- Tytuł:
-
The Unchanging Representation of the 1956 Revolution in Public Art in Budapest
Niezmienne sposoby reprezentowania powstania węgierskiego 1956 roku w sztuce publicznej Budapesztu - Autorzy:
- Harlov-Csortán, Melinda
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/52157921.pdf
- Data publikacji:
- 2023
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
- Tematy:
-
upamiętnienia powstania węgierskiego 1956 roku
Budapeszt
sztuka publiczna
rok 1989
postsocjalizm
memorials of the 1956 revolution
Budapest
public art
1989
postsocialism - Opis:
-
Hungary, and especially its capital, Budapest, is famous for its vast number of public artworks. Unlike their impressive quantity and diversity, their representation techniques are rather monotonous. Apart from nostalgia apparent in those works that represent emotionally charged narratives about the past, we can also trace the anxiety of new forms and interpretations, manifesting itself in the constant over-repetition of well-known symbols and representations. The article investigates possible reasons behind the unchanging character of these public artworks despite the increasing number and variety of procures.
In terms of methodology, this paper follows the author’s work on numerous smaller projects and draws on secondary literature, case studies, and content analysis of policy documents and media coverage of particular events. The article presents the memorials dedicated to the 1956 revolution erected in Budapest between 1989 and 2019, focusing on their symbolic and political dimensions as well as physical context.
The investigation points out that the range of procurers of public art in Budapest is still not varied, and the lack of expert assessment also prevents contemporary representations. Moreover, the general public does not and cannot play a role in memorialization processes. The observations made in this paper suggest how this particular public art genre manifests nostalgia about the glorious (but failed) historical moment and anxiety of newforms and interpretations.
Węgry, a zwłaszcza ich stolica, Budapeszt, słyną z ogromnej liczby dzieł sztuki publicznej. W przeciwieństwie do ich imponującej ilości i różnorodności stosowane techniki wizualizacji są raczej monotonne. Oprócz nostalgii widocznej w dziełach, które reprezentują naładowane emocjonalnie narracje o przeszłości, można także dostrzec obawę wobec nowych form i interpretacji, objawiającą się ciągłym nadmiernym powtarzaniem dobrze znanych symboli i przedstawień. Artykuł analizuje możliwe przyczyny niezmienności charakteru dzieł sztuki publicznej tego rodzaju pomimo rosnącej liczby i zróżnicowania ich inicjatorów. Pod względem metodologicznym artykuł stanowi kontynuację prac autorki nad wieloma mniejszymi projektami i opiera się na literaturze przedmiotu, studiach przypadków oraz analizie deklaracji programowych i relacji medialnych dotyczących poszczególnych wydarzeń. Autorka prezentuje pomniki poświęcone powstaniu węgierskiemu 1956 roku wzniesione w Budapeszcie w latach 1989–2019, skupiając się na ich wymiarze symbolicznym i politycznym oraz kontekście fizycznym. Jak wynika z przedstawionej analizy, spektrum inicjatorów sztuki publicznej w Budapeszcie nadal nie jest zróżnicowane, a brak fachowej oceny również uniemożliwia zastosowanie współczesnych metod reprezentacji. Co więcej, ogół społeczeństwa nie odgrywa i nie jest w stanie odgrywać jakiejkolwiek roli w procesach upamiętniania. Obserwacje poczynione w artykule wskazują, jak w przedstawianym gatunku sztuki publicznej przejawia się nostalgia za chwalebnym (choć nieudanym) momentem historycznym oraz obawa wobec nowych form i interpretacji. - Źródło:
-
Sprawy Narodowościowe. Seria nowa; 2023, 55
1230-1698
2392-2427 - Pojawia się w:
- Sprawy Narodowościowe. Seria nowa
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł