Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "town" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The climate of Slupsk
    Klimat Słupska
    Autorzy:
    Baranowski, D.
    Kirschenstein, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/84986.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Slupsk town
    climate
    Baltic Sea
    sea coast
    climate analysis
    local climate
    Opis:
    This study is an attempt to provide a comprehensive and synthetic characterisation of Słupsk climate based on a homogeneous series of daily measurements covering the longest possible period. Apart from the temperature and precipitation profiles derived from a 58-year examination record (1950-2007), the climate analysis also presents the distribution of other key weather components (atmospheric pressure, wind, relative humidity and cloud cover) in a shorter (1991-2007) time-span. The paper, which is a summary of the existing research into Słupsk climate, is directed not only at geographers (for whom it may be a significant reference in research concerning weather conditions in other Polish towns), but also at local residents and tourists, who choose Słupsk as their holiday destination.
    Opracowanie jest próbą kompleksowej, syntetycznej charakterystyki klimatu Słupska opartej na możliwie długiej, jednorodnej serii codziennych danych pomiarowych z posterunku meteorologicznego IMGW w Słupsku. Analiza klimatyczna oprócz charakterystyk termicznych i opadowych badanych w 58-letnim okresie (1950-2007) uwzględnia również rozkład innych podstawowych elementów meteorologicznych (ciśnienia atmosferycznego, wiatru, wilgotności względnej powietrza oraz zachmurzenia) w krótszym przedziale czasowym (1991-2007). Niniejsza praca, będąca podsumowaniem dotychczasowych badań nad klimatem Słupska, skierowana jest nie tylko do klimatologów i geografów (dla których może być istotnym punktem odniesienia w badaniach warunków klimatycznych innych miast Polski), ale również do mieszkańców Słupska oraz turystów, którzy w ostatnich latach coraz liczniej odwiedzają to miasto.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2010, 14
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of North Atlantic oscillation (NAO) on the air temperature and the total precipitation in Koszalin in 1861-2007
    Wpływ cyrkulacji północnoatlantyckiej (NAO) na temperaturę powietrza i sumy opadów atmosferycznych w Koszalinie w latach 1861-2007
    Autorzy:
    Kirschenstein, M.
    Baranowski, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/85207.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    North Atlantic oscillation
    air temperature
    total precipitation
    precipitation sum
    Koszalin town
    fluctuation
    season
    Opis:
    This paper presents the basic features of annual course of air temperatures and the sum of precipitation (diversification of temperatures and precipitation in separate months and seasons). The paper also determines air temperature and precipitation fluctuations in 1861-2007 and the trends of changes. Finally, the relations between the North Atlantic Oscillation (NAO) and the air temperatures and precipitation sums are established.
    Celem niniejszej pracy była analiza zmienności warunków termicznych i opadowych w Koszalinie, z uwzględnieniem tempa zmian, określonego za pomocą współczynnika trendu liniowego oraz zbadanie zależności temperatury powietrza i sum opadów atmosferycznych od Oscylacji Północnoatlantyckiej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że przebiegi roczne temperatury powietrza i opadów w Koszalinie charakteryzowały się dużą zmiennością. Wynika ona ze zmiennego oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckiego, Morza Bałtyckiego i obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych. W wyniku przeprowadzonych badań uzyskano następujące wnioski. 1) Temperatura powietrza osiągała najwyższe wartości w lipcu, najniższe w styczniu. Lato było chłodne, tylko w trzech latach średnia temperatura przekroczyła 18°C, natomiast często występowały ciepłe zimy. Bardzo ciepła była jesień – w 89,7% lat temperatura była wyższa niż wiosną. 2) Średnie wieloletnie opady atmosferyczne osiągnęły maksimum w lipcu i sierpniu, natomiast minimum w lutym. W Koszalinie poza wysokimi sumami opadów w lecie wystąpiły także wysokie sumy opadów jesienią, które są tu powodowane częstą w tym czasie adwekcją ciepłego i wilgotnego powietrza znad Morza Bałtyckiego i Oceanu Atlantyckiego oraz bardzo niskie sumy opadów wiosną, które są z kolei związane z ochładzającym wpływem zbiorników wodnych. 3) Obliczone wartości odchylenia standardowego potwierdzają dużą zmienność temperatury powietrza i opadów atmosferycznych w przebiegu rocznym. 4) Analiza współczynników trendu liniowego wykazała, że miesiącem o najwyższym przyroście temperatury był grudzień, porami roku – wiosna, jesień i zima. W badanym 147-leciu przyrost średniej rocznej temperatury powietrza wynosi około 1,5°C. Miesiącem o najwyższym przyroście sum opadów były czerwiec, a porą roku – jesień. Średnia roczna suma opadów wzrosła o około 45,8 mm w ciągu 147 lat. 5) Z analizy związków między zmianami cyrkulacyjnymi NAO a temperaturą powietrza i sumami opadów atmosferycznych wynika, że niewątpliwie cyrkulacja atmosferyczna określona wskaźnikiem NAO bardzo dobrze koreluje z temperaturą powietrza i w mniejszym stopniu z sumami opadów atmosferycznych, w okresie od grudnia do marca. Temperatura powietrza wykazuje bardzo dużą zgodność fazową (pozytywnej fazie NAO odpowiada wzrost średniej miesięcznej temperatury, negatywnej fazie NAO odpowiada spadek średniej miesięcznej temperatury). W styczniu zgodność wynosi 58,5%, w lutym – 73,5%, w marcu – 63,3% i w grudniu 70,1%. Zaobserwowano także, że występuje bardzo duża zgodność faz ujemnych w styczniu (91,0%) i lutym (92,5%) oraz dodatnich w marcu (93,1%) i grudniu (75,9%). Analiza przebiegów wieloletnich sum opadów i wskaźnika NAO od grudnia do marca pokazuje, że w wielu przypadkach występuje zgodność. Na ogół przy pozytywnej fazie NAO wzrasta suma opadów, natomiast przy negatywnej zarysowuje się tendencja spadku.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2009, 13 part I
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Annual variations and tendencies of changes in atmospheric fall sums in Lebork in 1861-2000
    Wahania roczne i tendencje zmian sum opadów atmosferycznych w łęborku w latach 1861-2000
    Autorzy:
    Kirschenstein, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/85035.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    annual variation
    tendency
    precipitation change
    atmospheric fall sum
    Lebork town
    trend
    precipitation coefficient
    season
    Opis:
    The present paper concentrates on the basic features of an annual precipitation course (monthly, seasonal and annual sums) registered between 1861-2000. The paper also defines an amount of precipitation sums’ deviations from the many years’ average, factor of monthly precipitation sums’ changeability and trends of their changes. The characteristics of the annual precipitation sums in an annual course allow to define which months, seasons and half-years were characterized by more intensive changeability and discover if there was recorded a considerable asymmetry between the particular months, seasons and half-years and what were the reasons of the asymmetry.
    Celem pracy było określenie trendów zmian wielkości opadów i odchylenie od średniej wieloletniej w okresie 1861-2000 oraz ocena, które miesiące, pory roku i półrocza charakteryzowały się większą zmiennością, czy wystąpiła duża asymetria między poszczególnymi miesiącami, porami roku i półroczami i jakie były jej przyczyny. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że przebieg roczny sum opadów w Lęborku charakteryzował się dużą zmiennością. Wynika ona z wahań oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckie-go, Morza Bałtyckiego i obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych, między innymi położenia w pradolinie Redy-Łeby. Częste występowanie maksimum opadów nie tylko w lipcu, ale również w sierpniu, wrześniu i październiku i niskie sumy w lutym, marcu i kwietniu świadczą o dużym wpływie Morza Bałtyckiego. Wiosną i wczesnym latem jest on ochładzający i powoduje obniżenie sum opadów, natomiast od lipca do listopada wzrost kontrastów na granicy ląd-morze przyczynia się do znacznego ich wzrostu, dlatego jesień charakteryzuje się wysokimi sumami opadów (w 84% lat były one wyższe od sum wiosennych i zimowych oraz w 37% od sum letnich). Zmienność opadów jest również widoczna w wielkości odchyleń od średniej wieloletniej. Wszystkie miesiące charakteryzowały się bardzo dużymi wahaniami (szczególnie październik), podobnie sumy opadów w porach roku, półroczach i roku. Tak duże wahania świadczą o występowaniu na przemian okresów z nadmiarem lub niedoborem sum opadów, czyli każ-dy miesiąc, pora roku, półrocze lub rok w jednym roku mogły być suche, a w następnym wilgotne. Największe odchylenie standardowe sum opadów wystąpiło od lipca do października, wśród pór roku były to lato i jesień, zaś w półroczu ciepłym odchylenie było większe niż w chłodnym. Współczynnik zmienności był największy w październiku, większy wiosną niż latem, wskazuje on również na większą zmienność opadów w półroczu chłodnym niż ciepłym. Trend wzrostu sum opadów wystąpił we wszystkich miesiącach, porach roku i półroczach. Największym wzrostem charakteryzowały się: miesiące – październik (0,11 mm/rok), grudzień (0,09 mm/rok), styczeń (0,09 mm/rok) i czerwiec (0,08 mm/rok); pory roku – jesień (0,23 mm/rok) i zima (0,23 mm/rok), natomiast w przypadku półroczy, w obu tendencja wzrostu była duża: w półroczu ciepłym – 0,41 mm/rok, w półroczu chłodnym – 0,34 mm/rok. W całym wieloleciu wystąpił trend wzrostu rocznych sum opadów – 0,77 mm/rok.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2008, 12
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The characteristics of temperature changes in Koszalin in winter season from 1850 to 2010 and their relation to North Atlantic Oscillation
    Charakterystyka zmian termicznych w sezonie zimowym w Koszalinie w latach 1850-2010 i ich zależność od Oscylacji Północnoatlantyckiej
    Autorzy:
    Kirschenstein, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/84982.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    air temperature
    temperature change
    Koszalin town
    winter season
    1850-2010 period
    relation
    North Atlantic oscillation
    Opis:
    The article analyses the air temperature characteristics of the winter season in Koszalin from 1850 to 2010. The trends of changes have been determined. In addition, the frequency of thermal anomalies has been shown. The thermal classification of Lorenc has been adopted for this study. The relationship between the North Atlantic Oscillation and the air temperature in winter seasons has been estimated.
    Celem pracy była analiza zmienności warunków termicznych w Koszalinie, z uwzględnieniem tempa zmian określonego za pomocą współczynnika trendu liniowego oraz zbadanie zależności temperatury powietrza od indeksu Oscylacji Północnoatlantyckiej NAO. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że temperatury powietrza w sezonie zimowym w Koszalinie charakteryzowały się dużą zmiennością. Wynika ona ze zmiennego oddziaływania cyrkulacji znad Oceanu Atlantyckiego, Morza Bałtyckiego i obszaru kontynentalnego oraz uwarunkowań lokalnych. Z przeprowadzonych badań wyciągnięto następujące wnioski: – Średnia temperatura powietrza w sezonie zimowym w Koszalinie wynosiła -0,7°C i w okresie 1850-2010 ulegała wahaniom od -6,6°C do 3,7°C. Najcieplejszym miesiącem był grudzień, najchłodniejszym styczeń. Często występowały ciepłe zimy (łącznie w 44,4% lat średnie temperatury zimą były dodatnie). – Analiza współczynników trendu liniowego wykazała, że średnia temperatura powietrza w sezonie zimowym wzrosła o 1,8°C w rozważanym 160-leciu. Miesiącem o najwyższym wzroście temperatury był grudzień (2,2°C), w styczniu i lutym wzrost temperatury był mniejszy i wyniósł 1,7°C. Otrzymane wyniki potwierdzają postępujące ocieplanie się zimy, które stanowi przejaw narastającego oceanizmu klimatycznego. – Z analizy związków między zmianami Oscylacji Północnoatlantyckiej NAO a temperaturą powietrza wynika, że niewątpliwie w okresie od grudnia do lutego cyrkulacja atmosferyczna określona wskaźnikiem NAO bardzo dobrze koreluje z temperaturą powietrza. Temperatura powietrza wykazuje bardzo dużą zgodność fazową (pozytywnej fazie NAO odpowiada wzrost średniej miesięcznej temperatury, negatywnej fazie NAO odpowiada spadek średniej miesięcznej temperatury). Szczególnie duża zgodność występowała przy ujemnej fazie NAO – dla całego sezonu zimowego wartość ta wynosiła 84,6% (w styczniu i lutym powyżej 90%). Przy pozytywnej fazie NAO – 58,3% (najwyższa była w grudniu – 76,4%). – W badanym wieloleciu więcej było sezonów zimowych nadmiernie ciepłych niż nadmiernie chłodnych. W przypadku miesięcy – grudzień i styczeń były najczęściej nadmiernie ciepłe, następnie – w normie i najrzadziej – nadmiernie chłodne. Luty natomiast najczęściej był w normie, a następnie – nadmiernie ciepły. – Nie wystąpiły sezony zimowe ekstremalnie ciepłe, ale trzy razy pojawiły się ekstremalnie chłodne. Podobnie, nie wystąpiły miesiące ekstremalnie ciepłe, ale sporadycznie pojawiały się ekstremalnie chłodne (najczęściej luty – pięć razy). – Z oceny termicznej wynika, że po roku 1987 zaznaczył się bardzo ciepły okres, trwający przez 23 lata z małymi wyjątkami – pojawiły się 3 zimy nadmiernie chłodne i 5 zim w normie; w tym czasie 3 zimy były anomalnie ciepłe; szczególnie ciepła była zima 2006/2007, podczas której anomalnie ciepły były grudzień i styczeń. – Przy ocenie, w jakim stopniu pozytywnej fazie NAO odpowiada występowanie miesięcy oraz zim anomalnie ciepłych, natomiast negatywnej fazie NAO – anomalnie chłodnych, stwierdzono bardzo dużą zgodność, szczególnie przy występowaniu pozytywnej fazy NAO (aż 90,4% zim było nadmiernie ciepłych). Przy występowaniu negatywnej fazy NAO stwierdzono 68,1% zim nadmiernie chłodnych. Okresy normalne, zarówno w przypadku zimy (75,4%), jak i w poszczególnych miesiącach częściej występowały przy pozytywnej fazie NAO.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The frequency of normal and abnormal sums of atmospheric falls in Lebork in 1861-2000
    Częstość okresów normalnych i anormalnych sum opadów atmosferycznych w Łęborku w latach 1861-2000
    Autorzy:
    Kirschenstein, M.
    Baranowski, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/85135.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    atmospheric fall normal sum
    atmospheric fall abnormal sum
    atmospheric fall
    Lebork town
    dry period
    wet period
    season
    extremely condition
    extremely wet
    extremely dry
    Opis:
    The authors of the present paper made an attempt to determine frequency of average, dry and wet periods for months, seasons, half-years and years. Additionally a comparison of data recorded dur-ing 140 years allows to check the structure of excessively wet and excessively dry years’ patterns. The present paper is based on the Z. Kaczorowska’s classification (1962).
    Przeprowadzono ocenę częstości pojawiania się okresów przeciętnych, suchych i wilgotnych dla miesięcy, pór roku, półroczy i roku. Ponadto, zestawienie danych ze 140 lat (1861- -2000) daje możliwość sprawdzenia, w jaki sposób układały się lata nadmiernie wilgotne i nadmiernie suche. W opracowaniu przyjęto klasyfikację Z. Kaczorowskiej (1962). Na podstawie przeprowadzonej analizy udowodniono, że w okresie 1861-2000 częściej występowały lata, półrocza, pory roku i miesiące nadmiernie suche niż nadmiernie wilgotne. W przypadku sum rocznych nie wystąpiły lata skrajnie suche i skrajnie wilgotne, a częstość lat nadmiernie suchych była o 4% większa niż nadmiernie wilgotnych. W półroczu ciepłym również nie wystąpiły lata skrajnie suche, ale pojawiły się lata skrajnie wilgotne. W półroczu chłodnym różnice były większe – wystąpił 1 rok skrajnie suchy i 5 lat skrajnie wilgotnych. Z porównania pór roku wynika, że najwięcej przeciętnych lat wystąpiło – latem, nadmiernie suchych – wiosną i nadmiernie wilgotnych – zimą. Sumy miesięczne charakteryzowały się zmniejszeniem częstości przeciętnych miesięcy i wzrostem skrajnie suchych oraz skrajnie wilgotnych. Najwięcej miesięcy skrajnie suchych wystąpiło w marcu, kwietniu i październiku, natomiast skrajnie wilgotnych – w czerwcu, sierpniu, wrześniu, listopadzie i grudniu. Największe wahania względem średniej wieloletniej wystąpiły w październiku (3-329%). Określenie czasu trwania okresów przeciętnych, suchych i wilgotnych potwierdza bardzo dużą zmienność występujących po sobie okresów z nadmiarem lub niedoborem opadów: – najdłuższe okresy trwały 7 lat i wystąpiły 3 razy w miesiącach nadmiernie suchych (styczeń, marzec, listopad) oraz 1 raz wiosną, która była nadmiernie wilgotna, – na ogół okresy nadmiernie suche trwały dłużej niż nadmiernie wilgotne, – bardzo krótko trwały okresy przeciętne. Tylko w lipcu wystąpił okres sześcioletni (1890-1895), w styczniu i sierpniu najdłuższe okresy trwały 3 lata, w pozostałych miesiącach 2 lata, wyjątek stanowi wrzesień, w którym okres nie był dłuższy niż rok.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2008, 12
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies