- Tytuł:
-
Socjologia jako nauka, czyli znów zadane pytanie: „what is so great about science?”
Sociology as a Science - the Problem Revisited: “What is so Great about Science?” - Autorzy:
- Iwińska, K.
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2137068.pdf
- Data publikacji:
- 2006
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
- Tematy:
-
science
sociological theory
empirical studies
postpositivism
nauka
socjologia
teoria
empiria
postpozytywizm
scjentyzm - Opis:
-
Nowadays, science is generally regarded as domain treated with respect, approval and trust. Scientists and researchers try to confirm their results by showing the criteria considered as 'scientia'.This article aims to present briefly how sociologists manage with their discipline which obviously is somewhere in-between science and humanities. The authoress quotes the famous statement of Paul Feyerabend, who discussed the methodological issues with Karl Popper, Thomas Kuhn and Imre Lakatos. She confines herself to the minimum detail of metatheory in order to present one theoretical paradigm, focusing on presentation of Jeffrey Alexander's work, who combines different ideas about sociology. Her aim is to revive the idea of 'classical' positivism to check, in what way it still exists in sociological ideas. The changes in case of theory and empirical studies are taken into account. She presents sociological debates and lack of consensus as far as 'sociology as science' is concerned. The idealistic view, that these debates sometimes become conclusive, is presented. The authoress takes postpositivistic ideology of Alexander, since it occurs to have been the only way to link two kinds of doing science. It shows the consensus between the so called humanistic tradition and 'neopositivistic view' in sociology.
Nauka wzbudza współcześnie powszechny szacunek i zaufanie. Sami naukowcy i badacze starają się wszelkimi sposobami potwierdzać efekty swoich działań poprzez ich "unaukowienie" zwykle wskazując kryteria, które dają im podstawy bycia scientia. W artykule tym chciałabym pokazać, jak socjologowie radzą sobie z "naukowością" socjologii. W tytule artykułu trawestuję słynne zdanie Paula Feyerabenda, który w ramach dyskusji z Karlem Popperem, Thomasem Kuhnem i Imre Lakatosem, zainicjował tzw. anarchizm metodologiczny. Przy okazji tego fermentu wywarł ogromny wpływ na wizje nauki i stosowania metod badawczych. Myślenie Jeffreya Alexandra wydaje mi się najbliższe i najtrafniej ogarniające wieloaspektowość socjologii - zarówno pod względem metod, jak i problemów, z jakimi socjologia się boryka. Moim celem jest przywołanie ("wskrzeszenie") idei, by tak rzec - klasycznego - pozytywizmu oraz próba refleksji nad tym, co z tamtych pomysłów w tej chwili pozostało w socjologii. Interesujące są zmiany, jakie zachodziły w podejściu do teorii i empirii. Przedstawiam socjologiczne debaty oraz brak konsensu co do wizji "socjologii jako nauki", przyjmując jednocześnie, że wiecznie żywe dyskusje na ten temat mają pozytywną wartość. Ponadto, interesuje mnie przełożenie tychże socjologicznych debat na rozwój teorii socjologicznych i swoisty podział nurtów "naukowości" w socjologii (paradygmatów). Przyjmuję postpozytywistyczną filozofię nauki Alexandra, która ma na celu połączenie dwóch rodzajów uprawiania nauki i pokazuje pewnego rodzaju konsens między tradycją humanistyczną w rozumieniu Edmunda Mokrzyckiego z neopozytywizmem. - Źródło:
-
Studia Socjologiczne; 2006, 1(180); 61-87
0039-3371 - Pojawia się w:
- Studia Socjologiczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł