Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jóźwiak, Ewa" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Osobno czy razem? Dążenia ekumeniczne wewnątrz polskiego ewangelicyzmu – perspektywa reformowana (po 1946 roku)
Separate or together? Ecumenical attempts inside Polish Protestantism – Reformed perspective (after the year 1946)
Autorzy:
Jóźwiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494486.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
ekumenizm
polski protestantyzm
po 1946 roku
ecumenism
polish Protestantism
after 1946
Opis:
Próby zbudowania jedności pomimo różnic teologicznych, podejmowane były wewnątrz polskiego ewangelicyzmu od XVI do XXI w. Przez cały ten czas pewne ekumeniczne wątki wciąż na nowo powracają: wzajemne uznanie urzędów i sakramentów oraz możliwość ich przyjmowania u partnerów dialogu, wymiana kaznodziejska, współużytkowanie kościołów, wspólne synody, powołanie Kościoła narodowego, wspólne kształcenie duchownych, współpraca wydawnicza i charytatywna. Przedmiotem publikacji są inicjatywy ekumeniczne wewnątrz polskiego ewangelicyzmu po 1946 roku.
Attempts to build unity in spite of theological differences were taken inside Polish Protestantism from the sixteenth to the twenty-first century, all this time some ecumenical threads repeatedly return: mutual recognition of offices and the sacraments and their ability to adopt their partners for dialogue, exchange preaching, churches sharing, joint councils, the appointment of national church, joint training of clergy, co-operation in publishing and charity. The article deals with all ecumenical threads inside Polish Protestantism after the year 1946.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 2; 245-266
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobno czy razem? Dążenia ekumeniczne wewnątrz polskiego ewangelicyzmu – perspektywa reformowana (do 1945 roku)
Separate or together? Ecumenical attempts inside Polish Protestantism – Reformed perspective (until 1945)
Getrennt oder gemeinsam? Ökumenische Bestrebungen innerhalb polnischen Evangelizismus – die evangelisch-reformierte Perspektive
Autorzy:
Jóźwiak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494332.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
ekumenizm
polski protestantyzm
ecumenism
polish Protestantism
ökumenismus
polnisch Evangelizismus
Opis:
Próby zbudowania jedności pomimo różnic teologicznych, podejmowane były wewnątrz polskiego ewangelicyzmu od XVI do XXI w. Przez cały ten czas pewne ekumeniczne wątki wciąż na nowo powracają: wzajemne uznanie urzędów i sakramentów oraz możliwość ich przyjmowania u partnerów dialogu, wymiana kaznodziejska, współużytkowanie kościołów, wspólne synody, powołanie Kościoła narodowego, wspólne kształcenie duchownych, współpraca wydawnicza i charytatywna. Artykuł przypomina najstarszy ekumeniczny akt w Europie - Ugodę Sandomierską (1570), która pozwoliła uznać się nawzajem za prawowierne trzem nurtom reformacji w Polsce: kalwinistom, braciom czeskim i luteranom. W artykule przywołany jest polski prekursor irenizmu, senior Jednoty Małopolskiej, ks. Bartłomiej Bythner (1559-1629) i jego dzieło Fraterna et modesta ad omnes per universam Europam reformatas ecclesias [...] exhortatio, w którym zaapelował on o zwołanie powszechnego soboru chrześcijańskiego. Artykuł śledzi losy Wspólnego Konsystorza luterańsko-reformowanego, wspólne zaangażowanie obu wyznań w Plebiscyt 1920 r., pokazuje przykłady udanych wspólnych projektów wydawniczych i wspólnej działalności charytatywnej. Tekst przywołuje kolejne dokumenty współpracy, zarówno pomiędzy ewangelikami reformowanymi i luteranami, jak i w ostatnim czasie – z metodystami. Wiele ze wspólnych inicjatyw nie było podyktowanych jedynie chęcią realizacji teorii ekumenicznych, ale były rozwiązaniami praktycznymi, które przyniosło życie. Pozwala to z nadzieją spojrzeć w przyszłość z perspektywy 500 lat starań o tę jedność, która wciąż jest zadaniem Kościołów i w kontekście zbliżających się obchodów 500-lecia reformacji.
Attempts to build unity in spite of theological differences were taken inside Polish Protestantism from the sixteenth to the twenty-first century, all this time some ecumenical threads repeatedly return: mutual recognition of offices and the sacraments and their ability to adopt their partners for dialogue, exchange preaching, churches sharing, joint councils, the appointment of national church, joint training of clergy, co-operation in publishing and charity. Article presents the oldest ecumenical act in Europe - Sandomierz Consensus (1570) which enabled mutual recognition of three streams of the Reformation in Poland: the Calvinists, Czech Brethren and Lutherans. The article cited a Polish precursor of irenicism, superintendent of Unity of Little Poland, Bartholomew Bythner (1559-1629) and his book Fraterna et modesta ad omnes per universam Europam reformatas ecclesias [...] exhortatio, in which he called for the convening of the General Council. Article follows the history of the Joint Lutheran-Reformed Consistory (in XIX century) and the commitment of both Churches in the 1920 Plebiscite. It shows examples of successful joint projects in publishing and charitable activities. The text refers also to another document cooperation both between the Reformed and Evangelical Lutherans and recently with the Methodists. Many of joint initiatives was not solely dictated by the wish to implement the ecumenical theories, but were practical solutions that day-to-day life brought. This allows us look forward the future with hope look from the perspective of the 500-years-lasting efforts for the unity that still is the task of the Churches in the context of the upcoming celebrations of 500th anniversary of the Reformation.
Versuche, trotz theologischer Unterschiede Einheit zu bauen, hat man im polnischen Evangelizismus vom 16. bis zum 21. Jahrhundert unternommen. Während dieser Zeit kommen bestimmte ökumenische Motive immer wieder: die gegenseitige Anerkennung der kirchlichen Ämter und der Sakramente und die Möglichkeit sie bei den Dialogpartnern zu empfangen, Predigeraustausch, gemeinsame Nutzung von Kirchen, gemeinsame Synoden, Gründung einer Landeskirche, gemeinsame Ausbildung von Geistlichen, gemeinsame verlegerische und karitative Tätigkeit. Der Artikel erinnert an die älteste ökumenische Übereinkunft in Europa - den Consensus von Sandomir (1570), welcher zur gegenseitiger Anerkennung als rechtgläubig von drei Reformationsströmungen: den Kalvinisten, den Böhmischen Brüdern und den Lutheranern, führte. Im Artikel wird erinnert an den polnischen Vorläufer der Irenik, Senior der Kleinpolnischen Unität, Pf. Bartholomeus Bythner (1559-1629) und sein Werk Fraterna et modesta ad omnes per universam Europam reformatas ecclesias [...] exhortatio, in dem er die Einberufung eines allgemeinen christlichen Konzils forderte. Der Artikel folgt dem Schicksal des Gemeinsamen Lutherisch-Reformierten Konsistoriums, dem gemeinsamen Engagement beider Konfessionen in die Volksabstimmung in 1920, zeigt Beispiele von gelungener, gemeinsamen verlegerischer Projekte und gemeinsamer karitativer Tätigkeit, sowohl unter Reformierten und Lutheranern, als auch in der letzten Zeit - mit Beteiligung von Methodisten. Viele gemeinsame Initiativen waren nicht allein durch den Wunsch diktiert, ökumenische Theorie umzusetzen, sondern waren ganz praktische Lösungen, welche das Leben selbst gebracht hat. Dies ermöglicht eine Hoffnung für die Zukunft aus der Sicht der 500 Jahre von Bestrebungen um die Einheit, die immer noch als Aufgabe vor den Kirchen steht, insbesondere im Kontext der bevorstehenden Feierlichkeiten zum 500 Jahrestag der Reformation.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 183-204
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juliusz Bursche – myśli, działalność i dziedzictwo
Autorzy:
Szczypka, Danuta
Łupienko, Aleksander
Szendel, Edward
Gloeh, Feliks
Szeruda, Jan
Gastpary, Woldemar
Wantuła, Andrzej
Stegner, Tadeusz
Jasiński, Grzegorz
Nast, Włodzimierz
Morawski, Wojciech
Karski, Karol
Kurschus, Annette
Gardawski, Juliusz
Gardawski, Stefan
Gardawska, Beata
Krebs, Bernd
Jóźwiak, Ewa
Kłaczkow, Jarosław
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/52229609.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Scholar
Opis:
Juliusz Bursche (1862–1942) był zwierzchnikiem największego protestanckiego Kościoła w międzywojennej Polsce, Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (inaczej: luterańskiego), wówczas dużo liczniejszego i bardziej wpływowego niż obecnie, mającego charakter niemiecko-polski. Wywodził się z rodziny osadników niemieckich, którzy dotarli do ówczesnego Królestwa Polskiego w pierwszej połowie XIX w. i był pierwszą osobą w rodzie, która się utożsamiła z polskością. Jako świadomy „Polak z wyboru”, stojący u steru Kościoła przez trzy i pół dekady, poprowadził on swych wiernych przez najbardziej burzliwy okres XX w.: od rewolucji 1905 r. do II wojny światowej. Uznał, że Kościół powinien się otworzyć na potrzeby coraz liczniejszych wiernych mówiących po polsku i umożliwił rozwijanie posługi w tym języku, nie zapominając przy tym o swych niemieckich współwyznawcach. Za lojalność wobec państwa polskiego oraz za swą zdecydowaną antynazistowską postawę został aresztowany przez hitlerowców już na początku II wojny światowej i zmarł w obozie koncentracyjnym. Udowodnił, że ewangelicy mogą mieć polską tożsamość narodową, co nie było sprawą oczywistą w pierwszych dekadach XX w. *** Monografia zbiera teksty Juliusza Burschego, prezentuje recepcję jego myśli od czasów rozbiorowych, a także współczesne badania i interpretacje. Jest to tom wieloautorski, przybliżający sylwetkę biskupa oraz jego dziedzictwo, w tym pośmiertne docenienie jego działalności i dorobku intelektualnego. Wybory, jakich dokonywał, miały ogromne znaczenie dla dużej społeczności obywateli Polski międzywojennej, wzbudzały więc ogromne emocje, a także krytykę długo po ostatniej wojnie. Dowody jednoznacznej aprobaty i docenienia ze strony państw polskiego i niemieckiego przyszły wiele lat po jego śmierci, a książka ta jest także ich zapisem. Ze wstępu Dzieje rodziny Bursche są emanacją dziewiętnastowiecznych losów polskich ewangelików na terenie zaboru rosyjskiego. Byli oni częścią większej zbiorowości protestanckiej na tych ziemiach, składającej się z potomków starej szlachty różnowierczej z XVI wieku, emigrantów z krajów niemieckich, przybyszy z Mazur, osiedlających się na Suwalszczyźnie i północnym Mazowszu, autochtonicznej ludności polskiej zamieszkującej ziemię wieluńską czy polskojęzycznych „olędrów” zamieszkujących nabrzeża Bugu. (…) Z grona kolonistów niemieckich ulegających wpływom polskiej kultury i polonizujących się pochodził bohater niniejszej książki. (…) Jest to niewątpliwie książka przedstawiająca postać Burschego bez patosu i starająca się zebrać cały dotychczas znany dorobek na jego temat. Wnosi także nowe ustalenia, dotyczące zwłaszcza ostatnich lat jego życia. prof. dr hab. Jarosław Kłaczkow, UMK Zawarty w książce różnorodny materiał tworzy interesującą mozaikę, uzupełniającą obraz biskupa Burschego i jego rodziny, jaki wyłania się z dotychczas dostępnych publikacji. Fakt, że w mozaice tej obok tekstów naukowych znalazły się teksty wspomnieniowe, odwołujące się do pamięci rodzinnej czy wręcz relacje o dziennikarskim charakterze, przydaje jej wartości. dr hab. Jerzy Sojka, prof. ChAT
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies