Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Diabetes" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Inhibitory DPP-4 u osób starszych – bezpieczeństwo i skuteczność w jednym?
    DPP-4 inhibitors in the elderly – safety and efficacy in one?
    Autorzy:
    Gomółka, Marzena
    Gumprecht, Janusz
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038097.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    inkretyny
    osoby starsze
    cukrzyca
    dipetydylopeptydaza 4
    inhibitor dpp-4
    incretins
    elderly
    diabetes
    diabetes mellitus
    dipeptidyl peptidase-4
    dpp-4 inhibitor
    Opis:
    The frequency of diabetes mellitus, which is an independent and recognized risk factor of cardiovascular disease and the main cause of mortality, is rapidly increasing. The estimated number of patients suffering from diabetes will reach 552 million in 2030, which constitutes 9.9% of the adult population. This prognosticated epidemic forces a revision of existing recommendations, especially a new approach to pharmacological treatment including incretins, drugs affecting the entero-pancreatic axis. Among the available drugs using the incretins effect, there are several oral DPP-4 inhibitors such as sitagliptin, vildagliptin, saxagliptin and linagliptin. There is considerable scientific research confirming the safety and efficacy of incretin therapy, mainly vildagliptin and sitagliptin. The aim of this study was to summarise the results of the above mentioned research with particular reference to elderly people, considering the newest standards and recommendations of world scientific associations.
    Cukrzyca jest uznanym i niezależnym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz jedną z głównych przyczyn śmiertelności. Częstość jej występowania gwałtownie wzrasta, a szacowana przez ekspertów liczba chorych na cukrzycę osiągnie w 2030 r. 552 mln, co stanowi 9,9% populacji dorosłych. Prognozowana epidemia zachorowań wymusza weryfikację dotychczasowych zaleceń terapeutycznych, szczególnie zaś nowe spojrzenie na możliwości farmakoterapii, w której coraz istotniejszą rolę odgrywają leki wpływające na oś jelitowo-trzustkową. Wśród dostępnych leków wykorzystujących efekt inkretynowy znajdują się podawane doustnie inhibitory dipeptydylopeptydazy 4-gliptyny (DPP-4)-gliptyny: sitagliptyna, wildagliptyna, saksagliptyna oraz linagliptyna. Istnieją liczne prace potwierdzające bezpieczeństwo i skuteczność terapii inhibitorami DPP-4, zwłaszcza wildagliptyny i sitagliptyny, a celem niniejszej pracy było podsumowanie ich wyników, ze szczególnym uwzględnieniem populacji ludzi w podeszłym wieku, w świetle najnowszych standardów postępowania i zaleceń towarzystw naukowych.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 5; 311-314
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy występują istotne różnice w ilości zażywanych leków przeciwnadciśnieniowych między chorymi na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze a chorymi na nadciśnienie tętnicze?
    Are there any significant differences in the amount of antihypertensive drugs used between subjects with diabetes and hypertension and subjects with hypertension?
    Autorzy:
    Markowicz, Anna
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035718.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    cukrzyca
    nadciśnienie
    ilość stosowanych leków
    diabetes
    hypertension
    amount of drugs used
    Opis:
    INTRODUCTION: Diabetes, as well as hypertension, cause significant deterioration in the quality of life as well as shortening the patient’s survival time. The aim of the study was to find answers to the following questions: 1) how many antihypertensive drugs are used by patients with hypertension and by patients with diabetes and hypertension; 2) are more antihypertensive drugs used by patients with impaired renal function; 3) are there any differences in the amount of antihypertensive drugs used between the observed groups. MATERIAL AND METHODS: The study included 300 consecutive patients qualified for urgent admission to the Department of Internal Medicine, Diabetology and Nephrology in Zabrze. The reason for admission was unstable blood pressure in subjects with hypertension and diabetes or hypertension without diabetes. Body weight and height were measured using an AED mechanical column scale. 24-hour automatic blood pressure measurement was performed with an Oscar 2 device. RESULTS: There were no statistically significant differences between the amount of medication used by patients with hypertension with or without diabetes. It was shown that along with deteriorating kidney function, the subjects used significantly more antihypertensive drugs (especially diabetic patients and those with hypertension). CONCLUSIONS: 1. Patients with hypertension and with or without diabetes use on average 3.53 ± 2.22 antihypertensive drugs. In this regard, differences between the studied groups were not demonstrated. 2. Along with deteriorating kidney function, the number of antihypertensive drugs used by patients increases, especially in patients with diabetes. 3. Along with deteriorating kidney function, the amount of antihypertensive medication used is higher in patients with diabetes and hypertension compared to hypertensive patients without diabetes.
    WSTĘP: Cukrzyca oraz nadciśnienie tętnicze powodują zarówno istotne pogorszenie jakości życia, jak i skrócenie czasu przeżycia chorego. Celem pracy było znalezienie odpowiedzi na następujące pytania: 1) ile średnio leków przeciwnadciśnieniowych zażywa chory na nadciśnienie oraz chory na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze; 2) czy na skutek upośledzenia czynności nerek chorzy zażywają większą ilość leków przeciwnadciśnieniowych; 3) czy występują różnice w ilości stosowanych leków przeciwnadciśnieniowych między badanymi przez nas grupami. MATERIAŁ I METODY: Do badania włączyliśmy kolejnych 300 chorych zakwalifikowanych w trybie pilnym do przyjęcia do Kliniki Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii w Zabrzu. Powodem przyjęcia były nadciśnienie tętnicze i cukrzyca lub nadciśnienie tętnicze bez cukrzycy. Pomiaru masy ciała oraz wzrostu dokonano przy użyciu mechanicznej wagi lekarskiej kolumnowej ze wzrostomierzem firmy AED. 24-godzinnego automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego krwi dokonano aparatem Oscar 2. WYNIKI: Nie wykazano znamiennych statystycznie różnic między ilością stosowanych leków u chorych na nadciśnienie z cukrzycą lub bez cukrzycy. Wykazano, że wraz z pogarszającą się czynnością nerek badani zażywali istotnie więcej leków przeciwnadciśnieniowych (szczególnie chorzy na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze). WNIOSKI: 1. Chorzy na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze oraz chorzy na nadciśnienie tętnicze bez cukrzycy stosują średnio 3,53 ± 2,22 leków spośród określonych grup leków przeciwnadciśnieniowych. Brak różnic w ilości zażywanych leków między badanymi grupami. 2. Wraz z pogorszeniem czynności wydalniczej nerek wzrasta ilość leków przeciwnadciśnieniowych zażywanych przez chorych, szczególnie u chorych na cukrzycę. 3. Wraz z pogorszeniem czynności nerek ilość stosowanych leków przeciwnadciśnieniowych jest większa u chorych na cukrzycę i nadciśnienie niż u chorych na nadciśnienie bez cukrzycy.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 209-215
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chirurgiczne leczenie otyłości – nowa metoda leczenia cukrzycy typu 2?
    Surgical treatment of obesity – a new method of treatment for diabetes?
    Autorzy:
    Łącka-Gaździk, Beata
    Grabowski, Dariusz
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034727.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    operacje bariatryczne
    cukrzyca typu 2
    otyłość
    bariatric surgery
    type 2 diabetes
    obesity
    Opis:
    At present, about 2 million people all over the world suffer from diabetes mellitus and it is estimated that this number will even reach over 300 million people in 2025. Diabetes is related to cardio-vascular complications, blindness, chronic kidney disease and is a reason for 60% of all non-traumatic lower limb amputations. Treating diabetes may lead to good metabolic control, but it cannot cure anyone from the disease. Obesity plays an important role in the pathogenesis of diabetes. A positive correlation between obesity and the development of diabetes is well known. One the most effective methods of treating obesity is bariatric surgery. The Roux-en-Y Gastric Bypass (RYGB) is the most popular surgical method of obesity treatment. Performing this procedure leads to a decrease in food intake as well as in disorders of food absorption and digestion. The results of several studies suggest that RYGB may be an effective method in assessing good metabolic control in patients suffering from morbid obesity. Moreover, a remission of diabetes occurs in the majority of patients on which bariatric surgery has been performed. The exact mechanism of this phenomenon remains not fully clear. It seems that the association of decreased food intake, changes in incretin hormone levels produced in the digestive system, and delayed stomach emptying is responsible for glycaemia reduction. This fact results in significant clinical implications, nevertheless, it is too early to perform a bariatric surgery procedures in non-obese type 2 diabetic patients. Plenty of long-term, well-documented clinical studies must be performed before surgical treatment will perhaps be an accepted method of type 2 diabetes treatment.
    Na cukrzycę typu 2 choruje około 200 mln ludzi na całym świecie, a szacuje się, że do 2025 r. liczba ta wzrośnie do ponad 300 mln. Choroba ta jest związana ze zwiększoną umieralnością z powodu schorzeń układu sercowo-naczyniowego, a także z niewydolnością nerek i ślepotą, ponadto stanowi przyczynę 60% nieurazowych amputacji kończyn dolnych. Stosowane powszechnie metody leczenia cukrzycy typu 2 poprawiają czasowo wyrównanie metaboliczne, ale nie prowadzą do wyleczenia. W patogenezie cukrzycy typu 2 istotną rolę odgrywa otyłość. Ścisła zależność między otyłością a cukrzycą jest dobrze udokumentowana. Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia otyłości znacznego stopnia są zabiegi chirurgiczne – bariatryczne. Najczęściej przeprowadzanym obecnie zabiegiem tego rodzaju jest wyłączenie żołądkowe (Roux-en-Y gastric bypass – RYGB), prowadzące do ograniczenia ilości spożywanego pokarmu oraz upośledzenia trawienia i wchłaniania substancji pokarmowych. Wyniki licznych badań wskazują, że postępowanie takie może być skuteczne w kontroli glikemii u chorobliwie otyłych chorych na cukrzycę typu 2. U większości chorych operowanych tą metodą dochodzi nawet do remisji cukrzycy. Zjawiska leżące u podstaw remisji cukrzycy są w tych przypadkach nie do końca poznane. Prawdopodobnie to połączenie diety niskokalorycznej, zmian w poziomie hormonów wydzielanych przez przewód pokarmowy, modyfikacji opróżniania żołądkowego, a być może samego obniżenia masy ciała, skutkuje normalizacją glikemii, czasem nawet trwałą. Wynikają z tego istotne implikacje kliniczne, za wcześnie jednak, by podejmować taką terapię u chorych na cukrzycę typu 2 bez towarzyszącej otyłości. Potrzeba jeszcze wielu wnikliwych, dobrze udokumentowanych, wieloletnich obserwacji klinicznych, zanim cukrzycę typu 2 będzie można, być może, leczyć operacyjnie.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 40-46
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce metforminy w leczeniu cukrzycy u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek
    Metformin treatment in diabetic patients with chronic kidney disease
    Autorzy:
    Łącka-Gaździk, Beata
    Grabowski, Dariusz
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039179.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    metformina
    cukrzyca
    przewlekła choroba nerek
    kwasica mleczanowa
    metformin
    diabetes
    chronic kidney disease
    lactic acidosis
    Opis:
    Metformin is a first line drug in type 2 diabetes treatment, and has several proven benefits including the reduction of acute cardiovascular episodes, which are the main cause of death in diabetic patients. Nevertheless, the use of metformin in diabetic patients suffering from chronic renal failure is limited due to its pharmacokinetic profile due to the potential risk of lactic acidosis. Lactic acidosis is a rare complication (the same risk in patients with or without metformin treatment) that can potentially appear especially when oxygen deficiency takes place. It seems that in some patients with stable chronic kidney disease and no serious history of other diseases, we might widen the therapeutic indications for prescribing metformin since there are definitely more benefits of using metformin than its early withdrawal from therapy. Some diabetological associations seem to liberalize the therapeutic indications for using metformin and arbitrally recommend prescribing this drug to patients with mild to moderate renal kidney disease. It seems that more evidence-based medical studies are necessary to carefully assess the role of metformin treatment in patients with severe renal failure. We hope that prospective, randomized studies planned to assess the efficacy and safety of metformin in diabetic patients with different stages of chronic renal failure will be performed soon.
    Metformina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu cukrzycy typu 2. Do udowodnionych korzyści jej stosowania należy m.in. zmniejszenie liczby incydentów sercowo-naczyniowych, stanowiących najczęstszą przyczynę zgonów u chorych z cukrzycą. U chorych z przewlekłą chorobą nerek metforminę – ze względu na profil farmakokinetyczny – ogranicza ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej. Przedstawione wyniki badań pokazują, że kwasica mleczanowa jest bardzo rzadkim powikłaniem stosowania metforminy występującym z podobną częstością jak u chorych przyjmujących inne leki. Pojawienie się tego powikłania często było uwarunkowane współistnieniem dodatkowych czynników ryzyka prowadzących do niedotlenienia organizmu. Wydaje się, że u niektórych pacjentów, szczególnie ze stabilną chorobą nerek, bez obciążającego wywiadu, należy rozszerzyć wskazania do podawania metforminy, gdyż potencjalne ryzyko groźnych powikłań z tym związanych jest o wiele mniejsze niż po jej przedwczesnym odstawieniu. W zaleceniach wydawanych przez niektóre towarzystwa diabetologiczne zauważa się tendencję do liberalizacji wskazań do jej stosowania w leczeniu łagodnej i umiarkowanej postaci przewlekłej choroby nerek, wydaje się jednak, iż mają one charakter arbitralny. Rzetelna ocena możliwości stosowania metforminy u chorych w bardziej zaawansowanym stadium choroby nerek wymaga dalszych badań. Być może w przyszłości zostaną podjęte prospektywne, zrandomizowane badania z metforminą u chorych w różnych stadiach przewlekłej choroby nerek.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 77-84
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies