Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nurzyński, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The nutrient content in substrates and leaves of greenhouse tomato
Zawartość składników pokarmowych w podłożach i liściach pomidora szklarniowego
Autorzy:
Nurzyński, J.
Jarosz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542230.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Organic substrata applied in greenhouse cultivations are biodegradable. Decomposition occurs during vegetation and as a waste during composting or ploughed in the field. The aim of the presented studies, conducted in the years 2008 and 2009 was to demonstrate the contents of macrocomponents in the solution from root environment of substrata and in tomato leaves. The tomato of Admiro F1 cultivar was grown in the following substrata: 1) triticale straw, 2) triticale straw + high peat (3:1 v/v), 3) triticale straw + pine bark (3:1 v/v), 4) rockwool. Straw, cut into 2–3 cm pieces, straw with peat and bark were placed in plastic boxes (height twice as large as width). There was 15 dm3 of organic substrata and rockwool. During tomato vegetation in organic substrata there was the least of N-NO₃ at the beginning of growing (March), which could be related to biological sorption of nitrogen. In the subsequent months of cultivation the content of this nutrient was normal, according to the leaves recommended for tomato. Mean content of N-NH₄, N-NO₃, K, Ca, Mg in organic substrata did not significantly differ compared to rockwool. The EC value in organic and rockwool substrata was optimal during the whole vegetation period. The correct growth and high yield of tomato grown in organic substrata was obtained at the following mean contents in solution from root environment (mg dm⁻³): N-NH₄ – 26.8, N-NO₃ – 242.8, P –78.1, K – 295.6, Ca – 315.3, Mg – 107.5.
Podłoża organiczne stosowane w uprawach szklarniowych są biodegradowalne. Rozkład następuje zarówno w okresie wegetacji roślin, jak i jako odpad w czasie kompostowania lub przyorane w polu. Celem badań przeprowadzonych w szklarni w latach 2008 i 2009, były zmiany zawartości makroskładników w wyciągu ze środowiska korzeniowego roślin uprawianych w badanych podłożach oraz w liściach pomidora. Pomidor odm. Admiro F1 uprawiany był w podłożach: 1) słoma pszenżyta, 2) słoma pszenżyta + torf wysoki (3:1 v/v), 3) słoma pszenżyta + kora sosnowa (3:1 v/v), 4) wełna mineralna. Słomę pociętą na 2–3 cm kawałki, słomę z torfem oraz korą umieszczono w skrzynkach plastykowych (wysokość skrzynki około dwa razy większa od szerokości), o pojemności 15 dm³ . W okresie wegetacji pomidora, w podłożach organicznych najmniej N-NO₃ było na początku uprawy (marzec), co mogło być związane z sorpcją biologiczną azotu. W następnych miesiącach uprawy zawartość tego składnika pokarmowego była prawidłowa, stosownie do zaleceń dla pomidora. Średnia zawartość N-NH₄, N-NO₃, K, Ca, Mg w podłożach organicznych nie różniła się istotnie w porównaniu z wełną mineralną. Wartość EC w podłożach organicznych i wełnie mineralnej przez cały okres wegetacji była optymalna. Prawidłowy wzrost i wysoki plon pomidora uprawianego w podłożach organicznych otrzymano przy średniej zawartości roztworu ze środowiska korzeniowego (mg·dm-3): N-NH4 – 26,8; N-NO₃ – 242,8; P –78,1; K – 295,6; Ca – 315,3; Mg – 107,5.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 6; 35-45
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność podłoża z piasku w uprawie pomidora szklarniowego
Autorzy:
Nurzyński, J.
Michałojć, Z.
Jarosz, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11347104.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
welna mineralna
uprawa roslin
torf
piasek
zawartosc makroelementow
podloza uprawowe
pomidory szklarniowe
cultivation medium
greenhouse tomato
macroelement content
peat
plant cultivation
rockwool
sand
Opis:
Badania przeprowadzono z pomidorem odm. ‘Cunero F₁’ w szklarni, uprawiając je na 23 grona w podłożu z piasku, wełny mineralnej oraz torfu. Wykorzystano zamknięty system nawożenia i nawadniania bez recyrkulacji z uwzględnieniem około 20% przelewu. Wykazano, że piasek gruboziarnisty jest dobrym podłożem dla uprawy pomidora w szklarni. W porównaniu z wełną mineralną oraz torfem nie wykazano istotnych różnic w plonowaniu. W badanych podłożach najniższą zawartość składników pokarmowych stwierdzono w piasku. Zastosowanie do piasku pożywki o wyższej koncentracji (40%) N, K, Ca, Mg spowodowało spadek plonu owoców. Mimo znacznego zróżnicowania zawartości składników pokarmowych w badanych podłożach, zawartość ich w liściach była podobna.
The study was carried out in greenhouse with tomato cv. ‘Cunero’ grown in sand, rockwool and peat substrates. In researches fertigation system without recirculating with 20% overflow liquid feed was used. The results showed no significant differences in yield of tomato grown in sand, rockwool and peat substrates. Decreasing yield of tomato grown in sand by increasing (40%) N, K, Ca, Mg concentration in solution was noticed. The lowest concentration of nutrients in sand substrate was observed. Significant differences of nutrients concentration in growing mediums had no effect on leaves nutrients composition.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 2; 125-130
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yielding and chemical composition of greenhouse tomato fruit grown on straw or rockwool substrate
Plonowanie i skład chemiczny owoców pomidora szklarniowego uprawianego w słomie oraz wełnie mineralnej
Autorzy:
Nurzyński, J.
Jarosz, Z.
Michałojć, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542340.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Studies were conducted with tomato of Admiro F1 cultivar grown in glasshouse in the years 2008–2009. Four substrates were applied: 1) triticale straw, 2) triticale straw + high peat (3:1 v:v), 3) triticale straw + pine bark (3:1 v:v), 4) rockwool (100 × 20 × 7.5 cm = 15 dm3 ). Straw, cut into pieces, (2–3 cm) was put in plastic boxes (height of the box ca. twice its width) with the capacity of 15 liters. In each box/slab two plants grew. Experiments were conducted with the use of complete randomization method, in seven repetitions. Drop fertigation was applied in a closed system, without nutrient solution recirculation. In the period of high temperatures the daily nutrient solution consumption equaled 4.2 dm3 on a one-off basis in 10–12 doses with about 20% overflow. In the conducted studies full usefulness of triticale straw was demonstrated as the substrate for tomato grown in glasshouse. Higher yield was obtained from growing in the substrate of triticale straw+ pine bark, as well as triticale straw + peat compared to rockwool, and these differences were not statistically significant. The highest dry matter content was found in the fruit grown in straw substrates, the least – in those from rockwool substrates. No significant differences were demonstrated in the contents of N, P, K, Ca and Mg in fruit with reference to the examined substrates. After 33 weeks of vegetation (end of the studies) about 70% of the straw was mineralized.
Badania przeprowadzono z pomidorem odmiany Admiro F1 uprawianym w szklarni w roku 2008 i 2009. Zastosowano cztery podłoża: 1) słoma pszenżyta, 2) słoma pszenżyta + torf wysoki (3:1 v:v), 3) słoma pszenżyta + kora sosnowa (3:1 v:v), 4) wełna mineralna (100 × 20 × 7,5 cm = 15 dm3 ). Słomę pociętą na kawałki (2–3 cm) umieszczono w skrzynkach plastikowych (wysokość skrzynki ok. dwa razy większa od szerokości) o pojemności 15 litrów. W każdej skrzynce/macie rosły dwie rośliny. Doświadczenia przeprowadzono metodą kompletnej randomizacji w siedmiu powtórzeniach. Stosowano fertygację kroplową w układzie zamkniętym, bez recyrkulacji pożywki. W okresie wysokich temperatur zużycie pożywki na dobę wynosiło jednorazowo 4,2 dm3 w 10–12 dawkach z około 20% przelewem. W przeprowadzonych badaniach wykazano pełną przydatność słomy pszenżyta jako podłoża dla pomidora uprawianego w szklarni. Wyższe plony otrzymano z uprawy w podłożu słoma pszenżyta + kora sosnowa oraz słoma pszenżyta + torf w porównaniu z wełną mineralną, przy czym różnice nie były statystycznie istotne. Najwięcej suchej masy w owocach stwierdzono z uprawy w podłożach ze słomy, najmniej z wełny mineralnej. Nie wykazano istotnych różnic w zawartości N, P, K, Ca i Mg w owocach w odniesieniu do badanych podłoży. Po 33 tygodniach wegetacji roślin (zakończenie badań) około 70% słomy zostało zmineralizowane.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 3; 79-89
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies