Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Nicholas of Cusa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Koncepcja Boga jako miejsca w Kazaniu CCXVI „Ubi est, qui natus est, rex Iudaeorum?” Mikołaja z Kuzy
Idea of God as the Place in Cusanus’ Sermon CCXVI “Ubi est, qui natus est, rex Iudaeorum?”
Autorzy:
Grondkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943472.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mikołaj z Kuzy
kazania
Mistrz Eckhart
Eriugena
locus omnium
Nicholas of Cusa
sermons
Meister Eckhart
Opis:
Artykuł opiera się na analizie kazania CCXVI Ubi est, qui natus est, rex Iudaeorum? Mikołaja z Kuzy. Wskazuje na jego dużą zależność od Expositio sancti Evangelii secundum Iohannem Mistrza Eckharta i omawia obecną u obu autorów koncepcję Boga jako locus omnium, która nawiązuje z kolei do myśli Jana Szkota Eriugeny. Kazanie CCXVI dowodzi znaczenia problematyki chrystologicznej dla myśli Kuzańczyka oraz jest przykładem, jak gatunek kazania wpływa na organizację i eksplikację treści filozoficznych. Wśród nich Mikołaj z Kuzy umieścił problem relacji między Bogiem a stworzeniem, a także koncepcję czasu i miejsca. Podejmując analizę pytań o wieczność świata i o Boga przed stworzeniem, Kuzańczyk zawarł również w kazaniu ukrytą obronę tez Eckharta potępionych w papieskiej bulli In agro dominico.
The article contains the analysis of Cusanus’ Sermon CCXVI Ubi est qui natus est rex Iudaeorum?, describes its dependence on Expositio sancti Evangelii secundum Iohannem by Meister Eckhart and discusses the idea of God as locus omnium, present in both authors, as well as in the thought of John Scotus Eriugena. Sermon CCXVI demonstrates the importance of christology in Cusanus’ work and is an example of how the sermon genre affects the organization and explication of philosophical issues, such as the problem of the relationship between God and creation and the concept of time and space. Moreover, Nicholas of Cusa analyses the questions of the eternity of the world and of God’s place before creation. In this way, he defends some of Eckhart’s teaching, condemned in the papal Bull In agro dominico.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 3; 59-78
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Stages of Love in Cusanus’ Sermon VII Remittuntur ei peccata multa
Stopnie miłości w Kazaniu VII Mikołaja z Kuzy Sermon VII Remittuntur ei peccata multa
Autorzy:
Grondkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488435.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mikołaj z Kuzy
kazania
stopnie miłości
Maria Magdalena
Nicholas of Cusa
sermons
stages of love
Mary Magdalene
Opis:
The article discusses one of the early sermons by Nicholas of Cusa – Sermo VII Remittuntur ei peccata multa, written in a dialogue form, uncharacteristic of the sermon genre. The main protagonist is Mary Magdalene, who was described on the basis of biblical and apocryphal stories. According to Sermo VII she is an allegory of the soul’s love for God. The article contains the analysis of Cusanus’ concept and terminology of love (amor, caritas, dilectio) as well as the description of the image of three and seven stages of love. Moreover, there have been identified intertextual relations between the semen and sources attributed to Bonaventura such as De diaeta salutis by Guillaume de Lanicia and De septem itineribus aeternitatis by Rudolf von Biberach. Finally, there are also deeper semantic analyses of more difficult fragments.
Artykuł omawia fragment jednego z wczesnych kazań Mikołaja z Kuzy - Sermo VII Remittuntur ei peccata multa, które wyróżnia się nietypową w praktyce predykanckiej formą dialogu. Jego główną bohaterką jest Maria Magdalena, której postać została skonstruowana w oparciu o wątki zarówno biblijne, jak i apokryficzne i stanowi alegorię miłości duszy do Boga. W artykule zawarto analizę Kuzańczykowego pojęcia miłości poprzez omówienie obecnych w tekście terminów (amor, caritas, dilectio) oraz wyodrębnienie dwóch wykorzystanych przez autora schematów drogi miłości (trój- i siedmiostopniowego). Zostały również wskazane zależności intertekstualne między kazaniem Kuzańczyka a pismami pseudo-bonawenturiańskimi, zwłaszcza De diaeta salutis Wilhelma de Lanicia i De septem itineribus aeternitatis Rudolfa von Biberach. Charakter wpływu obu autorów przybliżają analizy fragmentów szczególnie gęstych semantycznie, o wyrazistym charakterze alegorycznym i licznych metaforach.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2015, 63, 2; 145-156
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies