Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Lenart, Joanna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Kiedy utworzenie nowej spółki nie będzie kwalifikowane jako utworzenie nowego przedsiębiorcy (joint venture)? Praktyczne rozważania dotyczące problematyki joint venture w polskim prawie konkurencji
When will the creation of a new company not be classified as a joint venture? Practical considerations regarding joint ventures under Polish competition law
Autorzy:
Lenart, Joanna
Kaczyńska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508522.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
wspólny przedsiębiorca
joint venture
kontrola koncentracji
merger control
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z utworzeniem wspólnego przedsiębiorcy (joint venture) w polskim prawie ochrony konkurencji, w tym analiza stanów faktycznych, które – zdaniem autorek – w praktyce Prezesa UOKiK powinny lub nie powinny być kwalifikowane jako utworzenie wspólnego przedsiębiorcy. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące problemów i rozbieżności definicyjnych w polskim i unijnym prawie konkurencji, mających istotne znaczenie w praktyce. Ponadto, szczegółowo omówiono kwestię obowiązku zgłoszenia zamiaru koncentracji polegającej na utworzeniu wspólnego przedsiębiorcy w polskim prawie konkurencji oraz wynikające z niej trudności praktyczne, z którymi na co dzień muszą mierzyć się przedsiębiorcy. Poczynione rozważania stanowią asumpt do omówienia alternatywnych możliwości kwalifikacji prawnej utworzenia nowej spółki i rozważań na temat potrzeby zapewnienia jak największej pewności prawnej w zakresie stosowania przepisów dotyczących utworzenia joint venture. W podsumowaniu niniejszego artykułu zawarte zostały wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów antymonopolowych regulujących tworzenie wspólnych przedsiębiorców.
The purpose of this article is to analyze the creation of a new joint venture company under Polish competition law. This analysis covers cases and situations which, in the authors’ opinion, should and should not be classified as the creation of a joint venture in the decisional practice of the UOKiK President. The authors provide an overview of potential problems and discrepancies between the definitions of a joint venture under Polish and EU competition law. These differences are of crucial importance in practice. The article discusses in detail the obligation to notify an intended concentration involving the establishment of a joint venture under Polish competition law and the resulting practical difficulties for firms. These considerations give rise to a discussion on an alternative legal classification of the establishment of a new company and the need to ensure the highest level of legal certainty in the application of the relevant legal provisions regarding the establishment of a joint venture. The article concludes with de lege ferenda proposals regarding Polish competition law provisions on the creation of joint ventures.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 1; 36-51
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związanie sądu ostatecznym rozstrzygnięciem Prezesa UOKiK, SOKiK lub Sądu Apelacyjnego oraz konsekwencje tego rozwiązania dla publicznego i prywatnego egzekwowania prawa konkurencji
The binding effect of final decisions by the President of the Office for Competition and Consumer Protection, the Court for Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal, and its consequences for public and private competition law enforcement
Autorzy:
Kaczyńska, Teresa
Lenart, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507872.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE
dochodzenie roszczeń odszkodowawczych
naruszenie prawa konkurencji
skutek rozstrzygnięć krajowych
związanie ostatecznym rozstrzygnięciem
współuczestnictwo procesowe
przedawnienie
private enforcement directive 2014/104/EU
private enforcement
antitrust infringement
effect of national competition authorities’ decisions
binding effect of final decisions
joint participation in civil proceedings
statutory limitation period
Opis:
This article analyses the issues linked to the binding effect of national competition authorities’ and appeal courts’ final decisions on civil courts, introduced by Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union (the Directive ), which requires implementation into the Polish legal system. Although in principle the adoption of this solution should contribute to an increase in the effectiveness of private competition law enforcement, its shape and scope might be problematic to a certain extent. Therefore, in this article the authors consider the scope of the binding force of the President of the OCCP’s final decisions and analyse in detail the impact of the nature of joint participation in civil proceedings in competition law cases on the possibility and effectiveness of private competition law enforcement, in particular in terms of legal certainty. In addition, the authors indicate substantial risks which may arise in this context. These considerations expressly demonstrate the existence of a conflict between several general rules underlying the Directive. The article concludes with the de lege ferenda proposals regarding the Polish provisions which would implement the Directive.
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z instytucją związania sądów cywilnych ostatecznymi rozstrzygnięciami krajowych organów ochrony konkurencji lub sądów odwoławczych, wprowadzonej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie naruszenia niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego i wymagającej implementacji do polskiego porządku prawnego. O ile co do zasady przyjęcie tego rozwiązania powinno przyczynić się do zwiększenia skuteczności dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych z tytułu naruszeń prawa konkurencji, o tyle kształt i zakres regulacji implementowanej do krajowego porządku prawnego mogą być w pewnych aspektach problematyczne. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące zakresu związania ostateczną decyzją Prezesa UOKiK oraz szczegółowo analizują wpływ charakteru współuczestnictwa procesowego na możliwość i skuteczność dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych, zwłaszcza w kontekście zasady pewności prawa oraz wskazują na istotne rodzaje ryzyka, które mogą się z tym wiązać. Rozważania te wyraźnie dowodzą istnienia konfliktu kilku zasad generalnych, leżących u podstaw dyrektywy. W podsumowaniu niniejszego artykułu autorki prezentują wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów implementujących dyrektywę.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 5; 58-80
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies