Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Schizofrenia" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Procesy emocjonalne w schizofrenii
Emotional processing in schizophrenia
Autorzy:
Makowska, Iwona
Rymarczyk, Krystyna
Kłoszewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945490.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
schizophrenia
emocje
emocje negatywne
emotion
emotion discrimination
identyfikacja zapachów
negative emotion
odour identification
rozróżnianie emocji
schizofrenia
Opis:
Although emotion processing deficits have been implicated in schizophrenia since its original description, with symptoms including a “flat“ and “inappropriate“ affect, the extent and nature of emotion processing performance in schizophrenia are still unclear. Several studies have demonstrated that patients with schizophrenia have deficits in the processing of emotional facial expressions and these have included patients from a wide variety of cultural backgrounds. The deficits seem to affect mainly the ability to name and discriminate expressions. Furthermore, performance correlates with symptom severity, which indicates that deficits in discriminating emotional aspects of facial expressions have clinical significance. Impairment in the specificity of emotion identification may lead to misunderstanding of social communication and may underlie difficulties in social adjustment experienced by people with schizophrenia. The aim of the paper is a review of current literature about emotional processing in patients with schizophrenia. Studies have examined the perception, experience, and expression of emotion in schizophrenia as well as the relation between performance on emotion and olfactory tasks. Studies on emotion expression repeatedly showed that individuals with schizophrenia display fewer overt expressions than nonpatient comparison subjects in verbal, facial, and acoustic channels. Studies on emotion experience tend to show a higher frequency of negative affect and a higher sensitivity to negative conditions and stress. Deficits in emotion recognition have been clearly identified for all channels studied. Studies on olfaction and emotion in schizophrenia revealed that olfactory and emotion recognition abilities appear significantly linked in schizophrenia.
Takie objawy, jak blady czy nieadekwatny afekt wśród chorych na schizofrenię, były opisywane już w pierwszych doniesieniach na temat tej choroby. Jednak wymiar i natura deficytów emocjonalnych w przebiegu schizofrenii nadal pozostają niewyjaśnione. Przeprowadzone dotąd badania wskazują, że pacjenci ze schizofrenią przejawiają zaburzenia ekspresji emocjonalnych, a deficyt ten dotyczy pacjentów pochodzących z różnych środowisk kulturowych. Zaburzenia percepcji ekspresji emocjonalnych odnoszą się zarówno do umiejętności nazywania, jak i rozróżniania emocji. Co więcej, wykazano, że istnieje związek między nasileniem objawów klinicznych, w szczególności objawów negatywnych, a umiejętnością rozróżniania emocji. Informacje te mogą zatem zostać wykorzystane w celach diagnostycznych. Wydaje się, że specyficzne zaburzenia rozpoznawania emocji, np. z twarzy czy z głosu, przez pacjentów ze schizofrenią mogą być przyczyną trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji społecznych. Celem pracy był przegląd aktualnego piśmiennictwa na temat procesów emocjonalnych u pacjentów chorujących na schizofrenię. Badano percepcję, doświadczanie i wyrażanie emocji wśród pacjentów chorujących na schizofrenię, a także związek między procesami emocjonalnymi a węchowymi. Badania dotyczące ekspresji emocjonalnej wskazują na mniejszą ekspresję werbalną, akustyczną i mimiczną wśród pacjentów w porównaniu z osobami zdrowymi. W zakresie doświadczania emocji pacjenci w omawianej grupie częściej wyrażają negatywne emocje i dotkliwiej przeżywają negatywne warunki i stres. Deficyty w rozpoznawaniu emocji zostały opisane we wszystkich badanych kanałach. Badania w zakresie rozpoznawania emocji i zapachów ujawniają związek między wskazanymi procesami w przebiegu schizofrenii.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 3; 164-169
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie przezczaszkowej stymulacji magnetycznej w psychiatrii
Applications of transcranial magnetic stimulation in psychiatry
Autorzy:
Magierski, Mirosław
Kłoszewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062283.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
biological treatment
depression
psychiatry
schizophrenia
transcranial magnetic stimulation
leczenie biologiczne
przezczaszkowa stymulacja magnetyczna
psychiatria
schizofrenia
depresja
Opis:
Transcranial magnetic stimulation (TMS) is rapidly developing as a powerful, non-invasive tool for studying the human brain. TMS is currently a target of interest of both basic science investigators and clinicians. In this procedure a pulsed magnetic field generated extracranially induces focal intracranial electrical discharges that can temporarily excite or inhibit specific brain areas. In this way there is possible to alter the functioning of the brain beyond the time of stimulation, offering potential for therapy. TMS has been used in the investigation of neurological and neuropsychiatric disorders, and more recently has emerged as a tool in the study and treatment of depressed mood. TMS is being evaluated as a possible alternative to electroconvulsive therapy for the treatment of refractory depression. This review examines the basic principles underlying transcranial magnetic stimulation. Published studies in this field are summarized and paper reviews TMS as an investigational and treatment tool in schizophrenia, affective disorders and anxiety disorders. It concludes by discussing safety issues, limitations, and directions for future research.
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (transcranial magnetic stimulation; TMS) stanowi przykład szybko doskonalonej techniki służącej badaniu mózgu. Obecnie TMS jest obiektem zainteresowania zarówno badaczy zajmujących się naukami podstawowymi, jak i klinicystów. Pod wpływem TMS dochodzi do zmian czynnościowych w OUN. W zależności od stosowanej częstotliwości stymulacji jest to pobudzenie bądź hamowanie aktywności kory w stymulowanym obszarze, co znajduje zastosowanie w terapii. Skuteczność TMS w leczeniu była oceniana w badaniach nad chorobami neurologicznymi oraz neuropsychiatrycznymi, a ostatnio zwłaszcza chorobami afektywnymi. Oceniano między innymi TMS jako potencjalnie alternatywną metodę dla terapii elektrowstrząsowej w leczeniu depresji lekoopornej. W publikacji omówiono podstawy teoretyczne i techniczne stymulacji magnetycznej. Zostały także przedstawione wyniki badań nad skutecznością leczenia z wykorzystaniem TMS w schizofrenii, chorobach afektywnych i zaburzeniach lękowych. W końcowej części pracy dyskutowane są kwestie bezpieczeństwa i potencjalnych objawów niepożądanych oraz kierunki przyszłych badań.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2007, 7, 1; 32-39
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny gorszych wyników położniczych u kobiet chorujących na schizofrenię
Reasons for adverse pregnancy outcomes among women with schizophrenia
Autorzy:
Barasińska‑Tarka, Ewa
Kłoszewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943898.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
child’s health
obstetric complications
perinatal period
pregnancy outcome
pregnant
schizophrenia
ciężarna
komplikacje położnicze
okres okołoporodowy
schizofrenia
stan zdrowia dziecka
wynik ciąży
Opis:
Aim of paper: Investigate the factors influencing health of infants born to women suffering from schizophrenia. Material and methods: It has been designed as a retrospective subjective evaluation of mental state of women with diagnosis of schizophrenia during pregnancy. The survey was conducted among 64 women aged 20‑44 years, who were diagnosed before becoming pregnant. Each enrolled patient underwent psychiatric examination first, then filled questionnaire constructed by the author of the study. Results and conclusions: The results that were obtained confirmed the hypothesis that children of women with schizophrenia more often than those born by healthy women have serious health complications, and infant mortality rate in this group is higher than in the general population. Better outcomes have been demonstrated in obstetric married women, living with her husband during pregnancy, women who had not experienced miscarriages in past, who gave birth on time and became pregnant during the remission of symptoms of schizophrenia. Women who have been diagnosed with schizophrenia earlier (on average 5 years) gave birth to healthy children more often than women, who received diagnosis later. The compliance to the treating psychiatrist recommendations and the first pregnancy are both favourable prognostics of good health of the newborn child. Other analysed factors haven’t had significant influence on children’s health.
Cele pracy: Poszerzenie wiedzy na temat czynników, które mogą mieć wpływ na stan zdrowia dzieci urodzonych przez kobiety chorujące na schizofrenię. Materiał i metody: Badanie zaplanowano jako retrospektywną, subiektywną ocenę samopoczucia w okresie ciąży przez kobiety chorujące na schizofrenię i objęto nim grupę 64 kobiet w wieku 20‑44 lat. U wszystkich badanych chorobę psychiczną rozpoznano przed zajściem w ciążę. Każda zakwalifikowana do badania pacjentka była uprzednio poddana badaniu psychiatrycznemu, po czym wypełniała ankietę skonstruowaną przez autorkę badania. Wyniki i wnioski: Uzyskane wyniki pozwalają na potwierdzenie hipotezy, że dzieci kobiet ze schizofrenią częściej niż dzieci kobiet zdrowych wykazują poważne komplikacje zdrowotne, a współczynnik umieralności niemowląt w tej grupie jest większy niż w populacji ogólnej. Lepsze wyniki położnicze wykazano u kobiet zamężnych, zamieszkujących w trakcie ciąży z mężem, kobiet, które nigdy wcześniej nie doświadczały poronień, urodziły w planowanym terminie i zaszły w ciążę w okresie remisji objawów schizofrenii. Kobiety, u których schizofrenię rozpoznano wcześniej (średnio o 5 lat), częściej rodziły dzieci zdrowe niż kobiety, u których rozpoznanie ustalono później. Częściej w dobrym stanie zdrowia były dzieci kobiet, które deklarowały, że stosowały się do zaleceń psychiatry, a obecna ciąża była ich pierwszą. Poza wymienionymi czynnikami zbadano szereg kolejnych, które okazały się nie mieć istotnego wpływu na stan zdrowia dzieci.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 206-213
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical assessment of antipsychotic-induced extrapyramidal symptoms in nursing home residents with schizophrenia
Kliniczna ocena polekowych objawów pozapiramidowych u pensjonariuszy domów pomocy społecznej z rozpoznaniem psychoz schizofrenicznych
Autorzy:
Woźniak, Karol
Kłoszewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940787.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antipsychotics
extrapyramidal symptoms
leki przeciwpsychotyczne
nursing home residents
objawy pozapiramidowe
pensjonariusze domów pomocy społecznej
schizofrenia
schizophrenia
Opis:
This study assessed the incidence and potential risk factors for extrapyramidal symptoms in a population of nursing home residents with schizophrenia receiving antipsychotic medication. A study sample consisted of 261subjects, recruited in nursing homes in Poland. Extrapyramidal symptoms were evaluated using the Simpson–Angus Scale and each extrapyramidal symptoms domain was determined using the appropriate standard scale. The results of the study indicate that approximately 60–70% of patients did not develop extrapyramidal symptoms following prolonged antipsychotic treatment. The risk of extrapyramidal symptoms increased with age, dose of antipsychotic and the number of antipsychotic drugs used concomitantly, and decreased with the duration of the disease. There was no direct effect of gender or common substances of abuse, such as alcohol or nicotine, on the incidence of extrapyramidal symptoms. Among concomitant diseases, hypertension and epilepsy played the most significant role in modulating the incidence and severity of extrapyramidal adverse events. Patients with high blood pressure were less likely to develop extrapyramidal symptoms. Epilepsy significantly increased the risk of some extrapyramidal antipsychoticinduced motor symptoms, such as akathisia and dystonia. Combined treatment with antipsychotic and antidepressant drugs produced slightly higher risk of parkinsonian syndrome. In conclusion, our data indicate that an incidence, type and severity of drug-induced extrapyramidal adverse effects may strongly depend on individual patient characteristics, such as age, gender or comorbid medical conditions and medication, and thus these factors should be taken into account in the therapeutic process.
W prezentowanym badaniu oceniano czynniki ryzyka oraz częstość występowania objawów pozapiramidowych u pensjonariuszy domów pomocy społecznej z rozpoznaniem psychoz schizofrenicznych, leczonych długotrwale lekami przeciwpsychotycznymi. Badaną populację stanowiło 261 pacjentów domów pomocy społecznej regionu łódzkiego. Nasilenie objawów pozapiramidowych było oceniane za pomocą ogólnej skali Simpsona–Angusa, a poszczególne domeny objawów pozapiramidowych analizowano za pomocą odpowiednich standardowych skal. U większości badanych pacjentów (około 60–70%) nie stwierdzono objawów pozapiramidowych. Ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych wzrastało wraz z wiekiem, dawką leku oraz liczbą leków przeciwpsychotycznych przyjmowanych jednocześnie, a zmniejszało się wraz z czasem trwania choroby. Częstość występowania objawów pozapiramidowych nie zależała natomiast od płci czy stosowania przez pacjentów popularnych używek, takich jak alkohol czy nikotyna. Wśród współistniejących chorób największy wpływ na wystąpienie i nasilenie objawów pozapiramidowych wykazywały nadciśnienie tętnicze oraz padaczka. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym byli w mniejszym stopniu narażeni na wystąpienie objawów pozapiramidowych, podczas gdy u chorych na padaczkę stwierdzono podwyższone ryzyko wystąpienia niektórych pozapiramidowych objawów ruchowych, takich jak akatyzja i dystonia. Łączne przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych i przeciwdepresyjnych zwiększało ryzyko wystąpienia zespołu parkinsonowskiego. Otrzymane wyniki wskazują, że indywidualne cechy pacjenta, takie jak wiek, płeć, współistniejące schorzenia oraz przyjmowane leki, w znaczący sposób mogą wpływać na częstość występowania, rodzaj i nasilenie polekowych objawów pozapiramidowych, a zatem czynniki te powinny być brane pod uwagę w procesie terapeutycznym.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 1; 7-14
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies