Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Common Foreign Policy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Polska i jej stosunek do Europejskiej Wspólnej Polityki Zagranicznej i Obrony Unii Europejskiej
Poland and her relation to the European Foreign Common Policy and the Defence of the European Union
Autorzy:
Hoffmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347748.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
bezpieczeństwo
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Polska a Wspólna Polityka Zagraniczna UE
safety
European Union
EU Common Foreign and Security Policy
Poland and EU’s Common Foreign and Security Policy
Opis:
Wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht powołano do życia II filar Unii Europejskiej - Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W 1999 roku wraz z implementacją Traktatu Amsterdamskiego, zaczęto wdrażać Europejską Politykę Bezpieczeństwa i Obrony, która została zredefiniowana w Traktacie Reformującym. Polska początkowa była sceptycznie nastawiona do owej polityki, uważając że gwarantem bezpieczeństwa w Europie jest NATO. Po pewnym czasie optyka postrzegania EPBiO uległa zmianie. Stosunek naszego kraju zmienił się do odniesieniu do polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w momencie uzyskania członkostwa w Unii Europejskiej. Obecnie Polska angażuje się w misje cywilne i zarządzania kryzysowego prowadzone w ramach tej polityki przez Unię Europejską. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie istoty Wspólnej Europejskiej Polityki Zagranicznej i Obrony. W szczególności autor skupił się na prześledzeniu historii oraz zmiany stosunku Polski do tejże polityki, a także wykazaniu istotnych elementów pozytywnych jak i negatywnych aspektów Wspólnej Europejskiej Polityki Zagranicznej i Obrony.
Together with the effect of the Treaty with Maastricht one called into being II the pillar of the European Union - the Common Foreign Policy and Safeties. In 1999 together with the implementation of the Amsterdam Treaty , one began to initiate European Security policy and Defenses which became define in the Treaty Reforming. Initial Poland was skeptically disposed to that policy, considering that a guarantor of the safety in Europe is NATO. Some time later the optics of the perception EPBiO underwent change. The relation of our country changed to the reference to the foreign policy and the safety into the moment of the obtainment of the membership into the European Union. At present Poland launches out into civil missions and the crisis management led (driven) within the framework of this policy by the European Union. An aim (target) of the present article is presenting of the creature of the Common European Foreign Policy and the Defense. Particularly the author assembled on tracing of history and the change of the relation of Poland to this policy and also to the proof of essential positive elements as and negative aspects of the Common European Foreign Policy and the Defense.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2011, 3; 70-87
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System reagowania kryzysowego w regulacjach Unii Europejskiej
Crisis response system in European Union regulations
Autorzy:
Hoffmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347522.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
bezpieczeństwo narodowe
reagowanie kryzysowe
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Europejska Strategia Bezpieczeństwa
international security
crisis response
European Union
EU Common Foreign and Security Policy
European Security Strategy
Opis:
Integracja europejska była od samego początku projektem o charakterze politycznogospodarczym. Z czasem jednak zaczęto budować zręby obecnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Przełomowa data miała miejsce wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht w 1993 roku, w którego ramach powołano II filar – czyli Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W zasadzie od tego momentu moSna mówić o skondensowanym rozwoju regulacji w zakresie reagowania kryzysowego. Podstawowe przepisy z tego obszaru umieszczono w samym traktacie, i w kolejnych traktatach reformujących, a także w przepisach wspólnotowego prawa wtórnego. W szczególności dobitnie uregulowano funkcjonowanie systemu reagowania kryzysowego w Traktacie Amsterdamskim, który zaczął obowiązywać od 1 maja 1999 roku. Po tym okresie Unia Europejska zaczęła prowadzić pierwsze operacje cywilne, które miały urzeczywistnić fakt implementowania na dobre regulacji z zakresu zarządzania kryzysowego. Od tego momentu przeprowadzano coraz liczebniejsze misje cywilne, poprzez które kształtował się model reagowania kryzysowego. Model ten z czasem zaczął charakteryzować się tendencją do łączenia działań politycznych, środków wojskowych i policyjnych oraz pomocy ekonomicznej. Wraz z kolejnymi zmianami prawnymi, jakie miały miejsce w Unii Europejskiej – przyjęcie Traktatu Lizbońskiego, zwiększa się potencjał reagowania kryzysowego. Unia Europejska już obecnie angażuje się w coraz trudniejsze misje, dzięki którym wypracowuje spójną doktrynę bezpieczeństwa na Starym Kontynencie.
European integration by means of security is now concentrated on overcoming threats, as it used to in the past. Moreover, it is concentrated on eliminating threats, managing different challenges and, finally, restricting the risk. The aspect mentioned as the last one is especially significant. In comparison with various critical threats, the readiness of the European Union to take precautions on the Old Continent is considerable. One must assume that the issues of crisis management have been treated more and more extensively in the European Union since the beginning of the 1990s. Then, these issues were being extended in various areas of activity concerning the organization. It was shown, for example, in forming new politics, institutions or even the law covering this issue. Under this law, a unique crisis response system was formed. At present, it is at the European Union’s disposal. The system is the integral part of security management in individual countries, including the European Union. It is also a structure of dynamic systems which concern authority among its different organs. They are determined by methods, procedures and actions that tend to lower the level of risk and functioning of the whole organization. The purpose of this paper is to present the fact of crisis management in the European Union. Furthermore, it indicates basic legal regulations, both the treaty and the secondary law. The security system of European communities, including statutes that establish the ability of crisis response, are based on the treaty and the secondary law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2010, 3; 97-108
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies