- Tytuł:
-
The post-shoah fiction of Anna Langfus (1920–1966): reader’s positioning and empathic unsettlement
Postholokaustowa twórczość Anny Langfus (1920–1966): pozycjonowanie czytelnika i empatyczny niepokój
Постхолокостное творчество Aнны Лангфус (1920–1966): позиционирование читателя и эмпатическое беспокойствие - Autorzy:
- Grenaudier-Klijn, France
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2191651.pdf
- Data publikacji:
- 2021-06-27
- Wydawca:
- Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
- Tematy:
-
Анна Лангфус
реакция читателя
характеризация
Доминик ЛаКапра
эмпатическое беспокойствие
Anna Langfus
reakcja odbiorcy
charakteryzacja
Dominick LaCapra
empatyczny niepokój - Opis:
-
Urodzona w Polsce francuskojęzyczna pisarka żydowskiego pochodzenia — Anna Langfus (1920–1966) — jest autorką wielu tekstów o wysokiej wartości referencyjnej, literackiej, epistemologicznej i etycznej. Bohaterami jej trzech nowatorskich powieści, opartych na osobistym doświadczeniu utraty i wyobcowania, są osoby skrajnie wyalienowane. W utworach tych centralnym zagadnieniem jest tożsamość po Holokauście, a uwaga skupia się na wypowiedziach i doświadczeniach ocalałego. Jednocześnie stanowią one próbę nawiązania etycznego kontaktu z czytelnikiem, któremu, w odróżnieniu od bohaterów Langfus, obce są tego rodzaju traumatyczne przeżycia. Autor artykułu, korzystając z wprowadzonego przez Dominicka LaCaprę pojęcia „empatycznego niepokoju”, i przywołując opinie Langfus na temat literatury, omawia niektóre ze stosowanych przez nią chwytów narracyjnych (rezygnacja z patosu, luka, milczenie, elipsa), służących etycznemu apelowi do czytelnika.
Франкоязычная писательница еврейского происхождения, родившаяся в Польше — Анна Лангфус (1920–1966) — это автор многих текстов, обладающих высокой референциальной, литературной, эпистемологической и этической ценностями. Героями трех новаторских романов, основанных на личном опыте утраты, являются крайне отчужденные люди. Центральным вопросом в этих произведениях является идентичность после Холокоста, а основное внимание уделяется высказываниям и опыту выжившего. В то же время они представляют собой попытку установить этический контакт с читателем, которому, в отличие от персонажей Лангфус, чужды подобные травматические переживания. Автор статьи, используя концепцию «эмпатического беспокойствия» (Доминик ЛаКапра), и приводя мнения Лангфус о литературе, обсуждает некоторые из использованных ею повествовательных приемов (отказ от пафоса, лакуна, молчание, эллипс), служащих этическим обращениям к читателю. - Źródło:
-
Iudaica Russica; 2021, 1(6); 147-156
2657-4861
2657-8352 - Pojawia się w:
- Iudaica Russica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł