Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "udar mózgu" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Evaluation of the effectiveness of selected scales and methods used in the assessment of gait and balance after a cerebral stroke
    Ocena przydatności wybranych skal i metod stosowanych w ocenie chodu i równowagi osób po udarze mózgu
    Autorzy:
    Drużbicki, Mariusz
    Przysada, Grzegorz
    Rykała, Justyna
    Podgórska, Justyna
    Guzik, Agnieszka
    Kołodziej, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437776.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    cerebral stroke
    gait, balance
    stabilometry
    udar mózgu
    chód, równowaga
    stabilometria
    Opis:
    The aim of this study is to assess the balance and gait of outpatients undergoing late stroke treatment and the relationship between the assessment of gait and balance using clinical tests and the assessment of static balance using stabilometric tests. Materials and methods. Post-stroke patients with hemiparesis undergoing ambulatory physiotherapy were examined. The Wisconsin Gait Scale (WGS), the Dynamic Gait Index (DGI) and the Functional Gait Assessment (FGA) were used to assess gait, the Berg Balance Scale (BBS) and the Get Up and Go test were used to assess balance, and stabilometric tests were used to assess static balance. Examination was conducted twice before and after physiotherapy. Results. A statistically significant improvement of gait speed and quality and gait functions, assessed with the DGI (p=0,0001) and the FGA (p=0,0002), was observed after treatment. An improvement of balance assessed with the BBS and the Get Up and Go test was also recorded. Static balance using stabilometric tests did not change in the standing position with the eyes closed (the surface of COP). Poor and average relationship between clinical methods of gait and balance assessment and parameters of stabilometric balance assessment was shown. Conclusions. Rehabilitation of patients with hemiparesis undergoing late stroke treatment has a significant influence on the improvement of balance and gait functions.
    Celem pracy jest ocena równowagi i chodu chorych po udarze mózgu leczonych ambulatoryjnie w okresie późnym od udaru. Celem pracy jest również ocena zależności pomiędzy chodem i równowagą badanych ocenianą testami klinicznymi a równowagą statyczną ocenioną stabilometrycznie. Materiał i metoda. Badano chorych z niedowładem połowiczym w późnym okresie po udarze mózgu korzystających z fizjoterapii ambulatoryjnej. Oceniano chód badanych za pomocą Wisconsin Gait Scale (WGS), Dynamic Gait Index (DGI) i Functional Gait Assessment (FGA) oraz oceniano równowagę badanych za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS), testu „Get Up&Go” oraz równowagę statyczną w badaniu stabilometrycznym. Badanie wykonano dwukrotnie przed i po serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Wyniki. W badanej grupie chorych po zakończeniu serii zabiegów stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie prędkości i jakości chodu oraz poprawę funkcjonalną chodu ocenianą według DGI (p=0,0001) i skali FGA (p=0,0002). Badani również uzyskali istotną poprawę równowagi ocenianej w skali BBS i w teście Get Up&Go. W badaniu stabilometrycznym równowagi nie wykazano istotnej poprawy w próbie stania z zamkniętymi oczami (obszar pola COP). Wykazano słabą i przeciętną zależność pomiędzy klinicznymi metodami oceny chodu i równowagi badanych a parametrami oceny stabilometrycznej równowagi. Wnioski. Rehabilitacja w późnym okresie od udaru w istotny sposób wpływa na poprawę równowagi i funkcji chodu osób z niedowładem połowiczym.
    Źródło:
    Medical Review; 2013, 1; 21-31
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gait in patients with stroke-related hemiparesis and methods of gait assessment
    Chód pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu i metody jego oceny
    Autorzy:
    Guzik, Agnieszka
    Wolan-Nieroda, Andżelina
    Walicka-Cupryś, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437654.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    cerebral stroke
    hemiparetic gait
    gait assessment methods
    udar mózgu
    chód hemiparetyczny
    metody oceny chodu
    Opis:
    Cerebral stroke, a serious complication of cardiovascular system disorders, has become an important medical issue in contemporary societies. Gait disorders in patients after stroke constitute a serious clinical challenge - every year, more than ten thousand patients become seriously disabled as a result of stroke. Locomotor disability is one of stroke’s consequences. Patients with stroke-related hemiparesis often show gait disorders. Hemiparetic gait is characterized with a number of disorders, such as a considerable asymmetry of gait phase time, i.e. step length, or limb load – the healthy leg being overloaded. These disorders result in limiting patients’ everyday activity. Therefore, objective methods of gait analysis are currently being researched. Among gait assessment methods there are clinical, or observation methods – which consist of gait description as related to the normal gait patterns; as well as quantitative, or objective methods – which consist of measuring, description and analysis of chosen parameters of human gait. The aim of the study is to characterise gait in patients with stroke-related hemiparesis, as well as to discuss the methods of its assessment.
    Udar mózgu, będący dramatycznym powikłaniem chorób układu naczyniowego, stanowi duży problem zdrowotny we współczesnym społeczeństwie. U pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu występuje patologiczny wzorzec chodu. Chód hemiparetyczny cechuje się serią zaburzeń, w tym znaczną asymetrią czasu trwania faz chodu, długości kroku, obciążenia kończyn, polegającą na przeciążaniu kończyny zdrowej. Skutkuje to ograniczeniem aktywności w życiu codziennym. Ze względu na narastające znaczenie społeczne i powszechność udaru mózgu coraz częściej poszukuje się metod w zakresie analizy chodu tej grupy chorych. Wśród metod oceny chodu wyróżnia się metody kliniczne, obserwacyjne polegające na opisie chodu w odniesieniu do wzorca prawidłowego oraz metody ilościowe, obiektywne, polegające na pomiarze, opisie i analizie wybranych parametrów charakteryzujących chód człowieka. Celem pracy jest charakterystyka chodu pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu i metod jego oceny.
    Źródło:
    Medical Review; 2016, 2; 220-224
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke
    Prędkość chodu jako narzędzie oceny efektów treningu chodu u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu
    Autorzy:
    Guzik, Agnieszka
    Drużbicki, Mariusz
    Kwolek, Andrzej
    Przysada, Grzegorz
    Brzozowska-Magoń, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437981.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    stroke
    gait
    gait velocity
    treadmill training
    udar mózgu
    chód
    prędkość chodu
    trening na bieżni
    Opis:
    Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.
    Wstęp. Prędkość chodu jest prostym, a zarazem bardzo istotnym parametrem, który może być stosowany jako wyznacznik sprawności funkcjonalnej. Chód pacjentów po udarze mózgu charakteryzuje się zmniejszoną prędkością. W efekcie pacjenci mają znacznie ograniczone możliwości funkcjonowania, w tym samodzielnego chodu poza domem. Celem pracy jest ocena wybranych czasowych parametrów chodu, w tym prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu, po programie rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu. Analizowano czasowe parametry chodu: prędkość chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia. Dodatkowo wykonano test drogi na 10 metrach. Wyniki. Analizując wyniki testu drogi wykazano, że po zakończeniu programu rehabilitacji prędkość chodu wzrosła średnio o 0,15 m/s (p = 0,0000). Podobne wyniki uzyskano w zakresie prędkości chodu ocenionej z wykorzystaniem 3-wymiarowej analizy chodu, średnia prędkość chodu wzrosła o 0,14m/s (p = 0,0000). Analizując prędkość cyklu chodu zarówno po stronie niedowładnej jak i zdrowej zanotowano, iż w wyniku rehabilitacji nastąpił wzrost tego parametru średnio o 0,05 m/s (p = 0,0019) i 0,06 m/s (p = 0,0052). Zbliżone wyniki uzyskano również w zakresie prędkości fazy przenoszenia po stronie niedowładnej – p = 0,0017. Wnioski. Program rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej wpłynął na istotną poprawę w zakresie prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu. Prędkość chodu jest przydatnym narzędziem umożliwiającym ocenę efektów reedukacji chodu pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu.
    Źródło:
    Medical Review; 2016, 2; 183-192
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane metody w ocenie efektów rehabilitacji u pacjentów po udarze mózgu leczonych w oddziale rehabilitacji
    Chosen assessment methods of physiotherapy effcts in patients after cerebral stroke treated at a rehabilitation ward
    Autorzy:
    Przysada, Grzegorz
    Guzik, Agnieszka
    Wolan-Nieroda, Andżelina
    Walicka-Cupryś, Katarzyna
    Drużbicki, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437869.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    udar mózgu
    ocena stanu pacjentów
    ocena wyników rehabilitacji
    cerebral stroke
    patient assessment
    physiotherapy effct assessment
    Opis:
    Celem pracy była ocena metod stosowanych do analizy stanu pacjentów i efektów rehabilitacji w grupie osób po udarze mózgu leczonych w oddziale rehabilitacji. Prześledzono również, w jakim stopniu stosowane w badaniu skale oceny stanu chorych są ze sobą skorelowane, a tym samym wiarygodne i przydatne w ocenie efektu rehabilitacji w tej grupie pacjentów. Materiał i metoda. Badaniem objęto grupę 1124 pacjentów po przebytym udarze mózgu. Średni wiek badanych w czasie rehabilitacji wynosił 64,3 lat ± 12,6, czas od udaru 24,4 miesięcy. W ocenie stanu pacjentów wykorzystano test Brunnström, wskaźnik Barthel, sprawność ogólną oraz test Wilcoxona oraz korelacji rang Spearmana, za istotność statystyczną przyjęto p > 0,05. Wyniki. Stwierdzono po zakończeniu rehabilitacji istotną poprawę we wszystkich stosowanych miarach sprawności.Największą średnią wartość poprawy w badanej grupie uzyskano z wykorzystaniem wskaźnika Barthel (3,25). U 4,6% badanych nie odnotowano poprawy w zakresie analizowanych testów i skal, natomiast aż, u 43,4% była ona widoczna we wszystkich trzech stosowanych w ocenie stanu pacjentów miarach sprawności. Wykazano przeciętna korelację testu Brunnström z dwoma pozostałymi miarami sprawności. Wnioski. Wielokierunkowa kompleksowa rehabilitacja, prowadzona przez zespół rehabilitacyjny przynosi istotną poprawę stanu pacjentów po udarze mózgu obserwowaną we wszystkich stosowanych miarach oceny sprawności. Test Brunnström, wskaźnik Barthel, test sprawność ogólnej służące do oceny stanu pacjentów po udarze mózgu pozostają w słabej wzajemnej korelacji, co udowadnia, iż mierzą różne aspekty zdrowia człowieka. Należy jednocześnie stosować kilka różnych metod oceny stanu zdrowia, co stwarza możliwość obiektywnej i szerokiej oceny uzyskanych wyników leczenia oraz zmian zachodzących w przebiegu procesu rehabilitacji.
    The aim of this paper was to assess the methods used for analyzing patient condition and physical therapy effcts in a group of patients after cerebral stroke who were treated at a rehabilitation ward. We also analyzed the extent to which several assessment scales of patient condition are mutually correlated; and therefore to what extent these scales are reliable and useful in assessment of physiotherapy effcts of those patients. Material and method. The study population consisted of 1124 patients after cerebral stroke. The mean age of patients at the time of undergoing physical therapy was 64.3 years ± 12.6, while the mean time that had passed since stroke was 24.2 months. To assess patient condition we used the Brunnström approach, the Barthel ADL index and general ability and the Wilcoxon signed-rank test and the Spearman’s rank correlation coeffient. We set statistical signifiance at p>0.05. Results. We found that study population patients improved after physical therapy. The improvement was revealed in each of the tests of physical ability we used. We found the greatest mean value of improvement when we used the Barthel ADL index (3.25). We found no improvement in 4.6% of patients with the tests and scales we used; while in 43.4% of patients the improvement was revealed by all three kinds of physical ability measurement methods. We found a mediocre correlation of the Brunnström approach test with the two remaining tests. Conclusions. Multi-approach and complex physical therapy, run by a team of physiotherapists, results in signifiant improvement of patients after cerebral stroke. The improvement was found in all physical ability measurement methods we used. The Brunnström approach, the Barthel ADL index, and the general ability test that are used for assessing patient condition of those who suffred from cerebral stroke, were mutually correlated to a mediocre extent. This proves that they measure diffrent aspects of human health. Several diffrent health assessment methods need to be used simultaneously, so that an objective and extensive assessment can be made of both the treatment effct and the changes in the physiotherapeutic process. Key words: cerebral stroke, patient assessment, physiotherapy effct assessment
    Źródło:
    Medical Review; 2015, 3; 212-222
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies