Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zygmunt bauman" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji
The Unannihilable – Zygmunt Bauman as Analyst and Ambassador of Ambivalence
Autorzy:
Jacobsen, Michael Hviid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407559.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Zygmunt Bauman
ambiwalencja
socjologia
nowoczesność
płynna nowoczesność
ambivalence
sociology
modernity
liquid modernity
Opis:
In Zygmunt Bauman’s work, ambivalence was a topic that recurred explicitly several times in his analyses of modernity and later liquid modernity. This was particularly evident in his book Modernity and Ambivalence (1991). But ambivalence also appears as an underlying theme in later books on life in liquid-modern society. Moreover, Bauman’s sociological perspective itself oozes ambivalence, and many of the topics he explored and embraced throughout his career – such as freedom, morality, immortality and utopia – are themselves fundamental expressions of ambivalence. In addition, Bauman always insisted that the world is not fixed once and for all, but that humans can challenge and change it, and in this way ambivalence is not an ailment to be cured but rather a fact to be accepted. This article explores the theme and leitmotif of ambivalence in the writings of Bauman. The article seeks to provide a concise presentation and discussion of Bauman’s continuous engagement with ambivalence in order to show that sociology perhaps ought to take the topic of ambivalence more seriously than is currently the case.
W pracach Zygmunta Baumana problematyka ambiwalencji raz po raz wyraziście zaznacza swoją obecność w analizach nowoczesności, a następnie płynnej nowoczesności. Wprawdzie szczególnie poczesne miejsce zajmuje ona w jego książce Modernity and Ambivalence z roku 1991 (wyd. pol. Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, 1995), lecz wątek ambiwalencji przewija się także w późniejszych książkach Baumana poświęconych życiu w społeczeństwie płynnej nowoczesności. Co więcej, socjologiczna perspektywa przyjęta przez Baumana jako taka przepojona jest ambiwalencją, a wiele zagadnień, którymi pasjonował się i które zgłębiał w całej swojej twórczości – na przykład, wolność, moralność, nieśmiertelność lub utopia – same w sobie ucieleśniają ambiwalencję. Bauman zawsze podkreślał, że kształt świata nie jest niezmienny czy ustanowiony raz na zawsze, a ludzie mogą podważać go i przeobrażać. Ambiwalencja zatem jest nie tyle bolączką, którą należałoby leczyć, ile raczej faktem, który trzeba zaakceptować. Niniejszy artykuł poświęcony jest tematyce ambiwalencji jako lejtmotywowi pism Baumana. Autor pokrótce kreśli i omawia ciągłą refleksję Baumana nad ambiwalencją, aby wskazać, że zagadnieniem tym socjologia być może powinna zająć się z większą uwagą niż dotychczas.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2022, 11; 1-22 (pol); 1-21 (eng)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education as (de)humanization. A possibility for a creative dialogue between the social philosophies of Paulo Freire and Zygmunt Bauman
Autorzy:
Tuleikytė, Julija
Jacobsen, Michael Hviid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17888776.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Paulo Freire
Zygmunt Bauman
education
critical pedagogy
humanization
metaphors
conscientização
deumanization
banking pedagogy
adiaphorization
Opis:
This article examines the works of two social critics – Paulo Freire and Zygmunt Bauman – with regard to the idea of education as a cause of dehumanization and/or humanization. The key terms and ideas the authors use in their critique of dehumanization within social relations are compared: Freire’s concept of banking model of pedagogy is analysed in contrast to Bauman’s philosopheme of adiaphorization. With both similar and very different understandings of what it means to be human, the two authors search for alternatives to the status quo and to power relations of human subjects being treated as objects – be it, in Freire’s case, the oppressed in the 20th century Brazil or, in Bauman’s case, the Holocaust victims in the 20th century and persons in the contemporary 21st century consumer society. The article aims at founding the thesis that both authors promote humanization, although in different ways, and that Bauman’s humanization through metaphors is in times of liquid modernity a contemporary form of Freire’s modern critical pedagogy. The article also aims to generally present Bauman’s conception of education as the author so far has been much less introduced in educational sciences than Freire is, and a comparison of their education philosophies reveals how modern and postmodern principles of the two theories and their practical implications complement one another and engage in a possibility for a creative dialogue.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2022, 11; 11-39
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies