Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Plichta, Andrzej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Chemical recycling of polyesters
Recykling chemiczny poliestrów
Autorzy:
Dębowski, Maciej
Iuliano, Anna
Plichta, Andrzej
Kowalczyk, Sebastian
Florjańczyk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947058.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
recycling
solid-state polycondensation
polylactide
poly(ethylene terephthalate)
glycolysis
hydrolysis
aminolysis
ammonolysis
recykling
polikondensacja w ciele stałym
polilaktyd
poli(tereftalan etylenu)
glikoliza
hydroliza
aminoliza
amonoliza
Opis:
In the presented paper, two basic strategies that can be used in the processes of chemical recycling of polyester material were described. The first of them involves increasing the molar mass of recycled materials in the solid-state polycondensation (SSP) process and/or joining their chains with various types of substances easily reacting with the end groups of polyesters (so-called extending agents). The essence of the second strategy is the degradation of the material under the influence of various protogenic agents (such as water, alcohols, glycols and amines) to obtain low-molecular products or oligomers that can be used as raw materials in the synthesis of many classes of polymers. The methods that are already used in PET [poly(ethylene terephthalate)] recycling and the possibility of their extension to other types of polyesters are both shown.
W pracy przedstawiono dwie podstawowe strategie możliwe do wykorzystania w procesach chemicznego recyklingu tworzyw poliestrowych. Pierwsza z nich polega na zwiększeniu masy molowej utylizowanych tworzyw polimerowych w procesie polikondensacji w ciele stałym (SSP) i/lub łączeniu ich łańcuchów za pomocą różnego typu substancji łatwo reagujących z grupami końcowymi poliestrów (tzw. czynników przedłużających). Istotą drugiej strategii jest degradacja tworzywa pod wpływem różnych czynników protogennych (takich jak: woda, alkohole, glikole i aminy) w celu uzyskania produktów małocząsteczkowych lub oligomerów, które można wykorzystać jako surowce w syntezie wielu klas materiałów polimerowych. Omówiono metody stosowane już w recyklingu PET [poli(tereftalanu etylenu)], a także możliwość ich rozszerzenia na inne gatunki poliestrów.
Źródło:
Polimery; 2019, 64, 11-12; 764-776
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polycarbonate-based polyurethane – attractive materials for adhesives, binders and sealants production
Poliuretany z segmentami oligowęglanowymi jako atrakcyjne materiały do produkcji klejów, spoiw i uszczelniaczy
Autorzy:
Iuliano, Anna
Dębowski, Maciej
Plichta, Andrzej
Kowalczyk, Sebastian
Florjańczyk, Zbigniew
Rokicki, Gabriel
Parzuchowski, Paweł. G.
Mazurek-Budzyńska, Magdalena
Wołosz, Dominik
Pilch-Pitera, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945769.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
aliphatic oligocarbonate diols
isocyanate
polyurethane
mechanical properties
adhesives
alifatyczne oligowęglanodiole
izocyjaniany
poliuretany
właściwości mechaniczne
kleje
Opis:
In the last few years, a very wide range of oligocarbonate diols, oligomers of carbonic acid esters terminated on both sides with hydroxyl groups, have appeared on the chemical market. They are mainly used for the production of flexible segments in precious grades of polyurethanes used in biomedical engineering. Poly(carbonate-urethane) due to high resistance to oxidizing and hydrolytic agents is also an attractive material for the production of adhesives and coatings with increased resistance to weather conditions. This paper presents the current state of knowledge on the methods of synthesis and main producers of oligomerols with carbonate groups, methods of poly(carbonate-urethane) synthesis and examples of its commercial applications.
W ostatnich latach na rynku chemicznym pojawiła się bardzo bogata gama oligowęglanodioli, czyli oligomerycznych estrów kwasu węglowego, zakończonych z obu stron grupami hydroksylowymi. Są one wykorzystywane głównie do wytwarzania segmentów elastycznych w szlachetnych gatunkach poliuretanów stosowanych w inżynierii biomedycznej. Poli(węglano-uretany), dzięki dużej odporności na czynniki utleniające i hydrolityczne, stanowią także atrakcyjny materiał do produkcji klejów i powłok, trwałych w różnych warunkach atmosferycznych. W niniejszej pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący metod otrzymywania i głównych producentów oligomeroli z segmentami oligowęglanowymi, metod syntezy poliuretanów zawierających te segmenty oraz przykłady komercyjnych zastosowań poli(węglano-uretanów).
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 7-8; 497-508
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies