via both the mechanism of international propagation of price changes and the mechanism of international propagation of income changes, with the former mechanism playing a much more important role. Changes in external prices were leading to changes in the level of profits and wages in the branches placing part of their output on external markets, and consequently to changes in global demand on the internal market. The impact of changes in the size of foreign employment and production on the Polish economy was generally weaker than that of the price developments. The reactions of individual elements of Poland’s economic structure to the cyclical changes in demand and in external prices were uneven. In the case of Poland both prices’ adjustments and adjustments via multiplier (income) effect were observed; however the said adjustments did not occur in their pure form. The agriculture, a sector which possessed the characteristics of semi-natural economy, constituted the main factor complicating the adjustment mechanisms. In the case of the said sector business cycle changes abroad did not translate into changes in output and employment. On the other hand, in case of Poland the transmission of business cycle fluctuation through changes in foreign prices and changes in their relation to internal prices did progress in complete accordance with the price based transmission mechanism. The decline in external prices did not automatically and directly translate into reduction internal prices (on both domestic and imported goods). The reason behind such an outcome was mostly high degree of monopolization of the key branches of the Polish economy.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne; 2017, 1(25); 27-48
1644-888X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The Great Economic Crisis in Poland (1929–1935) in the Context of the Global Crisis
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2146972.pdf
Data publikacji:: 2022-05-14
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: Great Crisis
industrial and agricultural crisis
economic downturn
deflation
stagnation
economic recovery
boosting the economic situation
public spending
foreign trade
state interventionism
Opis:: The aim of the article was to analyze the causes and consequences of the great economic crisis in Poland in the context of the world economy and the global crisis. The first symptoms of the crisis became evident in June 1929, when production began to decline, and in August that year price drop began. After these events, the economic situation in Poland was systematically deteriorating. The year 1935 can be considered the end of the crisis in Poland, despite the fact that the industrial crisis began to break through gradually already in 1933. The great economic crisis was a global phenomenon, even though it did not start in all countries at the same time. It depended on the internal economic situation of each of them. It stood out against the background of previous economic crises due to the fact that only the introduction of state interventionism in the form of the “New Deal” program in the USA brought about an improvement in the situation, and therefore, in 1933, some economic recovery began in the world. However, in some parts of the world (including Poland), due to the specific features of their economies, the crisis lasted until 1935. The crisis of 1929–1935 was rightly called “the great crisis”, not only because of economic problems, but also due to political consequences, i.e., the strengthening of totalitarian systems in Western Europe and the growing importance of the communist movement around the world (the USSR was the only country not affected by its consequences). The great economic crisis was characterized by: longevity – in industrial countries it lasted until 1933, and in agricultural countries until 1935; depth of impact – it covered all areas of the economy: industry, agriculture, domestic and foreign trade, transport, monetary and credit system; wide geographic scope – it covered all countries of the world connected with the world capitalist system and capitalist economies; the scale of the decline in economic growth rates – in the history of economic crises to date, the world economy has not experienced such a deep collapse and stagnation.
Źródło:: Historia i Polityka; 2022, 40 (47); 25-42
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: East Asian Growth Model. What is Left of it After the Crisis
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1856551.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wschodnioazjatycki model wzrostu
liberalizacja finansowa
Nowa Architektura Finansowa
azjatycki kryzys finansowy
napływ kapitału zagranicznego
East Asian Growth Model
financial liberalization
New Financial Architecture
Asian financial crisis
foreign capital inflows
Opis:: Kryzysów walutowych, które wydarzyły się w Azji w 1997 roku, nie można zakwalifikować do żadnego z modeli wyjaśniających przyczyny powstania oraz przebieg zaburzeń na rynkach międzynarodowych. W literaturze występują trzy grupy takich modeli, wyodrębnionych na podstawie podobieństw dotyczących praktyk gospodarczych. Modele III generacji zostały rozwinięte dla wyjaśnienia kryzysu azjatyckiego. Powodem tego jest fakt, iż polityka makroekonomiczna w krajach azjatyckich była prawidłowa, a ich gospodarki nie wykazywały większych słabości. Dopiero późniejsze badania pokazały, że przyczyny kryzysu tkwiły w niedostrzeganych wcześniej słabościach strukturalnych wewnątrz gospodarek tych krajów. Kryzys nie był więc tylko efektem zbiegu niekorzystnych okoliczności, nie była również winna sama aprecjacja dolara amerykańskiego, do którego były stabilizowane waluty tego regionu. Wpływ miała też niedostateczna efektywność inwestycji. Badania przeprowadzone już po kryzysach walutowych w Azji były zaskakujące. Okazało się bowiem, że w latach dziewięćdziesiątych inwestycje przyniosły w tych gospodarkach przeciętnie niższą stopę zwrotu, niż wynosił koszt pozyskania kapitału. To rezultat niespodziewany jak na kraje, które przez długie lata były symbolem efektywności gospodarczej. Przyczyną kryzysu walutowego w Azji był również słaby system bankowy. W krajach dotkniętych kryzysem banki, opierając się na gwarancjach państwa, oferowały tanie kredyty, często na realizację nierentownych projektów inwestycyjnych. Ponadto sektor bankowy iprzedsiębiorstwa prywatne były w wysokim stopniu zadłużone za granicą. Gdy w 1997 roku tempo eksportu i produkcji spadło, inwestorzy zagraniczni zaczęli się obawiać, czy państwa azjatyckie będą wypłacalne. Rozpoczęła się „ucieczka” kapitałów z tego regionu, co doprowadziło do dewaluacji wielu walut w krajach Azji, a ostatecznie wywołało falę kryzysów walutowych. Czynnikiem sprawczym wpływającym na przebieg kryzysu był tzw. cykl polityczny. Politycy godzili się na dewaluację waluty krajowej. Właściciele rodzimych kapitałów, dysponujący prywatnymi informacjami, zaczęli wycofywać swój kapitał z kraju, dając w ten sposób innym sygnał do inwestowania za granicą. Prowadzi to do paniki wśród inwestorów zagranicznych i odpływu dużego kapitału. Wreszcie kryzysem dotknięci zostają deponenci krajowi, usiłujący wycofać swoje pieniądze od pośredników finansowych. W Azji Południowo-Wschodniej ingerencja czynnika politycznego w funkcjonowanie rynków finansowych przejawiała się w strategicznym dryfie, jaki dokonał się w tym regionie, od polityki przemysłowej do kapitalizmu kumoterskiego (kolesiów).
Źródło:: Roczniki Nauk Społecznych; 2004, 32, 3; 35-64
0137-4176
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Ograniczenia systemowe i czynnikowe eksportu wyrobów przemysłu przetwórczego Polski w latach 70. i na początku lat 80. XX wieku. (Część I)
System and Factor Limits Export of Products of Processing Industry in Poland in the 70. Years and at the Beginning of the 80. Years of the 20th Century (Part I)
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146107.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: przemysł przetwórczy
strategia gospodarcza
handel zagraniczny
wielkość eksportu
wielkość importu
gospodarka otwarta
postęp naukowo-techniczny
zagraniczna myśl techniczna
bariery systemowe
bariery taryfowe i pozataryfowe
ceny urzędowe i regulowane
kurs walutowy
struktura gałęziowa gospodarki
processing industry
economic strategy
foreign trade
size exports
the size of the import
open economy
scientific and technical progress
foreign thought technical
system barriers
tariff and non-tariff barriers
official and regulated prices
exchange rate
branch structure of the economy
Opis:: W strategii gospodarczej lat 70. handel zagraniczny był traktowany jako podstawowy czynnik intensyfikacji gospodarki i źródło zwiększenia jej efektywności. Chodziło o szybszy rozwój gałęzi specjalizujących się w eksporcie i ich produkcji niż całej gospodarki, co miało zapewnić dynamikę eksportu przewyższającą globalne tempo produkcji i dochodu narodowego. Od tego zależała możliwość importu technologii, modernizacja całego krajowego aparatu wytwórczego, a także wzbogacenie rynku wewnętrznego. Były to przyczyny zerwania w latach 70. z poprzednią polityką lat 60. gospodarki zamkniętej i wejścia na drogę szerokiego jej otwierania wobec zagranicy. Następował systematyczny wzrost udziału handlu zagranicznego we wzroście dochodu narodowego. Podjęte na początku lat 70. próby przestawienia polskiej gospodarki na tory proeksportowego rozwoju nie dały jednak pozytywnych rezultatów. Przemysł nadal produkował głównie na potrzeby rynku wewnętrznego, a ponieważ wielkość tego rynku była ograniczona, to w konsekwencji seryjność produkcji była zbyt mała, zaś asortyment wyrobów bardzo duży. Taka sytuacja nie sprzyjała rozwojowi eksportu. Również struktura polskiego przemysłu nie była najkorzystniejsza, o czym świadczył wysoki jego stopień materiało- i importochłonności oraz transportochłonności. W pierwszej połowie lat 70. przyjęto koncepcję pełnego otwarcia gospodarki narodowej. Należy jednak dodać, że było to w istocie pełne otwarcie na import, zwłaszcza na import zagranicznej myśli technicznej, która uzależniła w konsekwencji polską gospodarkę od importu zagranicznego. Udział Polski w światowym eksporcie zmalał w 1979 r. do 1,01% (wobec 1,14% w 1970 r.) i pozostawał znacznie w tyle za udziałem Polski w produkcie światowym. Tempo wzrostu eksportu, które w latach 1958-1970 wynosiło średnio 12,1% rocznie, zmniejszyło się w dziesięcioleciu 1971-1980 do 8,6% rocznie. Załamanie nastąpiło w 1975 r., a więc wówczas, gdy należało spodziewać się poważnych efektów przyspieszenia inwestycyjnego. Oczekiwane efekty nie nadeszły. W latach 1975-1980 wielkość eksportu Polski wzrastała w tempie zaledwie 6,6%, a więc prawie dwa razy wolniej niż w poprzednim okresie lat 60.
In the economic strategy of the 1970s, foreign trade was treated as a basic factor intensification of the economy and a source of increasing its effectiveness. It was about faster development of special branches in exports and their production than the entire economy, which was to ensure export dynamics surpassing the global rate of production and national income. The possibility depended on it technology imports, modernization of the entire national manufacturing apparatus, as well as enriching the market procedure. These were the reasons for the break in the 1970s with the previous policy of the 1960s closed and entering the road of its wide opening to foreign countries. It was systematic increase in the share of foreign trade in the growth of national income. Taken at the beginning of the 1970s attempts to turn the Polish economy into pro-export development paths, however, have not been positive results. Industry continued to produce mainly for the needs of the internal market, and because the size of this market was limited, consequently the production series was too small, while product range very large. This situation was not conducive to the development of exports. Also the structure polish industry was not the best, as evidenced by its high degree of material and import intensity and transport intensity. In the first half of the 1970s, a full concept was adopted the opening of the national economy. However, it should be added that it was essentially a full opening to imports, especially for the import of foreign technical thought, which, as a consequence, made the Polish economy dependent from foreign imports. Poland’s share in global exports decreased in 1979 to 1.01% (compared to 1.14% in 1970) and was significantly behind Poland’s share of the global product. The growth rate of exports, which in the years 1958-1970 amounted to an average of 12.1% per annum, decreased in the decade 1971-1980 to 8.6% per annum. The collapse took place in 1975, so when serious investment acceleration effects were to be expected. Expected effects no they came. In the years 1975-1980, the volume of Polish exports increased at a rate of only 6.6%, hence almost twice as slow as in the previous 60’s.
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2017, 9, 4; 47-74
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Ograniczenia systemowe i czynnikowe eksportu wyrobów przemysłu przetwórczego Polski w latach 70. i na początku lat 80. XX wieku (część II)
System and Factor Limits Export of Products of Processing Industry in Poland in the 70. Years and at the Beginning of the 80. Years of the 20th Century (Part II)
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30146121.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: przemysł przetwórczy
strategia gospodarcza
handel zagraniczny
wielkość eksportu
wielkość importu
gospodarka otwarta
postęp naukowo-techniczny
zagraniczna myśl techniczna
bariery systemowe
bariery taryfowe i pozataryfowe
ceny urzędowe i regulowane
kurs walutowy
struktura gałęziowa gospodarki
processing industry
economic strategy
foreign trade
size exports
the size of the import
open economy
scientific and technical progress
foreign thought technical
system barriers
tariff and non-tariff barriers
official and regulated prices
exchange rate
branch structure of the economy
Opis:: W strategii gospodarczej lat 70. handel zagraniczny był traktowany jako podstawowy czynnik intensyfikacji gospodarki i źródło zwiększenia jej efektywności. Chodziło o szybszy rozwój gałęzi specjalizujących się w eksporcie i ich produkcji niż całej gospodarki, co miało zapewnić dynamikę eksportu przewyższającą globalne tempo produkcji i dochodu narodowego. Od tego zależała możliwość importu technologii, modernizacja całego krajowego aparatu wytwórczego, a także wzbogacenie rynku wewnętrznego. Były to przyczyny zerwania w latach 70. z poprzednią polityką lat 60. gospodarki zamkniętej i wejście na drogę szerokiego jej otwierania wobec zagranicy. Następował systematyczny wzrost udziału handlu zagranicznego we wzroście dochodu narodowego. Podjęte na początku lat 70. próby przestawienia polskiej gospodarki na tory proeksportowego rozwoju nie dały jednak pozytywnych rezultatów. Przemysł nadal produkował głównie na potrzeby rynku wewnętrznego, a ponieważ wielkość tego rynku była ograniczona, to w konsekwencji seryjność produkcji była zbyt mała, zaś asortyment wyrobów bardzo duży. Taka sytuacja nie sprzyjała rozwojowi eksportu. Również struktura polskiego przemysłu nie była najkorzystniejsza, o czym świadczył wysoki jego stopień materiało-importochłonności oraz transportochłonności. W pierwszej połowie lat 70. przyjęto koncepcję pełnego otwarcia gospodarki narodowej. Należy jednak dodać, że było to w istocie pełne otwarcie na import, zwłaszcza na import zagranicznej myśli technicznej, która uzależniła w konsekwencji polską gospodarkę od importu zagranicznego. Udział Polski w światowym eksporcie zmalał w 1979 r. do 1,01% (wobec 1,14% w 1970 r.) i pozostawał znacznie w tyle za udziałem Polski w produkcie światowym. Tempo wzrostu eksportu, które w latach 1958-1970 wynosiło średnio 12,1% rocznie, zmniejszyło się w dziesięcioleciu 1971-1980 do 8,6% rocznie. Załamanie nastąpiło w 1975 r., a więc wówczas, gdy należało się spodziewać poważnych efektów przyspieszenia inwestycyjnego. Oczekiwane efekty nie nadeszły. W latach 1975-1980 wielkość eksportu Polski wzrastała w tempie zaledwie 6,6%, a więc prawie dwa razy wolniej niż w poprzednim okresie lat 60.
In the economic strategy of the 1970s, foreign trade was treated as a basic factor intensification of the economy and a source of increasing its effectiveness. It was about faster development of special branches in exports and their production than the entire economy, which was to ensure export dynamics surpassing the global rate of production and national income. The possibility depended on it technology imports, modernization of the entire national manufacturing apparatus, as well as enriching the market procedure. These were the reasons for the break in the 1970s with the previous policy of the 1960s closed and entering the road of its wide opening to foreign countries. It was systematic increase in the share of foreign trade in the growth of national income. Taken at the beginning of the 1970s attempts to turn the Polish economy into pro-export development paths, however, have not been positive results. Industry continued to produce mainly for the needs of the internal market, and because the size of this market was limited, consequently the production series was too small, while product range very large. This situation was not conducive to the development of exports. Also the structure polish industry was not the best, as evidenced by its high degree of material and import intensity and transport intensity. In the first half of the 1970s, a full concept was adopted the opening of the national economy. However, it should be added that it was essentially a full opening to imports, especially for the import of foreign technical thought, which, as a consequence, made the Polish economy dependent from foreign imports. Poland’s share in global exports decreased in 1979 to 1.01% (compared to 1.14% in 1970) and was significantly behind Poland’s share of the global product. The growth rate of exports, which in the years 1958-1970 amounted to an average of 12.1% per annum, decreased in the decade 1971-1980 to 8.6% per annum. The collapse took place in 1975, so when serious investment acceleration effects were to be expected. Expected effects no they came. In the years 1975-1980, the volume of Polish exports increased at a rate of only 6.6%, hence almost twice as slow as in the previous 60’s.
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2018, 10, 1; 45-66
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Zmiany w strukturze i obrotach kapitałowych RFN po II wojnie światowej spowodowane rewaluacją marki zachodnioniemieckiej (do 1985 roku)
Changes in Capital Structure and Turnover of the Federal Republic of Germany after World War II caused by Brand Revaluation of West German Mark (until 1985)
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145468.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: RFN
marka zachodnioniemiecka (DM)
międzynarodowy system walutowy
rewaluacja
dewaluacja
rezerwy walutowe
bilans płatniczy
deficyt bilansu obrotów bieżących
płynność międzynarodowa
Germany
West German mark (DM)
international monetary system
revaluation
devaluation
foreign exchange reserves
balance of payments
current account deficit
international liquidity
Opis:: Marka zachodnioniemiecka stała się po II wojnie światowej jedną z czołowych walut świata kapitalistycznego i najważniejszą walutą europejską. Pozycja marki była odbiciem miejsca gospodarki zachodnioniemieckiej w gospodarce światowej. Ponad 5-krotny wzrost PKB od 1950 r., potencjał wytwórczy oraz udział w wymianie międzynarodowej uplasowały RFN w pierwszej trójce największych potęg gospodarczych świata. Rosnącemu znaczeniu gospodarki RFN odpowiadał wzrost znaczenia waluty zachodnioniemieckiej. Marka z kryzysu walutowego lat 1971-73 wyszła niezwykle wzmocniona w stosunku do wszystkich innych walut. Stała się „walutą ucieczki”, bardzo poszukiwaną i atrakcyjną dla lokat kapitałowych zarówno w okresie kryzysu dolara, jak i podczas każdorazowych zaburzeń stosunków walutowych. Udział marki w rezerwach dewizowych świata systematycznie wzrastał i uplasował markę na koniec analizowanego okresu w pierwszej trójce walut rezerwowych. Przejściowe zaburzenie aprecjacji marki w stosunku do dolara w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych zostało zrekompensowane wzrostem wartości marki niemieckiej wobec innych walut.
Mark has become after World War II one of the leading world currencies of the capitalist world and the most important European currency. The D-Marks position reflected the place of the West Germany’s economy in the world economy. More than 5-fold increase of the GDP since 1950., productive potential and share in international turnover assured the country the place among the world’s three major economic powers. The growing importance of the German economy was accompanied by the growing importance of the West German currency. After the 1971-73 currency crisis the D-mark turned out extremely strengthened vis-à-vis all other currencies. It became “refuge currency”, sought after and attractive for capital investments both in the period of the dollar’s crisis and during the every instance of turbulence on currency markets. The share of the D-mark in the world’s foreign exchange reserves has been systematically growing and at the end of the analyzed period this currency became one of the world’s free favorite reserve currencies. Short-lived disturbance in the D-mark appreciation vis-à-vis the U.S. dollar in the first half of 1980s, was compensated by its appreciation vis-à-vis other currencies.
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2014, 6, 2; 77-114
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The Concept of the Social Market Economy and Economic Policy as the Foundations of Economic Growth in the Federal Republic of Germany, After World War II
Koncepcja społecznej gospodarki rynkowej a polityka gospodarcza jako podstawy wzrostu gospodarczego w Republice Federalnej Niemiec po II wojnie światowej
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30028811.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Niemcy
społeczna gospodarka rynkowa
wzrost gospodarczy
„niemiecki cud gospodarczy”
reforma monetarna
polityka fiskalna
system finansowy i polityka pieniężna
polityka handlu zagranicznego
Social Market Economy
Economic Growth
“German economic miracle”
currency reform
fiscal policy
financial system and monetary policy
foreign trade policy
Germany
Opis:: Początek lat 50. zamyka okres odbudowy gospodarek państw Europy Zachodniej zniszczonych na skutek działań wojennych. W większości krajów został już osiągnięty lub nieco przekroczony poziom rozwoju z okresu międzywojennego. Pod względem tempa produkcji RFN znacznie wyprzedziła swoich dotychczasowych głównych rywali ekonomicznych w Europie Zachodniej - Wielką Brytanię oraz Francję. W okresie 1950-1958 średnioroczne tempo wzrostu produkcji wynosiło w RFN 11%, podczas gdy w Wielkiej Brytanii - 2,6, a we Francji - 6,7%. Powojenny wzrost produkcji przemysłowej RFN, umożliwiający osiągnięcie już po kilku latach wyższego niż przed wojną poziomu rozwoju gospodarczego, nie był zjawiskiem nowym w historii gospodarczej Niemiec. Podobna tendencja wystąpiła w gospodarce niemieckiej w latach 20. XX wieku. Procesy te w literaturze ekonomicznej są określane jako „niemiecki cud gospodarczy” i są związane z koncepcją społecznej gospodarki rynkowej (SGR). Teoretyczne podstawy SGR stworzyła Szkoła Fryburska, zwana inaczej ordoliberalną.
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2009, 1; 5-38
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wybrane aspekty stosunków kredytowych i handlowych Związku Radzieckiego z krajami kapitalistycznymi w latach 1918-1940
Selected Aspects of Credit and Commercial Relations Between the Soviet Union and Capitalist Countries in the Years 1918-1940
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145618.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Związek Radziecki
rząd radziecki
NEP
gospodarka planowa
stosunki kredytowe i handlowe
industrializacja
pięciolatka
monopol handlu zagranicznego
bilans handlowy
umowy handlowe
kredyty handlowe
koncesje
USSR
Soviet government
National Economic Policy
planned economy
credit and economic relations
industrialisation
5-year plan
foreign trade monopoly
trading balance
commercial agreements
commercial loans
concessions
Opis:: W 1923 r. Związek Radziecki zaczął otrzymywać kredyty od firm zagranicznych na okres od 3 do 6 miesięcy. Pomimo oficjalnej blokady kredytowej prywatni przedsiębiorcy byli zainteresowani w ekspansji eksportowej na jeszcze nie zdobyty rynek radziecki. Ekspansja ta musiała być poparta akcją kredytową. Blokada kredytowa wpłynęła jednak na wysokie koszty kredytów udzielonych w pierwszym okresie odbudowy przez firmy i banki zagraniczne. Były to w początkowej fazie krótkoterminowe kredyty handlowe, przeznaczone w większości na finansowanie radzieckiego importu wyrobów gotowych, gdyż przeważała w tym okresie polityka interwencji towarowej. W latach 1921-1925 głównymi rodzajami kredytów zagranicznych związanych z importem radzieckim były: a) kupieckie kredyty wekslowe, b) kredyty akceptacyjno-rembursowe banków zagranicznych. Począwszy od 1926 r. rządy krajów kapitalistycznych zaczęły udzielać wsparcia przedsiębiorstwom przemysłowym eksportującym towary do ZSRR na warunkach kredytów wekslowych. Za otrzymaną gwarancję ze strony państwa eksporterzy musieli płacić odpowiednim organom prowizję, którą z kolei wraz z odsetkami od kredytu zobowiązane były im zwrócić radzieckie organizacje importowe. Podstawową zasadą polityki handlowej Związku Radzieckiego w latach 1918-1940 było dostosowanie importu do określonych w planie potrzeb. Ogólny państwowy plan handlowy zawierał zestawienie przewidywanych ilości eksportu oraz dostosowany i zaprojektowany do tego import. Starano się w ten sposób uzyskać dodatni bilans handlowy. Na mocy zatwierdzonego planu Komisariat Handlu Zagranicznego, korzystając ze środków uzyskanych z eksportu, realizował plan importu, zakupując za granicą towary na możliwie dogodnych warunkach. W ciągu roku operacyjnego dokonywana była kontrola eksportu i w stosunku do jego postępów wydawano zezwolenia na przywóz do ZSRR (w formie licencji), które wymieniały kraj, rodzaj towaru oraz kwotę, na jaką należało zakupić dany towar.
In 1923 the Soviet Union began to receive credits from foreign firms for periods of 3 to 6 months. Despite an official credit blockade private entrepreneurs were interested in expanding their businesses into the yet unexplored Soviet market. This expansion had to rely on lending activity. However, the blockade made foreign bank and company loans expensive in the first period of reconstruction. Initially, these were short-term commercial credits, mostly intended to finance the Soviet imports of finished products since the circulation of goods was mostly regulated by the State interventionist policy at that time. In the years 1921–1925, the major types of foreign credits associated with Soviet imports were: a) trade credits secured with bills of exchange, b) acceptance-reimbursement credits of foreign banks. Starting in 1926 the governments of capitalist countries began to support industrial companies exporting goods to the USSR on credits secured with bills of exchange. Exporters had to pay a commission to certain institutions for guarantees they were given by the State. The commission along with interest on the credits was reimbursable by the Soviet import organisations. The basic rule of the trading policy in the Soviet Union of 1918–1940 was to adjust imports to a particular demand specified in the plan. The general State trading plan established assumed volumes of export and relevant imports. In this way, a positive trade balance was attempted. Using the endorsed plan as the starting point and the resources coming from exports, the Commissariat of Foreign Trade executed the plan of imports buying goods abroad on convenient terms. During the fiscal year, exports were monitored and based on its volume permissions (licences) were issued to bring goods into USSR stating the country of origin, kind of goods and the price for which they were to be bought
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2016, 8, 1; 59-100
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Etapy na drodze do całkowitej wymienialności lira włoskiego w okresie 1945-1958
Stages on the road to total convertibility of the Italian lira in the period between 1945 and 1958
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050720.pdf
Data publikacji:: 2021-06-11
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: Włochy
lir włoski
Międzynarodowy Fundusz Walutowy
Europejska Unia Płatnicza
bilans płatniczy
pełna wymienialność walut
system dewizowo-złoty
ograniczenia dewizowe
rezerwy walutowe
parytet walutowy
Italy
Italian lira
International Monetary Fund
European Payments Union
balance of payments
full currency convertibility
system of gold and currency
foreign exchange restrictions
exchange reserves
exchange parity
Opis:: Artykuł omawia kolejne etapy związane z uzyskaniem przez lira włoskiego całkowitej wymienialności według standardów Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Spełnienie głównych postulatów MFW i ukształtowanie systemu walutowego funkcjonującego w okresie powojennym dokonane zostało w 1958 r. wraz z przejściem przez dwanaście krajów Europy Zachodniej (w tym Włochy) do zewnętrznej wymienialności ich poszczególnych walut. Stało się to w wyniku zniesienia wprowadzonych wcześniej ograniczeń dewizowych. Można mówić o powstaniu w tych warunkach międzynarodowego systemu waluty złoto-dewizowej. Wszystkie te zmiany spowodowały, że lir włoski stał się „twardą walutą” i uzyskał status waluty międzynarodowej. Po raz pierwszy od zakończenia wojny został zgłoszony 30 czerwca 1960 r. jego oficjalny parytet do MFW na poziomie 0,001421 grama czystego złota. Kurs ten pozostawałna takim poziomie (z niewielkimi tylko odchyleniami) w okresie kolejnych dziewięciu lat. Wprowadzony system wymienialności lira przyczynił się do jegowzmocnienia i ustabilizowania jako waluty, w której były również przeprowadzane operacje w bilansach płatniczych wielu krajów.
The article discusses the successive stages involved in the Italian lira obtaining full convertibility according to the standards of the International Monetary Fund. The fulfillment of the main demands of the IMF and the formation of the monetary system functioning in the postwar period were accomplishedin 1958 with the transition of twelve Western European countries (including Italy) to the external convertibility of their individual currencies. This happenedas a result of the abolition of foreign exchange restrictions that were introduced earlier. It is possible to speak of the emergence of an international system of gold and currency under these conditions. All these changes made the Italian lira a “hard currency” and gave it the status of an international currency.For the first time since the end of the war on June 30, 1960 the official exchange rate at the IMF was 0.001421 grams of pure gold. This exchange rateremained at this level (with only minor deviations) for the next nine years. The introduced system of convertibility of the lira contributed to its strengtheningand stabilization as a currency in which balance of payments operations of many countries were conducted.
Źródło:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 125-147
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ewolucja stosunków handlowych i umownych Polski z krajami EWG w latach 1960–1990
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2048287.pdf
Data publikacji:: 2021-09-16
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: Treaty of Rome
European Economic Community
economic cooperation
trade and contractual relations
common trade policy
association agreement
foreign trade
access conditions for Polish exports
export restrictions
Traktat Rzymski
Europejska Wspólnota Gospodarcza
współpraca gospodarcza
stosunki handlowe i umowne
umowa o stowarzyszeniu
handel zagraniczny
warunki dostępu polskiego eksportu
ograniczenia eksportowe
Opis:: Artykuł analizuje kolejne etapy stosunków handlowych i umownych Polski z krajami EWG od momentu powstania tej organizacji. Stosunki Polski z EWG w latach 60. i 70. XX w. pozostawały pod dużym wpływem czynników politycznych. Mniejsza rola przypadała uwarunkowaniom ekonomicznym. W handlu Wschód–Zachód występowały silne ograniczenia, m.in. strategiczne ograniczenia eksportowe, ograniczenia kredytowe oraz stosowane przez kraje EWG ograniczenia ilościowe importu z krajów socjalistycznych. Polskie kontakty z EWG, zwane w odróżnieniu od oficjalnych – technicznymi, rozpoczęły się w 1964 r. W handlu Wspólnoty Polska odgrywała historycznie niewielką rolę i nie miała dla EWG istotnego znaczenia. Udział Polski w globalnym imporcie państw Wspólnoty w 1988 r. wynosił tylko 0,23%. Po podpisaniu w 1989 r. umowy handlowej między Polską a Wspólnotą Europejską rząd polski podjął starania o nawiązanie maksymalnie szerokiej współpracy z EWG.
The article analyzes the successive stages of Poland’s commercial and contractual relations with the EEC (European Economic Community) countries since the establishment of this organization. Poland’s relations with the EEC in the 1960s and 1970s were strongly influenced by political factors. Economic conditions played a less important role. There were strong restrictions in the East-West trade, including strategic export restrictions, credit restrictions, and EEC quantitative restrictions on imports from socialist countries. Polish contacts with the EEC, known as the official-technical ones, began in 1964. In the trade of the Community, Poland played a historically insignificant role and had no significant importance for the EEC. The share of Poland in the global imports of the Community countries in 1988 was only 0.23%. After the signing of a trade agreement between Poland and the European Community in 1989, the Polish government made efforts to establish maximum cooperation with the EEC.
Źródło:: Historia i Polityka; 2021, 35 (42); 109-126
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Specyficzna rola Polski w niemieckiej ekspansji gospodarczej w okresie międzywojennym (1918–1939). Porównanie z czterema rolniczymi krajami Europy Południowo-Wschodniej: Bułgarią, Jugosławią, Rumunią i Węgrami
Poland’s Specific Role in Germany’s Interwar (1918–1939) Economic Expansion. Comparison with Four Agricultural Countries of Southeastern Europe: Bulgaria, Yugoslavia, Romania, and Hungary
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1878352.pdf
Data publikacji:: 2020-10-31
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: gospodarka Niemiec hitlerowskich
niemiecka ekspansja gospodarcza
Polska jako dostawca surowców i jako rynek zbytu
stosunki handlowe
polityka handlowa
kraje Europy Południowo-Wschodniej
struktura gospodarcza
układy rozrachunkowe i płatnicze
handel
Economy of Nazi Germany
German
economic expansion
Poland as a supplier
of raw materials and as a market
trade relations
trade policy
countries of Southeastern Europe
economic structure
settlement and payment
systems
foreign trade of Poland and Germany
Opis:: Polska jako dostawca surowców i jako rynek zbytu dla gotowych towarów znajdowała się w okresie międzywojennym w strefie zainteresowań handlowych Niemiec. Istniały przesłanki dla korzystnej wymiany handlowej z Polską. Rynek polski i rynek niemiecki były w większym stopniu rynkami kompensacyjnymi niż konkurencyjnymi. Niemcy miały dodatni bilans w handlu produktami gotowymi, ujemny we wszystkich innych grupach. Polska przeciwnie, miała ujemny bilans w handlu wyrobami gotowymi, dodatni w zakresie artykułów spożywczych, zwierząt żywych, surowców i półfabrykatów. Na przeszkodzie szerokiemu rozwojowi stosunków gospodarczych polsko-niemieckich stały dążenia obydwu państw do zmiany struktury gospodarczej. Zasadniczy kierunek polityki rolnej Niemiec był sprzeczny z dążeniem Polski do zwiększenia eksportu rolnego do Niemiec, natomiast Polska, rozwijając swój przemysł, chciała go ochronić przed niemiecką ekspansją przemysłową. Wzajemna konkurencja istniała w takich dziedzinach gospodarki jak produkcja węgla kamiennego, produkcja hutnicza i wyrobów przemysłu drzewnego. Pomimo tych sprzeczności obroty z Rzeszą były najpoważniejszą pozycją w handlu zagranicznym Polski. Polska była tylko jednym z krajów tzw. biednej Europy (i to bynajmniej nie typowym), na który skierowała się niemiecka ekspansja towarowa. Najważniejszym obszarem ekspansji były cztery rolnicze kraje Europy Południowo-Wschodniej: Bułgaria, Jugosławia, Rumunia i Węgry. Zostały one w najwyższym stopniu poddane wpływom Niemiec. Na skutek swojej mniejszej roli w produkcji zbóż i innych artykułów żywnościowych oraz surowców, jak również w rezultacie dużego spadku obrotów w czasie wojny celnej uzależnienie polskiego handlu zagranicznego od Niemiec (nawet po przyłączeniu Austrii) nie było tak duże jak w Bułgarii, Jugosławii czy na Węgrzech. Natomiast większą rolę odgrywała Polska jako kraj tranzytowy i „przedmurze kapitalizmu” na Wschodzie. Dlatego też zainteresowanie nią było z tego punktu widzenia bardzo duże, o czym może świadczyć fakt poważnych lokat kapitału niemieckiego.
Poland was in Germany’s sphere of commercial interests as a supplier of raw materials and as a market for finished goods. There foundations for favorable trade exchange with Polandexisted. The Polish and German markets were more compensating than competitive. Germany had a positive balance in finished goods trade and a deficit in all other groups. Poland, on the contrary, had a negative balance in finished goods trade and surpluses in trade in foodstuffs, live animals, raw materials and semi-finished goods. Both countries’ aspirations to change the economic structure stood in the way of the broad development of Polish-German economic relations. The basic direction of Germany’s agricultural policy was opposite to Poland’s aspirations, the desire to expand Poland’s agricultural exports to Germany, while Poland, by developing its industry, wanted to protect itself against German industrial expansion. Mutual competition existed in such areas of the economy as hard coal production, metallurgy and wood industry. Despite these contradictions, trade with the Reich occupied the most serious position in Poland’s foreign trade. Poland was only one of the countries of so-called poor Europe (and by all means not a typical one), at which the German expansion of goods was directed. The most important area of the said expansion were four agricultural countries of Southeastern Europe: Bulgaria, Yugoslavia, Romania, and Hungary. All these countries found themselves under Germany’s heavy influence. Thanks to Poland’s smaller role in the production of cereals and other food products and raw materials, as well as a result of a large drop in turnover during the customs war with Germany, the dependence of Polish foreign trade on Germany (even after the latter annexed Austria) was not as high as in case of Bulgaria, Yugoslavia, or Hungary. Poland, however, played a more important role as a transit country and as a “bulwark of capitalism” in the East. Therefore it was the subject of significant interest, as evidenced by significant investments by the German capital.
Źródło:: Historia i Polityka; 2020, 33 (40); 9-32
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Foreign" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język