Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sobów, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Otępienie z ciałami Lewy’ego – nowe kryteria diagnostyczne i postępowanie terapeutyczne
Dementia with Lewy bodies – current diagnostic criteria and treatment
Autorzy:
Magierski, Radosław
Kłoszewska, Iwona
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061359.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cholinesterase inhibitors
criteria
dementia with Lewy bodies
treatment
kryteria diagnostyczne
leczenie
inhibitory cholinesteraz
otępienie z ciałami Lewy'ego
Opis:
Early diagnosis of dementia with Lewy bodies (DLB) – the second most frequent type of primary degenerative dementia following Alzheimer’s disease – is still a tall order in everyday clinical practice. This paper reviews the revised criteria for the clinical diagnosis of DLB and therapeutic options in patient management. Patient management in DLB is a complex and difficult matter, including early detection, performing necessary investigations and finally establishing diagnosis. Treatment, consisting of both nonpharmacologic and pharmacologic interventions, has to be multimodal and targeted at compensation of cognitive impairment, assessment and management of neuropsychiatric and behavioral symptoms, alleviation of parkinsonian symptoms, monitoring and management of autonomic dysfunction and sleep disorders. Cholinesterase inhibitors are the drugs of choice in DLB (evidence favours rivastigmine) and may provide benefit for both cognitive impairment and activities of daily living. The effectiveness of DLB treatment is reported as being generally more pronounced than in Alzheimer’s disease, despite using the same class of medications. In case cholinesterase inhibitors are ineffective it may be necessary to prescribe an atypical antipsychotic. First generation antipsychotics should be avoided and clinicians should be aware of the possibility of a severe neuroleptic hypersensitivity reaction.
Wczesne i właściwe rozpoznanie otępienia z ciałami Lewy’ego (dementia with Lewy bodies, DLB) – drugiej, najczęstszej przyczyny otępień pierwotnie zwyrodnieniowych – nadal stanowi istotną trudność dla lekarzy spoza placówek referencyjnych. W pracy przedstawiono najnowsze kryteria diagnostyczne DLB oraz scharakteryzowano możliwości leczenia objawowego otępienia z ciałami Lewy’ego w kontekście aktualnych wyników badań. Prowadzenie chorego z DLB jest zadaniem złożonym i trudnym. Postępowanie terapeutyczne obejmuje wczesne wykrycie, przeprowadzenie badań dodatkowych, diagnostykę różnicową. Kolejnym elementem jest leczenie objawowe deficytu poznawczego, objawów neuropsychiatrycznych i zaburzeń zachowania oraz zaburzeń ruchowych. Monitorowania i ewentualnego leczenia wymagają objawy dysfunkcji autonomicznej i zaburzenia snu. Zastosowanie leczenia z wyboru, czyli inhibitorów cholinesteraz (a zwłaszcza riwastygminy) może poskutkować poprawą w zakresie funkcji poznawczych oraz aktywności codziennej. Przy braku efektu inhibitorów cholinesteraz w zakresie zaburzeń zachowania i objawów psychozy można rozważyć leczenie małymi dawkami atypowych leków przeciwpsychotycznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 2; 116-123
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie choroby Alzheimera: czy istnieją możliwości przewidywania klinicznej odpowiedzi na inhibitory cholinesterazy?
Predictors of clinical response to cholinesterase inhibitors in dementia of Alzheimer’s type
Autorzy:
Flirski, Marcin
Kłoszewska, Iwona
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061401.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
cholinesterase inhibitors
inhibitory cholinesterazy
predictors
response
skuteczność
odpowiedź
choroba Alzhaimera
Opis:
Acetylcholinesterase inhibitors are the mainstay of treatment of Alzheimer’s disease. However, in the majority of studies the proportion of patients demonstrating a significant clinical improvement under treatment does not exceed 40%. A routine method of identifying responders in clinical practice is the assessment of change in their cognitive functions during treatment. This review presents the available data on predictors of response to acetylcholinesterase inhibitor therapy in Alzheimer’s disease – factors allowing the prognosis of a patient’s reaction to treatment (in terms of target symptoms and tolerance) at its very beginning or even before therapy has been initiated. A variety of predictors will be discussed: genetic factors (apolipoprotein E, butyrylcholinesterase, choline acetyltransferase), demographic factors (age, gender), clinical factors (severity and rate of progression of dementia, comorbid neuropsychiatric symptoms, vascular risk factors, response to the test dose of the drug, results of neuropsychological testing, orthostatic hypotension), and work-up results (SPECT, MRI, EEG). The ability to predict patient’s response to treatment would allow a precise choice of szczególdrug for a given patient, taking into account its clinical efficacy in different subpopulations and potency for the generation of side effects, could also help cut down the global costs of prescribing those medications, and stimulate research on the biological mechanisms of Alzheimer’s disease. Altogether, the current level of knowledge on predictors of response to acetylcholinesterase inhibitors, with good tolerance and benign side-effect profile of this class of drugs, and lack of alternative, more effective methods of treatment of Alzheimer’s disease cannot entitle the physician to give up on the introduction of treatment in any single patient.
Inhibitory cholinesterazy są podstawową grupą leków wykorzystywanych w leczeniu choroby Alzheimera, jednak odsetek pacjentów, u których pod wpływem leczenia obserwuje się istotną poprawę kliniczną w większości badań nie przekracza 40%. Rutynowym sposobem identyfikacji pacjentów dobrze odpowiadających na leczenie jest ocena zmiany stanu ich funkcji poznawczych pod wpływem i podczas przyjmowania leku. W niniejszej pracy podsumowany zostanie aktualny stan wiedzy na temat tzw. predyktorów odpowiedzi klinicznej na inhibitory cholinesterazy – czynników pozwalających przewidzieć reakcję chorego na stosowane leczenie w zakresie wpływu na docelowe objawy i/lub tolerancji leczenia jeszcze przed rozpoczęciem lub na samym początku terapii. W aspekcie prognozowania efektów stosowania tej grupy leków omówione zostaną predyktory genetyczne (apolipoproteina E, butyrylocholinesteraza, acetylotransferaza cholinowa), demograficzne (płeć, wiek), kliniczne (aktualne zaawansowanie i tempo progresji choroby, towarzyszące objawy neuropsychiatryczne, obecność patologii naczyniowej, odpowiedź na testową dawkę leku, wyniki badań neuropsychologicznych i próby ortostatycznej) i wyniki badañ dodatkowych (SPECT, MRI, EEG). Umiejętność przewidzenia odpowiedzi chorego na leczenie umożliwiłaby dobór właściwego leku dla konkretnego pacjenta, uwzględniając skuteczność kliniczną w określonych subpopulacjach pacjentów i podatność na objawy niepożądane. Mogłaby również służyć ograniczeniu globalnych kosztów stosowania inhibitorów cholinesterazy oraz stymulować badania nad biologicznymi mechanizmami choroby Alzheimera. Aktualny stan wiedzy na temat predyktorów skuteczności inhibitorów cholinesterazy, przy ich dobrej tolerancji, łagodnym profilu objawów niepożądanych oraz braku bardziej skutecznych alternatywnych metod leczenia choroby Alzheimera, nie upoważnia nas jednak, jak na razie, do rezygnacji z leczenia u jakiegokolwiek chorego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 2; 95-107
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunologiczne aspekty choroby Alzheimera
Immunological aspects of Alzheimer’s disease
Autorzy:
Wojtera, Marcin
Kłoszewska, Iwona
Sobów, Tomasz
Liberski, Paweł P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061410.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Alzheimer’s disease
immunotherapy
neuroinflammation
neurozapalenie
immunoterapia
choroba Alzhaimera
Opis:
Alzheimer’s disease (AD) is an incurable neurodegenerative disease, which is accompanied by chronic inflammation. The immune system has an important role in the process of the disease. The deposition of amyloid β (Aβ) protein is a key pathological feature in Alzheimer’s disease. This article reviews immunotherapeutic strategies against AD. In murine models of AD, both active and passive immunization against Aβ induces a marked reduction in an amyloid brain burden and an improvement in cognitive functions. The findings from murine studies lead to clinical studies. One Phase II clinical trial of active immunization against Aβ was discontinued after 18 patients developed meningoencephalitis. After this lesson learned, new immunotherapeutic strategies, including both active and passive immunization, are investigated in clinical centers.
Choroba Alzheimera (AD) jest nieuleczalną chorobą neurodegeneracyjną, której towarzyszy przewlekły proces zapalny. Układ immunologiczny może mieć istotny wpływ na przebieg procesu chorobowego. Głównym patologicznym wyznacznikiem choroby Alzheimera jest gromadzenie w obrębie mózgu złogów β-amyloidu. W obecnym artykule przedstawiono informacje na temat możliwości zastosowania immunoterapii w leczeniu choroby Alzheimera. Metody immunoterapeutyczne, mające usuwać amyloid β z chorych mózgów, dały bardzo pozytywne rezultaty w badaniach na zwierzętach. Zarówno metody aktywnej, jak i biernej immunizacji powodowały wyraźne zmniejszenie zawartości amyloidu w mózgach myszy transgenicznych oraz poprawę ich funkcji poznawczych. Bardzo dobre wyniki na modelach zwierzęcych pozwoliły przeprowadzić wstępne badania kliniczne. Ich wyniki są również obiecujące, choć obarczone ryzykiem zapalenia mózgu. Jedyne dotychczas badanie II Fazy z zastosowaniem szczepionki przeciwko Aβ zostało przerwane z powodu rozwoju u 18 pacjentów zapalenia opon mózgowych i mózgu. Obecnie ośrodkach badawczych pojawiają się nowe rodzaje technik immunoterapeutycznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 2; 108-115
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urojeniowa parazytoza w otępieniu z ciałami Lewy’ego: opis dwóch przypadków
Delusional parasitosis in dementia with Lewy bodies: a report of two cases
Autorzy:
Magierski, Radosław
Magierska, Joanna
Antczak-Domagała, Katarzyna
Kłoszewska, Iwona
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944270.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antipsychotics
case report
cholinesterase inhibitors
delusions
parasitosis
inhibitory cholinesterazy
leki przeciwpsychotyczne
opis przypadku
otępienie z ciałami lewy’ego
parazytoza
urojenia
Opis:
Dementia with Lewy bodies (DLB) is considered to be the second most frequent primary degenerative dementing illness after Alzheimer’s disease. Psychotic symptoms are typical features in DLB patients, and visual hallucinations are the most frequent neuropsychiatric symptoms and have been considered as one of the core features in the clinical diagnostic criteria of DLB. According to literature, spectrum of delusional ideation may be observed in DLB cases. There is a serious problem of misdiagnosis in cases with delusional ideation in DLB cases. The diagnosis of senile psychosis is frequently made duo to visual hallucinations and delusions. Moreover, diagnosis of delusional parasitosis (form of monodelusional disorder, known as Ekbom’s syndrome) must be taken into account during differential diagnosis. Subjects with delusions of being infested with parasites frequently consult many specialists (dermatologists, internists or allergists) and usually reject psychiatric diagnosis and treatment. Unfortunately, there is a limited evidence of the efficacy of specific pharmacologic interventions, but severe sensitivity to typical and atypical antipsychotics in approximately 50% can occur, and improvements in visual hallucinations with cholinesterase inhibitors could be expected. Herein, we report two cases of DLB suffering due to delusions of being infested by parasites (delusional parasitosis). The paper demonstrates the clinical picture and utility of cholinesterase inhibitors and low doses of second generation antipsychotics in the treatment of psychosis in the DLB cases.
Otępienie z ciałami Lewy’ego (DLB) to druga (po chorobie Alzheimera) przyczyna otępień pierwotnie zwyrodnieniowych. Objawy psychotyczne należą do typowych symptomów DLB, a omamy wzrokowe, najczęstsze w tej grupie objawów, uznano za kluczowy objaw i umieszczono w klinicznych kryteriach diagnostycznych. Jak wynika z piśmiennictwa, u chorych z DLB można zaobserwować całe spektrum treści urojeniowych. Podkreśla się również ryzyko postawienia błędnej diagnozy z powodu treści urojeniowych obecnych u chorych z DLB. Współwystępowanie omamów wzrokowych i urojeń najczęściej skutkuje ustaleniem rozpoznania psychozy starczej. Co więcej, urojeniowa parazytoza (psychoza monosymptomatyczna zwana zespołem Ekboma) powinna być brana pod uwagę w trakcie diagnostyki różnicowej. Ze względu na specyfikę objawów chorzy z urojeniami zakażenia parazytami często zasięgają opinii różnych specjalistów (dermatologów, internistów, alergologów), a odrzucają rozpoznanie psychiatryczne i odmawiają leczenia psychotropowego. Niestety, istnieją jedynie ograniczone dane na temat skuteczności specyficznych interwencji farmakologicznych, a po zastosowaniu neuroleptyku u około 50% chorych z DLB odnotowuje się poważne reakcje nadwrażliwości. Poprawy w zakresie omamów wzrokowych można się spodziewać po włączeniu do leczenia inhibitorów cholinesterazy. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentek z DLB doświadczających urojeń choroby pasożytniczej (urojeniowa parazytoza). Zaprezentowano obraz kliniczny psychozy oraz przydatność inhibitorów cholinesterazy i małych dawek leków przeciwpsychotycznych w leczeniu psychozy u chorych z DLB.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 1; 61-64
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Platelet count in elderly patients with unipolar depression – case control analysis
Liczba płytek krwi u pacjentów w podeszłym wieku z depresją jednobiegunową – analiza typu case control
Autorzy:
Wysokiński, Adam
Socha, Krzysztof
Sołtysik, Bartłomiej Konrad
Kłoszewska, Iwona
Sobów, Tomasz
Kostka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941700.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
depression
elderly
old age psychiatry
platelet count
Opis:
Aim: While the effect of antidepressants on platelet functions is relatively well studied, there are few studies comparing platelet parameters, such as platelet count, between elderly patients with unipolar depression and non-depressed elderly subjects. Therefore, the aim of the study was to determine if there are differences in platelet count in elderly patients with unipolar depression (DEP) compared with non-depressed elderly patients (nonDEP) using case-control analysis. Methods: We measured platelet count in 582 (DEP: n = 291, nonDEP: n = 291) Caucasian in-patients aged ≥60. The mean age of the study subjects was 77.2 years, there were 243 (83.5%) women in both study groups. Results: The mean platelet count was significantly (p = 0.02) lower in the DEP group (241.6 ± 82.0) compared with the nonDEP group (263.6 ± 107.2). We also found that platelet count was not correlated with age. Conclusions: Compared with non-depressed controls, elderly patients with depression have decreased number of platelet cells. This, combined with the known effect of antidepressants on platelet agreeability, may translate into an increased risk of bleeding complications in the course of antidepressive treatment in elderly patients. Careful monitoring of platelet parameters is therefore recommended in the clinical population of elderly depressed patients.
Cel: O ile wpływ leków przeciwdepresyjnych na funkcje płytek krwi jest stosunkowo dobrze zbadany, o tyle niewiele jest badań porównujących parametry płytek krwi (takie jak liczba płytek krwi) u osób w podeszłym wieku z depresją jednobiegunową i bez depresji. Celem badania było określenie, czy istnieją różnice w liczbie płytek u pacjentów w podeszłym wieku z depresją jednobiegunową (DEP) w porównaniu z pacjentami w podeszłym wieku (nonDEP), za pomocą metody analizy case control. Metody: Oceniono liczbę płytek krwi u 582 (DEP: n = 291, nonDEP: n = 291) pacjentów rasy kaukaskiej w wieku ≥60 lat. Średni wiek badanych wynosił 77,2 roku, w obu grupach było 243 (83,5%) kobiet. Wyniki: Średnia liczba płytek krwi była istotnie statystycznie mniejsza (p = 0,02) w grupie DEP (241,6 ± 82,0) w porównaniu z grupą nonDEP (263,6 ± 107,2). Stwierdzono ponadto, że liczba płytek krwi nie korelowała z wiekiem. Wnioski: W porównaniu z grupą kontrolną u pacjentów w podeszłym wieku z depresją liczba płytek krwi była mniejsza. Fakt ten, w połączeniu ze znanym wpływem leków przeciwdepresyjnych na agregację płytek krwi, może przełożyć się na zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań krwotocznych w trakcie leczenia przeciwdepresyjnego u pacjentów w podeszłym wieku. Zaleca się ostrożne monitorowanie parametrów płytek w populacji klinicznej u pacjentów w podeszłym wieku.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 1; 19-24
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies