Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Ks. Leon Siwecki, Człowiek odczytany w Bogu Ojcu. Teologiczno-antropologiczne refleksje w nauczaniu Jana Pawła II, TNKULJPII, Lublin 2020, ss. 209
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36476271.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 1; 176-178
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lubelska dysputa o osobie ludzkiej - doroczny zjazd TTD
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601898.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Sprawozdanie z dorocznego zjazdu Towarzystwa Teologów Dogmatyków, który w 2017 roku odbył się w Lublinie.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 243-249
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosino Gibellini, Meditazione sulle realtà ultime, Editrice Queriniana, Bologna 2018, ss. 69.
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050863.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Recenzja książki: Rosino Gibellini, Meditazione sulle realtà ultime, Editrice Queriniana, Bologna 2018, ss. 69.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 261-263
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alberto Maggi, L’ultima beatitudine. La morte come pienezza di vita, Editrice Garzanti, Milano 2017, ss. 139.
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050868.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Recenzja książki: Alberto Maggi, L’ultima beatitudine. La morte come pienezza di vita, Editrice Garzanti, Milano 2017, ss. 139.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 263-264
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Piotr Turzyński, Piękno w teologii świętego Augustyna. Próba systematyzacji augustyńskiej estetyki teologicznej, Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, Radom 2013, ss. 518.
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601496.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Recenzja książki: Ks. Piotr Turzyński, Piękno w teologii świętego Augustyna. Próba systematyzacji augustyńskiej estetyki teologicznej, Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, Radom 2013, ss. 518.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 268-270
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giuseppe Di Corrado, La saluberrima auctoritas del sinodo. Il tracciato della sinodalità al tempo di Agostino d’Ippona, Trapani, Il Pozzo di Giacobbe 2022, 165 ss.
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36844257.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Recenzja książki: Giuseppe Di Corrado, La saluberrima auctoritas del sinodo. Il tracciato della sinodalità al tempo di Agostino d’Ippona, Trapani, Il Pozzo di Giacobbe 2022, 165 ss.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 249-251
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gerhard Lohfink, Alla fine il nulla? Sulla risurrezione e sulla vita eterna (Biblioteca di Teologia Contemporanea 200), tr. it. V. Maraldi, Editrice Queriniana, Brescia 2020, 278 s.
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092728.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 135-142
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Augustyn i synody Afryki północnej przełomu IV i V wieku
Saint Augustine and the Synods of North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36834578.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synod
Saint Augustine
synodal activity
auctoritas
Święty Augustyn
działalność synodalna
Opis:
Działalność synodalna Kościoła w Afryce Północnej na przełomie IV i V wieku, choć z jednej strony zdumiewa swym dynamicznym rozwojem, to jednak z drugiej uwidacznia także wielość i zakres problemów, z jakimi mierzył się Kościół afrykański. Tak wybitni pasterze, jak zwłaszcza biskup Kartaginy i prymas Afryki Prokonsularnej Aureliusz (391‒430) oraz biskup Hippony Augustyn (396‒430), uczynili z synodów skuteczny oręż w walce ze schizmą donatystów i herezją pelagianizmu. Niemniej ważną materią zwoływanych wówczas zgromadzeń synodalnych były sprawy związane z dyscypliną duchowieństwa, liturgią i życiem Kościoła. Synody (concilia) cieszyły się właściwą sobie powagą i autorytetem (auctoritas). Znaczącą rolę wśród nich odegrały zwłaszcza synody plenarne. Jako przejaw kolegialności biskupiej rzucają wiele światła na relację biskupów afrykańskich z biskupem Rzymu, a także są świadectwem eklezjalnej afrykańskiej specyfiki, a niekiedy także i autonomii.
The synodal activity of the Church in North Africa at the Turn of the 4th and 5th Centuries, although on the one hand is astonishing with its dynamic development, on the other hand, also highlights the multiplicity and scope of problems that the African Churchfaced. Such outstanding pastors as, in particular, the Bishop of Carthage and the Primate of Proconsular Africa, Aurelius (391‒430) and the Bishop of Hippo, Augustine (396‒430), made synods an effective weapon in the fight against the Donatist schism and the heresy of Pelagianism. No less important matters of the synodal meetings convened at that time were matters related to the discipline of the clergy, the liturgy and the life of the Church. Synods (concilia) enjoyed their own seriousness and authority (auctoritas). Plenary synods in particular played a significant role among them. As a manifestation of episcopal collegiality, they shed a lot of light on the relationship of African bishops to the Bishop of Rome, and are also a testimony to African ecclesial specificity and autonomy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 91-108
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synody według świadectw św. Augustyna – rozumienie ich roli i znaczenia w Kościele afrykańskim
Synods According to the Testimonies of St. Augustine: Understanding Their Role and Meaning in the African Church
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50105887.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Church
synod
synodus
concilium
st. Augustine
ecclesiology
Kościół
św. Augustyn
eklezjologia
Opis:
Spojrzenie na Kościół Afryki przełomu IV i V wieku przez pryzmat instytucji synodu pozwala dobrze uwydatnić nie tylko jego kondycję, ale i żywotność. Szczególnie cenne w tym względzie jest świadectwo św. Augustyna, biskupa Hippony. Jego eklezjologii zawdzięczamy ważny rozdział nauki o synodach na chrześcijańskim Zachodzie, która była mocno osadzona w dwu węzłowych problemach: schizmie donatystycznej i herezji pelagianizmu. Augustyn, mówiąc o synodach, posługuje się kilkadziesiąt razy terminem synodus i aż kilkaset razy terminem concilium. Termin ten rozumie zasadniczo jako zebranie, zgromadzenie w jedno (in unum congregare) biskupów (coetus episcoporum). Czasami na zgromadzeniach tych byli obecni kapłani i diakoni. W swojej nauce o synodach biskup Hippony podejmuje wiele ważnych kwestii: powagi, autorytetu (auctoritas) synodów; stojących przed nimi zadań, zwłaszcza w kontekście prawowierności nauki i zasad życia Kościoła; kolegialności biskupów; roszczeń Kościoła Afryki do autonomii. Synody, nie ciesząc się taką powagą jak Pismo Święte czy sięgające tradycji apostolskiej zwyczaje obecne w Kościele, odgrywały jednak w jego życiu niezastąpioną rolę, gdyż ich zdecydowane i wiążące postanowienia (constitutionis, gesta concilii) wzmocniły nie tylko jego powagę, ale uczyniły go także na arenie Kościoła powszechnego Kościołem wiodącym.
The article looks at the Church of Africa, at the turn of the 4th century and into the 5th, through the prism of the institution of the synod. Particularly valuable in this regard is the testimony of St. Augustine, Bishop of Hippo. We owe to his ecclesiology an important chapter in the doctrine of synods in the Christian West. Two crucial controversies at the time were the Donatist schism and the heresy of Pelagianism. When talking about synods, Augustine uses the term synodus several dozen times and the term concilium several hundred times. He understands synodus and concilium essentially as a gathering, an assembly into one (in unum congregare), of bishops (coetus episcoporum), although priests and deacons were sometimes present at these assemblies. In his teaching on synods, the Bishop of Hippo addresses several important issues: the authority (auctoritas) of synods; the tasks facing them, especially regarding the orthodoxy of teachings and principles within the life of the Church; collegiality among bishops; and claims of autonomy on the part of the Church of Africa. Synods, while not possessing the weight of either the Holy Scriptures or customs drawn from apostolic tradition, nevertheless played a critical role in the life of the African Church. Their decisive and binding provisions (constitutionis, gesta concilii) not only strengthened its authority, but also made it the leading Church within the arena of the universal Church of that day.
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 1; 33-56
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Angels’ Ministry to People According to De civitate Dei by St. Augustine
Służba aniołów ludziom w oparciu o "De civitate Dei" św. Augustyna
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43572778.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Augustyn
De civitate Dei
aniołowie
służba
ludzie
St Augustine
angels
service
people
Opis:
Problematyka angelologiczna w wiekopomnym dziele św. Augustyna De civitate Dei zajmuje miejsce centralne. Myśliciel z Tagasty kreśli w nim chrześcijański portret aniołów bliskich ludziom, których często nazywa: aniołami świętymi (sancti angeli), naszymi aniołami (nostri angeli) albo aniołami dobrymi (angeli boni). Choć biskup Hippony nie pomija kwestii stworzenia i natury aniołów, to jednak ich funkcji i posłudze na rzecz ludzi daje zdecydowany priorytet, co potwierdza choćby użycie łacińskiego terminu angelus, który znaczy dla niego tyle, co nuntius, a więc zwiastun, posłaniec. Służba aniołów na rzecz ludzi, ich ministerium, ma coś w sobie z pracy rolnika troszczącego się o płody ziemi czy z poświęcenia matki zatroskanej o otrzymane życie. Nawet jeśli aniołowie służą i Bogu i ludziom, to jednak dla tych ostatnich nie są pośrednikami, gdyż jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludźmi jest Człowiek-Jezus Chrystus. Duchy niebieskie nie udzielają ludziom swojej nieśmiertelności i szczęśliwości i nie przez uczestnictwo z nimi te nadprzyrodzone dary stają się także udziałem człowieka. Ludzie powinni naśladować dobrą wolę świętych aniołów i w ich prawdziwej i wolnej od słabości uczuć miłości wzrastać. Aniołowie prowadzą ludzi do pełnej chwały prawdziwego Boga i sprzeciwiają się, aby jakiekolwiek ofiary były i im składane. O obecności aniołów starochrześcijański myśliciel przypomina także w dniu ostatecznym, kiedy to ich zadaniem będzie zebranie sprawiedliwych. W ostatecznym wymiarze życia wiecznego zapowiedziana przez Chrystusa równość (aequalitas) ludzi z aniołami będzie pełnią życia w Bogu.
Angelological issues take centre stage in the classic work by St Augustine, De civitate Dei. In it, the thinker from Tagaste draws a Christian portrait of angels close to people, whom he often calls holy angels (sancti angeli), our angels (nostri angeli) or good angels (angeli boni). Although the Bishop of Hippo does not omit the issue of the creation and nature of angels, he gives their function and service to people a clear priority, which is confirmed by the use of the Latin term angelus, which for him means as much as nuntius, i.e. herald, messenger. The ministry of angels for people, their ministerium is, above all, the revelation of God in the world. They are the messengers who deliver the messages given to them; they are the servants who fulfil the task entrusted to them and who present the requests of the people to God. Even if angels serve both God and people, they are not mediators because the only mediator between God and people is the Man - Jesus Christ. Heavenly spirits do not grant people their immortality and happiness, and it is not through participation with them that these supernatural gifts also become part of man. People should imitate the goodwill of the holy angels and grow in their true – and free from weakness of affection – love. The angels lead men to the full glory of the true God and oppose any sacrifices made to them. Their help in man’s spiritual struggle, especially against pride, is invaluable. The early Christian thinker also reminds us about the presence of angels on the last day, when their task will be to gather the righteous. In the final dimension of eternal life, the equality (aequalitas) of people with angels announced by Christ will be the fullness of life in God.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 133-148
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość jako centrum doktryny soteriologicznej w IV księdze "De Trinitate" Św. Augustyna
Love as the Center of the Soteriological Doctrine in the IV Book De Trinitate Saint Augustine
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050813.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Święty Augustyn
De Trinitate
miłość
soteriologia
pośrednictwo
Odkupiciel
Saint Augustin
love
soteriology
mediator
redeemer
Opis:
Aż dwa razy swój krótki traktat soteriologiczny zawarty w IV księdze De Trinitate poprzedza biskup Hippony podkreśleniem wielkiej miłości Boga do człowieka. Istotnie niezwykła miłość Boga jest jak klucz, który pozwala zrozumieć nie tylko tajemnicę śmierci wcielonego Syna Bożego, ale i aktualną kondycję człowieka odkupionego. To właśnie miłość miłosierna Boga przemieniła ludzkość z nieprzyjaciół w przyjaciół i uzdolniła do Jego miłowania. Bez objawienia Bożego ludzie nigdy by nie zrozumieli, że ich istnienie jest konstytutywnie włączone w odwieczną miłość Ojca do Syna i obiektywnie ukierunkowane na nią. Z prawdziwą predylekcją biskup Hippony mówi o Chrystusie jako Pośredniku życia, gdyż grzech pozbawił człowieka życia Bożego, które zostało ofiarowane mu przez Ojca za pośrednictwem Syna. Stąd też Ojciec posłał swojego Syna na świat, aby wybawił ludzi z grzechu i aby mogli na nowo cieszyć się życiem. Również Chrystus swoją miłość do Ojca i do ludzi potwierdził, ofiarując siebie jako zadośćuczynienie za ludzkie grzechy, tak aby żaden człowiek nie wątpił, że jest przez Niego kochany.
Two times, his short soteriological treatise contained in the IV book De Trinitate, precedes the Bishop of Hippo underlining the great love of God for man. Significantly God’s love is like a key that allows us to understand not only the mystery of the death of the incarnate Son of God, but also the current condition of the redeemed man. It was God’s merciful love that changed humanity from enemies into friends and made it possible to love Him. Without God’s revelation, people would never understand that their existence is constitutively incorporated into the eternal love of the Father for the Son and objectively directed at it. With true predilection, Bishop of Hippo speaks of Christ as the Mediator of life, because sin deprives man of God’s life, which was offered to him by the Father through the mediation of the Son. Hence, the Father sent his Son into the world to save people from sin and let them enjoy life again. Christ also confirmed his love for the Father and people by offering himself as satisfaction for human sins, so that no man doubted that he is loved by him.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 115-128
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziewictwo Maryi w zrodzeniu Chrystusa na podstawie kazań św. Augustyna na Boże Narodzenie
Virginity of Mary in the Birth of Christ Based on the Christmas Sermons of St Augustine
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50144471.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mary
Mariology
Virginity of Mary
Virgin birth
St. Augustine
Christmas sermons
Maryja
mariologia
dziewictwo Maryi
poród Dziewicy
św. Augustyn
kazania bożonarodzeniowe
Opis:
Dziewictwo Maryi w zrodzeniu Chrystusa jest we współczesnej kulturze i mentalności czymś zgoła archaicznym, a nawet śmiesznym. Stawienie czoła takiej sytuacji wydaje się być możliwe jedynie dzięki dostarczeniu wierzącym bardziej przekonujących wyjaśnień i uzasadnień o charakterze merytorycznym i źródłowym. Odniesienie się w takiej sytuacji do autorytetu św. Augustyna i jego kazań na Boże Narodzenie (In Natali Domini), nie jest przypadkowe. Artykuł stara się w pierwszej kolejności ukazać poród Dziewicy (Virginis partus) i jego przesłanie płynące z bożonarodzeniowego nauczania biskupa Hippony, które stanowi zarazem zręby jego mariologii. Augustyn kwestię dziewictwa Maryi w czasie porodu (in partu) widzi jako konstytutywny element Jej trwałego dziewictwa i tak też winno ono być odczytywane również dzisiaj.
In the context of contemporary culture and mentality, Mary’s virginity in giving birth to Christ might seem a completely archaic and even absurd issue. The only way to overcome this obstacle could involve providing believers with more convincing explanations and substantive and source-based justifications. Against this background, referring to the authority of St. Augustine and his Christmas sermons (In Natali Domini), is not accidental. The article attempts, first of all, to show the birth from the Virgin (Virginis partus) and its message coming from the Christmas teaching of the Bishop of Hippo, which is also the basis of his Mariology. Augustine sees the issue of Mary’s virginity during childbirth (in partu) as a constitutive element of her lasting virginity, which is how it should be understood today.
Źródło:
Verbum Vitae; 2024, 42, 3; 733-752
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
God’s Love in the Teaching of Cardinal Stefan Wyszyński
Miłość Boża w nauczaniu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050475.pdf
Data publikacji:
2021-02-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłość Boża
nauczanie kardynała Wyszyńskiego
Trójca Święta
“Bóg jest Miłością” (1 J 4,8.16)
God’s love
Cardinal Wyszyński’s teaching
Holy Trinity
“God is love” (1 Jn 4:8.16)
Opis:
The article presents the subject of God’s love in Cardinal Wyszyński’s teaching. Primate Wyszyński puts God’s love at the very center of his theological thought. The theme of God’s love is discussed in seven sections: the first of them refers to the most famous words of Saint John’s “Deus Caritas est” (1 Jn 4:8,16), which are a short and brief definition of God; the second section develops Cardinal Wyszyński’s statement that there was a “time” in which only Love existed; the third section concerns the impartation of God’s love; fourth section describes the love of the Father; fifth section speaks of the greatest Love, which is the Incarnate Son of God, Jesus Christ; section six focuses on the Holy Spirit, who is the Spirit of Love; the last section speaks of Mary, Mother of Beautiful Love. The whole ends with the summary. In his teachings on the love of God, Cardinal Wyszyński started with the inner life of the Triune God, with the Person of the Father, and then focuses on the salvific mission of the Son of God and the sanctifying action of the Holy Spirit. In this way, he appreciates both the category of God the Father and God as a Father full of love.
Kardynał Stefan Wyszyński z krótkiej definicji Boga jako miłości (1 J 4,8.16) czyni obszerny traktat agapetologiczny, który choć podobnie jak inne nie ukazał się drukiem, to jednak spaja całą jego myśl teologiczną, zwłaszcza trynitologię. Jako wprawiony duszpasterzbył głęboko przekonany, że ujęta historiozbawczo nauka o miłości Bożej nie jest w stanie wyczerpać misterium Trójcy Świętej, dlatego też starał się zakotwiczyć ją mocno w wewnątrztrynitarnym życiu Trójjedynego Boga. Ze szczególnym upodobaniem kontemplujeon boską Osobę Ojca, który z miłości rodzi Syna, a następnie wraz z Synem tchnie Ducha. Oprócz tej nieskończonej głębi ojcostwa Ojca, a więc i źródła miłoojcowskiej, dającej początek Trójcy Świętej, prymas Wyszyński akcentuje ojcostwo Boga Trójjedynego, które objawiło się w dziele stworzenia i opatrznościowej trosce o nie, a także nowe ojcostwo wynikające z dzieła odkupienia i usynowienia ludzkości w Jednorodzonym Synu Bożym. Odrębnym rozdziałem trynitarnej refleksji o miłości Bożej jest caritas Christi – miłośćChrystusa. Ujmuje ją kardynał Wyszyński w kontekście prawdy o objawieniu Ojca, tajemnicy odkupienia oraz misterium zespolenia wszystkiego w Chrystusie jako Głowie. Szczególnego znaczenia nabiera w tym kontekście porównanie ramion krzyża do „tarczy”osłaniającej ludzkość przed gniewem, a samego Chrystusa do „ciężaru” przeważającego szalę sprawiedliwości na rzecz zwycięstwa miłości. Niezastąpionym dopełnieniem rozważań o miłości Bożej jest refleksja kardynała Wyszyńskiego o Duchu Świętym, który jest Miłością Ojca i Syna, Duchem Miłości albo też samą Miłością. Ożywczo działa On w sercu każdego wierzącego i w całym Kościele. Jego działania szczególnie doświadczyła Maryja, która z uwagi na stan posiadania Największej Miłości nazwana zostaje Matką Pięknej Miłości.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 2; 29-47
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies