Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lessing" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Gescheiterte Intrige. Zu Lessings Minna von Barnhelm
    Niewydarzona intryga. Przyczynek do komedii Lessinnga Minna von Barnhelm
    Autorzy:
    Grzesiuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945217.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    komedia charakterów
    intryga
    Gotthold Ephraim Lessing
    Minna von Barnhelm
    comedy of humors
    intrigue
    Opis:
    Rzadko się zdarza w tekstach komediowych, w których podstawę akcji dramatycznej stanowi intryga, by intrygant sam ogłaszał fiasko swego przedsięwzięcia. Minna von Barnhelm Lessinga jest właśnie takim tekstem. Lessing zrywa z tradycją sächsische Typenkomödie, w której intryga pojawiała się w aspekcie dydaktycznym i miała za zadanie wyśmianie (Verlachen) przywar, a inicjuje komedię charakterów (Charakterkomödie), w której nadaje nową funkcję intrydze: ta ma na celu sprawdzenie integralności charakteru osoby poddawanej próbie. Nadanie nowej funkcji intrydze przez Lessinga pozostaje w ścisłym związku ze zmieniającą się w czasach Lessinga wizją człowieka.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 187-199
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pożegnanie z horacjańskim „ut pictura poesis”. Kilka refleksji o Laokoonie Gottholda Ephraima Lessinga
    Abschied von dem horazischen „ut pictura poesis“. Einige Gedanken zum Laokoon Gotthold Ephraim Lessings
    Autorzy:
    Grzesiuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933650.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Gotthold Ephraim Lessing
    „ut pictura poesis”
    Laokoon oder über die Grenzen der Malerei und Poesie
    niemiecka estetyka XVIII wieku
    “ut pictura poesis”
    German aesthetics in the 18th century
    Opis:
    Der vorliegende Artikel ist ein Versuch, gewählte Aspekte eines für die ästhetische Debatte des 18. Jahrhunderts wesentlichen Textes Lessings Laokoon oder über die Grenzen der Malerei und Poesie zu besprechen. Vor dem Hintergrund der Poetiken von J.B. Dubos (Réflections critiques) und von Ch. Batteux (Les beaux-arts réduites à un même principe), die in Deutschland des 18. Jahrhunderts Autoritäten in Fragen der Poetik abgaben und die den beinahe gentischen Zusammenhang zwischen bildenden Künsten und der Dichtung akzentuierten, zieht Lessing – indem er gegen die Winckelmannsche Beschreibung der Laokoon-Statue polemisiert – eine klare Trennlinie zwischen Dichtung und v.a. Malerei. Er verwendet dabei die Elemente der Zeichentheorie Wolffscher Prägung, die Theorie der vermischten Gefühle sowie die Frage der Zulässigkeit der Darstellung des Schrecklichen und beweist, dass die ihm nahe stehende Dichtkunst einerseits und die bildenden Künste andererseits über ein differentes Instrumentarium verfügen und verschiedene Wirkungskonzepte realisieren. Während die bildenden Künste den „prägnanten Moment“ darstellen, schafft die Literatur eine fiktive Welt und liefert kein genaues Abbild von ihr. Die Illusion einer Welt, die die Literatur entwirft, spornt die Einbildungskraft an und rührt den Leser. Lessing weist ausdrücklich darauf hin, dass das Drama eine Gattung ist, die es am Vollkommensten zu realisieren vermag. 
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 115-133
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gnothi sautón oder die Literatur und Menschenkenntnis im 18. Jahrhundert. Gewählte Aspekte
    Gnothi sautón albo literatura i poznanie człowieka w XVIII wieku. Wybrane aspekty
    Autorzy:
    Grzesiuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933647.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    literatura
    antropologia i filozofia popularna XVIII wieku
    tragedia mieszczańska
    teoria powieści
    Alexander Gottlieb Baumgarten
    Friedrich von Blankenburg
    Johann Jakob Engel
    Christian Garve
    Gotthold Ephraim Lessing
    Christian Thomasius
    Christian Wolff
    literature
    anthropology and popular philosophy of the 18th Century
    bourgeois tragedy
    narrative theory
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą ukazania realizacji postulatu filozofii XVIII wieku dążenia do poznania całego człowieka i ciągle aktualnego postulatu poznania samego siebie z punktu widzenia antropologii literackiej. Dyskurs filozoficzny między racjonalizmem i sensualizmem, z którego wyodrębnia się (jeszcze filozoficzna) estetyka jako nauka poznania za pomocą niższych władz poznawczych człowieka, czyli poznania zmysłowego, znajduje odzwierciedlenie w tekstach teoretycznych dotyczących dramatu i powieści. Poznanie innego człowieka i poznanie samego siebie staje się podstawą tragedii mieszczańskiej (bürgerliches Trauerspiel), przy czym autorka wskazuje na nieadekwatność tego terminu, który polega na błędnym rozumieniu pojęcia bürgerlich, które pierwotnie oznaczało tyle, co „privat”, i na utożsamieniu go z warstwą społeczną Bürgertum, co było wynikiem nałożenia współczesnego rozumienia na pojęcie XVIII wieku, a co stanowi zbyt daleko idące uproszczenie. W przypadku tragedii autorka omawia pokrótce postać księcia Gonzagi, którą Gotthold Ephraim Lessing skonstruował na tle tradycji gatunku Fürstenspiegel, natomiast w odniesieniu do powieści pierwsze niemieckie teksty teoretyczne tego gatunku autorstwa Friedricha von Blankenburga i Johanna Jakoba Engela. Konsekwencją skupienia się na człowieku jest rezygnacja z takiego typu literatury, który przedstawia jedynie heroiczne wzorce cnót, na korzyść psychologicznie pogłębionych charakterów. Literatura zaczyna odkrywać najbardziej mroczne zakątki duszy ludzkiej.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 91-113
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies